KISA ÜRÜN BİLGİSİ - MYRELAN 2 MG FİLM TABLET
1. beşeri̇ tibbi̇ ürünün adi
MYLERAN™ 2 mg film tablet
2. kali̇tati̇f ve kanti̇tati̇f bi̇leşi̇m
Her bir film kaplı tablette: 2 mg busulfan
Anhidr Laktoz 92.5 mg
Diğer yardımcı maddelerin tam listesi için Bölüm 6.1’e bakınız
3. farmasöti̇k form
Film kaplı tablet
Beyaz, film kaplı, bikonveks tabletler; bir yüzünde ‘GF EF3’ ve diğer yüzünde ‘M’ baskılı.
4. kli̇ni̇k özelli̇kler
4.1. terapötik endikasyonlar
MYLERAN kronik myeloid löseminin kronik fazının palyatif tedavisinde endikedir.
MYLERAN, hastalarda yüksek doz busulfan ve siklofosfamid kombinasyonunun mevcut en iyi seçenek olduğu düşünüldüğü durumlarda, hematopoyetik projenitor hücre transplantasyonunda hazırlayıcı tedavi olarak endikedir.
MYLERAN özellikle belirgin trombositozu olan olgularda, polisitemi verada uzun süreli remisyon oluşturmada etkilidir.
MYLERAN, bazı seçilmiş esansiyel trombositemi ve miyelofibroz vakalarında da yararlı olabilir.
4.2. pozoloji ve uygulama şeklimyleran’ın emniyetli kullanımı
MYLERAN genellikle kürler halinde ya da devamlı şekilde uygulanır. Doz, hematolojik ve klinik olarak gözlem altında tutulan her hastaya göre bireysel olarak ayarlanmalıdır. Hastalar MYLERAN’ın içeriğinden daha az günlük doza gereksinim duyarlarsa, tedavi aralarında bir veya daha fazla busulfan tedavisiz gün bırakılarak istenen doza ulaşılabilir.
İlacın dış kaplama tabakası bozulmamış ve sağlamsa MYLERAN’ın ellenmesinde hiç bir risk yoktur. Tabletler bölünmemelidir. MYLERAN ellenirken sitotoksik ilaçların ellenmesiyle ilgili yerel sağlık otoritelerinin kurallarına uyulmalıdır.
Tabletlerin imhası: MYLERAN’ın imhasında tehlikeli maddelerin imhası için geçerli olan yerel kurallara uyulmalıdır.
Yetişkinlere önerilen busulfan dozu transplantasyondan 7 gün önce başlayarak 4 gün her 6 saatte bir 1mg/kg’dır. Genellikle busulfanın son dozundan 24 saat sonra başlayarak iki gün 60 mg/kg/gün siklofosfamid verilir.
Busulfanın çocuklar için tavsiye edilen dozu 480–600 mg/m2 vücut yüzey alanında kümülatif dozdur. Hemopoetik kök hücre transplantasyonundan önce koşullandırma için normal dozaj planı nakilden yedi gün önce başlayarak 4 gün her 6 saatte bir 30–37.5 mg/m2’dir (bkz. bölüm 5.2). Siklofosfamid dozu yetişkinlerle aynıdır.
Erişkinlerde indüksiyon: Tedavi, hastalık teşhis edilir edilmez başlatılır. Doz günde 0.06 mg/kg'dır. Başlangıçta maksimum günlük doz 4 mg'dır ve tek bir doz olarak verilebilir. MYLERAN tedavisine cevap, hastadan hastaya değişir ve hastaların çok küçük bir kısmında kemik iliği çok duyarlı olabilir. İndüksiyon fazı sırasında kan sayımı haftada en az bir kez yapılmalı ve dikkatle izlenmelidir. Semi-logaritmik bir kağıt üzerinde kan sayımlarının grafiğinin yapılması faydalı olabilir. Doz, ancak üç hafta sonraki cevap yetersiz ise yükseltilmelidir. MYLERAN uygulaması, toplam lökosit sayısı 15 ila 25×109/L arasına düştüğü zamana kadar (tipik olarak 12–20 hafta) devam ettirilmelidir. Daha sonra tedaviye ara verilebilir; tedaviye ara verilmesinden sonraki iki hafta içinde lökosit sayısında daha da fazla bir düşme olabilir. Bu noktadan sonra veya trombosit sayısının 100×109/L'nin altına düşmesinden sonra tedaviye indüksiyon dozuyla devam edilmesine bağlı olarak uzun süreli ve muhtemelen irreversibl bir kemik iliği aplazisi riski vardır.
