MERAPARON 500MG İV ENJEKSİYON VE İNFÜZYON İÇİN TOZ İÇEREN FLAKON - kisa ürün bi̇lgi̇si̇

4.2 Pozoloji ve uygulama şekli

Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi

Önerilen Günlük Dozlar

Pnömoni, idrar yolu enfeksiyonları, endometrit gibi jinekolojik hastalıklar, deri ve dejri altı doku enfeksiyonlarda 8 saatte bir 500 mg IV MERAPARON. Şj

Hastanede edinilen pnömoniler, peritonit, nötropenik hastalardaki enfeksiyonlar ve septisemide 8

saatte bir, 1 gram IV MERAPARON. j

Kistik fıbrosis’de 8 saatte bir 2 grama kadar dozlar kullanılmıştır­.Birçok hasta 8 saatte bir 2 gram ile tedavi edilmiştir.

Menenjitte önerilen doz 8 saatte bir 2 gram’dır. |

Diğer antibiyotiklerde olduğu gibi Pseudomonas aeruginosa" ya bağlı alt solunum yolu enfeksiyonu olduğu bilinen veya şüphelenilen, durumu kritik olan hastalarda meropenem, monoterapi olarak dikkatle kullanılmalıdır.

Pseudomonas aeruginosa enfeksiyonlarının tedavisinde, duyarlılık testlerinin düzenli olarak yapılması önerilir.

Uygulama şekli |

MERAPARON IV, yaklaşık 5 dakika süren intravenöz bolus enjeksiyon veya yaklaşık 15–30 dakika süren intravenöz infuzyon ile spesifik uygun takdim şekilleri ile uygulanır. |

Bolus intravenöz enjeksiyonla kullanılacak MERAPARON IV steril enjeksiyorjluk su ile hazırlanmahdır (250 mg meropenem için 5 mİ). Bu yaklaşık 50 mg/ml’lik bir konsantrasyon sağlar. Çözünmüş solüsyonlar berrak, renksiz veya açık sarı renklidir. !

MERAPARON IV intravenöz infuzyon uygun infuzyon sıvıları ile çözülebilir (j>0–200 mİ) (Bölüm 6.2 Geçimsizlikleri ve 6.6 Kullanıma Hazırlama ve İmha Talimafları bkz.).

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler :

Kreatinin klirensi 51 ml/dakika’dan az olan hastalarda doz aşağıda belirtildiği gibi azaltılmalıdır.

Meropenem hemodiyaliz ile temizlenir. MERAPARON tedavisine devam edilmesi') gerekli ise terapötik olarak etkili plazma konsantrasyonlarına ulaşılması için birim dozun (enfeksiyonun tipine ve şiddetine göre) hemodiyaliz işleminden sonra uygulanması önerilir.

Peritonal diyaliz uygulanan hastalarda MERAPARON kullanımı ile ilgili deneyim yoljlur.

Karaciğer yetersizliği olan hastalarda doz ayarlaması gerekmez (Bölüm 4.4 ‘e bkz.). j

Pediyatrik popülasyon i

3 aylıktan büyük bebeklerde ve 12 yaşına kadar olan çocuklarda enfeksiyonun tipine ve şiddetine, patojenlerin duyarlılığı ve hastanın durumuna göre önerilen doz 8 saatte bir 10–20 mğ/kg’dır. 50 kg’dan ağır olan çocuklarda yetişkin dozu kullanılmalıdır. i

4–18 yaş arasındaki kistik fıbrosisli çocuklarda 8 saatte bir 25–40 mg/kg arasındaki dozlar kullanılarak, kronik alt solunum yolu enfeksiyonlarının akut alevlenmeleri tedavi edilmiştir.

Menenjitte önerilen doz 8 saatte bir 40 mg/kg’dır. ;

Böbrek fonksiyonu bozuk olan çocuklarla ilgili deneyim yoktur.

MERAPARON genellikle yaklaşık 15–30 dakika süren intravenöz infiizyon ile uyguknır (Bölüm 6.2, 6.3 ve 6.6’ya bakınız). Alternatif olarak, 20 mg/kg’a kadar MERAPARON dozlar yaklaşık 5 dakika intravenöz bolus olarak uygulanabilir. Çocuklarda 40 mg/kg dozda intravenöz bolus enjeksiyon uygulanmasını destekleyen güvenlilik verileri \ sınırlıdır.

