KISA ÜRÜN BİLGİSİ - VESICARE 10 MG FILM TABLET
1. beşeri̇ tibbi̇ ürünün adi
VESICARE 10 mg film tablet
2. KALİTATİF VE KANT İT ATİ F BİLEŞİM
Etkin madde:
Solifenasin süksinat: 10 mg
Her bir tablet 7.5 mg solifenasine karşılık gelen 10 mg solifenasin süksinat ihtiva eder.
Laktoz monohidrat: 102.5 mg
Yardımcı maddeler için 6.l’e bakınız.
3. farmasöti̇k form
Film tablet.
Bir yüzünde Jk logo ve “151” oyma basılı, açık pembe renkli, yuvarlak tablet.
4. kli̇ni̇k özelli̇kler
4.1. terapötik endikasyonlar
Aşırı aktif mesane sendromu olan hastalarda görülebilen artmış sıklıkta idrara çıkma ve şiddetli idrar yapma hissi ve/veya sıkışma tipi inkontinansm semptomatik tedavisinde endikedir.
4.2. pozoloji ve uygulama şeklierişkinler (yaşh hastalar dahil)
Önerilen solifenasin süksinat dozu günde bir kez 5 mg’dır. Gerekli görüldüğünde solifenasin süksinat dozu günde bir kez 10 mg’a arttırılabilir.
Günde bir kez uygulanır. VESICARE uzun süreli kullanıma uygundur.
VESICARE oral yolla alınmalı ve sıvı yardımıyla bütün olarak yutulmalıdır. Yemeklerle birlikte ya da yemeklerden ayrı olarak alınabilir.
Hafif-orta dereceli böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi > 30 ml/dakika) olan hastalar için herhangi bir doz ayarlaması gerekli değildir. Ciddi böbrek yetmezliği olan hastalar (kreatinin klerensi < 30 ml/dakika) dikkatle tedavi edilmeli ve bu hastalara günde bir kez 5 mg’dan daha yüksek dozlar uygulanmamalıdır (bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler).
Hafif karaciğer yetmezliği olan hastalar için herhangi bir doz ayarlaması gerekli değildir. Orta dereceli karaciğer yetmezliği olan hastalar (Child-Pugh skoru 7–9) dikkatle tedavi edilmeli ve bu hastalara günde bir kez 5 mg’dan daha yüksek dozlar uygulanmamalıdır (bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler).
Çocuklardaki güvenliliği ve etkililiği henüz tam olarak belirlenmemiştir. Bu nedenle, VESICARE çocuklarda kullanılmamalıdır.
Önerilen solifenasin süksinat dozu günde bir kez 5 mg’dır. Gerekli görüldüğünde solifenasin süksinat dozu günde bir kez 10 mg’a arttırılabilir.
Güçlü sitokrom P450 3A4 inhibitörleri:
Ketokonazol ile ya da ritonavir, nelfinavir ve itrakonazol gibi diğer güçlü CYP3A4 inhibitörlerinin terapötik dozları kullanılarak eşzamanlı tedavi uygulandığında, maksimum VESICARE dozu 5 mg ile sınırlandırılmalıdır (bkz. Bölüm 4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri).
4.3. kontrendikasyonlar
– Solifenasin; idrar retansiyonu, şiddetli gastro-intestinal hastalık (toksik megakolon dahil), myastenia gravis ya da dar açılı glokom bulunan ve bu hastalıklar açısından risk taşıyan hastalar,
– Etkin maddeye ya da yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşın duyarlılığı olan hastalar (Bkz. Bölüm 6.1 Yardımcı maddelerin listesi),
– Hemodiyaliz uygulanmakta olan hastalar (bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler),
– Ciddi karaciğer yetmezliği olan hastalar (bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler),
– Ciddi böbrek yetmezliği ya da orta dereceli karaciğer yetmezliği bulunan ve ketokonazol gibi güçlü bir CYP3A4 inhibitörü ile tedavi edilmekte olan (bkz. Bölüm 4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri) hastalarda kontrendikedir
4.4. Özel kullanım uyarılan ve önlemleri
Uzun QT sendromu / Torsades de Pointes’e neden olabilen ilaçlar ile birlikte kullanıldığında uzun QT sendromu veya Torsades de Pointes oluşma riskini artırabilir. Bu nedenle bu tür ilaçlarla birlikte kullanılmamalıdır.
