RITOSIN 150 MG FILM TABLET - kisa ürün bi̇lgi̇si̇

1. beşeri̇ tibbi̇ ürünün adi

RİTOSÎN* 150mg film tablet

2. KALİFATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

Etkin madde

Roksitromisin 150 mg

Yardımcı maddeler için bölüm 6.1’c bakınız.

3. farmasöti̇k form

Film tablet

Beyaz, film kaplı tablet

4. KLİNİK ÖZELLİKL ER

4.1 Tcrapötik endikasy onlar

RİTOStN, roksitromisine duyarlı olan mikroorganizmaların neden olduğu özellikle aşağıdaki infeksiyonların tedavisinde kullanılır.

-Kulak, burun ve boğaz infeksiyonlan,

-Solunum yollarının infeksiyonlan,

-Genital organların infeksiyonlan İle gonokoksik infeksiyon dışında seksüel yoldan bulaşan infeksiyon lar,

-Deri ve yumuşak doku İnfeksiyonlan,

-Ağız boşluğunun infeksiyonlan.

4.2 Pozoloji ve uygulama sekli

Hekimin başka bir önerisi yoksa yetişkinlerde günlük doz, 12 saat ara ile birer tablet olmak üzere toplam 300 mg'dır.

Uygulama süresi; tcrapötik endikasyona, sebep olan organizmaya ve klinik tabloya bağlıdır.

Çocuklardaki tedavi 10 günden uzun sürmemelİdır.

Sadece ağızdan kullanım içindir.

RİTOSÎN, öğünlerden önce vc çiğnenmeden yeterli miktarda sıvı ile alınmalıdır.

Böbrek bozukluğu olan hastalarda, 12 saat ara ile günde 2 kez 150 mg tablet kullanılabilir.

Şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda günde tek doz 150 mg olarak doz ayarlaması yapılmalıdır.

40 kg’m üzerindeki pediyatrik hastalarda (4 yaş üzeri) günde 2 kez 150 mg olarak doz ayarlaması yapılmalıdır. 4 yaşın altındaki çocuklarda kullanılmamalıdır,

Yaşlı hastalarda günde 2 kez 150 mg olarak doz ayarlaması yapılmalıdır.

4.3 kontrendikasyonlar

Makrol idlere aşırı duyarlılık bulunanlarda

Vazokonstriktör ergot alkaloidleri ile birlikte kullanılmamalıdır.

4.4 Özel kullanım uyarılan ve önlemleri

Makrolid antibiyotikler ile birlikte vazokonstriktör ergot alkaloidleri kullanıldığı> zaman ciddi vazokonstriksiyon (“ergotizm”) ile ekstremi tel erde nekroz ihtimalinin söz könusu olduğu bildirilmiştir. RİTOSİN bu tür ilaçlarla birlikte kullanılmamalıdır.

Karaciğer yetmezliğinde (sarılık vc/vcya asit ile birlikte hepatik siroz gibi) ıroksitromisın uygulanması önerilmez. Mutlaka kullanılması gerekiyorsa, karaciğer testleri muntazam aralıklarla tekrarlanmalı ve icabında uygulanacak doz yarı yarıya azaltılmalıdır(yc­tişkinlerde günde tek doz 150 mg olmak üzere).

Roksitromisin ve metabolitlerinin böbrek yoluyla itrahı düşük orandadır (oral dpzun % 10’u kadar). Böbrek yetmezliğinde doz değiştirilmeden uygulanır.

Yaşlı kimselerde uygulanacak dozun azaltılmasına gerek yoktur.

RİTOSİN, vücut ağırlığı 40 kg’dan düşük olan hastalarda kullanılmamalıdır, i

Belli koşullarda, roksitromisini dc içeren makrolidler QT aralığını uzatma potansiyeline sahiptir. Bu nedenle roksitromisin, konjenital QT aralığı uzaması, devam eden proaritmik durumları (yani, düzeltilmemiş hipopotasemi veya hipomagnczcmİ, klinik açıdan anlamlı bradikardi) olan hastalarda ve Sınıf IA ve 111 antiarİtmİk ajanlar almakta olan hastalarda kullanılmamalıdır ( Bkz. bölüm 4,5). |

Diğer makroüdlcrde olduğu gibi, roksitromi sinin Myasthcnİa Gravis’i şidde­tlendirme potansiyeli olabilir.