Böbrek fonksiyonu normal veya kreatinin klirensi değerleri 50 ml/dakika’dan yükse^ olan yaşlı hastalarda doz ayarlaması gerekli değildir.

4.3 kontrendikasyonlar

Etkin madde veya herhangi bir yardımcı maddeye aşırı duyarlılık

4.4 özel kullanım uyarıları ve önlemleri                                         '

Diğer karbapenemler ve beta laktam antibiyotikler, penisilinler veya sefalosporinlbr arasında kısmi, çapraz allerjenisite ile ilgili olarak bazı klinik ve laboratuvar verileri bulunmaktadır. Bütün beta laktam an İti b i yetiklerle olduğu gibi, nadiren aşırı duyarlılık reaksiyonları rapoj- edilmiştir (Bölüm 4.8 İstenmeyen Etkilere bkz.). Meropenem ile tedaviye başlamadan önce, geçmişinde beta laktam antibiyotiklere aşırı duyarlılık reaksiyonları göstermiş olan hastalarda buîdurum göz önüne alınmalı ve MERAPARON dikkatle kullanılmalıdır. Eğer meropeneme kjırşı alerjik reaksiyon oluşursa ilaç kesilmeli ve gerekli önlemler alınmalıdır. j

Karaciğer hastalığı bulunan hastaların transaminaz ve bilirubin düzeyleri MEltAPARON kullanımı sırasında dikkatle izlenmelidir. j

Diğer antibiyotiklerde olduğu gibi, duyarlı olmayan organizmaların üremesi görülebilir. bu nedenle, her hastanın sürekli izlenmesi gerekir. |

Metisiline dirençli stafilokoklara bağlı enfeksiyonlarda kullanılması önerilmez. !

Hemen hemen bütün antibiyotiklerle görülebilen ve hafif dereceden yaşamı tehdit edⁿ dereceye kadar değişebilen psödomembranöz kolit, nadiren MERAPARON ile de rapor edilmiştir. Bu nedenle antibiyotikler gastrointestinal yakınmaları, özellikle de koliti bulunan hastalaıda dikkatle kullanılmalıdır.

MERAPARON kullanırken diyare gelişen hastalarda, psödomembranöz kolit tamsıniı gözönüne almak önem taşır. Çalışmalar, Clostridium difficile tarafından üretilen bir toksinin antibiyotiğe bağlı kolitin başlıca nedenlerinden biri olduğunu gösterse de, diğer nedenler deş göz önüne alınmalıdır. I

MERAPARON potansiyel olarak nefrotoksik ilaçlarla birlikte dikkatle kullanılmalıdı­r!(Doz için bölüm 4.2’ye bkz.). ■

MERAPARON bileşiminde yardımcı madde olarak sodyum karbonat bulunmaktı olup, bir flakon, beher gram meropenem (anhidr potens) için 90 mg (3.9 mmol) sodyum içerir, | Bu durum, kontrollü sodyum diyetinde olan hastalar için gözönünde bulundurulmalıdır­. i

4.5 Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Probenesid, aktif tübüler sekresyon için meropenemle yarışarak meropenemin böbreklerden atılımını inhibe eder. Bunun sonucunda meropenem eliminasyon yarı ömrü ive plazma konsantrasyonu artar. Probenesid ile birlikte uygulanmayan MERAPARON’un gijcü ve etki süresi yeterli olduğundan MERAPARON’un probenesid ile birlikte kullanılması öneril mez.

MERAPARON’un diğer ilaçların proteinine bağlanma veya metabolizmaları i üzerindeki potansiyel etkisi ile ilgili çalışma yoktur.MERAPARON’un proteine bağlanriıası düşük olduğundan (yaklaşık %2) diğer bileşiklerin plazma proteinleri ile yer değiştirmesine dayanan herhangi bir etkileşim beklenmez. j

MERAPARON serum valproik asit seviyelerini düşürebilir. Bazı hastalarda sjıbterapötik seviyelere erişilebilir. I

MERAPARON herhangi bir advers etkileşim göstermeden diğer ilaçlarla birlikte uygulanabilir.

Bununla birlikte probenesid hariç potansiyel ilaç etkileşmeleri ile spesifik veri mevcut değildir.