Önceden var olan uzun QT sendromu ve hipokalemi gibi risk faktörleri olan hastalarda QT uzaması ve Torsades de Pointes gözlemlenmiştir.
VESICARE tedavisinden önce, sık idrar yapmanın diğer nedenleri (kalp yetmezliği ya da böbrek hastalığı) değerlendirilmelidir. İdrar yolu enfeksiyonu varsa, uygun bir antibakteriyel tedavi başlatılmalıdır.
VESICARE, aşağıdaki durumların bulunduğu hastalarda dikkatle kullanılmalıdır:
Klinik açıdan önemli, mesane dışa çıkışobstrüksiyonuna bağlı üriner retansiyon riski, Gastro-intestinal obstrüktif bozukluklar, Gastro-intestinal motilitede azalma riski,
Ciddi böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi < 30 ml/dakika; bkz. Bölüm 5.2 Farmakoktnetik. özellikler ve Bölüm 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli) (bu hastalar için doz 5 mg’ı aşmamalıdır),
Orta dereceli karaciğer yetmezliği (Child-Pugh skoru 7–9; bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler ve Bölüm 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli) (bu hastalar için doz 5 mg’ı aşmamalıdır),
Ketokonazol gibi güçlü bir CYP3A4 inhibitörü ile eşzamanlı kullanımı (bkz. Bölüm 4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri ve Bölüm 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli),
Hiatus hemisi/gastro-özefagal reflü ve/veya birlikte özofajite neden olabilen ya da özofajiti alevlendirebilen ilaçların (bisfosfonatlar gibi) eş zamanlı kullanımı, Otonom nöropati.
Aşırı detrusor aktivitesi için nörojenik bir sebep bulunan hastalardaki güvenliliği ve etkililiği henüz belirlenmemiştir.
Solifenasin süksinat kullanan bazı hastalarda, havayolu obstrüksiyonu ile birlikte anjiyoödem bildirilmiştir. Anjiyoödem görülmesi durumunda solifenasin süksinat tedavisi kesilmeli ve uygun tedavi ve/veya gerekli önlemler alınmalıdır.
Solifenasin süksinat kullanan bazı hastalarda anafilaktik reaksiyon bildirilmiştir. Anafîlaktik reaksiyon geliştiren hastalarda, solifenasin süksinat bıraktırılmak, uygun tedavi ve / veya ölçümler yapılmalıdır.
Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp laktaz yetmezliği ya da glikoz-galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastaların bü ilacı kullanmamaları gerekir.
VESICARE ’in maksimum etkisi en erken 4 hafta sonra saptanabilir.
4.5. diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri
Farmakolojik etkileşimler:
Antikolinerjik özellikleri olan diğer tıbbi ürünlerle birlikte uygulanması, daha belirgin terapötik etkilere ve istenmeyen etkilere yol açabilir. VESICARE tedavisinin tamamlanmasının ardından, bir başka antikolinerjik tedaviye başlamadan önce, yaklaşık bir hafta ara verilmesi sağlanmalıdır. Kolineıjik reseptör agonistlerinin birlikte uygulanması, solifenasinin terapötik etkisini azaltabilir.
Solifenasin, metoklopramid ve sisaprid gibi gastro-intestinal sistem motilitesini uyaran tıbbi ürünlerin etkisini azaltabilir.
Farmakokinetik etkileşimler:
In vitro araştırmalarda, terapötik konsantrasyonlarda uygulanan solifenasinin insan karaciğer mikrozomları kaynaklı CYP1A1/2, 2C9, 2C19, 2D6 ya da 3A4’ü inhibe etmediği gösterilmiştir. Bu nedenle, solifenasinin bu CYP enzimleri tarafından metabolize edilen ilaçların klerensini değiştirme olasılığı bulunmamaktadır.