4,5 diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Ergot Alkaloidleri

Makrolidlerle birlikte ergotamine veya bazı çavdar mahmuzundan üretilen vazokonstriktör ilaçlar kullanıldığı zaman ergotizm belirtilerinin görüldüğü ve ekstremitelerde nekroz ihtimalinin söz konusu olduğu bildirilmiştir. RİTOSİN bu tür ilaçlarla birlikte kullanılmamalıdır (bkz. bölüm 4.4).

Terfcnadin

Belli makrolidler terfenadinle farmakokinetik etkileşime girebilirler ve bunun sonucu olarak terfenadinin serum konsantrasyonları artar, Bu durum şiddetli ventriküler aritmiyle, tipik olarak torsades de pointes ile sonuçlanabilir, Roksitromisinle bu tip bir reaksiyon kanıtlanmamış ve sınırlı sayıda sağlıklı gönüllüyle yapılan çalışmalar herhangi bir farmakokinetik etkileşim ya da önemli EKG değişikliği göstermemişse de, roksitromisin ve terfenadinin birlikte kullanımı önerilmez.

Astemizol, sisaprid, pimozid

Astemizol, sisaprid ya da pimozid gibi hepatik CYP3A İzocnzimiyle metabolize edilen diğer ilaçlar, makrolid antibakteriyeller de dahil olmak üzere bu izoenzimin önemli inhibitörleriyle etkileşebilmekte ve serum seviyelerindeki artış yüzünden, QT süresinin uzaması ve/veya kardiyak aritmi (tipik olarak torsades de pointes) gibi yan etkilere neden olabilmektedir, Roksitrom isinin, CYP3A tarafından inaktive edilen diğer ilaçların metabolizmalarını inhibe etmemesi ya da çok sınırlı düzeyde etmesi nedeniyle, bu ilaçların metabolizmasını inhibe etmesi veya bu ilaçlarla klinik etkileşme potansiyeli göz ardı edilemez. Bu nedenle, roksitrom i sinin bu tür ilaçlarla birlikte kullanılması önerilmez.

Bromokriptin ile birlikte kullanıldığı zaman plazmada bromokriptin seviyesinin yükseleceği, antiparkinson aktİvitenin artabileceği veya dopaminerjik ilaçların aşırı dozaj ile ilgili belirtilerin meydana çıkabileceği düşünülmelidir.

Roksitromisin siklosporinin metabolizmasını inhibe ederek kandaki sıklosporin seviyesini artırabilir, kreatinin konsantrasyonunu yükseltebilir. Bu iki ilaç birlikte kullanılacağı zaman siklosporin dozu azaltılmalı ve böbrek fonksiyonu kontrol edilmelidir.

Gönüllülerde yapılan çalışmalarda varfarin ile etkileşim bulunmamıştır; ancak roksitromisin ve K vitamini antagonistlcrİylc tedavi edilen hastalarda, protrombin zamanında ya da INR (International Normalized Ratio)’de enfeksiyöz epizod ile açıklanabilen artışlar bildirilmiştir.Bu yüzden roksitromisin ve vitamin K antagonistleriyle kombine tedavilerde INR’yi izlemek uygun olacaktır.

tn vitro bir çalışma roksitromisinin proteine bağlı disopiramidi bağlanma yerinden ayırdığını göstermiştir; bu tür bir etki in vivo şartlarda serbest disopiramidin serum düzeylerinin artmasıyla sonuçlanabilir. Bu nedenle, EKG ve mümkünse disopiramid serum seviyeleri izlenmelidir.