Erişkinlerde idame tedavisi: İndüksiyondan sonra ek MYLERAN tedavisi uygulanmadan lösemi uzun süre kontrol altına alınabilir; ek MYLERAN tedavisi genellikle, lökosit sayısı 50×109/L’ye çıktığında veya semptomlar nüksettiğinde tekrar uygulanır. Bazı klinisyenler remisyon sürelerinin kısa olması halinde sürekli idame tedavisini daha pratik bularak tercih etmektedirler. Amaç, lökosit sayısını 10–15×109/ L 'de tutmaktır; ve kan sayımları en az 4 haftada bir yapılmalıdır. Alışılagelen idame dozu 0.5 – 2mg/gün'dür; fakat hastanın bireysel gereksinimi çok daha düşük olabilir. Eğer hasta bir tabletin içeriğinden daha düşük ortalama günlük doza ihtiyaç duyuyorsa, idame dozu tedavi günleri aralarında bir veya daha çok MYLERAN’sız günler bırakılarak ayarlanabilir.
Not: Diğer sitotoksik ajanlarla birlikte uygulandığında daha düşük MYLERAN dozları kullanılmalıdır (Bkz. 4.8. İstenmeyen etkiler ve 4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri).
Pediyatrik popülasyon: Kronik granülositik lösemi pediyatri yaş grubunda nadiren görülür. Philadelphia kromozomu pozitif (Ph pozitif) hastalarda kullanılabilir fakat Ph negatif juvenil tip hastalarda iyi cevap alınmaz.
Günlük doz genellikle 4–6 mg'dır ve 4–6 hafta devam eder. Özellikle trombosit sayısı olmak üzere kan sayımı dikkatle izlenmelidir. Rölaps görüldüğü takdirde ilave tedavi devreleri uygulanabilir veya indüksiyon dozunun yaklaşık yarısı kullanılarak idame tedavisi uygulanabilir. Polisitemi öncelikle veneseksiyonla kontrol altına alınmışsa, sadece trombosit sayısının kontrol altında tutulması için kısa sürelerle MYLERAN Film Tablet tedavi kürü uygulanabilir.
Başlangıç dozu günde 2–4 mg'dır. Bu hastalıkta kemik iliğinin son derece duyarlı olması nedeniyle hematolojik kontrollerin çok dikkatli yapılması gerekir.
Başlangıç dozu günde 2–4 mg'dır. Toplam lökosit saysı 5×109/L'nin altına veya trombosit sayısı 500×109/L'nin altına düşerse tedavi durdurulmalıdır.
MYLERAN bir miktar su ile yutulmalıdır. MYLERAN bölünmemelidir.
MYLERAN’ın böbrek/karaciğer yetmezliği olanlarda kullanımı için klinik veriler bulunmamaktadır.
MYLERAN’ın çocuklarda kullanımı için bakınız “Pozoloji /uygulama sıklığı ve süresi”
MYLERAN’ın yaşlılarda kullanımı için klinik veriler bulunmamaktadır.
Obezlerde doz yüzey vücut alanına göre veya ideal kiloya göre ayarlanarak verilmelidir (bkz. bölüm 5.2).
4.3. kontrendikasyonlar
Busulfana dirençli olduğu bilinen hastalarda MYLERAN kullanılmamalıdır. MYLERAN daha önce busulfan veya bileşenlerine aşırı duyarlılık reaksiyonu göstermiş hastalara verilmemelidir.
4.4. özel kullanım uyarıları ve önlemleri
MYLERAN, SADECE BU TÜR İLAÇLARI UYGULAMA DENEYİMİ OLAN HEKİMLER TARAFINDAN UYGULANMASI GEREKEN AKTİF BİR SİTOTOKSİK AJANDIR.
MYLERAN sadece uygulamadan sonra klinik biyokimyasal ve hematolojik etkilerinin düzenli olarak izlenebildiği tesislerde uzman onkoloji servisinin gözetiminde tatbik edilmelidir.
Canlı organizma aşısı kullanarak immunizasyon, bağışıklığı bastırılmış hastalarda enfeksiyona neden olma potansiyeli taşır. Bu nedenle MYLERAN kullanan hastalarda canlı organizma aşılarıyla immünizasyon önerilmez.
MYLERAN solunum yetmezliği olan hastalarda kullanıldığında dikkatli olunmalıdır. Her bir hastada pulmoner fonksiyon düzenli olarak kontrol edilmelidir. Hastada akciğer toksisitesi gelişirse MYLERAN tedavisi kesilmelidir (bkz. bölüm 4.8).
MYLERAN genel olarak, radyoterapi ile birlikte veya hemen radyoterapi sonrasında verilmemelidir.
MYLERAN blast transformasyonu meydana geldikten sonra etkili değildir.