4.6 gebelik ve laktasyon

Gebelik kategorisi: B

MERAPARON’un insan gebeliği sırasındaki güvenilirliği değerlendiril­memişti^. Hayvan çalışmalarında gelişen fetus üzerinde herhangi bir advers etki görülmemiştir. Hayvan üreme çalışmalarında izlenen tek yan etki maymunlarda düşük yapma sıklığının insanlarda beklenenden 13 kat artmasıdır.

Gebelik dönemi

Potensiyel faydalar, fetus üzerindeki potansiyel riskten fazla değil ise MERAPARON gebelikte kullanılmamalıdır. Her koşulda, doktor gözetiminde kullanılmalıdır.

Laktasyon dönemi

Meropenem düşük konsantrasyonlarda hayvanların sütünde bulunmuştur. Potansiyeli faydaları, bebek için potansiyel risklerinden fazla değil ise MERAPARON süt veren, annelerde kullanılmamalıdır.

Üreme yeteneği/Fertilite

Üreme yeteneği üzerinde etkisi bulunmamaktadır.

4.7 araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Araç ve makine kullanımına etkisine dair herhangi bir çalışma yapılmamıştır.

4.8 i̇stenmeyen etkiler

MERAPARON genellikle iyi tolere edilir. Advers etkiler nadiren tedavinin kesilmesine sebep olmuştur. Ciddi advers etkiler nadirdir.

Advers ilaç reaksiyonları aşağıda sıklık şeklinde listelenmiştir.

Sıklıklar şu şekilde tanımlanır: |

Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1,000 ila < 1/100); seyrek (>1/10,000 ila < 1/1,000), çok seyrek (<1/10,000), bilinmiyor (eldeki verilerdeiı hareketle tahmin edilemiyor). i

Kan ve lenf sistemi hastalıklarıı

Bağışıklık sistemi hastalıkları

Bilinmeyen:An­jiyoödem, anaflaksi belirtileri

Sinir sistemi hastalıkları

Yaygın: Bulantı, kusma, diyare, karın ağrısı

Bilinmeyeni: Psödomembranöz kolit

Hepato-bilier hastalıkları

Yaygın: Transaminaz, alkalen fosfataz, laktik dehidrogenaz serum konsantrasyon­larınca artış

Deri ve deri-altı doku hastalıkları

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Yaygın: Enflamasyon, Trombofîlebit, ağrı

5. farmakoloji̇k özelli̇kler

5.1. farmakodinamik özellikler

Meropenem, parenteral olarak kullanılan ve insanlardaki dehidropeptidaz-1 ’e(DHP-l) çarşı stabil olan bir karbapenem antibiyotiktir. Bundan dolayı DHP-1 inhibitörü ilavesine gerek yoktur.

Meropenem, yaşamsal önem taşıyan bakteri duvarı sentezini bozarak bakterisid etki gösterir. Bakteri hücre duvarından kolayca penetre olabilmesi, bütün serin B-laktamazlara yüksek düzeyde stabilite göstermesi ve Penisillin Bağlayıcı Proteinlere (PBP) belirgin affınitesi, mejropenemin geniş bir aerobik ve anaerobik bakteri spektrumuna karşı güçlü bakterisid etkisijni açıklar. Minimum bakterisid konsantrasyonları (MBK.) çoğunlukla minimum inhibitör konsantrasyonları (MÎK) ile aynıdır. Bakteri testlerinin %76’smda, MBK:MIK oranları 2 veya daha azdnj.

Meropenem duyarlılık testlerinde stabildİr ve bu testler normal rutin metodlarla yürütülebilir, învitro testler, meropenemin çeşitli antibiyotiklerle sinerjik etkili olduğunu göstermiştir. Invitro ve invivo testlerle meropenemin post-antibiyotik etkili olduğu tespit edilmiştir. ;

MERAPARON duyarlılığı ile ilgili ortak kriterler, farmakokinetik verilere ve klinikj veriler ile enfeksiyona neden olan organizmaların zon çapları ve minimum inhibitör konsantrasyon (MIK) değerleri şeklindeki mikrobiyolojik verilerin birbirleri ile olan ilişkileri göfz önünde bulundurularak tespit edilmiştir.

Meropenemin invitro antibakteriyel spektrumu klinik olarak önemli olan ve aşağıda] gösterilen gram pozitif ve gram negatif, aerobik anaerobik bakteri suşlarının büyük bir kısmını kapsar.