Digoksİn ve diğer kardiyak glikozidler:

Sağlıklı gönüllülerle yapılan bir çalışma, roksitromisinin digoksin absorpsiyonunu artırabildiğini göstermiştir. Diğer makrolidlcrle de yaygın olarak görülen bu etki, çok seyrek olarak kardiyak glikozid toksİsİtcsiylc sonuçlanabilir. Bu durum bulantı, kusma, diyarc, baş ağrısı ya da sersemlik hissi ile kendini gösterebilir; kardiyak glikozid toksisitesi, kalp İleti vc/veya ritm bozukluklarına yol açabilir. Bu sebeple, roksitromisin ve digoksinle ya da başka bir kardiyak glikozidle tedavi edilen hastalarda, EKG ve mümkünse kardiyak glikozid serum seviyeleri izlenmelidir; bu işlem, kardiyak glikozid aşırı dozunu düşündüren semptomlar ortaya çıkarsa, zorunlu hale gelir.

Diğer makrolidlerle olduğu gibi, roksitromisinle tedavi edilen hastalarda midazolamın etkileri güçlenebilir ve uzayabilir, Roksitromisin ve triazolam arasındaki etkileşim konusunda kesin bir yargı oluşturacak kanıt yoktur.

RİTOSİN ile birlikte kullanıldığında teofîlin plazma konsantrasyon­larında genellikle doz ayarlaması gerektirmeyen hafif bir yükselme olduğu gösterilmiştir,

Karbamazepin, ranitidin, alüminyum ya da magnezyum hidroksit ve östrojen ve progesteron içeren oral kontraseptifler ile klinik olarak anlamlı bir etkileşim bulunmamaktadır.

Roksitromisin, diğer antibiyotiklerde olduğu gibi, Sınıf IA ve ITT antiaritmik ajanlar İle tedavi edilen hastalarda kullanılmamalıdır (bkz, bölüm 4.4).

4.6 gebelik ve laktasyongebelik kategorisi: c

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Çeşitli hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalarda roksitromisinin gebelik ve/veya fetus/yeni doğan üzerinde zararlı farmakolojik etkileri gözlenmemiştir. İnsanlarda güvcnlıliği saptanmamıştır.

RÎTOSÎN gerekli olmadıkça gebelik döneminde kullanılmamalıdır.

Roksitromisinin gebelikte ietüs üzerindeki güvenliliği saptanmamıştır. Ancak birçok hayvan türündeki çalışmalar 200 mg/kg/gün dozlarına kadar ya da insandaki terapötik dozun 40 katma kadar olan dozlarda roksitromisin herhangi bir teratojenik ya da fetotoksik etki göstermemiştir.

Roksitromisin anne sütüne geçtiği için, bebeğe olası risk dikkate alınarak gerekirse ya tedavi kesilmeli ya da emzirmeye ara verilmelidir.

Özgün leksikoloji verileri ayrıca, roksitromisinin fare, sıçan ve tavşanlarda teratojenik olmadığını göstermiş ve herhangi bir mutajenİk potansiyel bulgusu ortaya koymamıştır.

4.7 araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Motorlu araç kullanma veya dikkat gerektiren işlerin yapılması durumunda sersemlik hissi konusunda dikkatli olunmalıdır.

4.8 i̇stenmeyen etkiler

Advers ilaç reaksiyonları aşağıdaki sıklık derecesine göre belirtilmiştir:

Çok yaygın(> 1/10); yaygın (> 1/100 ila > 1/10); yaygın olmayan (> 1/1000 İla > 1/100); seyrek (> 1/10000 ila > 1/1000); çok seyrek (> 1/10.000); bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor)

Eozinofili

Sersemlik hissi, baş ağrısı, parestezi.

Diğer makrolidlerle olduğu gibi, tat ve/veya koku alma duyularında bozukluk bildirilmiştir.

Bronkospazm

Bilinmiyor: Bulantı, kusma, mide ağrısı

Çok seyrek: İshal (kanlı olabilen)

İzole vakalarda: Pankreatit semptomları. Birçok hasta pankreatitin bilinen advers reaksiyon olduğu başka ilaçlar almışlardır.

Eritema multİforme, ras, ürtiker, anjiyoödem, pupura

Süperinfeksiyon: Diğer antibiyotiklerle olduğu gibi, uzun süreli kullanım duyarlı olmayan organizmaların aşırı üremesiyle sonuçlanabilir. Hastanın durumunun düzenli biçimde değerlendirmesi önemlidir. Tedavi sırasında süperinfeksiyon ortaya çıkarsa uygun önlemler alınmalıdır.

