MAXIPIME 1G ENJEKTABL IM/IV FLAKON - kisa ürün bi̇lgi̇si̇

MAXIPIME 1 gcnjektabl flakon

2. kali̇tati̇f ve kanti̇tati̇f bi̇leşi̇m

Her bir flakonda toz halde l g sefepitne eşdeğerde sefepim hidroklorür.

Yardımcı maddeler için 6.l’e bakınız.

3.

3 Enjeksiyonluk steril toz

Sefepim tozun rengi beyaz ila açık san arasında olabilir, hazırlanan çözeltinin rengi ise renksiz ila amber rengi arasında olur.

4. kli̇ni̇k özelli̇kler

4.1 terapötik endikasyonlar

MAXIPIME aşağıda belirtilen enfeksiyonların tedavisinde eğer etken organizma duyarlı ise kullanılır.

Pnömoni ve bronşit dahil alt solunum yolu enfeksiyonları

Piyelonefrit dahil komplike ve komplike olmayan idrar yolu enfeksiyonları

□eri ve yumuşak doku enfeksiyonları

Peritonit ve safra yolu enfeksiyonları dahil batın içi enfeksiyonlar

Jinekolojik enfeksiyonlar

Septisemi

.J – Febril nötropcnide ampirik tedavi: Sefepim febril nötropeninin ampirik tedavisinde monoterapi olarak endikedir. Çok ağır enfeksiyon riski taşıyan hastalarda (örneğin kemik iliği transplantasyonu öyküsü olan, hipotansiyonu olan, hematolojik bir bozukluğa sahip, şiddetli ya da uzamış nötrapenisi olan hastalar) antİmikrobtyal monoterapi uygun olmayabilir.

Intra-abdominal ameliyat geçiren hastalarda cerrahi profılakside

Çocukl arda bakteri yal m enenj İt

Enfeksiyon etkeni organizmanın sefepime duyarlılığını saptamak için kültür ve duyarlılık testleri yapılmalıdır, MAXIPJME İle ampirik tedavi duyarlılık testlerinin sonuçlan beklenmeden başlatılabilir ve bu testlerin sonuçları belirlendiğinde antibiyotik tedavisi sonuca göre düzenlenmelidir.

MAXIPIME gram-pozitifve gram-negatİf bakterilere karşı geniş spektnımlu bakterisid etkisi nedeni ile enfeksiyona neden olan organizmamn/or­ganizmalann belirlenmesinden önce monoterapi olarak uygulanabilir. Aerobik – anaerobik karışık enfeksiyon riski olan hastalarda, özellikle eğer selcpime duyarlı olmayan bakteriler varsa, tedavinin başında etken organizma belirlenene kadar anli-anaerobik bir ilacın tedaviye ilavesi önerilir. Sonuçlar belli olunca, duyarlılık profiline göre, MAXIPIME'in diğer antîinfektif ajanlarla kombine uygulanıp uygulanmayacağına karar verilir.

4.2 pozoloji ve uygulama şekliyetişkinler ve 40 kg'ın üzerindeki çocuklar

Normal böbrek fonksiyonları olan yetişkinlerde ve vücut ağırlıkları 40 kg’ın üzerinde olan çocuklarda MAXIPIME doz uygulama şeması Tablo l'te gösterilmiştir.

TABLO 1

Normal Böbrek Fonksiyonları Olan Yetişkinler ve 40 kg’ın Üzerindeki Çocuklar (12 yaş ve üstü) için Önerilen Doz Şeması*

* Tedavinin normal süresi 7–10 gündür, daha ciddi enfeksiyonlarda daha uzun süreli tedavi gerekebilin Fcbril nötropenitıin ampirik tedavi süresi 7 gündür ya da nStropcni kaybolana kadar devam eder.

Cerrahi Projllaksi (Yetişkinler)

Jntra-abdominal ameliyat geçiren hastalarda enfeksiyonu önlemek İçin önerilen profilaksi dozu aşağıdaki gibidir;

İlk cerrahi insizyondan 60 dakika önce başlayarak 2 g intravenöz tek doz MAXIPJME 30 dakikalık infüzyon şeklinde uygulanır (bkz; bölüm 6.6). MAX1P1ME infüzyonu biter bitmez 500 mg intravenöz tek doz metronîdazol uygulanmalıdır. Metronidazol dozu kullanma talimatına göre hazırlanmalı ve uygulanmalıdır. Geçimsizlikten dolayı, MAXIPIME ve metronidazol aynı kapta karıştırılmamalıdır (bkz; bölüm 6.6); metronidazol infüzyonundan önce İntravenöz hattın uygun bir sıvı ile yıkanması önerilir.

Eğer ameliyat ilk profilaksi dozundan itibaren 12 saatten daha uzun sürerse, ilk dozdan 12 saat sonra ikinci bir MAXIP1ME dozu ve bunu takiben metronidazol uygulanmalıdır.

Çocuklar (1 ay ve daha büyük / Normal böbrek fonksiyonu)

Önerilen normal dozlar:

Pnömonİ, İdrar yolu enfeksiyonları, deri ve yumuşak doku enfeksiyonları: 2 aydan daha büyük ve vücut ağırlıkları < 40 kg olan hastalar için 10 gün süreyle her 12 saatte bîr 50 mg/kg. Daha ciddî enfeksiyonlarda doz aralığı 8 saatte bire indirilebilir.

Septisemi, bakteriyel menenjit ve ampirik febril nötropeni tedavisi: 2 aydan daha büyük ve vücut ağırlıkları <40 kg olan hastalar için 7–10 gün süreyle her 8 saatte bir 50 mg/kg.