Pulmoner toksisite olasılığı olan hastalara anestezi gerekiyorsa, hastaya verilen oksijen konsantrasyonu emniyetli en düşük oranda korunmalı ve post-operatif respiratuvar bakımda dikkatli olmalıdır.
Kronik miyeloid lösemili hastalarda hiperürisemi ve/veya hiperürikozüri yaygındır ve MYLERAN tedavisine başlanmadan önce bunlar düzeltilmelidir. Tedavi esnasında, hiperürisemi ve ürik asit nefropatisi riski yeterli hidrasyon ve allopurinol kullanımı dahil uygun profilaksi ile önlenmelidir.
Böbrek yetmezliği olan hastalarda çalışma yapılmamıştır; ancak busulfanın bir kısmı idrara geçtiğinden bu hastalarda doz değişikliği önerilmez. Yine de dikkatli olunması tavsiye edilir.
MYLERAN karaciğer yetmezliği olan hastalarda çalışılmamıştır. Busulfanın başlıca karaciğerden metabolize edilmesi nedeniyle önceden karaciğer fonksiyon yetmezliği, bilhassa ağır hepatik yetmezliği olan hastalarda busulfan kullanıldığında dikkatli bir gözlem yapılmalıdır.
Bu tıbbi ürün laktoz içerir. Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp laktoz yetmezliği ya da glikoz-galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastaların bu ilacı kullanmamaları gerekir.
Mutad doz tedavisi: MYLERAN ile birlikte itrakonazol veya metronidazol verilen hastalar busulfan toksisitesi yönünden takip edilmelidirler. Bu ilaçlar birlikte verildiğinde haftalık kan sayımı ölçümleri yapılmalıdır (bkz. bölüm 4.5).
Yüksek doz tedavisi (Hemopoetik Kök Hücre Nakli için kullanıldığında): Eğer yüksek dozda MYLERAN veriliyorsa (bkz. bölüm 4.9), hastalara fenitoinden çok tercihan bir benzodiazepin ile profilaktik antikonvülsan tedavi uygulanmalıdır (bkz. bölüm 4.5 ve 4.8).
Yüksek dozda MYLERAN ile birlikte itrakonazol veya metronidazol verildiğinde busulfan toksisite riskinin arttığı bildirilmiştir (bkz. bölüm 4.5). Yüksek dozda busulfan ve metronidazolün birlikte uygulanması önerilmez. İtrakonazol ile birlikte yüksek doz MYLERAN’ın verilmesi hekimin yorumuna bağlıdır ve risk/yarar oranı gözönüne alınmalıdır.
Yüksek dozda MYLERAN ve siklofosfamid ile tedavi edilen hastalarda, busulfanın son dozundan sonra siklofosfamid ilk dozu 24 saatten daha fazla geciktirildiğinde hepatik veno-oklüzif hastalık ve diğer tedavi rejimiyle ilgili toksisitelerde insidans azalması gözlenmiştir.
Busulfan tedavisi ile kemik iliği depresyonu, özellikle trombositopeni görülür. Busulfan tedavisi önceden uygulanan radyoterapi veya diğer sitotoksik ilaçlar nedeniyle kemik iliği rezervi çok az olan hastalarda azami dikkat gösterilmek koşulu ile kullanılmalıdır. Uygulama trombosit sayısında keskin bir düşüş olduğunda veya purpura geliştiğinde derhal kesilmelidir. Günlük 4 mg’dan daha yüksek dozaj trombositopeni riskinde artış veya geri dönüşümsüz kemik iliği depresyonu ile ilişkilidir.
İzleme: Aşırı miyelosupresyon olasılığını ve irreversibl kemik iliği aplazisi riskini önlemek için tedavi boyunca kan sayımlarının kontrolüne çok dikkat edilmelidir (bkz. bölüm 4.8).
Myleran Tabletlerin Güvenli Kullanımı: Bölüm 6.6’ya bakınız.
Mutajenite: MYLERAN uygulanan hastalardan alınan hücrelerde çeşitli kromozom anomalileri görülmüştür.
Karsinojenite: „Uluslararası Kanser Araştırma Örgütü“ kısa süreli testler bazında MYLERAN’ı karsinojenik potansiyeli olan ilaçlar sınıfına dahil etmiştir. „Dünya Sağlık Örgütü“, MYLERAN’a maruz kalma ile kanser arasında bir ilişki olduğu sonucuna varmıştır.
Uzun süre MYLERAN ile tedavi edilen hastalarda prekanseröz lezyonlara benzeyen bazı değişikliklerle beraber yaygın epiteliyal displazi gözlenmiştir.
MYLERAN verilen hastalarda habis tümörler görüldüğü bildirilmiştir.