Anafılaktik şok

Kolestatik veya akut hepatit (arasıra sarıhk ile birlikte)

Halüsinasyonlar

Karaciğer enzimlerinde artış (AST, ALT ve/veya alkalin fosfataz).

4.9 doz aşımı ve tedavisi

Doz aşımında, mide yıkanmalı ve semptomatik tedavi uygulanmalıdır. Roksitromisinin özel bir antİdotu yoktur.

5. farmakoloji̇k özelli̇kleri̇

5.1 farmakodinamik özellikleri

Farmakoterapötik grubu: Makrolidler

ATC kodu: J01FA06

RİTOSİN, makrolid grubu semisentetik antibakteriyel bir antibiyotik olup, bakteri hücresinde ribozomlara bağlanır ve protein sentezini İnhibe ederek etkisini gösterir. Etki spektrumuna aşağıdaki bakteriler dahildir.

Genellikle duyarlı olan bakteriler:

Streptococcus spp, Streplococcus pneumoniae, m eti siline duyarlı sta fil o koklar, Neisseria meningitidis, Bordelella pertussis, Branhamella catarrhalis, Cotynebacterııım diphteriae, Listeria monocylogenes* Clostridium, Mycoplasma pneumoniae t Pasteurella multocida, Chlamydia traehomatis, Chlamydia psittacl ve Chlamydia pneumoniae, Legionella pneumophila, Helicobacter pylori, Gardnerella vaginalis, Enterokoklar, Borrelia burgdorferi, Bropiordbacterİum acnes, Campylohacter jejuni ve Camylobacter colı, Closlridium perfringens, Peptostreplococcus, Rhodococcuş equi, Porphyromonas, Mobiluncus.

Orta derecede duyarlı bakteriler:

Haemophilus influenzae, Vîbrio cholerae, Ureaplasma urealyticum.

Aşağıdaki bakteriler çok defa dirençlidir:

Enterobactcriacea, Pseudomonas spp, Acinetobactcr spp, metisiline dirençli stafilokoklar (S. aureus ve koagülaz negatif sta fil o kok/ Mycoplasma hominis, Nocardİa, Fusobactcrİum, Bacteroides fragills.

5.2 farmakokinetik özellikler

Yetişkinler:

Em il im: Roksitrom i sin hızla emilir. Asidik ortamda roksİtromİsin stabildir ve 15 dakika içinde serumda antibiyotik bulunmuştur, aç gönüllülerde 150 mg uygulamanın ardından, 2,2 saatte pik serum seviyesine (Cmaks) ulaşır, Roksitromisinin yemeklerden sonra ahnımı cmilimini azaltacağından, yemeklerden önce alınması tavsiye edilir.

Dağılım: Tek doz: Sağlıklı yetişkin deneklerde tek bir 150 mg roksitromisin oral dozun ardından belirlenen farmakokinetik parametreler aşağıdaki gibidir:

– Crnaks: 6.6 mg/1

– Cnıin: (oral uygulamadan 12 saat sonra): 1.8 mg/1

– ortalama eliminasyon yarılanma ömrü: 10.5 saat

Tek bir 300 mg roksitromisin oral dozun ardından ortalama pik plazma değeri (Cmaks) 9.7 mg/l’dir. Bu değere yaklaşık 1,5 saat sonra ulaşılır. 12 saat sonraki plazma seviyesi 2.9 mg/1 ve 24 saat sonraki 1.2 mg/l’dir.

Tekrarlanan doz: Sağlıklı deneklere tekrarlanan doz uygulamasından sonra (10 gün boyunca her 12 saatte bir 150 mg), 2. ve 4, günler arasında plazma seviyesinde sabit bir duruma ulaşılmıştır. Sabit durum plazma konsantrasyonları aşağıdaki gibidir:

– Cmaks: 93 mg/1

– Cmin: 3,6 mg/1

11 gün boyunca her 24 saatte bir 300 mg roksitromisin uygulamasının ardından Cmaks 10.9 mg/l’dir. Sabit durumda 24 saat sonraki Cmin 1.7 mg/l’dir.