2 aydan küçük bebeklerde MAXIPIME kullanımı ile ilgili yeterli çalışma yapılmamıştır. Yapılan çalışmalarda 50 mg/kg'lık dozlar kullanılmışsa da, 2 aydan büyük hastalarda elde edilen famıakokinetik verilere bakarak, 1–2 aylık bebeklerde her 12 ya da 8 saatte bir 30 mg/kg'hk bir doz önerilebilir. 2 aydan büyük hastalara verilen 50 mg/kg ve 1–2 aylık hastalara verilen 30 mg/kg dozlar, 2 g yetişkin dozu ile kıyaslanabilin!ir. Bu hastalara MAXJPIME uygulanırken dikkatli olunmalıdır.

O Vücut ağırlıkları 40 kg'm üstünde olan pediyatrik hastalara yetişkinler için önerilen dozlar uygulanabilir (bkz; tablo I). 12 yaşından büyük, vücut ağırlığı 40 kg’ın altında olanlarda ise pediyatrik dozların uygulanması gerekir. Pediyatrik hastalardaki doz yetişkinler için önerilen maksimum dozu geçmemelidir (her 8 saatte bir 2 g). Pediyatrik hastalarda intramüsküler uygulamaya dair sınırlı deneyim vardır.

MAXIPIME intravenöz ya da intramüsküler olarak uygulanabilir. Doz ve uygulama yolu, enfeksiyon etkeni organizmaların duyarlılık dereceleri, enfeksiyonun şiddeti, hastanın durumu ve böbrek fonksiyonlarına göre değişir.

Böbrek fonksiyon yetersizliği olan hastalarda, daha yavaş olan böbrek eüminasyon hızını f J kompanse etmek için sefepim dozunun ayarlanması gerekir. Hafif İla orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda tavsiye edilen başlangıç sefepim dozu böbrek fonksiyonları normal olan hastalara uygulanan doz ile aynı olmalıdır.

Böbrek yetmezliği olan yetişkin hastalarda kreatinin klerensine göre önerilen idame dozu Tablo 2’de sunulmuştur.

Sadece serum kreatinin değerleri mevcut ise aşağıdaki formül (Cockcroft ve Gault denklemi) ile kreatinin klcrensi tayin edilebilir.

Ağırlık (kg) x (140 – yaş)

Erkeklerde: Kreatinin klerensi (ml/dak) =

72 x serum kreatinini (mg/dl)

Kadınlarda: 0.85 x yukarıdaki değer

TABLO 2

Böbrek Yetmezliği Olan Yetişkin Hastalarda İdame Doz Şeması*

Diyaliz Hastalan: Hemodiyaliz uygulanacak hastalarda, diyaliz başlangıcında vücutta bulunan sefepimin yaklaşık %68'İ 3 saat süren bir diyaliz süresince atılır. Ayakta perîtoneal diyaliz yapılacak hastalarda, sefepİm böbrek fonksiyonları normal olan hastalar için önerilen dozlarda uygulanabilir (örn. enfeksiyonun ciddiyetine göre 48 saat ara ile 250 mg, 500 mg, 1 g veya 2 g).

Böbrek yetmezliği olan çocuklar: Pedîyatrik hastalarda sefepim başlıca idrarla atıldığı için (bkz; bölüm 5.2), bu popülasyonda MAKIPIME dozunun ayarlanması gerekir,

Karaciğer yetmezliği: Karaciğer yetmezliği durumunda doz ayarlaması gerekmez.

Perliyatrik popülasyon: Aynntılı bilgi için “Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi” bölümünde çocuklar ile ilgili kısma bakınız,

Gerİyatrik popülasyon: Klinik çalışmalarda, böbrek yetmezliği olmadığı takdirde normal yetişkinler İçin önerilen dozu alan yaşlı hastalarda MAXIPIME’İn klinik etkililiği ve güvenli liginin yetişkin hastalardakinden farklı olmadığı kaydedilmiştir (₺kz; böliim 4.4),

4.3 Kontrendikaşyoiılar

Sefalosporin grubu antibiyotikler, penisilinler ve diğer beta-laktam antibiyotikler veya yardımcı maddelerden herhangi birine karşı alerjisi olanlarda kontrendikedir.

4.4 özel kullanım uyanları ve ünlemleri

Böbrek yetmezliğinden dolayı üriner atılımın azaldığı (kreatinin klerensi £ 50 ml/dakika) veya böbrek fonksiyonunu baskılayan diğer rahatsızlıkları bulunan hastalarda daha yavaş olan böbrek eliminasyon hızını kompanse etmek İçin, MAXIPIME dozu ayarlanmalıdır. Böbrek yetmezliği veya böbrek fonksiyonunu baskılayan diğer rahatsızlıkları olan hastalarda normal dozlarla yüksek ve uzun süreli antibiyotik konsantrasyonları oluşabileceğinden, bu grup hastalara sefepim uygulanacağı zaman idame doz azaltılmalıdır, İdame dozu, böbrek yetmezliğinin derecesine, enfeksiyonun şiddetine vc neden olan organizmanın duyarlılığına göre tesbİt edilmelidir (Mz; bölüm 4.2). İlaç kullanıma sunulduktan sonraki güvenlilik araştırmasında, geri-dönüşlü ensefalopati (konffizyon, halüsinasyonlar, stupor ve koma dahil bilinç kaybı), miyoklonus, nöbet (konvülsif olmayan epİleptik durum dahil) ve/veya böbrek fonksiyon bozukluğu kaydedilmiştir (bkz; bölüm 4.8). Bu vakaların pek çoğu böbrek yetmezliği olan ve önerilenden daha yüksek dozda MAXIPIME alan hastalarda ortaya çıkmıştır. Genelde, nörotoksîsite semptom] an sefepimin kesilmesinden vc/veya hemodiyalizden sonra ortadan kalkar ancak bazı vakalar fatal olmuştur.