Diğer alkilleyici ilaçlarda olduğu gibi, MYLERAN’ın lökomojenik olduğuna dair bilgiler artmaktadır. Akciğer kanseri ameliyatına adjuvan olarak iki yıl süreyle MYLERAN tedavisi uygulanan kontrollü prospektif bir araştırmada, uzun süreli izlemede plasebo verilen gruba göre akut lösemi insidansında artış olduğu görülmüştür. Solid tümör sıklığında bir artış olmamıştır.
Akut lösemi, polisitemi veranın olası bir sonucu ise de uzun süreli alkilleyici ajan tedavisi de insidansı artırabilir.
MYLERAN ile polisitemi vera ve esansiyel trombositemi tedavisinde ilacın karsinojenik potansiyeli gözönüne alınarak çok dikkat edilmelidir (bkz. bölüm 5.3). Daha genç ve asemptomatik hastalarda bu endikasyonlarda busulfan kullanımından kaçınılmalıdır. Eğer ilacın gerekli olduğu düşünülüyorsa tedavi kürleri mümkün olduğunca kısa tutulmalıdır.
4.5. diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri
Canlı organizma aşıları ile aşılama bağışıklığı baskılanmış kişilerde önerilmez(bkz. bölüm 4.4).
Pulmoner toksisiteye neden olan diğer sitotoksiklerin aditif etkisi olabilir (bkz. bölüm 4.8).
Yüksek dozda MYLERAN (bkz. bölüm 4.9) alan hastalara fenitoin verilmesi miyeloablatif etkide azalmaya neden olabilir.
Yüksek doz MYLERAN alan hastalara birlikte itrakonazol verilmesinde busulfan klerensinde yaklaşık %20 azalma ve buna karşılık plazma busulfan düzeylerinde artış rapor edilmiştir. Metronidazol busulfan plazma düzeylerinde yaklaşık %80 artışa yol açar. Flukonazolun busulfan klerensi üzerine herhangi bir etkisi yoktur. Sonuç olarak yüksek dozda busulfanın itrakonazol veya metronidazol ile birlikte verilmesinin busulfan toksisite riskinde artışa eşlik ettiği bildirilmiştir (bkz. bölüm 4.4).
Yüksek dozda busulfan ve siklofosfamid ile tedavi edilen hastalarda, siklofosfamidin ilk dozu busulfanın son dozundan sonra 24 saatten daha fazla geciktirilerek verilirse hepatik veno-oklüzif hastalık ve diğer tedaviyle ilişkili toksisitelerin insidansında azalma gözlenmiştir.
Parasetamol kan ve dokularda glutatyon seviyelerini azaltır ve bu yüzden birlikte kullanıldığında busulfan klerensi azalır.
MYLERAN ile böbrek veya karaciğer yetmezliği olan hastalarda herhangi bir veri bulunmamaktadır.
MYLERAN ile pediyatrik hastalarda herhangi bir veri bulunmamaktadır.
4.6. gebelik ve laktasyongebelik kategorisi d
MYLERAN gebelik ve/veya fetus/yeni doğan üzerinde zararlı farmakolojik etkileri bulunmaktadır.
Tüm sitotoksik kemoterapi uygulamalarında olduğu gibi eşlerden herhangi birine MYLERAN veriliyorsa yeterli kontraseptif önlemler uygulanmalıdır.
MYLERAN gerekli olmadıkça gebelik döneminde kullanılmamalıdır.
Tüm sitotoksik kemoterapilerde olduğu gibi eşlerden herhangi biri MYLERAN kullandığında yeterli kontraseptif önlemlerin alınması tavsiye edilmelidir.
Gebelik sırasında özellikle ilk üç aylık dönemde MYLERAN kullanımından mümkün olduğunca kaçınılmalıdır. Her vakada, ilacın anneye potansiyel yararı ile fötusa olası riski tartılmalıdır.
Mutlak olarak busulfana atfedilmese de bir kaç konjenital anomali vakası bildirilmiştir ve hamilelikte üçüncü üç aylık dönemde maruz kalma ile intraüterin büyüme geriliği arasında ilişki görülmüştür. Bununla beraber ilk üç aylık dönemde in utero MYLERAN’a maruz kalmış olsa da doğan birçok çocuğun normal görünüme sahip olduğu bildirilmiştir.
Hayvanlarda busulfan tedavisi çalışmalarında üreme toksisitesi görülmüştür (bkz. bölüm 5.3). İnsanlardaki potansiyel risk tam olarak bilinmemektedir.
MYLERAN veya metabolitlerinin anne sütüyle atılıp atılmadığı bilinmemektedir. MYLERAN alan anneler bebeklerini emzirmemelidir.