Bacillus spp., Corynebacterium diphtheriae, Enterococcus faecalis, Enterococcus liquifaciens, Enterococcus avium. Listeria monocytogenes, Lactobacillus spp., Nocardia asteroides, Staphylococcus aureus (penicillinase negatif ve pozitif), j Staphylococci-koagulase-negatif; Staphylococcus epidermidis, ;

Staphylococcus simulans, Staphylococcus intermedius, Staphylococcus sciuri, Staphylococcus lugdunensis,

Streptococcus­pneumoniae (peniçillin duyarlı ve rezistan),

Streptococcus agalactiae, Streptococcus pyogenes, Streptococcus equi, Streptococcus j bovis, Streptococcus mi t is, Streptococcus mitior, Streptococcus milleri, Streptococcus I sanguis, Streptococcus viridans, Streptococcus salivarius, Streptococcus morbillorum,' Streptococcus Group G, Streptococcus Group F, Rhodococcus equi.

Haemophilus influenzae (beta-laktamaz pozitif ve ampicillin rezistan türler dahil), Haemophiluspa­rainfluenzae, Haemophilus ducreyi, Helicobacter pylori, Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae (beta-laktamaz pozitif, penicillin rezistan ve i spektinomisin rezistan türler dahil) Hafnia alvei, Klebsiella pneumoniae, Klebsiella ı aerogenes, Klebsiella ozaenae, Klebsiella oxytoca, Moraxella (Branhamella) i

catarrhalis, Morganella morganii, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Proteus i penneri, Providencia rettgeri, Providencia stuartii, Providencia alcalifaciens, i Pasteurella multocida,Ple­siomonas shigelloides, Pseudomonas aeruginosa, J

Pseudomonas putida, Pseudomonas alcaligenes, Burkholderia (Pseudomonas) cepaciq, Pseudomonas fluorescens, Pseudomonas stutzeri, Pseudomonas pseudomallei, ! Pseudomonas acidovorans, Salmonella spp, Salmonella enteritidis/typ­hi, i

Serratia marcescens, Serratia liquefaciens, Serratia rubidaea,

Vibrio cholerae, Vibrio parahaemolyticus, Vibrio vulnificus, Yersinia enterocolitica. i

Anaerobik bakteri:

Bacteroides capsillosis,

Prevotella buccalis, Prevotella corporis, Bacteroides gracilis,

Clostridium sporogenes, Clostridium cadaveris,

Clostridium sordellii, Clostridium butyricum,

Clostridium clostridiiformis, Clostridium innocuum,

Clostridium subterminale, Clostridium tertium, Eubacterium Lentum, Eubacterium aerofaciens, Fusobacterium mortiferum, Fusobacterium necrophorum, Fusobacterium nucleatum, Fusobacterium varium, Mobiluncus curtisii, Mobiluncus mulieris, Peptostreptococcus anaerobius, Peptostreptococcus micros, Peptostreptococcus saccharolyticus, Peptococcus saccharolyticus, Peptostreptococcus asaccharolyticus, Peptostreptococcus magnus, Peptostreptococcus prevotii, Propionibacterium acnes, Propionibacterium avidum Propionibacterium granulosum.

Stenotrophomonas maltophilia, Enterococcus faecium ve metisiİine dirençli stafılakokların meropeneme dirençli olduğu saptanmıştır..

5.2. farmakokinetik özellikleri

MERAPARON’un sağlıklı deneklerde, tek dozunun 30 dakikalık intravenöz infuzjjon sonucu doruk plazma seviyeleri; 250 mg doz için 11 pg/ml, 500 mg için 23 pg/ml ve 1 grjım için 49 pg/ml civarındadır. Buna rağmen uygulanan doz ile hem Cmaks hem de EAA arasıncfa kesin bir farmakokinetik orantı yoktur. Ayrıca 250 mg ile 2 gram doz aralığında plazma klirepsinde 287 ml/dakikadan 205 mİ/ dakikaya bir düşüş gözlenmiştir. i

MERAPARON’un sağlıklı deneklerde 5 dakikalık intravenöz bolus enjeksiyon ile uygulanması sonucu pik plazma seviyeleri 500 mg doz için yaklaşık 52 jıg/ml ve 1 g’lık doz için ipe yaklaşık 112 pg/ml’dir i

Emilim:

MERAPARON’un sağlıklı deneklerde, tek dozunun 30 dakikalık intravenöz infuzyon jsonucu pik plazma seviyeleri; 250 mg doz için 11 pg/ml, 500 mg için 23 pg/ml ve 1 gram içiıjı 49 pg/ml civarındadır. 1 gram MERAPARON’un 2 dakika, 3 dakika ve 5 dakikalık intravenöz iı[füzyonları üçlü, çapraz çalışmalarla karşılaştırıl­mıştır. Bu sürelerdeki infüzyonlar, sırasıyla 110, 91 ve 94 pg/ml pik plazma seviyeleri ile sonuçlanmıştır. 500 mg’hk IV doz uygulamasından 6 saat sonra meropenem plazma seviyeleri 1 pg/ml veya bunun daha altındaki değerlere düşmüştür.:

Dağılım: j

Meropenemin plazma proteinine bağlanması % 2 civarındadır.

Meropenem, bakteriyel menenjiti olan hastaların beyin-omurilik sıvısı da dahil olıjnak üzere, vücut sıvılarının ve dokularının çoğuna iyi penetre olur ve bakterilerin çoğunu inhibeîetmek için gerekenden yüksek konsantrasyonlara ulaşır. ;

Bivotransforma­syon: ;

Meropenem, mikrobiyolojik açıdan inaktif metabolit oluşturan beta laktam halkasının hidrolizi ile metaboüze olur.

Eliminasyon:

MERAPARON öcellikli olarak değişmeden böbreklerden atılır. 12 saatte, uygulanan dozun yaklaşık %70’i idrarla değişmeden atılır. Bu süreden sonra idrarla meropenem atılımı;son derece azdır. 500 mg’lık dozun uygulanmasından 5 saat sonra meropenemin üriner, konsantrasyonları 10 pg/ml üzerinde bulunmuştur. Böbrek fonksiyonları normal olan deneklerde her 8 saitte bir 500 mg veya her 6 saatte bir 1 gram uygulanması sonucu plazma veya idrarda herhangi pir birikme oluşmamıştır.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Çocuklar:

Çocuklarla yapılan çalışmalar, meropenemin çocuklardaki farmakokinetiğinin yetişkinlere benzer olduğunu göstermiştir. 2 yaşın altındaki çocuklarda, meropenemin eliminasyon yarı ömrü yaklaşık 1.5–2.3 saattir ve farmakokinetiği 10–40 mg/kg arasındaki doz sınırında lineerdir.

Yaslılar :

Yaşlılarda yapılan farmakokinetik çalışmalar, meropenemin plazma klirensinde yaijla birlikte azalan kreatinin klirensiyle ilişkili bir azalma olduğunu göstermiştir. !

Böbrek yetmezliği:

Böbrek yetmezliği olan hastalarda yapılan farmakokinetik çalışmaları, meropenenjıin plazma klirensinin, kreatinin klirensiyle ilişkili olduğunu göstermiştir. Böbrek bozukluğu olar^ hastalarda doz ayarlaması gereklidir.

Karaciğer yetmezliği: i

Karaciğer hastalığı bulunan hastalarla yapılan farmakokinetik çalışmalar, karaciğer hastalığının meropenemin farmakokinetiğini etkilemediğini göstermiştir.

5.3. klinik öncesi güvenlilik verileri

Hayvan çalışmaları meropenem’in böbrekler tarafından iyi tolere edildiğini göstermiştir. Hayvanlarla yapılan çalışmalarda meropenem sadece yüksek dozlarda (500 mg/kg) iıefrotoksik etkiler göstermiştir.

Merkezi sinir sistemine etkileri sıçanlarda konvülsiyon köpeklerde kusma olarak sadöce yüksek dozlarda (>2000 mg/kg) görülmüştür.

IV doz için LD50 rotentlerde 2000 mg/kg’dan daha büyüktür. Tekrarlanan dozlaila yapılan çalışmalarda (6 aya kadar) köpeklere 500 mg/kg doz uygulandığında sadece kirinizi hücre parametrelerinde hafif düşüşler ve karaciğer ağırlığında artış görülmüştür. ;

Sıçan ve maymunlarda mümkün olan en yüksek doz uygulanması ile yürütüleı beş test sonucunda, mutajenik potansiyel ve üreme ve teratojenik toksisile kanıtı görülmemiştir­.Sıçanlarda, Fı vücut ağırlığında, etkisiz doz seviyesi azalması 120 jmg/kg’dır. Maymunlarda yapılan bir ön çalışmada, 500 mg/kg’da düşük yapma sıklığında artış vardır.