MAXIP1ME dahil hemen hemen bütün antibakteriyel ajanların kullanımıyla Clostridium difficile ile ilişkilendirilen diyare (CDAD) bildirilmiştir ve şiddetine göre hafif dîyareden fatal kolitlere kadar sıralanabilir. Antibiyotik kullanımını takiben diyare görülen hastalarda bu teşhis (CDAD) göz önünde bulundurulmalıdır. Antibakteriyel ajan kullanımından iki ay sonrasına kadar Clostridium difficile ile ilişkilendirilen diyare görüldüğü bildirilmiş olduğundan, bu süreç içerisinde bilinçli ilaç kullanımı gerekmektedir. Eğer Clostridinm difficile ile İlişkilendirilen diyare teşhis edilir veya bu teşhisten şüphelenil irse; devam eden ve doğrudan Clostridiıım difficile’ye karşı etkili olmayan antibiyotik kullanımının kesilmesi gerekebilir.

Aminoglikozidler ve potent diüretİkler gibi neftotoksik potansiyele sahip ilaçlar, MAXIPIME ile birlikte uygulandığında böbrek fonksiyonu dikkatle izlenmelidir.

Özellikle ilaçlara karşı aletjik reaksiyon gösteren hastalarda antibiyotikler dikkatle uygulanmalıdır. Eğer MAXIPIME uygulanmasında alerjik bir reaksiyon görülürse ilaç derhal kesilmeli ve hastaya gerekli tedavi uygulanmalıdır. Ciddi aşın duyarlılık reaksiyonlan görülürse epinefrin veya diğer destekleyici tedavi gerekebilir.

Diğer antibiyotiklerle olduğu gibi, MAX1P1ME duyarlı olmayan organizmaların aşın üremesine sebep olabilir. Tedavi sırasında süperenfeksİyon görülürse, uygun önlemlerin alınması gerekir.

Yaşlılarda Kullanımı: Klinik çalışmalarda, 6400’den daha fazla MAXI?IME tedavisi gören yetişkin hastaların % 16’sı 75 yaş ve daha yaşlı iken % 35’İ 65 yaş ve üzerindedir. Klinik çalışmalarda, böbrek yetmezliği olmadığı takdirde normal yetişkinler için önerilen dozu alan yaşlı hastalarda MAKIPIME’in klinik etkinliği ve güveni iliğinin yetişkin hastalardaki tiden farklı olmadığı kaydedilmiştir. Daha genç hastalara kıyasla eliminasyon yan ömründe biraz uzama ve böbrek klerensi değerlerinde düşme görülür. Böbrek fonksiyonu azalan yaşlı hastalarda doz ayarlaması önerilir (bkz; bölüm 4.2).

Sefepimin esasen böbrekler tarafından atıldığı bilinmektedir ve bu ilacın toksik reaksiyon riski böbrek fonksiyon yetersizliği olan hastalarda daha yüksek olabilir.

Yaşlı hastalar, böbrek fonksiyonunun azalmasına daha yatkın olduklarından doz seçiminde dikkatli olunmalı ve böbrek fonksiyonları gözlenmelidir (bkz; bölüm 4.4, 4.8 ve 5.2).

Sefepimin normal dozları île böbrek yetmezliği olan yaşh hastalarda geri-dönüşlü ensefalopatİ (konfüzyon, halüsinasyon, stupor dahil bilinç kaybı), miyoklonus, nöbet (konvülsİf olmayan epileptik durum dahil) ve/veya böbrek hastalığı meydana gelmiştir (ife; bölüm 4.4 ve 4.8).

4.5 Diğer tıbbî ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

MAXIPIME çözeltileri pekçok beta-laktam antibiyotikler gibi metronidazol, vankomisin, gentamisin, tobrnmisin sülfat ve nelîlmİsin sülfat çözeltileri ile etkileşcbileceğin­den kanştınlmamahdır, çünkü fiziksel ya da kimyasal geçimsizlik söz konusudur. Ancak, eğer MAXIP1ME ile aynı zamanda tedavi gerekiyorsa, bu antibiyotikler ayn ayn uygulanmalıdır.

Aminoglîkozid antibiyotiklerin nefrotoksisite ve ototoksisîte potansiyellerinin yüksek olması nedeniyle yüksek dozlarda aminoglikozidlerin MAXIPIME İle birlikte uygulanması halinde böbrek fonksiyonlan dikkatle izlenmelidir. Probenesİd böbrek tübüler sekresyonu azaltır ve bu mekanizma ile atılan sefalosporinlerin eliminasyon ömrünün uzamasına ve toksisite riskinin artmasına neden olur. Diğer sefalosporinler ile fiırosemid gibi güçlü diüretiklerin birlikte uygulanması ile nefrotoksisite rapor edilmiştir.

MAKJPIME ile tedavi edilen hastalarda hatah pozitif glikozüri reaksiyonlan görülebilir. Glikoz-oksidazı baskılayan metotlarla hatah pozitif reaksiyonlar görülmemiştir.

4.6 gebelik ve laktasyongebelik kategorisi: b.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon): Sefepim için, gebeliklerde maruz kalmaya ilişkin yeterli klinik veri mevcut değildir.

Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik / embriyona! I fetal gelişim / doğum ya da doğum sonrası gelişim ile ilgili olarak doğrudan ya da dolaylı zararlı etkiler olduğunu göstermemektedir (bkz. bölüm 5.3).

Hayvanlardaki üreme çalışmaları ilacın insanlardaki yanıtını tam olarak öngöremediğinden, bu ilaç kesinlikle gerekmedikçe gebelik döneminde kullanılmamalıdır.

Sefepîm çok düşük konsantrasyonlarda anne sütüyle atılmaktadır. Emziren kadınlara sefepira uygulanırken dikkatli olunmalıdır.

Sıçanlarda hiç bir fertilite yetersizliği görülmemiştir.

4.7 araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

MAXlPIME'in araç ve makine kullanımı üzerindeki etkisi İncelenmemiştir.

4.8 i̇stenmeyen etkiler

MAXIPIME genellikle iyi tolere edilir. Klinik çalışmalarda (N=5598) MAXIPIME'e bağlı en sık rastlanan yan etkiler gastrointcstinal semptomlar ve aşın duyarlılık reaksiyonlarıdır.

MAXIPIME ile ilişkili olan yan etkiler şu şekildedir:

Aşağıdaki sıklık gruplan kullanılmıştır:

Çok yaygın (>1/10); yaygın [>1/100 İla <1/10); yaygın olmayan (>1/1,000 ila <1/100); seyrek (>1/10,000 ila <1/1,000); çok seyrek (<1/10,000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor)

Çok yaygın: Kızarıklık, döküntü, Ürtîker

Çok yaygın: Bulantı, kusma, oral monilyazis, diyare, kolit (pscudomcmbranöz kolit dahil)

Yaygın: Karın ağrısı, konstipasyon

Çok yaygın: Baş ağrısı

Yaygın: Sersemlik, parestezi

Çok yaygın: Ateş, vajinit, eritem

Yaygın: Genital prurit, tat alma bozukluğu, titreme ve spesifik olmayan monilyazis

Yaygın: Vazodilatasyon

Yaygın: Dİspne

%0.05’den daha az sıklıkla görülen klinik olarak önemli olaylar anaflaksi ve nöbetlerdir.

IV infuzyon yerinde flebit (%2,9) ve enflamasyon (%0,1) gibi lokal reaksiyonlar görülebilir. Bu reaksiyonlar hastaların %5,2’sinde görülmüştür. Enjeksiyon yerinde enflamasyon ve ağn yaşayan hastaların %2,6’sında MAXIPlME’in IM uygulaması çok iyi tolere edilmiştir.

İlaç Kullanıma Sunulduktan Sonraki Deneyim

Sefepim ile yapılan Kuzey Amerika klinik çalışmaları sırasında rapor edilen yan etkilere ilave olarak, dünya çapındaki pazarlama sonrası deneyimler sırasında da aşağıdaki yan etkiler kaydedilmiştir. Ancak, spontan klinik çalışma raporlarının kontrolsüz olması nedeni ile bu yan etkilerin MAXIPIME’e bağlı olup olmadığı tespit edilememiştir.

Aynı sınıftan diğer ilaçlarda olduğu gibi, ensefalopati (konfüzyon, halüsinasyonlar, stupor ve koma dahil bilinç kaybı), nöbet, mİyoklonus, ve/veya böbrek yetmezliği kaydedilmiştir. Pek çoğu, böbrek yetmezliği olan ve önerilenden daha yüksek dozlarda MAXIPIME alan hastalarda görülmüştür.

Diğer sefa!osporinlerde olduğu gibi, anaflaktîk şok dahil anafilaksi, geçici lökopenİ, nötropeni, agranülositoz ve trombosİtopeni kaydedilmiştir.

Scfalosporİn grubu antibiyotik kullanıldığında kaydedilen yan etkiler ve değişen laboratuvar bulgulan şunlardır: Stevens-Jolmson Sendromu, eritema multiform, toksik epidermal nekroliz, toksik nefropati, aplastik anemi, hemolİtik anemi, hemoraji ve idrar glukozu için hatalı pozİtiftest.

Laboratuvar Testleri Üzerindeki Etkileri

Klinik çalışmalar sırasında başlangıç değerleri normal olan hastalarda gelişen laboratuvar testi anormallikleri geçici olmuştur. %l-2 sıklıkta (aksi belirtilmediği takdirde) gelişen geçici laboratuvar test anormallikleri şunlardır: alanin amİnotransferaz (% 3,6), aspartat aminotransferaz (%2,5), alkalin fosfataz, total bilirubin, anemi, eozinofili, protrombİn zamanında uzama, parsiyel tromboplastİn zamanı (%2,8) ve hemolizsiz pozitif Coombs testi (%18,7). Hastaların %0,5 ila %l’inde kan üre azotu ve/veya serum kreatininde geçici artış, geçici trombosİtopeni görülmüştür. Geçici lökopeni ve nötropeni de görülmüştür (< %0,5).

Özel popiilasy onlara İlişkin ek bilgiler

Pediyatrik popülasyon

MAXIPIME'in bebeklerde ve çocuklarda kaydedilen güvenlilik profili yetişkinlerdeki İle benzerdir. Klinik çalışmalarda en sık kaydedilen yan etki döküntüdür.