MYLERAN kadınlarda over fonksiyonunu baskılayabilir ve amenoreye erkeklerde spermatogenez baskılanmasına sebep olabilir (bkz. bölüm 4.8 ve 5.3).
4.7. araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
MYLERAN sürücülük performansı veya makine kullanma yeteneği üzerine etkisi bilinmemektedir. İlacın farmakolojisinden zararlı bir etki yapması beklenmemektedir.
4.8. i̇stenmeyen etkiler
Bu ilaç için istenmeyen etkilerin sıklığını tayin etmeyi desteklemede kullanılabilecek modern klinik dokümantasyon yoktur. İstenmeyen etkilerin sıklığı alınan doza ve birlikte verildiği diğer terapötik ilaçlara bağlı olarak değişebilir.
Rapor edilen istenmeyen etkiler aşağıdaki sıklık derecesine göre listelenmiştir.
Çok yaygın (>1/10), yaygın (>1/100 ila <1/10), yaygın olmayan(>1/1000 ila <1/100), seyrek(>1/10000 ila <1/1000), çok seyrek (<1/10000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilememektedir.)
Yaygın: Onkoloji tedavisinde sekonder akut lösemi (bkz. bölüm 4.4)
Çok yaygın: Lökopeni ve özellikle trombositopeni şeklinde görülen doz ile ilgili kemik iliği bozukluğu
Seyrek: Aplastik anemi (bkz. bölüm 4.9)
Seyrek: Yüksek dozda; konvülsiyonlar (bkz. bölüm 4.4 ve 4.5)
Çok seyrek: Myastenia gravis
Seyrek: Lens bozuklukları ve kataraktlar (bilateral olabilen); kornea incelmesi (öncesinde yüksek dozda busulfan tedavisi uygulanan kemik iliği transplantasyonu sonrasında).
Yaygın: Yüksek dozda; talasemili hastalarda kardiyak tamponad
Çok yaygın: Yüksek dozda; idyopatik pnömoni sendromu
Yaygın: Uzun süreli mutad dozları takiben interstisyel akciğer hastalığı
Çok yaygın: Yüksek dozda; bulantı, kusma, diyare ve ağızda ülserasyon (bkz. bölüm 4.9)
Seyrek: Mutad dozlarda; bulantı, kusma, diyare ve ağızda ülserasyon; bölünmüş dozlarda kullanıldığında olasılıkla azalabilir. Ağızda kuruluk
Çok yaygın: Yüksek dozda; hiperbilirubinemi, sarılık, vena-oklüzif karaciğer hastalığı (bkz. bölüm 4.4 ve 4.5) ve hepatik atrofi ve nekrozla birlikte biliyer fibroz.
Seyrek: Mutad dozda kolestatik sarılık ve karaciğer fonksiyon anormallikleri. Biliyer fibroz.
Yaygın: Yüksek dozda alopesi. Deride hiperpigmentasyon (Bkz: Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin durumlar )
Seyrek: Mutad dozlarda alopesi, ürtiker, eritema multiforme, eritema nodosum, porfirya non-akut döküntü, deride tam anhidroz ile cilt kuruluğu ve hassasiyeti, dudak çatlaması, Sjogren sendromunu içeren deri reaksiyonları. Yüksek dozda busulfan verilmesinden sonra radyoterapi uygulanan hastalarda deri hasarında radyasyon etkisinin artışı.
Yaygın: Yüksek dozda siklofosfamid ile kombinasyonda hemorajik sistit
Çok yaygın: Yüksek dozda menopoz-öncesi hastalarda menopoz semptomlarıyla birlikte adet yokluğu (amenore) ve yumurtalık bozuklulkarı; yüksek dozda adolesan-öncesi ve genç kızlara uygulanması sonrasında buluğa girişte gecikmeyi içeren şiddetli ve devamlı yumurtalık baskılanması. Busulfan alan erkek hastalarda kısırlık, azospermi, testislerde atrofi.
Yaygın değil: Mutad dozlarda menopoz öncesi hastalarda yumurtalık bozuklukları ve adet yokluğu (amenore) ile birlikte menopoz semptomları. Çok nadir durumlarda, tedaviye devamla over fonksiyonunun düzeldiği bildirilmiştir.
Çok seyrek: Jinekomasti.
Seyrek: Displazi
*Seçilmiş advers olayların tanımı
Kan ve lenfatik sistemi hastalıkları
Nadiren, tipik olarak uzun süreli mutad dozlardan veya yüksek dozda busulfandan sonra aplastik anemi (bazen geriye dönüşsüz) bildirilmiştir.