Roksitromisin, tekrarlanan dozların uygulanmasından 6 ila 12 saat sonra özellikle pulmoner, tonsiler ve prostatik dokulara olmak üzere çeşitli dokulara ve vücut sıvılarına yüksek penetrasyon gösterir.

Plazma protein bağlanması: % 96; roksitromisin esas olarak alfa-1 asit glikoproteine bağlanır. 13u bağlanma oranı, roksitromisin plazma konsantrasyonları 4 mg/l’yi aştığında doygun hale ulaşır ve azalır,

Roksitromisin insan sütüne çok az geçer: uygulanan dozun % 0.05’ten azı.

Biyotransforma­syon: Roksitromisin organizmada çok az değişikliğe uğrar ve dozun yarısından çoğu değişmeden atılır. Üre ve dışkıda üç metabolİt belirlenmiştir: majör metabolit deskladİnoz roksitromisin, minör metabolitler ise N-mono-dimetil roksitromisin ve N-di-demetil roksitrom i sindir. Roksitromisin ve üç türevi idrar ve dışkıda benzer oranlarda bulunmaktadır,

Eliminasyon: Renal ve hepatik fonksiyonları normal olan yetişkinlerde: Oral olarak doz alımından sonra roksitromisin temel olarak, dışkıyla atılır (% 65), 14 C-roksitromisinin oral uygulamasından 72 saat sonra üriner radyoaktivite İdrar ve dışkıda atılan toplamın sadece %12’sini gösterir.

Pediyatrİk popülasyon: înfant ve çocuklarda, roksitromisinin farmakokinetik profilleri, yetişkinlerinki ile benzerdir.

Sabit durumda ve eşit dozlardaki (2.5 mg/kg) sağlıklı genç yetişkinler ile çocuklarda bulunan farmakokinetik parametrelerin karşılaştırılması:

– Pik plazma konsantrasyonları benzerdir: Ortalama değerler 8.7 ile 10.1 g/1 arasındadır.

– T maks yaklaşık 2 saattir.

– Çocuklardaki terminal yarılanma ömrü uzundur: Yaklaşık 20 saat.

– Plazma konsantrasyon zaman eğrisi altındaki alan (EAA), yaş gruplan arasında farksızdır.

– En düşük konsantrasyon (Cmin) yetişkinlerdeki değerler ile benzerdir: Ortalama değerler

2.6 ile 3.4 mg/1 arasında değişiklik göstermektedir.

Çocuklardaki varsayılan plazma konsantrasyonları ile yetişkinlerdeki değerler benzerdir; 1 yaş üstü çocuklarda uygulanan doz ve sıklık derecesinin modifiye edilmesine gerek yoktur.

Cmin zamana karşı stabil olduğundan, çocuklardaki oldukça uzun yarılanma ömrünün, birikmeye etkisi olmaz. Çocuklardaki EAA yetişkinlerdeki ile kıyaslanabilir olduğundan, biyoyararlanım aynıdır. Bu da ürünün toplam klirensi sağlıklı yetişkinlerde ve çocuklarda kıyaslanabilir olduğunu telkin eder.

Doku dağılımı: Tonsillerde ve adenoidlerdeki dağılım aşağıdaki verileri sağlamaktadır:

– Enfeksiyonlu dokudaki roksitromİsin difüzyonu hızlıdır; bu, dokudaki konsantrasyonun tek doz sonrasında ve 4 doz sonrasında benzer olduğunu gösterir.

– Tek doz 3 mg/kg uygulamasının 1 saat sonrasında, tonsillerdeki konsantrasyon 6.4 ± 1.0 mg/kg’dır.

– Dokudaki konsantrasyon uygulamanın ardından 12 saate kadar aynı kalmaktadır (doz aralığı)

– Çoğu dokudaki konsantrasyon, aynı zamanda ölçülen plazmadaki konsantrasyon İle aynı veya fazla bulunmuştur.

Birikmenin olmaması 12 saatlik doz uygulamasına izin vermektedir. Plazma konsantrasyon­larının çocuk ve yetişkinlerde karşılaştırılabilir olması ve dokuya iyi dİfÜzyonu verilecek dozu belirler.