4.9 doz aşımı ve tedavisi

Ciddi aşın doz olgulannda, özellikle böbrek fonksiyon bozukluğu olanlarda, sefepim vücuttan hemodiyaliz İle uzaklaştırılabilir. Peritoneal diyaliz ise yararlı değildir. Böbrek fonksiyon yetmezliği olan hastalara, ilaç yüksek dozlarda verildiği zaman kazayla doz aşımı oluşmuştur (bk; böliim 4.2, 4.4 ve 4.8). Doz aşımı semptomlan, ensefalopati, (konfüzyon, halüsinasyonlar, stupor ve koma dahil bilinç kaybı) mİyoklonus, nöbet ve nöromüsküler uyarılma şeklindedir.

5. farmakoloji̇k özelli̇kler

5.1 fa rmakodina mi k özellikler

Farmakoterapötik grup; Diğer beta-laklam antİbakteriyeller

ATC kodu:J01DE01

Etki mekanizması;

Sefepim bakteri hücre duvarı sentezini inhîbe ederek bakterisid etki gösteren geniş spektrumlu bir antibiyotiktir.

Mikrobiyoloji:

Aminoglikozîdlere veya üçüncü kuşak sefalosporinlere direnç gösteren pek çok suş da dahil, gram-pozitif ve gram-negatİf bakteriler üzerine etki gösterir. Sefepim pek çok beta-laktamaz tarafından hidrolize oldukça dirençlidir ve kromozom kodlu beta-laktamazlara afinitesi düşüktür. Gram-negatif bakteri hücrelerine hızla penetre olur.

Esclıerichia cali ve Enterobacter cloacae kullanılarak yapılan çalışmalarda, sefepim penisiline bağlı protein (PBP) 3’e yüksek afinite ile bağlanmış ve bunu PBP 2 ve daha sonra PBP la ve 1b izlemiştir. PBP 2’ye bağlanma diğer parenteral sefalosporinlerden anlamlı oranda daha yüksek afinite İle gerçekleşir. Bu antibakteriyel aktivitesini artırabilir. Sefepimin PBP la ve Ib’ye olan orta dereceli afinitesi muhtemelen genel bakterisid akti vitesine katkıda bulunmaktadır.

Zaman-öldürme analizi (öldürme-eğrileri) ve minimum bakterisid konsantrasyonun (MIC) belirlenmesi ile sefepimin pek çok bakteri türüne karşı bakterisid olduğu gösterilmiştir. Sefepimin MBC/MIC oranı test edilen bütün gram-pozitif ve gram-negatif türlerin izolatlannın %80’inden fazlası için S 2 olmuştur, özellikle Psendomonas ae-rııginosa izolatlan ile aminoglikozidlerie in vitro sinerji kanıtlanmıştır.

Sefepimin aşağıda gösterilen organizmaların suşlanmn birçoğuna karşı etkili olduğu gösterilmiştir:

Gram-pozitifaeroblar;

Stııphylococcıts attrens (beta-laktamaz üreten suşlar dahil),

Staphylococcııs epidermidis (beta-laktamaz üreten suşlar dahil) ve aynca

S hotninis ve S. saprophyticns dahil diğer stafilokoklar,

Streptococcııspy­ogenes (A grubu streptokoklar),

Streptocoectıs agalactiae (B grubu streptokoklar),

Streptococcns pneumoniae (orta derecede penisiline dirençli suşlar dahil, MJK 0.1–1 mg/ml arasında), diğer beta-hemolitik streptokoklar (C, F, G gruplan), S. fiovıs (D grubu), yiridınıs streptococci.

Not: Enterokoklann bir çok suşlan, örneğin Enterococcus faecalis ve metisiline dirençli stafilokoklar sefepim dahil bir çok sefalosporinlere dirençlidir.

Gram-negatifaeroblar:

Acinetobaeter calcoaceticns (anitratus, hroffı alttürleri/

Aeronıonas hydrophila Capııocytophaga türleri,

C. diversııs ve C. freıındii dahil Cirrobacter türleri,

Campyiobacter­jejuni,

E. eioacae, E. aerogenes, E. salcazakii dahil Enterobacter türleri,

Escherichia coli,

Gardııerella vaginaiis,

Haemophilus ducreyi,

Haemoplıilııs influenzae (beta-laktamaz üreten suşlar dahil)

Haemophil us parainfl uenzae.

Hafiıûı alvei,

K. pneıuHoııiae, K. osytoca, K. ozaenae dahil Klebsiella türleri,

Legioııella türleri,

Morganella ınorganii,

Moraxella eatarrhalis (Branhaınella eatarrhalis) (beta-laktamaz üreten suşlar dahil),

N’eisseria gonorrhoeae (beta-laktamaz üreten suşlar dahil),

Neisseria ııleningitidis.

Puntoca aggloınerans (Enterobacter aggloınerans olarak bilinen),

P. ınirabilis, P. vnlgaris dahil Proteus türleri,

P. rettgeri, P. sinariti dahil Providencia türleri,

P. aerııginosa, P. putida, P. stutzeri dahil Pseudotnonas türleri

Salmonella türleri,

S ınarcescens, S. Litpıefaciens dahil Serratia türleri,

Shigella türleri,

Yersinia enteracolitica.

Not: Sefepim Santhomonas maltophilia (Pseudomonas maltophilia)'nın birçok suşlanna karşı etkisizdir,

Anaeroblar:

Bacteroides türleri,

Clostr idinin perfringens,

Fusabacteritun türleri,

MobÜtıncus türleri,

Peptostreptococ­cus türleri,

Veillonella türleri vc

Bacteroides melaninogetticus olarak bilinen Prevotelia ınelaninogenica ya karşı etkilidir.

Not: Sefepim Bacteroides fragilis ve Clostridium diffıcile’c karşı etkisizdir.

Aminoglikozit antibiyotiklerle sineıji gözlenmiştir.