Solunum, göğüs ve mediastinal hastalıklar
Yüksek veya mutad doz tedavisini takiben tipik olarak anormal pulmoner fizyoloji bulgularıyla birlikte spesifik olmayan kuru öksürük, dispne ve hipoksi şeklinde pulmoner toksisite görülür. Daha sonra uygulanan radyoterapi busulfan nedenli subklinik akciğer harabiyetini artırabilir. Diğer sitotoksik ajanlar ilave akciğer toksisitesine neden olabilir (bkz. bölüm 4.5). Bir kez pulmoner toksisite yerleşirse busulfann kesilmesine rağmen prognoz iyi değildir ve kortikosteroidlerin faydalı olduğuna dair çok az bilgi mevcuttur.
İdyopatik pnömoni sendromu enfeksiyöz olmayan diffüz pnömoni olup genellikle allogenik veya otolog hemopoyetik transplant öncesi yüksek doz busulfan hazırlayıcı tedavisinden sonra üç ay içinde meydana gelir. Bazı vakalarda bronkolavaj sonrası diffüz alveolar hemoraj görülebilir. Göğüs röntgeni veya bilgisayarlı tomografi taramaları diffüz veya spesifik olmayan fokal infiltratlar gösterir ve biyopsi ise interstisyel pnömonit ve diffüz alveolar harabiyet ve bazen fibrozis gösterir. İnterstisyel pnömonit mutad dozlardan sonra oluşabilir ve pulmoner fibrozise yol açabilir. Bu, bir kaç yılı aşan, uzun süreli tedaviden sonra ortaya çıkar. Başlangıç ekseriya gizlidir; fakat akut da olabilir. Histolojik özellikleri arasında büyük hiperkromatik çekirdekleri olan dev hücrelerin mevcudiyeti ve alveolar ve bronşiyoler epiteliyumda atipik değişiklikler bulunur. Akciğer patolojisi süperempoze enfeksiyonlarla komplike olabilir. Pulmoner ossifikasyon ve distrofik kalsifikasyon görüldüğü de bildirilmiştir.
Hepatobiliyer hastalıklar
Normal terapötik dozlarda busulfanın genellikle belirgin şekilde hepatotoksik olmadığı düşünülür. Bununla beraber, kronik miyeloid lösemi için en az iki yıl süreyle düşük dozda busulfan ile tedavi edilen hastaların postmortem retrospektif raporlarında sentrilobuler sinüzoidal fibroz görüldüğü bildirilmiştir.
Busulfan ve tiyoguanin kombinasyonu önemli oranda hepatotoksisite ile ilişkilidir (bkz. bölüm 4.5).
Deri ve derialtı doku hastalıkları
Özellikle esmer tenlilerde olmak üzere hiperpigmentasyon görülür. Bu durum sıklıkla boyun, üst gövde, meme uçları, karın ve avuç içi kıvrımlarında belirgindir. Hiperpigmentasyon bir klinik sendromunun bir belirtisi olarak da görülebilir (bkz. Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin durumlar).
Üreme sistemi ve meme hastalıkları
Hayvanlarda busulfan tedavisi çalışmaları üreme toksisitesi göstermiştir (bkz. bölüm 5.3).
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin durumlar
Adrenal baskılanmanın biyokimyasal bulguları olmaksızın adrenal yetersizliğe (Addison hastalığı) benzeyen klinik sendrom (bitkinlik, aşırı yorgunluk, iştahsızlık, kilo kaybı, bulantı, kusma ve deride hiperpigmentasyon), mukoz membran hiperpigmentasyonu ve saç kaybı (Bkz: Deri ve deri altı doku hastalıkları) uzun süreli busulfan tedavisini takiben az sayıda olguda görülmüştür. Bu sendrom bazen busulfan tedavisi kesilince düzelir.
Busulfanla tedavi edilen hastalarda üterin, servikal, bronşiyal ve diğer epitelleri etkileyen yaygın displazi dahil bir çok histolojik ve sitolojik değişiklikler gözlenmiştir. Bu raporların çoğu uzun süreli kullanımla ilgiliyse de yüksek dozda kısa süreli kullanım sonrasında da geçici epitelyal anormallikler gözlenmiştir (bkz. bölüm 4.9).
Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli advers ilaç reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)’ne bildirmeleri gerekmektedir ( e-posta: ; Tel: 0 800 314 00 08; Faks: 0 312 218 35 99).
4.9. doz aşımı ve tedavisi
Semptom ve bulgular: MYLERAN’ın akut doz-sınırlayıcı toksisitesi miyelosupresyondur (bkz. bölüm 4.8 İstenmeyen etkiler).
Kronik doz aşımında kemik iliği depresyonu ve pansitopeni asıl toksik etkileridir.