!j

Yetişkin hayvanlar, genç hayvanlar karşılaştırıl­dığında, i ki si arasında meropeneme karsı artan bir hassasiyet kanıtı olmadığı bulunmuştur. İntravenöz formülasyonu hayvan çalışmalarında iyi tolere edilmiştir. ■

Meropenem’in tek metabolitide hayvan çalışmalarında benzer toksisite profiline sahiptir.

6. farmasöti̇k özelli̇kler

6.1 yardımcı maddelerin listesi

Sodyum karbonat

6.2 geçimsizlikler

MERAPARON 6.6’da belirtilen infuzyon çözeltileri ile kullanılabilir.

MERAPARON diğer ilaçlarla karıştırılmamalı veya diğer ilaçlara ilave edilmemelidir.

6.3 raf ömrü

24 ay i

6.4 saklamaya yönelik özel tedbirler

MERAPARON 25°C’nin altındaki oda sıcaklığında saklanmalıdır.

Dondurulmamalıdır.

IV enjeksiyon ve infuzyon için taze hazırlanmış çözeltilerin kullanılması önerilir. Çözilmüş ürün hemen kullanılmalıdır ve eğer gerekli ise çözünmüş halde oda sıcaklığında (2j5°C) veya buzdolabında (2–8°C) saklanabilir. ;

Rekonstitüsyon ve/veya ilk açılıştan sonraki saklama şartları ve süresi

6.5 ambalajın niteliği ve içeriği

MERAPARON IV enjeksiyon ve infuzyon için toz, 20 mİ Tik renksiz, şeffaf, 'ip I, cam flakonlar içinde ambalajlanır. Flakonlar gri bromobütil lastik tıpalarla kapatılır x|e önceden sterilize edilmiş plastik diski i alüminyum geçme kapaklarla mühürlenerek sızdırmazlığjı sağlanır.

Tıbbi ürün İflakonluk ambalajlarda piyasaya sunulur. :

6.6 Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel; önlemler

MERAPARON IV, yaklaşık 5 dakika süren intravenöz bolus enfeksiyon veya yaklaşık 15–30 dakika süren intravenöz infuzyon ile spesifik uygun takdim şekilleri ile uygulanır.

Bolus intravenöz enfeksiyonla kullanılacak MERAPARON steril enjeksiyonluk su ile hazırlanmalıdır (250 mg meropenem için 5 mİ). Bu yaklaşık 50 mg/ml’lik bir korsantrasyon sağlar. Çözünmüş solüsyonlar berrak, renksiz veya açık sarı renklidir.

MERAPARON IV intravenöz infuzyon uygun infüzyon sıvıları ile çözülebilir (50–200 mİ).

MERAPARON aşağıdaki infuzyon sıvıları ile kullanılabilir.

% 5 Glukoz solüsyonu ile % 0.02 sodyum bikarbonat

Normosol M içinde %5 dekstroz çözeltisi

MERAPARON diğer ilaçları içeren solüsyonlarla karıştırılmamalıdır.

Hazırlanmış solüsyonlar kullanılmadan önce çalkalanmalıdır.

Bütün flakonlar tek kullanım içindir.

Kullanılmamış ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi atıkların kontrolü yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü yÖnetmelikleri”ne uygun olarak imha edilmelidir I

7. ruhsat sahi̇bi̇

Sandoz İlaç San. ve Tic. A.Ş.

Küçükbakkalköy Mah.

Şehit Şakir Elkovan Cad.

N:2 34750 Kadıköy – İSTANBUL

8. ruhsat numarasi

137/17

9. i̇lk ruhsat tari̇hi̇ /ruhsat yeni̇leme tari̇hi̇

İlk ruhsat tarihi: 05.12.2013

Ruhsat yenileme tarihi:

10. küb’ün yeni̇lenme tari̇hi̇

13

Bazı vakalarda Pozitif direkt veya indirekt Coombs testi gelişebilir.Par­siyel trojmboplastin zamanında azalma olduğu bildirilmiştir.

Konvülziyon sıklığı, menenjittenden başka enfeksiyonlara maruz kalan hastalara göre hesaplanmıştır.