5.2 farmakokinetik özelliklermaxipime'in aktif maddesi olan sefepim hidroklorür, geniş spektrumlu bir sefalosporin antibiyotiktir.

Emil im:

30-dakikahk tek IV in füzyonları ya da 500 mg, 1 g ve 2 g’iık İM enjeksiyonları takiben normal yetişkin erkeklerde farklı zamanlarda gözlenen ortalama plazma sefeplm konsantrasyonları Tablo 3’te özetlenmiştir.

İM uygulamayı takiben, sefepim tamamen emilir.

TABLO 3

Ortalama Sefepîm Plazma Konsantrasyon!an (mcg'mL) Sağlıklı Yetişkin Erkek Vakalarda

Dağılım:

Spesifik dokulardaki ve vücut sıvılardaki sefepim konsantrasyonları Tablo 4’da gösterilmiştir.

Serum proteinlerine bağlanma oranı ortalama % 16,4’tir ve serumdaki konsantrasyonundan bağımsızdır.

TABLO4

Sağlıklı Yetişkin Erkek Vakalarda Farklı Vücut Sıvı (mcg/mL) ve Dokularında (mcg/g) Ortalama Sefepim Konsantrasyonları

B i votransfonnas yon :

Sefepim N-metilpîrolîdine metabolize edilir, N-metİlpirolidin ise hızda N-okside dönüşür. Uygulanan dozun yaklaşık % 85'i değişmeden idrarla atılır; idrarda yüksek konsantrasyonlarda sefepim bulunur. Uygulanan dozun %1 ’inden daha azı N-metilpîrol idin, % 6,8’i N-oksit, %2,5’i ise sefepimin epimeri şeklinde idrara çtkar.

Eliminasyon:

Sefepimin kanda ortalama eliminasyon yan ömrü yaklaşık 2 saattir ve 250 mg – 2 g’dır. Sağlıklı şahıslarda 9 gün süre ile her 8 saatte uygulanan 2 g intravenöz çözeltilerde vücutta birikme görülmemiştir. Total vücut klerensi ortalama 120 ml/dakika’dır. Sefepimin böbrek klerensi ortalama 110 ml/dakika olup, sefepim esas olarak glomerüler fİltrasyon yoluyla başlıca böbreklerden atılır.

Doğrusal! ık/Doğrusal Olmayan Durum;

Sefepimin kanda ortalama eliminasyon yan ömrü doza bağlı bir değişiklik göstermez.

Pedivatrik hastalar; Sefepimin tek ve çoklu doz farmakokinetiği 2,1 ay ila 11,2 yaş arasında, IV İnfüzyon veya IM enjeksiyon ile 50 mg/kg’lık dozlar uygulanan hastalarda değerlendiril­miştir; çoklu dozlar her 8 ya da 12 saatte bir en az 48 saat süreyle uygulanmıştır.

Çocuklarda tek IV dozu takiben total vücut klerensi ortalama 3,3 ml/dak/kg, ortalama dağılım hacmi 0,3 Ukg ve ortalama eliminasyon yan ömrü İse 1,7 saattir. Uygulanan dozun % 60,4’ü değişmeden idrarla atılır, böbrek klerensi 2,0 ml/dak/kg ile başlıca atılım yoludur.

Çoklu IV dozları takiben, sefepimin ortalama kararlı durum plazma konsantrasyonları ilk dozdan sonrakilere benzer olmuş, yalnızca tekrarlanan dozdan sonra hafif bir birikme görülmüştür.

İnfantlardaki ve çocuklardaki diğer farmakokinetİk parametreler dozlama planı ne olursa olsun (her 12 saatte bir ya da her 8 saatte bir) İlk-doz ve karariı-durum arasında farklı olmamıştır. Aynca farklı yaşlardaki hastalar ile erkek ve dişi hastalar arasında hiç bir farmakokinetİk fark görülmemiştir.

IM enjeksiyonu takiben kararlı durumda, 68 mcg/mL'iik ortalama pik sefepim plazma konsantrasyonlarına ortalama 45. dakika içinde ulaşılmıştır. Kararlı durumda IM enjeksiyondan sonra ortalama çukur konsantrasyon 8 saatte 6,0 mcg/mL olmuştur. İM enjeksiyondan sonra biyoyararlanım ortalama %82 olmuştur.

Sefepimin scrcbrospinal sıvıdaki konsantrasyonları plazmadaki oranlan ile karşılaştırmalı olarak Tablo 5’te verilmiştir.

Tablo 5: İnfant ve Çocuklarda* Sefepimin Ortalama Plazma (PL) ve Screbrospinal Sıvı (CSF) Konsantrasyonları ve CSF/PL Oranlan

* Ortalama 2,6 (3,01 yaş» 3,1 ay ila 12 yaş arasındaki hastalar. Merkezi sinir sistemi enfeksiyonundan şüphe edilen hasınlar, 5 ila 20 dakika süren [V infuzyon şeklinde her 8 saatte bir 50 mg/kg dozunda sefepim ile tedavi edilmiştir. Tek plazma ve CSF numuneleri, sefepim tedavisinin 2. veya 3. gününde infüzyon sonunda tabloda gösterilen numune alma zamanlarında seçilmiş hastalardan toplanmıştır.