Diğer tıbbi ürünlerin solifenasinin farmakokinetiği üzerindeki etkisi:
Solifenasin, CYP3A4 tarafından metabolize edilir. Güçlü bir CYP3A4 inhibitörü olan ketokonazol (200 mg/gün) ile eşzamanlı uygulanması, solifenasinin EAA değerinde iki kat artışa yol açarken, 400 mg/gün dozundaki ketokonazol ile eşzamanlı uygulama solifenasinin EAA değerinde 3 kat artışla sonuçlanmıştır. Bu nedenle, ketokonazol ya da diğer güçlü CYP3A4 inhibitörlerinin (örneğin; ritonavir, nelfinavir, itrakonazol) terapötik dozları ile eşzamanlı olarak kullanıldığında, maksimum VESICARE dozu 5 mg olarak sınırlandırılmalıdır (bkz. Bölüm 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli).
Ciddi böbrek yetmezliği ya da orta dereceli karaciğer yetmezliği olan hastalarda, solifenasin ve güçlü bir CYP3A4 inhibitörü ile eşzamanlı tedavi uygulanması kontrendikedir.
Enzim indüksiyonunun solifenasin ve metabolitlerinin farmakokinetiği üzerindeki etkisi daha yüksek afiniteli CYP3A4 substratlarının solifenasin uygulamasına etkisi kadar iyi incelenmemiştir. Solifenasin CYP3A4 tarafından metabolize edildiğinden, daha yüksek afiniteli diğer CYP3A4 substratları (örneğin; verapamil, diltiazem) ve CYP3A4 indükleyicileri (örneğin; rifampisin, fenitoin, karbamazepin) ile farmakokinetik etkileşimlerin olması mümkündür.
Solifenasinin diğer tıbbi ürünlerin farmakokinetiği üzerindeki etkisi:
Oral Kontraseptifler:
VESICARE alımı ile solifenasin ve kombine oral kontraseptifler (etinil östradiol/levonorgestrel) arasında herhangi bir farmakokinetik etkileşim görülmemiştir.
Varfarin:
VESICARE kullanımının R-varfarin ya da S-varfarinin farmakokinetiğini veya bunların protrombin zamanı üzerindeki etkisini değiştirmediği saptanmıştır.
Digoksin:
VESICARE kullanımının digoksin farmakokinetiği üzerinde hiçbir etki göstermediği saptanmıştır.
4.6. gebelik ve laktasyongebelik kategorisi: c
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadmlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon) Kontrasepsiyonla ilgili veri mevcut değildir.
Solifenasin kullanırken gebe kalan kadınlardan elde edilen herhangi bir klinik veri mevcut değildir. Hayvanlarda yapılan araştırmalarda solifenasinin fertilite, embriyonal/ fetal gelişim ya da doğurma üzerinde direkt zararlı etkileri olmadığı gösterilmiştir (bkz. Bölüm 5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri). İnsanlar için potansiyel risk bilinmemektedir.
VESICARE, gebe kadınlara reçete edildiğinde dikkatli davranılmalıdır.
Solifenasinin insan sütüne geçmesine ilişkin herhangi bir veri mevcut değildir. Farelerde, solifenasin ve/veya metabolitleri süte geçmiş ve yenidoğan farelerde doza bağımlı bir gelişme bozukluğuna neden olmuştur (bkz. Bölüm 5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri). Bu nedenle, emzirme dönemi boyunca VESICARE kullanımından kaçınılmalıdır.
Gebelik dönemi başlığı altında verilen bilgiler dışında, fertilite ve üreme hakkında başka bir bilgi bulunmamaktadır.
4.7. araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
Diğer antikolinerjiklerde olduğu gibi solifenasin de, bulanık görmeye ve sık olmayan bir biçimde somnolans ve yorgunluğa (bkz. Bölüm 4.8 İstenmeyen etkiler) neden olabildiğinden, araç ve makine kullanma yeteneği olumsuz etkilenebilmektedir.
4.8. i̇stenmeyen etkiler
Solifenasinin farmakolojik etkisine bağlı olarak, VESICARE şiddeti (genellikle) hafif ya da orta dereceli istenmeyen antikolineıjik etkilere neden olabilir. İstenmeyen antikolinerjik etkilerin sıklığı dozla ilişkilidir.
VESICARE ile en sık bildirilen advers reaksiyon, ağız kuruluğu olmuştur. Bu reaksiyon günde bir kez 5 mg’lık doz ile tedavi edilen hastaların %11’inde, günde bir kez 10 mg’lık doz ile tedavi edilen hastaların %22’sinde ve plasebo ile tedavi edilen hastaların %4’ünde ortaya çıkmıştır. Ağız kuruluğunun şiddeti, genellikle hafif olmuş ve yalnızca nadir durumlarda tedavinin kesilmesine yol açmıştır. Genel olarak, bu tıbbi ürüne uyum çok yüksek olmuş (yaklaşık %99) ve VESICARE ile tedavi edilen hastaların yaklaşık %90’ı 12 haftalık tedaviden oluşan çalışma döneminin tümünü tamamlamıştır.
Klinik çalışmalarda VESICARE ile elde edilmiş veriler aşağıdadır:
Çok yaygın (>1/10)
Yaygın (> 1/100 ila < 1/10)
Yaygın olmayan (> 1/1.000 ila < 1/100)
Seyrek (> 1/10.000 ila < 1/1.000)
Çok seyrek (< 1/10.000)
Bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor)
Yaygın olmayan : îdrar yolu enfeksiyonu, sistit
Bilinmeyen: Anafîlaktik reaksiyon*
Bilinmeyen: İştah azalması*, hiperkalemi*
Çok seyrek: Halüsinasyon*, konfilzyon durumu*
Bilinmeyen: Deliryum*
Yaygın olmayan: Somnolans, tat alma bozukluğu
Seyrek: Baş dönmesi*, baş ağrısı*
Yaygın: Bulanık görme
Yaygın olmayan: Göz kuruluğu
Bilinmeyen: Glokom*
Bilinmeyen: Torsades de Pointes*, elektrokardiyogram QT uzaması*, atrial fibrilasyon*, taşikardi* .
Yaygın olmayan: Nazal kuruluk
Bilinmeyen: Disfoni*
Çok yaygın: Ağız kuruluğu
Yaygın : Konstipasyon, bulantı, dispepsi, abdominal ağrı
Yaygın olmayan : Gastro-özefageal reflü hastalıkları, boğaz kuruluğu
Seyrek : Kolon obstrüksiyonu, peklik, kusma*
Bilinmeyen: İleus*, abdominal rahatsızlık*
Bilinmeyen: Karaciğer hastalığı, karaciğer fonksiyon test anormalliği*
Yaygın olmayan : Cilt kuruluğu
Seyrek: Pruritus*, döküntü*
Çok seyrek: Erithema multiforme*, ürtiker*, anjiyoödem*
Bilinmeyen: Eksfoliyatif dermatit*
Bilinmeyen: Kas zayıflığı*
Yaygın olmayan : İdrar yapma güçlüğü
Seyrek: Üriner retansiyon
Bilinmeyen: Böbrek yetmezliği*
Yaygın olmayan: Yorgunluk, periferik ödem
♦ Pazarlama sonrası gözlemlenmiştir.
4.9. doz aşımı ve tedavisi
Semptomlar .
Solifenasin süksinatın doz aşımı şiddetli antikolinerjik etki ile sonuçlanabilir ve uygun şekilde tedavi edilmelidir. En yüksek doz olarak bir hastaya yanlışlıkla 5 saat süre ile 280 mg solifenasin süksinat verilmiştir. Hastaneye yatış gerektirmeyen mental durum değişikliği gözlenmiştir.
Tedavi
Solifenasin süksinat ile doz aşımı durumunda, hasta aktif kömür ile tedavi edilmelidir. Gastrik İavaj 1 saat içinde uygulandığı taktirde yararlıdır,, ancak hasta küsturulmamalıdır.
Diğer antikolineıjiklerde öldüğü gibi, semptomlar aşağıda belirtildiği biçimde tedavi edilebilir:
– Halüsinasyonlar ya da belirgin eksitasyon gibi ciddi merkezi antikolineıjik etkiler: Fizostigmin ya da karbakol ile tedavi edilir.
– Konvülsiyonlar ya da belirgin eksitasyon: Benzodiazepinlerle tedavi edilir.
– Solunum yetersizliği: Suni solunum uygulanarak tedavi edilir.
– Taşikardi: Beta-blokörlerle tedavi edilir.
– Üriner retansiyon: Kateterizasyon uygulanarak tedavi edilir.
– Midriyazis: Pilokarpin göz damlası uygulanarak ve/veya hasta karanlık bir odada tutularak tedavi edilir.