Yüksek doz MYLERAN kemik iliği naklinde kullanılıyorsa (MLERAN’ın mutat toplam dozu diğer ilaçlarla birlikte kombine halde verildiğinde, oral olarak birbirini takip eden 4 günde (3.5 ila 4 mg/kg/gün, bölünmüş dozlar halinde) oral olarak verilen 14 ila 16 mg/kg’dır, gastro-intestinal toksisite doza bağlı olarak mukozit, bulantı, kusma, ishal ve anoreksidir.
Tedavi: Bilinen bir antidotu yoktur. Busulfanın diyalizi ile ilgili başarılı bir bildirim olduğu için aşırı doz tedavisinde diyaliz düşünülmelidir. Hematolojik toksisite sırasında uygun destekleyici tedavi uygulanmalıdır.
5. farmakoloji̇k özelli̇kler
5.1. farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup : Antineoplastik ve İmmünomodülatör ilaçlar; alkil sülfonatlar
ATC kodu : L01AB01
Etki mekanizması
Busulfan (1,4-butandiol dimetansülfonat) çift fonksiyonlu alkilleyici bir ilaçtır. DNA'ya bağlanmasının, etki mekanizmasında bir rolü olduğu düşünülür; di-guanil türevleri izole edilmişse de sarmala çapraz bağlanması kesin olarak kanıtlanmamıştır.
Busulfanın, granülositopoez üzerindeki selektif etkisini nasıl gösterdiği tam olarak anlaşılmamıştır. Busulfan, tamamen tedavi edici olmamasına rağmen, total granülosit kütlesini azaltmakta çok etkilidir. Hastanın klinik durumunu iyileştirmede ve hastalık belirtilerinin hafifletilmesinde çok etkilidir. Hemoglobin düzeylerindeki durum ve sağkalım süreleri gözönüne alındığında dalak radyoterapisinden üstün olduğu gösterilmiştir.
5.2. farmakokinetik özellikleremilim:
Oral busulfanın biyoyararlanımı yetişkinlerde bireyler arasında %47 ila %103 (ortalama %80) değişkenlik gösterir. Busulfan eğri altındaki alan (EAA) ve doruk plazma konsantrasyonları (Cmaks) doğrusal olarak doza bağlıdır. 2 mg oral dozu takiben busulfan EAA ve Cmaks sırasıyla 125±17 nanogram.saat/ml ve 28±5 nanogram/ml’dir. Busulfan uygulaması ve plazmada saptanması arasında 2 saate varan bir süre bildirilmiştir.
Yüksek doz tedavi: İlaç için miktar tayini deneyi gaz sıvı kromatografisinde elektron yakalama tekniği ile veya yüksek performanslı sıvı kromatografisi (HPLC) kullanılarak yapılmıştır. Yüksek dozda busulfan (4 gün her 6 saatte 1 mg/kg) uygulamasını takiben yetişkinlerde EAA ve Cmaks değerleri yüksek derecede değişkenlik gösterir; ancak HPLC ile ölçüldüğünde sırasıyla 8260 nanogram. saat/ml (yayılım 2484 ila 21090) ve 1047 nanogram/ml (yayılım 295 ila 2558) ve gaz kromatografi ile ölçüldüğünde sırasıyla 6135 nanogram.saat/ml (yayılımı 3978 ila 12304) ve 1980 nanogram/ml’dir (yayılımı 894 ila 3800).
Dağılım:
Busulfanın yetişkinlerde dağılım hacmi 0.64±0.12 L/kg’dır.
Busulfan yüksek dozda verildiğinde beyin omurilik sıvısına(BOS) plazma ile karşılaştırılabilir oranlarda geçer: ortalama BOS: plazma oranı:1.3:1. Tükrük:plazma oranı:1.1:1’dir. Plazma proteinlerine geriye dönüşümlü olarak bağlanan busulfan düzeyi önemsizden yaklaşık olarak %55’e kadar değişkenlik göstermiştir. İlacın kan hücrelerine ve plazma proteinlerine geriye dönüşsüz bağlanması sırasıyla %47 ve %32’dir.
Biyotransformasyon:
Busulfan metabolizması glutatyon ile karaciğerde oluşan ve glutatyon-S-metil transferazın aracılık ettiği bir reaksiyonu içerir.
Yüksek doz busulfan ile tedavi edilen hastalarda, busulfan üriner metabolitleri 3-hidroksisulfolan, tetrahidrotiyofen 1-oksit ve sulfolan olarak belirlenmiştir.
Eliminasyon:
Busulfan ortalama eliminasyon yarı-ömrü 2.3 ve 2.8 saattir. Yetişkin hastalarda busulfan klerensi 2.4 ila 2.6 ml/dak/kg olarak bildirilmiştir. Busulfan eliminasyon yarı-ömrü tekrarlanan dozlarda azalır; bu durum busulfanın kendi metabolizmasını giderek arttırdığını düşündürmektedir. Çok düşük miktarda busulfan (%1 ila 2) değişmeden idrarla atılır.
Pediyatrik popülasyon:
Çocuklarda oral busulfan biyoyararlanımı %22 den %120’ye varan aralıkta (ortalama %68) bireyler arası büyük oranda değişkenlik gösterir.
Plazma klerensi, 4 gün her 6 saatte bir 1 mg/kg dozda verildiğinde yetişkinlerdekinden 2 ila 4 kez daha yüksektir. Vücut yüzey alanına göre doz verilen çocuklarda yetişkinlerde görülene benzer EAA ve Cmaks değerleri görülmüştür. 15 yaş altı çocuklarda EAA’nın yetişkinlerdekinin yarısı ve 3 yaş altındaki çocuklarda yetişkinlerdekinin dörtte biri olduğu gösterilmiştir.
Busulfanın çocuklardaki dağılım hacmi 1.15±0.52 L/kg’dır.
Busulfan 4 gün her 6 saatte bir 1 mg/kg verildiğinde BOS:plazma oranı 1.02:1 olarak saptanmıştır. Ancak, 4 gün her 6 saatte bir 37.5 mg/m2 dozda verildiğinde oran 1.39:1’dir.
Obez hastalar:
Obezitenin busulfan klerensini arttırdığı bildirilmiştir. Obezlerde vücut yüzey alanına göre veya ideal vücut ağırlığına göre ayarlanmış dozlama düşünülmelidir.
5.3. klinik öncesi güvenlilik verileri
Mutajenite
Bakteriler (Ames Salmonella testi), mantar, Drosophila ve fare lenf hücreleri kültürü dahil çeşitli deneysel sistemlerde busulfanın mutajenik olduğu gösterilmiştir. Kemirgenlerde in vivo sitogenetik çalışmalarda busulfan tedavisinden sonra hem üreme hücrelerinde hem de somatik hücrelerde kromozom sapmalarının sıklığının arttığı gösterilmiştir.
Karsinojenite
Busulfanın karsinojenik potansiyele sahip olduğunu belirlemek için klinik öncesi çalışmalardan elde edilmiş yeterli kanıt yoktur (bkz. bölüm 4.4).
Teratojenite
Hayvan çalışmaları ile busulfanın fötal anomalilere ve yavrularda kas-iskelet sistemi bozuklukları, vücut ağırlığında ve boyutunda azalma, gonadal gelişimde yetersizlik ve fertilite üzerine etkiler dahil advers etkilere yol açtığı kanıtlanmıştır.
Fertilite
Busulfan deney hayvanlarında spermatogenezi etkiler. Dişi hayvanlardaki sınırlı sayıdaki çalışmalarda busulfan oosit baskılanması suretiyle fertilite üzerine bariz ve geri dönüşümsüz etki göstermiştir.
6. farmasöti̇k özelli̇kler
6.1. yardımcı maddelerin listesi
Anhidr laktoz
Prejelatinize nişasta
Magnezyum stearat
Hipromelloz
Titanyum dioksit
Triasetin
6.2. geçimsizlikler
Bilinen bir geçimsizliği bulunmamaktadır.
6.3. raf ömrü
36 ay
6.4. saklamaya yönelik özel tedbirler
25°C'nin altındaki oda sıcaklığında ve kuru bir yerde saklayınız.
6.5. ambalajın niteliği ve içeriği
MYLERAN 2mg film tablet, 100 adet, amber renkli şişede, karton kutuda satılmaktadır.
6.6. beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler
İlacın dış kaplama tabakası bozulmamış ve sağlamsa MYLERAN’ın ellenmesinde hiç bir risk yoktur. Tabletler bölünmemelidir. MYLERAN ellenirken sitotoksik ilaçların ellenmesiyle ilgili yerel sağlık otoritelerinin kurallarına uyulmalıdır.
Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliği”ne uygun olarak imha edilmelidir.
7. ruhsat sahi̇bi̇
VLD Danışmanlık, Tıbbi Ürünler ve Tanıtım Hizmetleri Ltd. Şti.
Büyükdere Cad No 127 Astoria İs Merkezi A Blok K9 Esentepe 34394 İstanbul
Telefon: 0–212–340 76 84
Faks: 0–212–340 76 01
e-posta:
8. ruhsat numarasi
132/8
9. i̇lk ruhsat tari̇hi̇/ruhsat yeni̇leme tari̇hi̇
28.09.2011