Gerivatrik hastalar : 65 yaş ve üzeri sağlıklı gönüllülere tek doz 1 g IV uygulanan sefepimin genç gönüllülere nazaran EAA değeri daha yüksek ve böbrek klerens değeri daha düşüktür. Eğer böbrek fonksiyonları baskılanırsa, yaşlı hastalarda doz ayan yapılması önerilir, (bknz, bölüm 4.2 ve 4.4)

Karaciğer yetmezliğ i: Sefepimin farmakokinetiği tek doz 1 g alan karaciğer fonksiyonu zayıflamış hastalarda değişmemiştir. Sefepimin farmakokinetiği kistik fibroz hastalarında klinik olarak önemli derecede değişmemiştir. Bu hasta popülasyonlannda MAXIP1ME dozajım değiştirmek gerekmez.

Böbrek yetmezliği : Değişik derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda yanlanma ömrü uzar, vücut klerensi ile krcatinin klcrensi arasında doğrusal bir ilişki vardır. Bu nedenle bu grup hastalarda doz ayarlaması önerilir. Diyaliz tedavisi gereken ciddi böbrek yetmezliği olan hastalarda ortalama yanlanma ömrü, hemodiyaliz için 13 saat ve devamlı ayakta peritoneal diyaliz tedavisi görenler için 19 saattir.

Diğer : Kistik fibrozu olan hastalarda akut pulmoner alevlenmenin tedavisinde sefepim ile klinik iyileşme gözlenmiştir (n=24, ortalama yaş 15, yaş aralığı 5–47). Bu hasta popülasyonunda antibiyotik tedavisi İle bakteriyolojik eradikasyon sağjanamayabilir. Kistik fibrozu olan hastalarda sefepim farmakokİnetiğinde klinik açıdan önemli bir değişiklik gözlenmemiştir.

Klinik Çalışmalar

Febril Nötrapenideki Hastalar: Sefepim monoterapİsinin febril nötropenilİ hastalardaki etkililiği ve güvenliliği sefepim monoterapîsİ (2 g dozunda 8 saatte bir i.v.) ile sefiazidim monoterapİsînİ (2 g dozunda 8 saatte bir i.v.) karşılaştıran iki çok-merkezli randomize çalışma ile değerlendiril­miştir. Bu çalışmalar 317 değerlendi­rilebilir hastayı kapsamaktadır. Değerlendirilebilir hasta popülasyonunun özellikleri Tablo 6’da verilmiştir.

Tablo 6: Değerlendirilebilir Hastaların Demografik Özellikleri (Yalnızca İlk Atak)

MNS = mallak nûtrofil sayısı; SBP = sistolik kan basıncı

Klinik yanıt oranlan Tablo 7’de verilmiştir. Sefepim’in, tüm sonuç ölçekleri için terapötik olarak seftazidim’e eşdeğer olduğu bulundu.

Tablo 7: Febril Nötropenili Hastalann Ampirik Tedaviye Birleştirilmiş Yanıt Oranlan

Sefepîm monoterapisînîn ciddi enfeksiyon riski olan hastalarda (yakın zamanda kemik İliği nakli yapılmış, başlangıçta hipotansiyonu olan, altta yatan hematolojik malignitesi olan veya ciddi veya uzamış nötropenisi olan hastalar) etkinliğini destekleyecek yeterli bilgi bulunmamaktadır. Septik şoktaki hastalar İçin veri yoktur.

Cerrahi Profilaksi

Bu endlkasyon 19 yaşın üzerindeki (ortalama yaş 66) kolorektal ameliyat geçiren hastaların katıldığı bir randomize, açık, çok merkezli klinik çalışmaya dayanır. Bu çalışmada ameliyattan önce intravenöz tek doz 2 g MAXJPIME uygulamasını takiben intravenöz tek doz 500 mg metronidazol (N=307) uygulanmış ve bu uygulama 2 g’lık tek doz intravenöz seflriakson dozu ve bunu takiben metronidazol (N=308) uygulaması ile karşılaştırılabilir bulunmuştur. Doz uygulaması ilk cerrahi insisyondan 0 ila 3 saat önce yapılmıştır. Klinik başarı oranlan, ameliyattan sonra 6 hafta boyunca hem ameliyat yerinde hem de İntra-abdominal enfeksiyonların oluşmaması bakımından her iki tedavi grubunda da %75 olmuştur (bkz; bölüm 4.2).

5.3 Klinik öncesi güvenirlik verileri

Karsinojenez, Mutajenez ve Fertilite Yetersizliği

Karsinojenik potansiyelini değerlendirmek için hayvanlarda uzun-dönem çalışma yapılmamıştır. İn vitro ve in vivo genotoksisite testleri sefepİmİn genotoksik olmadığım göstermiştir. Sıçanlarda hiç bir fertilite yetersizliği görülmemiştir.

6. farmasöti̇k özelli̇kler

6.1 yardımcı maddelerin listesi

Çözeltinin pH’ını 4.0 – 6.0 arasında tutmak için yaklaşık 725 mg/g L-arjinin içerir.

6.2 geçimsizlikler

MAK1PIME çözeltileri pekçok beta-laktam antibiyotikler gibi metronidazol, vankomisin, gentamisin, tobramisin sülfat ve neti İm İsin sülfat çözeltileri ile etkileşebileceğin­den karıştırılmamalıdır, çünkü fiziksel ya da kimyasal geçimsizlik söz konusudur. Ancak, eğer MAX1PIME ile aynı zamanda tedavi gerekiyorsa, bu antibiyotikler ayrı ayn uygulanmalıdır.

MAXIPIME’İn ve başka ilaçlatın intravenöz yol uygulandığı zaman aynı çözeltide kanştınlmamalan önerilir.

6.3 raf ömrü

36 ay

Çözelti kullanılacağı zaman hazırlanır.