Diğer antimuskariniklerde olduğu gibi, doz aşımı durumunda QT-uzaması açısından risk taşıdığı (yani; hipokalemi, bradikardi ve halen QT-aralığını uzattığı bilinen tıbbi ürünlerin kullanılması) ve daha önceden mevcut kardiyak hastalıkları olduğu (örneğin; miyokard iskemisi, aritmi, konjestif kalp yetmezliği) bilinen hastalara özel bir dikkat gösterilmelidir.
5. farmakoloji̇k özelli̇kleri̇
5.1. farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup: Üriner antispazmotik
ATC Kodu: G04B D08
Etki mekanizması:
Solifenasin yarışmacı, spesifik bir kolineıjik-reseptör antagonistidir. Mesane, parasempatik kolinerjik sinirlerle uyarılır. Asetilkolin, başta M3 alt-tipi olmak üzere muskarinik reseptörler aracılığıyla detrusor düz kasını kasar. In vitro ve in vivo farmakolojik araştırmalarda, solifenasinin muskarinik M3 alt-tip reseptörünün yarışmacı bir inhibitörü olduğu gösterilmiştir. Ayrıca, solifenasin iyon kanalları ve çeşitli diğer reseptörler için denendiğinde düşük afinite göstermesi ya da hiç afinite göstermemesi muskarinik reseptörler için spesifik bir antagonist olduğunu göstermiştir.
Farmakodinamik etkilerGünde 5 mg ve 10 mg dozlarındaki VESICARE tedavisi, aşın aktif mesanesi olan erkek ve kadın hastalarda yürütülen çeşitli çiftkör, randomize, kontrollü klinik çalışmalarda araştırılmıştır.
Aşağıdaki tabloda gösterildiği gibi, 5 mg ve 10 mg’hk VESICARE dozlannın her ikisi de, primer ve sekonder son noktalarda plaseboya kıyasla, istatistiksel olarak anlamlı iyileşme sağlamıştır. Etkililik, tedavinin başlatılmasından itibaren bir hafta içinde gözlenmiştir ve 12 haftalık bir dönem boyunca stabil kalmıştır. Uzun süreli, açık nitelikli bir araştırmada, etkililiğin en az 12 ay boyunca devam ettiği gösterilmiştir. 12 haftalık tedaviden sonra, tedaviden önce inkontinans şikayeti olan hastaların, yaklaşık %50’si inkontinans olayları yaşamamış ve buna ek olarak, hastaların %35’inde günde 8 defadan daha az sayıda olan bir idrara çıkma sıklığı elde edilmiştir. Aşırı aktif mesane semptomlarının tedavisi; aynı zamanda genel sağlık algılaması, inkontinansın etkisi, rol kısıtlamaları, fiziksel kısıtlılıklar, sosyal kısıtlılıklar, duygular, semptom şiddeti, şiddet ölçümleri ve uyku/enegi gibi bazı yaşam kalitesi ölçütleri üzerinde yararlı etkilerle sonuçlanmaktadır.
Tedavi süresi 12 hafta olan dört kontrollü Faz 3 araştırmanın sonuçlan (havuzlanmış veriler)
Plasebo | VESICARE Günde 1 kez 5mg | VESICARE Günde 1 kez 10 mg | Tolterodin Günde 2 kez 2mg | |
Miktfirisyonsayısı/24 saat | ||||
Başlangıçtaki ortalama Başlangıca göre ortalama azalma Başlangıca göre % değişildik n pdeğeri* | 11,9 1,4 (%12) 1138 | 12,1 2,3 (%19) 552 <0,001 | 11,9 2,7 (%23) 1158 <0,001 | 12,1 1,9 (%16) 250 0,004 |
İdrar sıkıştırması olaylarının saı | /ısı/24 saat | |||
Başlangıçtaki ortalama Başlangıca göre ortalama azalma Başlangıca göre % değişiklik n pdeğeri* | 6,3 2,0 (%32) 1124 | 5,9 2,9 (%49) 548 <0,001 | 6,2 3,4 (%55) 1151 <0,001 | 5,4 2,1 (%39) 250 0,031 |
İnkontinans olaylarının sayısı/2' | saat | |||
