OXCARPİN 600 MG DIVITAB FILM TABLET - kisa ürün bi̇lgi̇si̇

1, beşeri̇ tibbi̇ ürünün adi

OXCARP1N 600 mg divitab film tablet

2. KALİTATİF VE KANTİFATİF BİLEŞİM

Etkin madde:

Bİr film kaplı tablet etkin madde olarak:

Yardımcı maddeler:

Yardımcı maddeler için 6.1 ’e bakınız.

3. FARMASÖTİKFORM

Açık kahve renkli, iki yüzü çentikli, oblong, film kaplı tablet ,

4. kli̇ni̇k özelli̇kl er

4.1. terapötik endikasyonlar

OXCARPİN, erişkinler ve 1. aylıktan büyük çocuklarda kısmi nöbetlerin (basit, kompleks ve ikincil olarak yaygın nöbetlere dönüşen kısmi nöbetlerin alt tipleri dahil) ve yaygın tonik-klonik nöbetlerin tedavisinde endikedir.

OXCARPİN, birinci basamak antiepileptik ilaç olarak monoterapide veya adjuvan tedavide (destekleyici) olarak endikedir, '

OXCARPİN, nöbet kontrolünde mevcut tedavinin yetersiz kaldığı durumda diğer antiepileptik ilaçların yerine kullanılabilir (bkz. “Bölüm 5.1. Farmakodinamİk Özellikler”, Klinik çalışmalar).

4–2. Pozoİoji ve uygulama şekli

Pozoloji:

OXCARPİN monoterapi şeklinde veya diğer antiepileptik ilaçlarla kombinasyon şeklinde kullanılmaya uygundur. Monoterapi ve destekleyici tedavide OXCARPİN ilb tedaviye ikiye bölünmüş şekilde verilen klinik olarak etkili dozla başlanır. Hastanın klinik yanıtına bağlı olarak, doz artırılabilir. Diğer ilaçların yerine OXCARPİN kullanılacağı zaman, OXCARPİN tedavisine başlanması ile beraber, alman diğer antiepileptik ilaçların dozu kademeli olarak azaltılmalıdır. Adjuvan tedavide, hastanın toplam antiepileptik ilaç yükü artacağından, birlikte alınan diğer antiepileptik ilacm/ilaçlarm dozunu azaltmak ve/veya OXCARPİN dozunu daha yavaş artırmak gerekebilir (Bkz. “Bölüm 4.5. Diğer ilaçlarla etkileşim ve diğer etkileşim türleri”).

OXCARPİN yiyecek ile beraber veya aç karnına alınabilir.

Mouoterapi

OXCARPİN’e günde 600 mg’ lık (çocuklar için 8–10 mg/kg/gün) doz ile başlanmalı, günlük doz ikiye bölünerek, verilmelidir, İyi terapötik etkiler günde 600 mg ve 2.400 ıng arasındaki dozlarda görülmektedir. Klinik olarak uygunsa, arzu edilen klinik yanıtı elde etmek için, başlangıç dozundan İtibaren yaklaşık haftalık aralıklarla günlük en fazla 600 rng’a kadar ek artışlarla doz artırılabilir. Kontrollü hastane ortamında, 48 saat İçinde günde 2.400 mg’ a kadar ulaşan doz artışı sağlanmıştır.

Adjlivan (Destekleyici) tedavi

OXCARPİN’e günde 600 mg’ hk doz (840 mg/kg) ile başlanmalı, günlük doz ikiye bölünerek verilmelidir. İyi terapötik etkiler günde 600 mg ve 2.400 mg arasındaki dozlarda görülmektedir. Klinik olarak uygunsa, arzu edilen klinik yanıtı elde etmek için, başlangıç dozundan İtibaren haftalık aralıklarla en fazla 600 mg/gün’e kadar ek artışlarla doz artırılabilir.

Klinik çalışmalarda, 2.400 mg/gün üzerindeki dozlar henüz sistematik olarak çalışılmamıştır.

Günde 4200 mg’ a kadar doz uygulaması ile ilgili deneyim kısıtlıdır.

Uygulama sıklığı ve süresi: .

Doktora danışmadan kullanılmamalıdır. Okskarbazepin aç veya tok karna kullanılabilir. Gerek monoterapide gerekse diğer anti-epileptîk ilaçlarla kombine edildiğinde , günde iki kez kullanılır. Doz, hastanın klinik yanıtına göre artırılabilir. Okskarbazepİn tedavisi sırasında plazma okskarbazepin düzeyinin izlenmesi gerekmez.

Uygulama şekli;

Ağızdan kullanım içindir.

Tabletler çentiklidir ve hastaların tableti yutmalarım daha kolay hale getirmek için iki eşit parçaya bölünebilir.

Özel popülasyona ilişkin ek bilgiler:

Böbrek/Karaciğer yetmezliği:

Böbrek yetmezliği olan (kreatinin klerensi 30 mİ / dakikadan düşük) hastalarda OXCARPİN tedavisine normal başlangıç dozunun yarısı (300 mg / gün) ile başlanmalı ve istenen klinik yanıtı elde etmek için doz yavaşça artırılmalıdır (Bkz. Bölüm 5.2, Farmakokİnetik Özellikler).

Hafif ve orta, şiddette karaciğer yetmezliği olan hastalar için doz ayarlaması gerekli değildir. OXCARPİN’in şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda kullanılmasına ilişkin klinik deneyim yoktur, bundan dolayı şiddetli yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması yapılırken önlem alınmalıdır (Bkz. Bölüm 5.2. Farmakokİnetik Özellikler).

Pediyatrik popülasyon:

Monoterapi ve adjuvan (destekleyici) tedavide, OXCARPİN’e günde 8–10 mg/kg doz ile başlanmalı, günlük doz ikiye bölünerek verilmelidir. Pediyatrik hastalarda (3 ila 17 yaşlarında) yapılan, amacın 46 mg/kg hedef günlük doza ulaşmak olduğu bir adjuvan tedavi çalışmasında, ortanca günlük doz, 6 ila 51 mg/kg aralığında 31 mg/kg olmuştur. Pediyatrik hastalarda (4 yaşından küçük) yapılan, amacın 60 mg/kg hedef günlük doza ulaşmak olduğu bir adjuvan tedavi çalışmasında, hastaların % 56’sında en az 55 mg/kg/gün olan nihai doza ulaşılmıştır. Klinik açıdan uygunsa, istenen klinik yanıtı elde etmek için, başlangıç dozundan itibaren haftalık aralıklarla en fazla 10 mg/k.g/gün’e kadar ek artışlarla doz en fazla 60 mg/kg/gün’e çıkarılabilir. (Bkz. Bölüm 5.2. Farmakokinetik Özellikler).

Monoterapİde ve adjuvan tedavide, klerens (L/saat/kg) vücut ağırlığına göre normalize edildiğinde, yaş ile azaldığından, 4 yaşından küçük çocuklar yetişkinlere göre vücut ağırlığı başına iki katı okskarbazepin dozuna ihtiyaç duyabilirler,* 4 ila 12 yaşlarındaki çocuklar ise yetişkinlere göre vücut, ağırlığı başına % 50 daha fazla okskarbazepine ihtiyaç duyabilirler. (Bkz.5.2. Far­makokinetik özellikler).

Yaşça büyük çocuklarmki İle kıyaslandığında, vücut ağırlığına göre normalize edilmiş klerens Üzerinde antiepileptik ilaçların enzim indükleyici etkisi, 4 yaşından küçük çocuklar için daha yüksek görünmektedir. Enzim indükleyici etkisi olmayan antiepileptik ilaçlar İle kombine tedavilere ve monoterapiye kıyasla, enzim indükleyici etkisi olan antiepileptik ilaçlar ile adjuvan tedavi alan 4 yaşından küçük çocuklar için, vücut ağırlığı başına yaklaşık % 60 daha fazla okskarbazepin verilmesi gerekebilir. Enzim İndükleyici antiepileptik ilaçlar ile tedavi gören, yaşça daha büyük çocuklar için, monoterapi alan ya da enzim indükleyici olmayan İlaçlara eklenerek tedavi edilenlere göre daha düşük oranda doz artışı gerekebilir.

OXCARPİN’in 2 yaşından küçük çocuklarda kontrollü klinik deneyimleri yoktur.

Geriyatrik popülasyon:

65 yaş veya üzerindeki hastalarda, OXCARPÎN’in etkililiği ve güvenliliğinde bir fark gözlenmemiştir.

4.3. Kontrendikasyonlar

4.4. Özd kullanım «yarıları ve Önlemleri

Aşırı Duyarlılık

Pazarlama sonrası dönemde, deri döküntüsü, kaşıntı, Ürtiker, anjiyoödem ve anafîlaksi vakaları da dahil olmak Üzere Tip 1 (erken tip) aşırı duyarlılık reaksiyonları bildirilmiştir. ÛXCARPlN’in ilk ya da sonraki dozlarını aldıktan sonra, hastalarda larinks, glottis, dudaklar ve göz kapaklarını kapsayan anjiyoödem ve anaftaksi vakaları bildirilmiştir. Bir hastada OXCARPÎN tedavisinden sonra bu reaksiyonlar geliştiği takdirde, ilaç tedavisi kesilmeli ve alternatif bir tedaviye başlanmalıdır.

Karbamazepine karşı aşırı duyarlılık reaksiyonları gösteren hastaların % 25–30’ unun OXCARPİN’e karşı da aşırı duyarlılık gösterebileceği bildirilmelidir (Bkz. Bölüm 4.8 İstenmeyen etkiler).

Birden fazla organda ortaya çıkan aşırı duyarlılık reaksiyonları da dahil olmak üzere aşırı duyarlılık reaksiyonları, karbamazepine aşın duyarlılık öyküsü olmayan hastalarda da görülebilir. Bu reaksiyonlar deriyi, karaciğeri, kan ve lenf sistemini ya da diğer organları, tek tek ya da bir sistemik reaksiyon bağlamında eş zamanlı olarak etkileyebilir (bkz. bölüm 4.8 İstenmeyen etkiler). Genel olarak, aşın duyarlılık reaksiyonlarının bulgu ve belirtileri görüldüğü takdirde OXCARPİN tedavisi derhal kesilmelidir.

Cilt Üzerindeki Etkiler

OXCARPÎN kullanan kişilerde, çok ender olarak Stevens-Johııson sendromu (SJS), toksik epîdcrmal nekroliz (TEN) (Lyell sendromu) ve mültiform eriteni de İçine alan ciddi dermatolojik reaksiyonlar bildirilmiştir. Bu durum hayatı tehdit edici ve çok ender olarak fatal olabileceğinden dolayı ciddi

dermatolojik reaksiyon gösteren hastaların hastaneye yatırılmaları gerekebilir. OXCARPİN ile ilişkili vakalar hem çocuklarda hem de yetişkinlerde görülmüştür. Başlangıca kadar geçen ortanca süre 19 gündür. OXCARPİN tekrarlayan şekilde verildiğinde ciddi cilt reaksiyonlarının nüks ettiği birkaç izole vaka bildirilmiştir. Hastada OXCARPİN ile cilt reaksiyonu ortaya çıkıyor ise, OXCARPÎN’e devam edilmemesi ve başka bir antiepileptik tedavi uygulanması düşünülmelidir.

HLA-B* 1502 İle ilişki

Farklı İnsan Lökosit Antijeni (IH A) aletlerinin yatkın hastalarda advers kütanöz reaksiyonlarla ilişkili bir rol oynadığına dair giderek artan kanıtlar mevcuttur. Okskarbazepinin kimyasal yapısı karbamazepinle benzer olduğu için, HLA-B* 1502 aleli taşıyan hastalarda aynı zamanda okskarbazepin kullanımı esnasında SJS/TEN deri reaksiyonlarının görülme riskinin artma olasılığı söz konusudur.

HLA-B* 1502 aidinin sıklığı Han Çinlisi popülasyonlarmda %2 ila %12 arasında seyretmekte, Tai popülasyonlarmda yaklaşık %8 ve Filipınler ve bazı Malezya popülasyonlarmda %15'in üzerindedir. Kore ve Hindistan'da sırasıyla yaklaşık %2 ve %6 düzeylerinde alel sıklığı bildirilmiştir. HLA-B*1502 alelinin sıklığı Avrupa kökenli insanlarda, çeşitli Afrika popülasyonlarmda, Amerika kıtasındaki yerlilerde, örneklenen Hispanik pppülasyonlarda ve Japonlarda ihmal edilebilir düzeydedir(<%l).

Burada belirtilen alel sıklıkları, belirtilen popülasyonun söz konusu aleli taşıyan kromozomlarının yüzdesini ifade etmektedir, yani iki kromozomundan en az birinde aidin bir kopyasını taşıyan hastaların yüzdesi (yani, „taşıyıcı sıklığı“) alel sıklığının yaklaşık olarak iki katıdır. Dolayısıyla risk altındaki hastaların yüzdesi ald sıklığının neredeyse iki katıdır.

Soyları açısından genetik risk altında bulunan pop ülaşy onlara ait hastalarda OXCARPİN tedavisine başlanmadan önce HLA-B* 1502 alel varlığının tespit edilmesi İçin test yapılması düşünülmelidir. Faydaları risklerinden açık bir şekilde üstün olmadığı sürece HLA-B*İ5O2 test sonucu pozitif çıkan hastalarda OXCARPÎN kullanılmamalıdır. HLA-B* 1502, SJS/TEN ile ilişkili başka antiepileptik ilaçlar (AED) alan Çinli hastalarda SJS/TEN gelişimi için bir risk faktörü olabilir. Dolayısıyla, alternatif tedavilerin aynı düzeyde kabul edilebilir olduğu durumlarda HLA-BH502 pozitif hastalarda SJS/TEN ile ilişkitendirilen diğer ilaçların kullanımından kaçınılmalıdır. SJS/TEN riski, 1 JLA-B*l502 durumundan bağımsız olarak büyük ölçüde tedavinin ilk birkaç ayıyla sınırlı olduğu İçin, HLA-B* 1502 prevalansının düşük olduğu popülasyonlarda bulunan hastalar veya mevcut OXCARP1N kullanıcıları için genel olarak. tarama önerilmemektedir.

HLA-A*3101 ile ilişki

İnsan Lökosit Antijeni (HLA)-A*3101 SJS, TEN, DRESS, AGEP ve makülopapüler döküntü gibi advers kütanöz ilaç reaksiyonlarının gelişimi için bir risk faktörü olabilir.

HLA-A*3101 alelinîn sıklığı etnik popülasyonlar arasında büyük farklılıklar göstermekte olup, Avrupa popülasyonlarındaki sıklığı yaklaşık %2 ila %5 ve Japon popülasyonundaki sıklığı yaklaşık % 10'dur. Bu alelin sıklığı, %5 ila %12 arasındaki bazı istisnai düzeylerle birlikte Avustralya. Asya, Afrika ve Kuzey Amerika popülasyonlarının büyük bir ölümünde <%5 olarak tahmin edilmektedir. Güney Amerika (Arjantin ve Brezilya). Kuzey Amerika (ABD Navajo ve Sîoux. Meksika Sonora Seri) ve Güney Hindistan'da (Tamİl Nadu) bulunan bazı etnik gruplarda sıklığın %15'in üzerinde ve aynı bölgelerdeki diğer yerli etnik gruplarda %10 İla %15 arasında olduğu tahmin edilmektedir.

Burada belirtilen alel sıklıkları, belirtilen popülasyonun söz konusu aleti taşıyan kromozomlarının yüzdesinİ ifade etmektedir, yani iki kromozomundan en az birinde alelin bir kopyasını taşıyan hastaların yüzdesi (yani, „taşıyıcı sıklığı“) alel sıklığım» yaklaşık olarak iki katıdır. Dolayısıyla risk altındaki hastaların yüzdesi alel sıklığının neredeyse İki katıdır.

<… '

ULA-A 3101'in SJS, TEN, eozİnofılilinin eşlik ettiği deri döküntüsü (DRESS) veya daha az şiddetli akut jeneralize ekzantematöz püstülozis (AGEP) veya makülopapüler deri döküntüsü dahil olmak üzere karbamazepinin indüklediği kütanöz advers ilaç reaksiyonları riskinde artışla ilişkilendiril­diğine dair bazı veriler mevcuttur.

Okskarbazepin tedavisine başlanmadan önce hastalarda HI.A-A 3101 varlığını tespit etmek için test yapılmasına yönelik öneriyi destekleyen yeterli veri bulunmamaktadır. SJS/TEN, AGEP, DRESS ve makülopapüler deri döküntüsü riski, HLA-A 3101 durumundan bağımsız olarak büyük ölçüde tedavinin ilk birkaç ayıyla sınırlı olduğu için, mevcut OXCARPİN kullanıcılarına yönelik genetik tarama genellikle önerilmemektedir.

Genetik tarama sınırlaması .

Genetik tarama sonuçları hiçbir zaman uygun klinik vijilans ve hasta yönetiminin yerine kullanılmamalıdır. Hl.A-B*1502 pozitif olan ve OXCARPtN tedavisi gören birçok AsyalI hastada SJS/TEN gelişmezken, herhangi bir etnik kökene mensup HLA-B 1.502 negatif hastalarda SJS/TEN gelişebilmektedir. Benzer şekilde, HLA-A*3İ01 pozitif ve OXCARPİN tedavisi gören birçok hastada SJS, TEN, DRESS, AGEP veya, makülopapüler deri döküntüsü gelişmezken, herhangi bir etnik kökene mensup lll.A-A*310l negatif hastalarda bu şiddetli kütanöz advers reaksiyonlar gelişebilmektedir. Bu şiddetli kütanöz advers reaksiyonların gelişimi veya bunlara bağlı morbiditede AED dozu, uyum, eşzamanlı ilaçlar, komorbiditeler ve dermatolojik takip düzeyi gibi diğer olası faktörlerin rolü incelenmemiştir.

Sağlık mesleği mensuplarına yönelik bilgi

HLA-B 1502 varlığının tespit edilmesi için test yapılması gerekiyorsa, yüksek çözünürlüklü „HLA-B 1.502 genotiplemc“ tavsiye edilmektedir. Bir veya iki HLA-B*.1502 al eli tespit, edilirse, test sonucu pozitif; herhangi bir H LA.-B* 1502 ale li tespit edilmezse, test sonucu negatiftir. Aynı

şekilde. HLA-A *3I0i varlığının tespit edilmesi için test yapılması gerekiyorsa, yüksek çözünürlüklü „HLA-A *310.1 genotipleme“ tavsiye edilmektedir. Bir veya iki HLA-A *31.01 aleti tespit edilirse, test, sonucu pozitif; herhangi, bir HLA-A *3101 al eli tespit edilmezse, test sonucu negatiftir. :

Hiponatremi

OXCARP1N ile tedavi edilen hastaların yaklaşık %2,7’sinde genellikle asemptomatik olan ve tedavide ayarlama gerektirmeyen, 125 mmol/L altında serum sodyum düzeyleri gözlenmiştir. Klinik çalışmalardan elde edilen deneyimler, OXCARPİN dozu azaltıldığında, kesildiğinde veya hasta ihtiyatlı bir şekilde tedavi edildiğinde (örn. sıvı aliminin kısıtlanması) serum sodyum düzeylerinin normale doğru döndüğünü göstermektedir. Düşük sodyum düzeyi ile ilişkili böbrek bozukluğu olan veya eş zamanlı olarak sodyum seviyesini düşürücü ilaçlar ile (diüretlkler, uygun olmayan ADH sekresyonuna yol açan ilaçlar gibi) tedavi gören hastalarda serum sodyum düzeyleri tedaviye başlamadan önce ölçülmelidir. Bunu takiben, sodyum seviyeleri yaklaşık 2 hafta sonra ölçülmelidir ve daha sonra tedavinin ilk 3 ayında her ay veya klinik açıdan gerektikçe ölçülmelidir. Bu risk faktörleri Özellikle yaşlı hastalar için örnek teşkiletmektedir. OXCARPÎN ile tedavi edilen hastalar, sodyum seviyesini düşürücü ilaçlar almaya başladıklarında sodyum düzeylerinin aym yaklaşımla izlenmesi gerekir. Genel. olarak, OXCARPİN tedavisinde hiponatremiyi düşündüren klinik semptomlar ortaya çıkarsa (Bkz. Bölüm 4.S. İstenmeyen etkiler), serum sodyum seviyesinin ölçülmesi düşünülebilir. Diğer hastaların serum sodyum seviyeleri rutin laboratuvar tetkiklerinin düşünülebilir bir parçası olarak ölçülebilir.

Sıvı tutulmasının tespit edilmesi için, kalp yetersizliği ve sekonder kalp yetmezliği olan tüm hastaların vücut ağırlıkları düzenli olarak ölçülmelidir. Sıvı tutulması veya kardiyak durumun kötüleşmesi halinde serum sodyum seviyesi kontrol edilmelidir. Eğer hiponatremi görülürse, su kısıtlaması bu durumda alınabilecek önemli bir önlemdir. Okskarbazepin çok nadiren kalpte iletiyi bozabildiğinden daha önceden iletim bozukluğu olan hastalar (AV-blok, aritmi v.s.) dikkatle izlenmelidir.

Karaciğer İşlevi

Çok ender olarak hepatit vakaları bildirilmiş olup; bu vakaların çoğu düzelmiştir. Hepatitten şüphelenilmesi halinde OXCAR.PİN tedavisinin kesilmesi düşünülmelidir. .

Hematolojik etkiler :

Pazarlama sonrası dönemde, OXCARPÎN ile tedavi edilen hastalarda çok nadir olarak agranülositoz, aplastik anemi ve pansİtopeni bildirilmiştir (Bkz. Bölüm 4.8 İstenmeyen etkiler). Bununla birlikte, bu durumların insidansının çok düşük olması ve eşlik eden karıştırıcı faktörler (örn. altta yatan hastalık, eş zamanlı ilaç tedavisi) nedeniyle, nedensellik ilişkisi tespit, edilememektedir.

Önemli düzeyde kemik iliği depresyonu geliştiğini düşündüren kanıtlar oluştuğu takdirde ilacın kesilmesi düşünülmelidir.

İntihar Düşüncesi ve Davranışı

Birçok endikasyonda antiepileptik ilaçlarla tedavi edilen hastalarda intihar düşüncesi ve davranışı görüldüğü bildirilmiştir. Antiepileptik İlaçlarla yapılmış randomize, plasebo kontrollü bir meta-analiz çalışması, hastalarda intihar düşüncesi ve davranışında düşük oranda artan bîr risk göstermiştir. Bu riskin mekanizması bilinmemektedir.

Bu ilaçla tedavi edilen hastalarda intihar düşüncesi ve davranışı bildirilmiştir. Bu nedenle hastalar intihar düşüncesi ve davranışı açısından yakından izlenmelidir. İntihar düşüncesi ve davranışı ortaya çıktığında, hasta ve hasta yakınının tıbbi destek alması önerilmelidir.

Hormonal Kontraseptiller

Doğurganlık yaşında olan kadın hastalarda, hormonal kontraseptiller birlikte OXCARP1N kullanımının bu tip kontraseptiflerin etkisini azaltacağı bildirilmelidir (bkz. bölüm 4.5 Diğer ilaçlarla etkileşim ve diğer etkileşim türleri). OXCARPİ.N kullanırken, ek olarak hormon içermeyen kontraseptifier yöntemlerin kullanımı tavsiye edilir.

Alkol

Sedatif etkinin artma olasılığı nedeniyle OXCARPİN tedavisi ile birlikte alkol alındığında dikkatli olunmalıdır. .

İlaç kesilmesi

Diğer bütün antiepileptik ilaçlarda olduğu gibi, nöbet sıklığındaki artış olasılığım azaltmak için OXCAR1’İN kademeli bir şekilde azaltılarak kesilmelidir.

4.5. Diğer tıbbi ürünler île etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Enzim inhibisyonu

Okskarbazepin, diğer ilaçların metabolizmasından sorumlu olan temel sitokrom P450 enzimlerini İnhibe etme kapasitesini saptamak İçin insan karaciğer mikrozomlarında değerlendiril­miştir. Sonuçlar, okskarbazepin ve farmakolojik olarak aktif metabolitinin (monohidroksi türevi, MHD) CYP2Cl9’u inhibe ettiğini göstermektedir. Bu nedenle, yüksek dozlarda OXCARPlN’in CYP2C19 ile metabolize olan İlaçlarla (örn. fenobarbital, fenitoin) birlikte uygulanması halinde etkileşimler ortaya çıkabilir. OXCARPİN ve CYP2CI9 ile metabolize olan ilaçlarla birlikte tedavi edilen bazı hastalarda, birlikte uygulanan, ilaçların dozunun azaltılması gerekebilir..İnsan karaciğer mikrozomlarında okskarbezapin ve MHD’nin, CYP1A2, CYP2A6, CYP2C9, CYP2D6, CYP2E1, CYP4A9 ve CYP4AH enzimleri için inhibitör olarak fonksiyon görme kapasitesi hiç yoktur ya da çok azdır;

Enzim indüksiyonu

Okskarbazepin ve Mi-İD; dihidropiridin kalsiyum antagonistleri, oral gebelik önleyiciler ve karbamazepin gibi anti-epileptiklerin metabolizmasında rol oynayan CYP3A4 ve CYP3A5’İ in vitro ve in vivo uyararak bu ilaçların plazma konsantrasyon­larının azalmasına neden olabilirler. Plazma konsantrasyon­larında bu düzeyde bir düşüş, büyük oranda CYP3A4 ve CYP3A5 tarafından metabolize edilen başka ilaçlarda da (örneğin siklosporin, takrolîmus gibi immün baskılayıcılar) gözlenebilir.

Okskarbazepin ve MHD, in vitro olarak UDP-glu kuron il transferazın zayıf indükleyİcİIeridir ve dolayısıyla in vivo olarak, büyük oranda UDP-glukuronİl transferazlar yoluyla konjugasyonla elimine olan İlaçlar (örneğin valproik asit, lamotrİjin) üzerinde etki göstermeleri olası değildir. Okskarbazepin ve MHD’nin indükleme potansiyelinin zayıf olduğu göz önünde bulundurulduğunda bile, CYP3A4 ya da konjugasyon yoluyla (UDPGT) metabolize olan ve eş zamanlı kullanılan ilaçların daha yüksek dozda kullanılması gerekebilir. Okskarbazepin tedavisinin kesilmesi durumunda, eş zamanlı kullanılan ilaçların dozunun azaltılması gerekebilir, insan hepatosilleri İle yapılan indüksiyon çalışmaları, okskarbezapin ve MFlD’nin 2B ve 3A4 CYP alt grubu izoenzimlerinin zayıf indükleyîcisİ olduğunu doğrulamıştır. Okskarbezapin/ MHD’nin diğer CYP izoenzimlerİ Üzerindeki İndüksiyon potansiyeli bilinmemektedir.

Antiepileptik İlaçlar

OXCARPIN ve diğer antiepileptik ilaçların arasındaki potansiyel etkileşimler klinik çalışmalarda değerlendiril­miştir. Bu etkileşimlerin ortalama EAA ve Cinin üzerindeki etkileri aşağıda özetlenmiştir;

Günde 1.200 mg’ın üstündeki dozlarda kullanılan okskarbazepin, birlikte kullanılan fenitoinin plazma düzeylerini yaklaşık % 40 arttırdığından fenitoin dozunun azaltılması gerekebilir (Bkz. Bölüm 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli). Fenobarbital İle birlikte okskarbazepin kullanıldığında fenobarbital düzeyinde az bir artış (% 15) gözlenir.

Sitokrom P450 sistemini güçlü bîr şekilde indükleyen karbamazepin, fenitoin ve fenobarbital gibi ilaçlar MHD plazma düzeylerini % 29–40 oranında azaltırlar.

Okskarbazepin ile oto-indüksiyon gözlenmemiştir.

Hormonal Kontraseptİfler

OXCARPİN’İn oral kontraseptiflerin. iki bileşeni olan etinilestradiol (EE) ve levonorgestreli (LNG) etkilediği gösterilmiştir. EE ve LNG'nin ortalama EAA değerleri sırasıyla, % 48–52 ve % 32–52 oranında azalmıştır. Diğer oral veya implant kontraseptiflerle çalışma yapılmamıştır. Bu

nedenle, OÂCARPİN’in hormonal kontraseptiflerle birlikte kullanımı bu kontraseptifleri etkisiz kılabil ir.( Bkz, Bölüm 4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri).

Kalsiyum Antagonİstlerİ

Tekrarlanan şekilde OXCARPİN ile birlikte uygulamalar sonrası, felodipinin EAA değerleri %28 azalmıştır. Bununla birlikte, plazma düzeyleri önerilen terapötik aralıkta kalmıştır.

Diğer yandan, verapamil, MHD’nin plazma düzeylerinde %20 düşüşe neden olmuştur. MHD’nin plazma düzeylerinde meydana gelen bu düşüşün klinik açıdan önemli olduğu düşünülmemektedir.

Diğer İlaç Etkileşimleri

Simetidin, eritromisin ve dckstropropok­sifcnin MI II) farmakokinetİğİ Üzerinde etkileri yoktur.

Viloksazin MHD’nin plazma seviyelerinde küçük değişiklikler meydana getirmiştir (birlikte uygulanım tekrarlandığında yaklaşık %10 artış).

Varfarin ile okskarbazepin arasında bir etkileşim saptanmamıştır.

Lityum ve okskarbazepin kombinasyonu artmış nörotoksisiteye neden olabilir.

4.6. gebelik ve laktasyon

Genel Tavsiye:

Gebelik kategorisi C’dİr. '

Çocuk Doğurma Potansiyeli Bulunan Kadmlar/Doğuıri Kontrolü (Kontrasepsiyon):

Okskarbazepin, oral yolla alınan doğum kontrol ilaçlan ile etkileşime geçmektedir. Bu nedenle» tedavi süresince alternatif, etkili ve güvenilir bir doğum kontrol yöntemi uygulanmalıdır.

Gebelik Dönemi:

Sınırlı sayıda gebelikten elde edilen veriler, gebelik sırasında kullanılması halinde, okskarbazepİnİn ciddi doğumsal defektlere (yatık damak v.s.) yol açabileceğini göstermektedir. Hayvan çalışmalarında, maternal toksik doz seviyelerinde embriyo mortalitesinde artış, büyümede gecikme ve m al form as yon lar gözlenmiştir.

* Doğurganlık yaşında olan kadınlarda, mümkün ise OXCARPİN monoterapi olarak uygulanmalıdır. .

İzleme ve önleme

Antiepileptik ilaçlar, folik asit eksikliğine, bu eksiklik ise tedavi edilen epileptik kadınların çocuklarında doğum kusurlarının artmasına yol açabilir. Bu nedenle hamilelikten önce veya hamilelik sırasında folik asit desteği Önerilir. B]2 vitamini eksikliği önlenmeli veya tedavi edilmelidir. .

Gebelik esnasındaki fizyolojik değişikliklere bağlı olarak okskarbazepİnİn aktif metaboliti olan Hkmonohidroksİ türevinin (MHD) plazma seviyeleri gebelik boyunca giderek azalabilir. Gebelik döneminde OXCARPİN tedavisi gören kadınlardaki klinik yanıtın dikkatlice gözlenmesi önerilir. MHD plazma seviyelerindeki değişiklikler, gebelik boyunca yeterli nöbet kontrolünün sağlandığından emin olmak İçin dikkatle gözlenmelidir. Özellikle gebelik döneminde İlacın kullanımının arttığı durumlarda doğum sonrası MHD plazma seviyelerinin izlenmesi de düşünülebilir.

Yenİdoğan bebekler

Antiepileptik kullanan annelerin yenidoğan çocuklarında kanama bozuklukları bildirildiğinden, önlem olarak, gebeliğin son birkaç haftasında anneye ve doğum sonrasında yenidoğana koruyucu önlem olarak K | vitamini uygulanmalıdır.

Okskarbazepin ve aktif metaboliti (Mİ (D) plasentayı geçer. Bİr vakada, yenİdoğan ve annedeki plazma MHD konsantrasyonları benzer bulunmuştur.

Laktasyon Dönemi;

Okskarbazepin’in anne sütünde OXCARPÎN’in terapötik dozları emziren kadınlara uygulandığı takdirde memedeki çocuk üzerinde etkiye neden olabilecek Ölçüde atılmaktadır.

OXCARPİN ile tedavi sırasında emzirme durdurulmalıdır.

Okskarbazepin ve aktif metaboliti (MHD) anne sütüne geçer. Süt/ plazma konsantrasyonu oram her ikisi için de 0.5 bulunmuştur.

Laktasyon döneminde okskarbazepin kullanımına ilişkin yeterli veri bulunmamakta ve bebek için istenmeyen etkilere neden olma olasılığı dışlanamamaktadır. Bu nedenle, bebek sütten kesilmeli veya olası toksik etkiler yönünden dikkatle gözlenmelidir. Bu yolla OXCARPİN’e maruz kalan bebekler Üzerindeki etkileri bilinmemektedir. Bu nedenle, OXCARPİN alındığı süre içinde emzirme tavsiye edilmemektedir.

Üreme Yeteneği Z Fertilite:

Çiftleşme ve erken gestasyon öncesinde ve sırasındaki sıçanlara oral MHD (50, 150 ya da 450 mg/kg) verilmesiyle yapılan bir fertilite çalışmasında, en yüksek dozu alan dişilerde korpus luteum, İmplantasyon ve canlı embriyo sayıları azalmış ve estrus siklusu aksamıştır.

4.7. araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Okskarbazepİnin ilişkili olabileceği baş dönmesi, sersemlik ve uyuklama hali hastaların reaksiyon yeteneğini azaltabilir (Bkz. Bölüm 4.8 İstenmeyen etkiler). Hastalar araç sürerken veya makine kullanırken fiziksel ve/veya zihinsel İşlevlerinde azalma olabileceği konusunda uyarılmalıdır.

4.8. i̇stenmeyen etkiler

Hastaların %10’undan fazlasında bildirilen en yaygın istenmeyen etkiler; uyuklama hali, baş ağrısı, sersemlik, diplopi, mide bulantısı, kusma ve yorgunluktur,

Klinik çalışmalarda, advers olaylar genellikle hafif ve orta şiddette, geçici ve çoğunlukla tedavinin başlangıcında görülmüştür.

İstenmeyen etki profilinin vücutta sistemlere göre analizi, klinik çalışmalarda OXCARPİN ile ilişkili olarak değerlendirilen advers olaylara dayanır. Ayrıca, anlaşmalı hasta programlarında ve pazarlama sonrası deneyimlerden elde edilen, klinik olarak anlamlı advers olay bildirimleri dikkate alınmıştır. ’

Sistemlere ve sıklıklarına göre yan etkilerin dağılımı şu şekildedir;

Çok yaygın (> 1/10); yaygın (> 1/100, < 1/10); yaygın olmayan (> 1/1.000, < 1/100); seyrek (> 1/10.000, < 1/1.000) çok seyrek (< 1/10.000) .

Kan ve lenf sistemi hastalıkları

Yaygın olmayan: Lökopeni

Çok seyrek: Kemik iliği depresyonu, agranülositoz, aplastik anemi, pansitopeni, nötropeni, trombositopeni.

Bağışıklık sistemi hastalıkları

Çok seyrek: Döküntü ve ateş gibi Özelliklerle karakterize edilen aşırı duyarlılık (birden fazla organda görülen aşırı duyarlılık da dahil). Kan ve lenf sistemi (örn. eozinofili, trombositopeni, lökopeni, lenfadenopati, splenomegali), karaciğer (Örn. anormal karaciğer fonksiyon testleri, hepatit), kaslar ve eklemler (Örn. eklem şişlikleri, niiyalji, artralji), sinir sistemi (örn. hepatik ensefalopati), böbrek (örn. proteinüri, interstisyel nefrit, böbrek yetmezliği), akciğerler (örn. dispne, pulmoner ödem, astım, brenkospazmlar, interstisyel akciğer hastalığı), gibi diğer organlar ya da sistemler de etkilenebilir. Anjiyoödem, anafilaktik reaksiyonlar.

Metabolizma ve beslenme hastalıkları

Yaygın: Hiponatremi . .

Çok seyrek: Konvülsiyönlar, konfüzyon, bilinç bozuklukları, ensefalopati gibi belirti ve bulguların eşlik ettiği hiponatremi, bulanık görme, bulantı, kusma, folik asit eksikliği, hipotiroidizm.

Psikiyatrik hastalıklar

Yaygın: Konfözyonel durum, depresyon, apati, ajitasyon (örn. Sinirlilik), duygudurum değişkenliği

Sinir sistemi hastalıkları

Çok yaygın: Uyuklama hali, baş dönmesi, sersemlik .

Yaygın: Ataksi, dikkat güçlüğü, nistagmus, tremor, amnezi.

Göz hastalıkları

Çok yaygın: Diplopi

Yaygın: Bulanık görme, görme bozukluğu

Kulak ve iç kulak hastalıkları

Yaygın: Vertigo

Kardiyak hastalıklar

Çok seyrek: Aritmi, atriyoventriküler blok

Vasküler hastalıklar

Çok seyrek: Hipertansiyon

Gastroin testi nal hastalıklar

Çok yaygın: Bulantı, kusma

Yaygın: Konstipasyon, diyare, karın ağrısı

Çok seyrek: Pankreatit ve/veya lipaz ve/veya amilazda artış

Hepato-bİlier hastalıklar

Çok seyrek: Hepatit

Beri ve deri altı doku hastalıkları

Yaygın: Akne, alopesi, döküntü

Yaygın olmayan; Ürtiker

Çok seyrek; Steven$-John$on sendromu, anjiyoödem, toksik epîdermal nekroliz (Lyell sendromu), eritema multiforme

Kas-iskelet bozukluklar, bağ doku ve kemik hastalıkları

Çok seyrek: Sistemik lupus eritematozus

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Çok yaygın : Yorgunluk

Yaygın; Astehi

Araştırmalar

Yaygın olmayan : Karaciğer enzimlerinde artış, kan alkalen fosfâtaz seviyesinde artış.

ÛXCARPİN kullanımı süresince çok nadir olarak klinik açıdan anlamlı hiponatremi (sodyıım<125 tnmol/L) gelişebilir. Bu, genellikle OXCARPÎN ile tedavinin ilk 3 ayı süresince meydana gelir, bununla beraber tedavi başlanmasının üstünden 1 yıldan fazla süre geçtikten sonra ilk kez hiponatremi (serum sodyum<125 mmol/L) gelişen hastalar da vardır. (Bkz. Bölüm 4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri)

Dört yaşından küçük 1 aylıktan büyük çocuklar ile yapılan klinik çalışmalarda en yaygın bildirilen advers etki olan uyuklama hali hastaların kadarında görüldü. Yaygın (> % 1-<% 10) görülen advers etkiler ataksi., iritabilite, kusma, letarji, yorgunluk,nis­tagmus, tremor, iştah azalması ve kanda ürik asit artışı olmuştur.

Kendiliğinden olan (spontau) bildirimlerde ve literatürdeki vakalarda bildirilen advers ilaç reaksiyonları (sıklık bilinmemektedir)

Aşağıdaki advers ilaç reaksiyonları,, kendiliğinden olan (spontau) bildirimleri ve literatürde yer alan vakalarla OXCARPİN pazarlama sonrası deneyimden elde edilmiştir. Bij reaksiyonlar, sayısı tam olarak bilinmeyen bir popülasyon tarafından gönüllü olarak bildirildiğinden, bunların sıklığını güvenilir şekilde hesaplamak mümkün değildir ve sıklık da bilinmiyar olarak kategorize edilmiştir. Advers ilaç reaksiyonları MedDRA sistem organ sınıflarına göre listelenin iştir. Her bir sistem, organ sınıfı dahilînde azalan ciddiyet sırasına göre. ADR'Ier verilmiştir.

Bağışıklık sistemi hastalıkları

Eozinofıli ve Sistemik Semptomlarla Haç Reaksiyonu (DRESS)

Deri ve deri altı doku hastalıkları

Akut Jeneral ize Ekzantematöz Püstüloz (A GEP)

Kas-iskelet bozukluklar, bağ doku ve kemik hastalıkları

Uzun süreli OXCARPİN tedavisi görmekte olan hastalarda azalan kemik mineral yoğunluğu, osteopeni, ostcoporoz ve kemik kırılmalar) bildirilmiştir. Okskarbazepîn in kemik metabolizmasına yönelik etki mekanizması henüz tanımlanmamıştır.

4.9. doz aşımı ve tedavisi

Çok az, olarak bildirilen doz aşımı vakalarında en fazla alınan doz yaklaşık 24,000 mg’dır. Tüm hastalar semptomatik tedaviyle düzelmişlerdir. Doz aşımı semptomları uykuluhık hali, sersemlik, bulantı, kusma, hiperkinezi, hiponatremİ, ataksi ve mstagmustur. Özel bir antidotu yoktur. Uygun biçimde semptomatik ve destekleyici tedavi uygulanmalıdır. İlaç, gastrik lavaj ve/veya aktif karbon uygulamak suretiyle inaktive edilerek uzaklaştırılmal­ıdır.

5. farmakoloji̇k özelli̇kler

5.1. farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Antiepileptikler

ATC kodu: N03A F02 . ;.

Farm a kodi n a inik etkiler

Okskarbazepîn in başlıca farmakolojik aktivîtesi, mctaboliti olan tnonohidroksi türevi (MHD) ile kendini gösterir (Bkz. Bölüm 5.2. Farmakokinetik Özellikler, biyotraiıs formasyon/ Okskarbazepîn ve MHD’nin etki mekanizması başlıca, voltaja duyarlı sodyum kanallarının bloke edilmesine ve böylelikle aşın uyarılmış nöral membranların stabilizasyonu, tekrarlayan nörona! ateşlemenin İnhİbİsyonu ve sinaptik impulslarm yayılmasını azaltmaya dayandığı düşünülmektedir. Ayrıca, artmış potasyum iletimi ve yüksek-voltaj ile aktive edilen kalsiyum kanallarının modülasyonu da, ilacın antikonvülsan etkilerine katkıda bulunabilir. Beyindeki nörotransmitter veya modülator reseptör bölgeleri ile anlamlı bir etkileşim bulunmamıştır.

Hayvan modellerinde, okskarbazepîn ve aktif metaboliti (MHD) kuvvetli ve etkili antikonvülsan­lardır. Kemiricileri yaygın tbnik-klonik ve daha, az derecede olmak üzere klonik nöbetlere karşı korumuştur ve alüminyum implantlı Rhesus maymunlarında kronik olarak tekrarlayan kısmi nöbetlerin sıklığını azaltmış veya ortadan kaldırmıştır. Fareler veya sıçanlar, sırası İle 5 gün veya 4 hafta okskarbazepîn veya MHD ile tedavi edildiğinde tonik-klonik nöbetlere karşı tolerans (antikonvülsif etkinliğin azalması) gözlenmemiştir.

Klinik çalışmalar

Basit, kompleks ve sekonder yaygınlaşmış (jeneralize) nöbetlere ilerleyen kısmi nöbetlerin alt tipleri dahil kısmi nöbetleri olan hastalarda, ikisi adjuvan tedavi ve sekizi monoterapi olmak, üzere toplam 10 adet çift kör, kontrollü çalışma yapılmıştır. Tüm karşılaştırmalı çalışmalara yaygın tonik-klonik nöbetleri olan hastalar da dahil edilmiştir.

Hastaların karbamazepin, gabapentin, lamotrijin, fenitoin ve valproat gibi çeşitli antiepileptİk ilaçlardan OXCARP1N kullanımına geçildiği İki doz kontrollü monoterapi çatışmasında, OXCARPÎ.N\in etkililiği doğrulanmıştır. Biri plasebo ile kıyaslanan adjuvan tedavi diğeri fenitoin İle kıyaslanan monoterapi olmak üzere çocuklarda (3 yaş ile 17 yaş arası) iki çalışma yapılmıştır. 600 – 2400 mg/gün aralığındaki dozlarla, adjuvan tedavi çalışmalarında nöbet sıklığında başlangıca göre ortalama veya, yüzde değişim ve monoterapi çalışmalarında önceden belirlenmiş çıkış kriterini karşılama zamanı veya, çıkış kriterini karşılayan hasta yüzdesinin dahil olduğu tüm birincil etkililik parametrelerinde etkililik gösterilmiştir.

Yeterince kontrol altına alınamamış kısmi nöbetleri olan çocuklarda (1 ay – 4 yaş), adjuvan tedavi açısından okskarbazepinin iki dozunun karşılaştırıldığı, bir ila iki artİepileptik İlacın birarada kullanıldığı, sonuçları değerlendiren kişinin kör olduğu bir çalışma yapılmıştır. Birincil etkililik Ölçütü, başlangıçtaki nöbet, sıklığı İle 24 saatte gözlenen çalışmaya Özgü nöbet sıklığındaki mutlak değişimin karşılaştırıl­masıdır. Bu karşılaştırma OXCARPİN 60 mg/kg/gün lehine istatistiksel olarak anlamlı çıkmıştır. Yeterince kontrol akma alınamamış veya yeni başlamış kısmi nöbetleri olan çocuklarda (1 ay – 4 yaş), okskarbazepinin iki dozunun karşılaştırıldığı, monoterapi olarak verilen, sonuçları değerlendiren kişinin kör olduğu bir çalışma yapılmıştır. Birincil etkililik ölçütü, çalışmadan ayrılma kriterlerini karşılama zamanının karşılaştırıl­masıdır ve iki grup arasında istatiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır. Her iki tedavi grubundaki hastaların çoğunluğu çalışma boyunca video EEG ile doğrulanmış herhangi bir nöbet geçilmemişlerdir ve 5 gün süren bu çalışmayı, çalışmadan ayrılmadan tamamlamışlardır.

OXCARPİN’in diğer birinci basamak antiepileptik ilaçlarla (örn. valproik asit, fenitoin ve karbamazepin) benzer etkililiğe sahip olduğu ve advers olaylar nedeniyle çalışmayı bırakma ve daha uzun tedavide kalma oranlarıyla (yani tedaviye devam eden hastaların oram) değerlendirilerek fenitoinden istatistiksel anlamda daha iyi tolerabilite profiline sahip olduğu gösterilmiştir. Bu çalışmalarda OXCARPÎN ile tedavi edilen kısmî ve yaygın tonik-klonik nöbetleri olan hastaların 12 ayın üzerindeki tedavi süresinde nöbet geçirmeme oranlan benzer bulunmuştur.

5.2, farmakokinetik özellikler

Genel özellikler

Em i lim;

OXCARPİN oral olarak alındıktan sonra, okskarbazepİn tamamen emilir ve geniş ölçüde farmakolojik olarak aktif metabolitî. olan 10-monöhîdroksi türevine (MHD) metabolize edilir.

Sağlıklı erkek gönüllülere aç karnına tek doz 600 mg OXCARPİN oral süspansiyon verildikten

sonra, MHD’ nin ortalama Cmax değeri 24.9 gmol/L (medyan tmax ■ 6 saat) bulunmuştur.

İnsanda İlaç kütle dengelenmesinin tespit edildiği bir çalışmada plazmadaki toplam radyoaktivitenin sadece % 2’ si değişmemiş okskarbazepine, yaklaşık % 70’ i MHD ve kalanı hızla atılan minör sekonder metabolitlerine atfedilebilir.

Yiyeceğin, okskarbazepinin çinilim hızına ve derecesine herhangi bir etkisi yoktur. Dolayısıyla, OXCARPİN yiyecek İle birlikte veya aç karnına alınabilir.

Dağılım :

MHD’nin görünür dağılım hacmi 49 litredir.

MHD’nin yaklaşık % 40’ı başlıca albümine olmak üzere serum proteinlerine bağlanır. Bağlanma, terapötik aralık içindeki serum konsantrasyonundan bağımsızdır. Okskarbazepİn ve MHD alfa-1 -asit glikoproteine bağlanmaz.

Okskarbazepİn ve MHD plasentaya geçer.

Biyotransformasyo m

Okskarbazepin. karaciğerde sitosolik enzimler vasıtasıyla^ OXCARP1N’ in başlıca farmakolojik etkisinden sorumlu olan MHD’ye hızla İndirgenir, MHD daha sonra glukuronik asitle konjugasyon oluşturmak suretiyle metabolize edilir. Az bir miktar (dozun % 4’ü) farmakolojik olarak aktif olmayan metabolitine (10, 1 1-dihidroksi türevi, DHD) okside olur.

Elimina syon: .

Okskarbazepin, vücuttan çoğunlukla metabolitleri (başlıca böbreklerden atılan) şeklinde,, başlıca böbrek yoluyla atılır. % 1 ’den daha az bir kısmi değişmemiş okskarbazepin olmak üzere, dozun % 95’ inden daha fazlası idrarda bulunur. Alınan dozun % 4’ten daha az bir kısmı feçese atılır. Dozun yaklaşık % 80’i, MHD nin glukuronidleri (% 49) veya değişmemiş MHD (% 27) şeklinde, idrarla atılır. İdrarla atılan dozun yaklaşık. % 3’ü aktif olmayan DHD ve % 13’Ü okskarbazepînin konjugatlarıdır.

Okskarbazepin plazmadan hızlı bir şekilde elimine edilir. Görünür yarılanma ömrü 1.3 ve 2.3 saat arasındadır. MHD nin ortalama plazma yarılanma ömrü ise 9.3 ± 1.8 saattir.

Doğru sal I ik /Doğrusal....­..O lmay an Durum:

OXCARPİN hastalara günde iki defa verildiği zaman MHD’nin kararlı durum plazma konsantrasyonlarına 2–3 gün içinde ulaşılır. Kararlı dutumda, MHD’nin farmakokinetiği lineerdir ve günde 300 ila 2400 mg doz aralığında doz İle orantılıdır.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Pcd iyatrik hastalar:

Vücut ağırlığına göre düzeltilmiş MHD klirensi, yaş ve ağırlık artışıyla erişkinlerinkine yaklaşarak azalır, 4 yaşından küçük 1 aydan büyük çocuklarda ağırlığa göre düzeltilmiş ortalama klirens crişkinlcrinkinden % 93 daha yüksektir. Bu nedenle, ağırlığa göre belirlenen benzer doz ile tedavi yapıldığında, bu çocuklardaki MHD maruziyetinİn erişkinlerinkinin yansı kadar olması beklenir. 4 ila 12 yaşındaki çocuklarda ağırlığa göre düzeltilmiş klirens ortalaması erişkinlerinkinden % 43 daha yüksektir. Bu nedenle, ağırlığa göre belirlenen benzer doz ile tedavi yapıldığında, bu çocuklardaki MHD maruziyetinin yetişkinlerinkİnin üçte ikisi kadar olması beklenir. Ağırlık arttıkça, 13 yaş ve üzerindeki hastalar için ağırlığa göre düzeltilmiş MHD

klirensinin erişkinlerinkine ulaşması beklenir.

Geriyatrik hastalar:

60’82 yaşlarındaki sağlıklı gönüllülerde OXCARPİN’İn tek doz (300 mg) ve çoklu dozlarda (600 mg/gün) verilmesini takiben, MHD’nin en yüksek plazma konsantrasyonları ve EAA değerleri daha genç (18–32 yaş) gönüllülerdekmden % 30 – % 60 daha yüksektir. Genç ve yaşlı gönüllülerde kreatinin klitorislerindeki kıyaslamalar, kreatinin klirensinde yaşa bağlı azalmalardan dolayı fark göstermiştir. Terapötik dozlar kişisel olarak ayarlandığından özel doz ayarlamaları gerekli değildir.

Böbrek y etme zimi:

MHD’nin böbrek klirensi ile ilacı alanın kreatinin klirensi arasında doğrusal korelasyon vardır. Böbrek yetmezliği olan (kreatinin klirensi 30 mİ / dakikadan az) hastalarda OXCARPİN tek dozda 300 mg verildiği zaman MHD’nin eliminasyon yarılanma Ömrü, eğri altında kalan alanda (EAA) İki kat artışla birlikte 19 saate kadar ek uzama gösterir..

Karaciğer yetmezliği:.

Sağlıklı gönüllüler ve karaciğer yetmezliği olan hastalarda 900 mg oral tek dozdan sonra okskarbazepin ve MHD’nin farmakokinetiği ve metabolizması değerlendiril­miştir. Hafif ve orta şiddette karaciğer yetmezliği okskarbazepin ve MHD’nin farmakokin etiğin i etkilememiştir. Şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda OXCARPİN ile klinik deneyim yoktur.

Gebe lik:

Gebelik esnasındaki fizyolojik değişikliklere bağlı olarak okskarbazepinİn aktif metaboliti olan 10-monohidroksi türevinin (MHD) plazma seviyeleri gebelik boyunca giderek düşebilir, (bkz. Bölüm 4.6. Gebelik ve Iaktasyon)

Cinsiyet:

Çocuklarda, erişkinlerde ve yaşlılarda cinsiyetle ile ilgili farmakokinetik farklılıklar gözlenmemiştir.

5.3. Klinik Öncesi güvcnliJik verileri

Preklinİk veriler, okskarbazepin ve farmakolojik aktif metaboliti (MHD) ile yapılan tekrarlayan doz toksisite, güvenlilik farmakolojisi, mutajenisite ve karsinojenisite çalışmalarına dayanarak, insanlar için özel bir hasar riski oluşturmadığını göstermiştir.

Sıçanlarda yapılan tekrarlanan doz toksisitesi çalışmalarında nefrotoksisite saptanmış olup, bu durum köpek veya fare çalışmalarında saptanmamıştır. Hastalarda bu tip değişiklikler bildirilmediğinden dolayı, sıçanlarda görülen bu bulguların klinik açıdan geçerliliği konusu bilinmemektedir.

Farelerde yapılan immünostimülasyon testleri MHD’nin (ve daha az miktarda okskarbazepinin) gecikmiş tipte aşırı duyarlılığı indükieyebildiğini göstermiştir.

Hayvan çalışmaları embriyo mortalitesi sıklığında artış ve maternal toksik doz seviyelerinde doğum öncesi ve/veya doğum sonrası büyümede gecikmeler gibi etkileri ortaya koymuştur. Maternal toksisite de gösteren bir dozda okskarbazepin veya farmakolojik aktif metaboliti (MHD) ile yapılan sekiz embriyotoksisite çalışmasından birinde sıçan fötal mal formasyonlarında artış mevcuttur (Bkz. Bölüm 4.6. Gebelik ve laktasyon).

Karsinojenisite çalışmalarında, tedavi edilen hayvanlarda karaciğer (sıçan ve farelerde), testis tümörlerine ve dişi genital kanal granüler hücresi (sıçan) tümörlerinde artışa sebep olmuştur. Karaciğer tümörlerinin oluşumu, OXCARPÎN verilen sıçan ve farelerde hepatik mikrozohıal enzim indüksİyontma bağlanabilir. OXCARPlN ile tedavi edilen hastalarda tamamen dışlanmasa da İndüksiyon etkisi ya zayıftır ya da mevcut değildir. Testis tümörleri, lüteinleştirici hormon konsantrasyon­larının artışına bağlı olarak oluşmuş olabilir. İnsanlarda bu artışların olmaması nedeniyle, bu tümörlerin klinik geçerliliğinin olmadığı düşünülmektedir. Sıçanda MHD ile yapılan, bir karsinogenez çalışmasında, dişi genital kanalda (serviks ve vajina) granüler hücre tümörlerinin sıklığında doza bağh artış kaydedilmiştir. Bu etkiler, öngörülen klinik maruziyet seviyelerine benzer seviyelerde ortaya çıkmıştır. Bu tümörlerin gelişim mekanizması aydınlatılmamıştır. Bu nedenle klinik bakımdan önemleri bilinmemektedir.

6. farmasöti̇k özelli̇kler

6.1. yardımcı maddelerin listesi

Hidroksipropil metil selüloz (E464)

Mikrokristalin selüloz

Kroskarmelloz sodyum

Kolloidal silikon dioksit

Magnezyum stearat (E572)

Lesitin alkolak (E322)

Talk (E553b)

Titanyum dioksit (El 71)

Kırmızı demir oksit (E 172)

Sarı d emi r ok s i t (E1.72)

6.2. geçimsizlikler

Bilinen bir geçimsizliği yoktur.

6.3. raf ömrü                                  ;

24 ay.

6.4. Saklamaya yönelik özel uyarılar

25°C’nin altındaki oda sıcaklığında saklanmalıdır

6.5. Ambalajın niteliği ve İçeriği

50 İlim tablet İçeren, Al folyo – PVC/PE/.PVDC blister ve karton kutu ambalaj

6.6. beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Ürünlerin Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj Atıklarının Kontrolü YÖnetmeliği”ne uygun olarak imha edilmelidir.

7. ruhsat sahi̇bi̇

MÜNİR ŞAHİN İlaç Sanayi ve Ticaret A.Ş '

Yunus Mah. Sanayi Cad. No: 22 Kartal-İSTANBUL

Tel: (0 216) 306 62 60 (5 hat)

Faks:(0 216) 353 94 26

8. RUHSA I NUMARASI

230/38 ■