6.4 saklamaya yönelik özel tedbirler

Toz halinde 30°C’nin altındaki oda sıcaklığında ve ışıktan korumak için orijinal ambalajında saklayınız.

SulandınIdığında 30°C'nin altındaki oda sıcaklığında 24 saat, buzdolabında 7 gün saklanmalıdır.

6.5 ambalajın niteliği ve içeriği

1 Flakon + çözücü ampul (10 mİ steril, apirojen bidistile su) bulunan kutularda.

6.6 Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin İmhası ve diğer özel önlemler

Çözeltilerin Hazırlanması ve Uygulama Şekli:

MAXIPIME toz, Tablo 8’de gösterilen seyreltici hacimleri kullanarak hazırlanma! ıdır.

TABLO 8

MAX1P1ME Çözeltilerin Hazırlanması

IV uygulama ciddi veya hayatı tehdit eden enfeksiyonlarda, özellikle şok olasılığı olan hastalarda tercih edilir.

MAXIPIME direkt IV uygulamada yukarıdaki tabloda gösterilen miktarlarda enjeksiyonluk steril su, % 5'lik enjeksiyonluk dekstroz veya % 0.9 sodyum klorür ile çözündürülerek uygulanır. Damara direkt olarak 3 – 5 dakikalık bîr süre içerisinde uygulanır ya da uygun bir IV çözelti infüzyonu uygulanan hastalarda uygulama setine enjekte edilir.

IV infüzyon İçin, 500 mg ve 1 g'hk MAX1PIME flakon, yukarıda gösterildiği şekilde, direkt IV uygulama için olduğu gibi hazırlanmalı dır. Daha sonra elde edilen çözeltinin gerekli miktarı uygun bir IV sıvının bulunduğu bir IV setine aktarılır. Elde edilen çözelti yaklaşık 30 dakikalık bir sürede uygulanmalıdır,

MAXIPIME, Tablo 8'de gösterilen hacimlerde steril enjeksiyonluk su, % 0.9 sodyum klorür, % 5 enjeksiyonluk dekstroz veya paraben veya benzil alkollü bakteriyostatik enjeksiyonluk su ile çözündürülebilir. Daha sonra derin IM enjeksiyon ile geniş bir kas kütlesine (örneğin gluteus maximusun üst dış kadranı) uygulanır. Bir farmakokinetik çalışmada, 1 g’a kadar dozlar (volümler <3,1 mL) tek enjeksiyon yerlerinde uygulanmıştır; maksimum IM doz (2 g/6,2 mİ) iki enjeksiyon yerinde uygulanmıştır. Her ne kadar MAXIPIME %0,5 ya da %l,0 Lidokain hidroklorür île hazırlanabil İrse de, bu genellikle gereksizdir çünkü MAXIPIME IM uygulamada çok az ağn yapar ya da hiç ağn olmaz.

Uygunluk ve Stabilitc

İMravenöu MAXIPIME 1 ve 40 mg/tnL arasındaki konsantrasyonlarda aşağıdaki IV infüzyon sıvılarından bîriyle geçİmlİdir: %0,9 Sodyum Klorür Enjeksiyon, %5 ve %10 Dekstroz Enjeksiyon, M/6 Sodyum Laktat Enjeksiyon, %5 Dekstroz ve %0,9 Sodyum Klorür Enjeksiyon, Laktatb Ringer ve %5 Dekstroz Enjeksiyon. Bu çözeltiler oda sıcaklığında (20–25 °C) 24 saate veya buzdolabında (2 – 8 °C) 7 güne kadar stabîldirler.

MAKIPlME’İn karışına uygunluğu ve stabilite bilgisi Tablo 9’da özetlenmiştir.

TABLO 9

Sefepim Karışım Stabilitesi

3 = Aminosyn11 II %4.25, elektrolit ve kalsiyumlu %25 dekstrozda

b – Inpersol11, %4.25 dekstrozlu

NS – %0.9 Sodyum Klorür Enjeksiyon

D5W = %5 Dekstroz Enjeksiyon

NA = uygulanamaz

İntramüskiHer: MAXIPIME gösterildiği şekilde hazırlandığı zaman (Tablo 8) oda sıcaklığında 24 saat ya da buzdolabında 7 gün aşağıdaki seyrelticilcrin kullanılması şartıyla stabildir: Steril Enj ekşiyorduk Su, %0,9 Sodyum Klorür Enjeksiyon, %5 Dekstroz Enjeksiyon, Parabenli veya Benzi! Alkollü Bakteriyostatik Enjeksiyon!uk Su ya da %0,5 veya %1 Lidokain hidroklorür.

Not: Parenteral ilaçlarda, uygulamadan önce, görsel olarak partikül madde kontrolü yapılmalı ve eğer partikül madde varsa ilaç kullanılmamalıdır.

Diğer sefalosporinlerde olduğu gibi, MAXIPIME toz ve çözeltinin renginde koyulaşma olabilir, ancak bu durum ilacın potensini etkilemez.

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbî Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklan Kontrolü Yönetmcliğî”ne uygun olarak imha edilmelidir,

7.

Bristol-Myers Squibb İlaçlan ine. İstanbul Şubesi

Maslak – İstanbul

Tel: (0212) 335 89 00

Faks: (0212) 286 2496

e-mail:

8. ruhsat numarasi

10.07,1996–178/98

9. i̇lk ruhsat tari̇hi̇/ruhsat yeni̇leme tari̇hi̇

İlk ruhsat tarihi: 10.07.1996

Ruhsat yenileme tarihi; 10.07,2006

MAXIP1ME 1 g Enjektabl Flakon

Sayfa 18/18