Başlangıçtaki ortalama Başlangıca göre ortalama azalma Başlangıca göre % değişiklik n pdeğeri* | 2,9 1,1 (%38) 781 | 2,6 1,5 (%58) 314 <0,001 | 2,9 1,8 (%62) 778 <0,001 | 2,3 1,1 (%48) 157 0,009 |
Noktfiri olaylarının sayısı/24 saat | ||||
Başlangıçtaki ortalama Başlangıca göre ortalama azalma Başlangıca göre % değişiklik n pdeğeri* | 1,8 0,4 (%22) 1005 | 2,0 0,6 (%30) 494 0,025 | 1,8 0,6 (%33) 1035 <0,001 | 1,9 0,5 (%26) 232 0,199 |
Boşaltım hacmi/idrar ................. | ||||
Başlangıçtaki ortalama Başlangıca göre ortalama azalma Başlangıca göre % değişiklik n pdeğeri* | 166 mİ 9mİ (%5) 1135 | 146 mİ 32 mİ (%21) 552 <0,001 | 163 mİ s:WS“;43;n414.'-;-;Ş’ (%26) 1156 <0,001 | 147 mİ (%16) 250 <0,001 |
Ped sayısı/24 saat | ||||
Başlangıçtaki ortalama Başlangıca göre ortalama azalma Başlangıca göre % değişiklik n pdeğeri* | 3,0 0,8 (%27) 238 | 2,8 1,3 (%46) 236 <0,001 | 2,7 1,3 (%48) 242 <0,001 | 2,7 1,0 (%37) 250 0,010 |
Not : Pivotal çalışmaların dördünde VESICARE 10 mg ve plasebo kullanılmıştır. Bu dört çalışmanın ikisinde ayrıca VESICARE 5 mg da kullanılmış ve çalışmalardan birine günde iki kez uygulanan tolterodin 2 mg dahil edilmiştir. Farklı çalışmaların her birinde tüm parametreler ve tedavi grupları değerlendirilmemiştir. Bu nedenle, listelenmiş olan hasta sayıları her bir parametre ve tedavi grubu için farklılık gösterebilir.
* Plasebo ile eşleştirilmiş karşılaştırma için p-değeri.
5.2. farmakokinetik özellikleremilim:
VESICARE tabletlerinin alınmasının ardından, 3 ila 8 saat sonra solifenasin maksimum plazma konsantrasyonuna (Cmaks) ulaşmaktadır. tmaks doza bağımlı değildir. Cmaks ve eğrinin altında kalan alan (EAA), 5 ila 40 mg arasında dozla orantılı olarak artar. Mutlak biyoyararlanım, yaklaşık %90’dır.
Besin alımı, solifenasinin Cmaks’ını ya da EAA’sım etkilemez.
Dağılım:
İntravenöz uygulamayı takiben solifenasinin görünen dağılım hacmi, yaklaşık 600 L’dir. Esas olarak aı-asit glikoproteine olmak üzere, solifenasinin plazma proteinlerine bağlanma oranı yüksektir (yaklaşık %98).
Biyotransformasyon:
Solifenasin büyük ölçüde karaciğer tarafından, esas olarak sitokrom P450 3A4 (CYP3A4) yoluyla metabolize edilir. Bununla birlikte, solifenasinin metabolizmasına katkıda bulunabilen alternatif metabolik yollar mevcuttur. Solifenasinin sistemik klerensi, yaklaşık 9,5 L/saattir ve solifenasinin terminal yarılanma ömrü, 45–68 saattir. Oral doz uygulamasından sonra plazmada solifenasine ek olarak, farmakolojik yönden aktif olan bir (4R-hidroksi solifenasin) ve inaktif olan üç metabolit (V-glukuronid, V-oksit ve 4R-hidroksi-JV-oksıt) tanımlanmıştır.
Eliminasyon: …
10 mg’lık bir tek [14C-ışaretli]-solifenasin dozunun uygulanmasından sonra, 26 gün boyunca radyoaktivitenin yaklaşık %70’i idrarda ve %23’ü feçeste saptanmıştır. İdrarda, radyoaktivitenin yaklaşık %11’i değişmemiş etkin madde olarak; yaklaşık %18’i V-oksit metaboliti olarak, %9’u 4R-hidroksi-V-oksit metaboliti olarak ve %8’i 4R-hidroksi metaboliti (aktif metabolit) olarak tespit edilmiştir. Feçeste, 4R-hidroksi metaboliti tespit edilmiştir.
Doğrusallık/doğrusal olmayan durum:
Terapötik doz aralığında farmakokinetiği doğrusaldır.
Böbrek yetmezliği:
Solifenasinin hafif ve orta dereceli böbrek yetmezliği olan hastalardaki EAA ve değerlerinin sağlıklı gönüllülerde saptanan değerlerden anlamlı bir farklılık göstermediği belirlenmiştir. Ciddi böbrek yetmezliği bulunan hastalarda (kreatinin klerensi < 30 ml/dakika), Cmaks’daki yaklaşık %30 artış, EAA’de %100’den fazla artış ve tizz’de %60’dan fazla artış ile birlikte, solifenasin etkilenimi kontrollere kıyasla anlamlı ölçüde daha büyük olmuştur. Kreatinin klerensi ile solifenasin klerensi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu gözlenmiştir.
Hemodiyaliz uygulanmakta olan hastalardaki farmakokinetiği araştırılmamıştır.
Karaciğer yetmezliği:
Orta dereceli karaciğer yetmezliği olan hastalarda (Child-Pugh skoru 7 ila 9) Cmaks etkilenmemiş, EAA %60 oranında artmış ve tı/2 iki katına çıkmıştır. Solifenasinin ciddi karaciğer yetmezliği olan hastalardaki farmakokinetiği araştırılmamıştır.
Hastanın yaşma göre herhangi bir dozaj ayarlaması gerekli değildir. T maks olarak ifade edilen ortalama emilim hızı yaşlılarda hafifçe daha yavaştır. Cmaks, EAA ve terminal yarılanma ömrü yaşlı bireylerde yaklaşık % 20 daha yüksek bulunmuştur. Bu hafif farklılıklar, klinik açıdan anlamlı olarak kabul edilmemiştir. Solifenasinin çocuklar ve adolesanlardaki farmakokinetiği saptanmamıştır.
Cinsiyet:
Solifenasinin farmakokinetiği cinsiyetten etkilenmez.
Irk:
Solifenasinin farmakokinetiği ırktan etkilenmez.
5.3. Klinik öncesi gûvenlilik verileri
Konvansiyonel gûvenlilik farmakolojisi, tekrarlanan doz toksisitesi, fertilite, embriyofötal gelişme, genotoksisite ve karsinojenik potansiyel araştırmalarına dayanan klinik öncesi. < . . veriler insanlar için özel bir tehlike olmadığım göstermektedir. Farelerde yapılan bir pre ve
-.i’– . postnatal gelişim: araştırmasında, laktasyon sırasında anneye uygulanan solifenasin tedavisi
doza bağımlı olarak daha düşük bir postpartum hayatta kalma oranına, yavru ağırlığında azalmaya ve klinik açıdan anlamlı düzeylerde daha yavaş fiziksel gelişime neden olmuştur. Doğumlarından 10 gün sonra tedavi edilen jüvenil fareler, yetişkin farelere göre daha yüksek maruziyet ve daha ciddi toksisiste göstermişlerdir.
6. farmasöti̇k özelli̇kler
6.1. yardımcı maddelerin listesi
Mısır nişastası
Laktoz monohidrat
Hipromelloz
Magnezyum stearat
Makrogol 8000
Talk
Titanyum dioksit (E171)
Kırmızı demir oksit (E 172)
6.2. geçimsizlikler
Geçerli değil.
6.3. raf ömrü
36 aydır.
6.4. saklamaya yönelik özel tedbirler
25°C’nin altındaki oda sıcaklığında saklanmalıdır.
6.5. Ambalajm niteliği ve içeriği
Ambalaj:
Karton kutuda blister ambalaj (PVC / Alüminyum folyo)
Ambalaj miktarı:
30 tablet.
90 tablet.
6.6. beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler özel bir gereklilik yoktur.
Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj Atıkların Kontrolü Yönetmelik”lerine uygun olarak imha edilmelidir.
7. ruhsat sahi̇bi̇
Astellas Pharma İlaç Ticaret ve Sanayi A.Ş.
Tekstilkent Koza Plaza A Blok Kat: 16 No: 60 34235 Esenler, İstanbul
Tel: 0212 440 08 00
Faks: 0212 438 36 71
8. RUHSAT NUMARASI:
126/159. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ:
İlk ruhsat tarihi: 26.11.2008
Ruhsat yemleme tarihi: –