Böbrek yetmezliği: Yetişkinlerde: Roksitromisinin ve metabolitlerinin renal atılımı oral dozun yaklaşık %10’udur. Böbrek yetmezliği durumunda doz değiştirilmeden korunmalıdır.

Karaciğer yetmezliği: Ağır hepatik yetmezliği olan yetişkinlerde yarılanma ömrü uzar (25 s) ve 150 mg’hk bir oral dozdan sonra Cmaksartar.

5.3 klinik öncesi güvenlilik verileri

Roksitromisinin, eritromİsin gibi, in vitro olarak kardıyak aksiyon potansiyeli süresinde konsantrasyona bağımlı bir uzama gösterdiği kanıtlanmıştır. Bu etki supratcrapötik konsantrasyonlarda kendini açıkça gösterir: bu nedenle, insanlarda roksitromİsin ile tedavi sırasında elde edilen serum konsantrasyon­larında geçerli olması muhtemel değildir.

Akut toksisite: Roksitromİsin hayvanlarda akut doz uygulamasını (farelerde yaklaşık 750 mg/kg p.o., sıçanlarda 1000–1700 mg/kg p.o. ve köpeklerde >2000 mg/kg p.o, LDso) takiben çok az toksisite göstermiştir.

Kronik toksisite: Tekrarlanan dozu takiben, temel hedef organlar karaciğer ve pankreas olmuştur. Karaciğer üzerindeki toksik etkiler köpeklerde sıçanlara kıyasla daha belirgin bulunmuş; köpeklerde 1 ay süreyle 180 mg/kg/gün ile 6 ay süreyle 100 mg/kg/gün doz düzeylerinde ve sıçanlarda 400 mg/kg/gün ile 125 mg/kg/gün doz düzeylerinde görülmüştür: bu dozlarda görülen etkiler de köpeklerde sıçanlara kıyasla daha belirgin olmuştur. Pankreatik etkiler sıçanlarda endokrin dokuda görülürken, köpeklerde daha çok ckzokrin dokuda gözlenmiştir: bunlar yüksek dozlarda ya da uzun süreli uygulamadan sonra görülmüştür. Sıçanlarda dişler üzerinde etkiler de gözlenmiştir.

Teratojenitc: Özgün toksikolojİ verileri ayrıca, roksitromisinin fare, sıçan ve tavşanlarda teratpjenik olmadığını göstermiş ve herhangi bir mutajenik potansiyel bulgusu ortaya koymamıştır.

Klinik kullanımda gözlenenden 30–60 kat daha yüksek serbest plazma konsantrasyon­larında, genç hayvanlarda büyüme plağı anormallikleri gözlenmiştir. Klinik kullanımda gözlenenden 10–15 kat daha yüksek serbest plazma konsantrasyon­larında ise herhangi bir anormallik gözlenmemiştir.

6. farmasöttk özelli̇kler:

6.1. yardımcı maddelerin listesi

Poloksomer

P.V.P

Hidroksipropil­selüloz

Aerosil

Nişasta,

Magnezyum stearat

Talk

Opadry Y-1–7000 Beyaz

6.2. geçimsizlikler

Bildirilmemiştir.

6.3. raf ömrü

24 ay

6.4. saklamaya yönelik özel tedbirler

25°C’nin altındaki oda sıcaklığında ve ambalajında saklayınız,

6.5. ambalajın niteliği ve içeriği

RİTOSİN, 10 film tablet içeren PVC/Aİ blİster ambalajlarda ambalajlanmıştır.

6.6. beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kullanılmamış olan Ürünler ya da atık materyaller ‘Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği’ ve ‘Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmelikleri’ne uygun olarak imha edilmelidir,

7. ruhsat sahi̇bi̇

Münir Şahin İlaç San, Ve Tic. A.Ş.

Yunus Mah. Sanayi Cad. No:22

Kartal/İstanbul

8, ruhsat numarasi

217/83

9. i̇lk ruhsat tari̇hi̇/ruhsat yeni̇leme tari̇hi̇

İlk ruhsat tarihi: 31,12,2008

Ruhsat yenileme tarihi: