Ilac kullanma talimatı Ana menüyü aç

MERAPARON 1G İV ENJEKSİYON VE İNFÜZYON İÇİN TOZ İÇEREN FLAKON - kisa ürün bi̇lgi̇si̇

Etken madde içeren ilaçlar :

Dostupné balení:

KISA ÜRÜN BİLGİSİ - MERAPARON 1G İV ENJEKSİYON VE İNFÜZYON İÇİN TOZ İÇEREN FLAKON

KISA ÜRÜN BİLGİSİ

1. BEŞERİ ÜRÜNÜN ADI

MERAPARON 1 g IV enjeksiyon ve infuzyon için toz içeren flakon

2. kali̇tati̇f ve kanti̇tati̇f bi̇leşi̇m

Her flakonda:

Etkin madde:

Meropenem trihidrat....­.............­....1140 mg (1000 mg meropeneme eşdeğer)

Yardımcı madde: |

Anhidr sodyum karbonat.....­.....208 mg i

Bir flakon, beher gram meropenem (anhidr potens) için 90 mg (3.9 mmol) sodyum içerir.

Yardımcı maddeler için, 6.1’e bakınız.

3. farmasöti̇k form

întravenöz uygulama için toz içeren flakon.

Beyaz-soluk sarı homojen toz

Renksiz – sarı berrak çözelti

4. kli̇ni̇k özelli̇kler

4.1. terapötik endikasyonlar

MERAPARON yetişkinlerde ve çocuklarda, meropeneme duyarlı tek veya birden fazla bakterilerin neden olduğu aşağıdaki enfeksiyonların tedavisinde endikedir.

Pnömoniler ve hastanede edinilen pnömoniler İdrar yolu enfeksiyonları İntra-abdominal enfeksiyonlar Endometrit ve pelvik enflamatuar hastalıklar gibi jinekolojik enfeksiyonlar Deri ve deri altı dokuya ait enfeksiyonlar Menenjit Septisemi Febril nötropenisi olan yetişkin hastalardaki enfeksiyonlarda, ampirik tedavi şeklinde monoterapi veya anti-viral veya anti-fungal ajanlarla kombine edilerek kullanılır.

MERAPARON’un polimikrobiyal enfeksiyonların tedavisinde tek başına veya diğer anti-mikrobiyal ajanlarla kombine kullanıldığında etkili olduğu kanıtlanmıştır.

Kistik fıbrosisli ve kronik alt solunum yolu enfeksiyonu olan hastalarda IV meropenem ya monoterapi veya diğer ant i bakteri yel ajanlarla kombine olarak etkili bir şekilde kullanılmıştır. Organizmanın eradikasyonu her zaman saptanmamıştır.

Nötropenili veya primer veya sekonder immün yetmezliği bulunan pediatrik hastalarla ilgili bir deneyim yoktur.

4.2 pozoloji ve uygulama şekli

Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi

Tedavinin dozu ve süresi, enfeksiyonun tipine ve şiddetine ve hastanın durumuna göre belirlenmelidir.

Önerilen Günlük Dozlar

Pnömoni, idrar yolu enfeksiyonları, endometrit gibi jinekolojik hastalıklar, deri ve deri altı doku enfeksiyonlarda 8 saatte bir 500 mg IV MERAPARON.

Hastanede edinilen pnömoniler, peritonit, nötropenik hastalardaki enfeksiyonlar ve septisemide 8 saatte bir, 1 gram IV MERAPARON.

Kistik fıbrosis’de 8 saatte bir 2 grama kadar dozlar kullanılmıştır­.Birçok hasta 8 saatte bir 2 gram ile tedavi edilmiştir.

Menenjitte önerilen doz 8 saatte bir 2 gram’dır.

ı

Diğer antibiyotiklerde olduğu gibi Pseudomonas aeruginosa'yo. bağlı alt solunum yolu enfeksiyonu olduğu bilinen veya şüphelenilen, durumu kritik olan hastalarda meropenem, monoterapi olarak dikkatle kullanılmalıdır.

Pseudomonas aeruginosa enfeksiyonlarının tedavisinde, duyarlılık testlerinin düzenli olarak yapılması önerilir.

Uygulama şekli

MERAPARON IV, yaklaşık 5 dakika süren intravenöz bolus enjeksiyon veya yaklaşık 15–30 dakika süren intravenöz infuzyon ile spesifik uygun takdim şekilleri ile uygulanır.

Bolus intravenöz enjeksiyonla kullanılacak MERAPARON IV steril enjeksiyonluk su ile hazırlanmalıdır (250 mg meropenem için 5 mİ). Bu yaklaşık 50 mg/mlTik bir konsantrasyon sağlar. Çözünmüş solüsyonlar berrak, renksiz veya açık sarı renklidir.

MERAPARON IV intravenöz infuzyon uygun infuzyon sıvıları ile çözülebilir (50–200 mİ) (Bölüm 6.2 Geçimsizlikleri ve 6.6 Kullanıma Hazırlama ve İmha Talimatları bkz.).

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler :

Böbrek yetmezliği:

Kreatinin klirensi 51 ml/dakika’dan az olan hastalarda doz aşağıda belirtildiği gibi azaltılmalıdır.

Kreatinin Klirensi (ml/dakika)

Doz

(500 mg, 1 gram ve 2 gram içeren birim dozlara göre)

Uygulama Sıklığ

26–50

1 birim doz

12 saatte bir

10–25

yarım birim doz

12 saatte bir

<10

yarım birim doz

24 saatte bir

Meropenem hemodiyaliz ile temizlenir. MERAPARON tedavisine devam edilmesi gerekli ise terapötik olarak etkili plazma konsantrasyonlarına ulaşılması için birim dozun (enfeksiyonun tipine ve şiddetine göre) hemodiyaliz işleminden sonra uygulanması önerilir.

Peritonal diyaliz uygulanan hastalarda MERAPARON kullanımı ile ilgili deneyim yoktur.

Karaciğer Yetmezliği:

Karaciğer yetersizliği olan hastalarda doz ayarlaması gerekmez (Bölüm 4.4 le bkz.).

Pediyatrik popülasyon

i

3 aylıktan büyük bebeklerde ve 12 yaşına kadar olan çocuklarda enfeksiyonun tipine ve şiddetine, patojenlerin duyarlılığı ve hastanın durumuna göre önerilen doz 8 saatte bir 10–20 mg/kg’dır. 50 kg’dan ağır olan çocuklarda yetişkin dozu kullanılmalıdır.

4–18 yaş arasındaki kistik fıbrosisli çocuklarda 8 saatte bir 25–40 mg/kg arasındaki dozlar kullanılarak, kronik alt solunum yolu enfeksiyonlarının akut alevlenmeleri tedavi edilmiştir.

Menenjitte önerilen doz 8 saatte bir 40 mg/kg’dır.

Böbrek fonksiyonu bozuk olan çocuklarla ilgili deneyim yoktur.

MERAPARON genellikle yaklaşık 15–30 dakika süren intravenöz infuzyon ile uygulanır (Bölüm 6.2, 6.3 ve 6.6’ya bakınız). Alternatif olarak, 20 mg/kg’a kadar MERAPARON dozları yaklaşık 5 dakika intravenöz bolus olarak uygulanabilir. Çocuklarda 40 mg/kg dozda intravenöz bolus enjeksiyon uygulanmasını destekleyen güvenlilik verileri sınırlıdır.

Geriyatrik popülasyon :

Böbrek fonksiyonu normal veya kreatinin klirensi değerleri 50 ml/dakika’dan yüksek olan yaşh hastalarda doz ayarlaması gerekli değildir. i

4.3 kontrendikasyonlar

Etkin madde veya herhangi bir yardımcı maddeye aşırı duyarlılık

4.4 özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Diğer karbapenemler ve beta laktam antibiyotikler, penisilinler veya sefalosporinler arasında kısmi, çapraz allerjenisite ile ilgili olarak bazı klinik ve laboratuvar verileri bulunmaktadır­. Bütün

r edilmiştir geçmişinde durum göz

beta laktam antibiyotiklerle olduğu gibi, nadiren aşırı duyarlılık reaksiyonları rapoı (Bölüm 4.8 İstenmeyen Etkilere bkz.). Meropenem ile tedaviye başlamadan önce, j beta laktam antibiyotiklere aşırı duyarlılık reaksiyonları göstermiş olan hastalarda bu önüne alınmalı ve MERAPARON dikkatle kullanılmalıdır. Eğer meropeneme karşı alerjik reaksiyon oluşursa ilaç kesilmeli ve gerekli önlemler alınmalıdır.

Karaciğer hastalığı bulunan hastaların transaminaz ve bilirubin düzeyleri MERAPARON kullanımı sırasında dikkatle izlenmelidir.

Diğer antibiyotiklerde olduğu gibi, duyarlı olmayan organizmaların üremesi görülebilir, bu nedenle, her hastanın sürekli izlenmesi gerekir.

Metisi üne dirençli stafilokoklara bağlı enfeksiyonlarda kullanılması önerilmez.

Hemen hemen bütün antibiyotiklerle görülebilen ve hafif dereceden yaşamı tehdit ede n dereceye kadar değişebilen psödomembranöz kolit, nadiren MERAPARON ile de rapor edilmiştir. Bu nedenle antibiyotikler gastrointestinal yakınmaları, özellikle de koliti bulunan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır.

MERAPARON kullanırken diyare gelişen hastalarda, psödomembranöz kolit tanışım gözönüne almak önem taşır. Çalışmalar, Clostridium difficile tarafından üretilen bir toksinin antibiyotiğe

bağlı kolitin başlıca nedenlerinden biri olduğunu gösterse de, diğer nedenler de alınmalıdır.

göz önüne

(Doz için

MERAPARON potansiyel olarak nefrotoksik ilaçlarla birlikte dikkatle kullanılmalıdır bölüm 4.2’ye bkz.).

MERAPARON bileşiminde yardımcı madde olarak sodyum karbonat bulunmakta olup, bir

flakon, beher gram meropenem (anhidr potens) için 90 mg (3.9 mmol) sodyum içerir, kontrollü sodyum diyetinde olan hastalar için gözönünde bulundurulmalıdır.

Bu durum,

4.5 Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

öreklerden

Probenesid, aktif tübüler sekresyon için meropenemle yarışarak meropenemin böl atıhmını inhibe eder. Bunun sonucunda meropenem eliminasyon yarı ömrü ve plazma konsantrasyonu artar. Probenesid ile birlikte uygulanmayan MERAPARON’un gücü ve etki süresi yeterli olduğundan MERAPARON’un probenesid ile birlikte kullanılması önerilmez.

MERAPARON’un diğer ilaçların proteinine bağlanma veya metabolizmaları potansiyel etkisi ile ilgili çalışma yoktur.MERAPARON’un proteine bağlanması düşük

üzerindeki

e dayanan

olduğundan (yaklaşık %2) diğer bileşiklerin plazma proteinleri ile yer değiştirmesini herhangi bir etkileşim beklenmez.

MERAPARON serum valproik asit seviyelerini düşürebilir. Bazı hastalarda şubterapötik seviyelere erişilebilir.

MERAPARON herhangi bir advers etkileşim göstermeden diğer ilaçlarla birlikte uygulanabilir. Bununla birlikte probenesid hariç potansiyel ilaç etkileşmeleri ile spesifik veri mevcut değildir.

4.6 gebelik ve laktasyon

Genel tavsiye i

i

Gebelik kategorisi: B

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

MERAPARON’un insan gebeliği sırasındaki güvenilirliği değerlendiril­memiştir. Hayvan çalışmalarında gelişen fetus üzerinde herhangi bir advers etki görülmemiştir. Hayvan üreme çalışmalarında izlenen tek yan etki maymunlarda düşük yapma sıklığının insanlarda beklenenden 13 kat artmasıdır.

Gebelik dönemi

Potensiyel faydalar, fetus üzerindeki potansiyel riskten fazla değil ise MERAPARON gebelikte kullanılmamalıdır. Her koşulda, doktor gözetiminde kullanılmalıdır.

Laktasyon dönemi

Meropenem düşük konsantrasyonlarda hayvanların sütünde bulunmuştur. Potansiyel faydaları, bebek için potansiyel risklerinden fazla değil ise MERAPARON süt veren annelerde kullanılmamalıdır.

Üreme yeten eği/Fertilite

Üreme yeteneği üzerinde etkisi bulunmamaktadır.

4.7 araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Araç ve makine kullanımına etkisine dair herhangi bir çalışma yapılmamıştır.

4.8 i̇stenmeyen etkiler

MERAPARON genellikle iyi tolere edilir. Advers etkiler nadiren tedavinin kesilmesine sebep olmuştur. Ciddi advers etkiler nadirdir.

Advers ilaç reaksiyonları aşağıda sıklık şeklinde listelenmiştir.

Sıklıklar şu şekilde tanımlanır:

Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1,000 ila < 1/100); seyrek (>1/10,000 ila < 1/1,000), çok seyrek (<1/10,000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

Kan ve lenf sistemi hastalıklarıı

Yaygın: Trombositomi

Yaygın olmayan: Eozinofili, trombositopeni,

Bilinmeyen: Lökopeni, nötropeni, agranülositozis, hemolitik anemi

Bağışıklık sistemi hastalıkları

Bilinmeyen:An­jiyoödem, anaflaksi belirtileri

Sinir sistemi hastalıkları

Yaygın: Baş ağrısı

Seyrek: Konvülziyon

Bilinmeyen: Parestezi

Gastrointestinal hastalıkları

Yaygın: Bulantı, kusma, diyare, karın ağrısı

Bilinmeyem: Psödomembranöz kolit

Hepato-bilier hastalıkları

Yaygın: Transaminaz, alkalen fosfataz, laktik dehidrogenaz serum konsantrasyon­larında artış

Yaygın olmayan: Bilirubin seviyesinde artış

Deri ve deri-altı doku hastalıkları

Yaygın: Deri döküntüsü, kaşıntı

Bilinmeyen: Ürtiker, Eritema multiforme, Stevens-Johnson Sendromu, Toksik Epidermal Nekroliz,

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Yaygın: Enflamasyon, Trombofılebit, ağrı

Bilinmeyen:, oral ve vajinal candidiyazis

5. farmakoloji̇k özelli̇kler

5.1. farmakodinamik özellikler

Meropenem, parenteral olarak kullanılan ve insanlardaki dehidropeptidaz-l’e(DHP-l) karşı stabil olan bir karbapenem antibiyotiktir. Bundan dolayı DHP-1 inhibitörü ilavesine gerek yoktur.

Meropenem, yaşamsal önem taşıyan bakteri duvarı sentezini bozarak bakterisid etki gösterir. Bakteri hücre duvarından kolayca penetre olabilmesi, bütün serin B-laktamazlara yüksek düzeyde stabilite göstermesi ve Penisinin Bağlayıcı Proteinlere (PBP) belirgin affınitesi, meropenemin geniş bir aerobik ve anaerobik bakteri spektrumuna karşı güçlü bakterisid etkisini açıklar. Minimum bakterisid konsantrasyonları (MBK) çoğunlukla minimum inhibitör konsantrasyonları (MİK) ile aynıdır. Bakteri testlerinin %76’sında, MBK:MIK oranları 2 veya daha azdıı.

Meropenem duyarlılık testlerinde stabildir ve bu testler normal rutin metodlarla yürütülebilir, învitro testler, meropenemin çeşitli antibiyotiklerle sinerjik etkili olduğunu göstermiştir. Invitro ve invivo testlerle meropenemin post-antibiyotik etkili olduğu tespit edilmiştir.

MERAPARON duyarlılığı ile ilgili ortak kriterler, farmakokinetik verilere ve klinik veriler ile enfeksiyona neden olan organizmaların zon çapları ve minimum inhibitör konsantrasyon (MIR) değerleri şeklindeki mikrobiyolojik verilerin birbirleri ile olan ilişkileri göz önünde

bulundurularak tespit edilmiştir.

DEĞERLENDİRME METODU

SINIFLANDIRMA

Zon Çapı (mm)

MIC Sınır Değerleri (mg/L)

Duyarlı

>14

<4

Orta derecede

duyarlı

12–13

8

Dirençli

<11

>16

Meropenemin invitro antibakteriyel spektrumu klinik olarak önemli olan ve aşağıda gösterilen gram pozitif ve gram negatif, aerobik anaerobik bakteri suşlarının büyük bir kısmını kapsar.

Gram-pozitif aerobik:

Bacillus spp., Corynebacterium diphtheriae, Enterococcus faecalis, Enterococcus liquifaciens, Enterococcus avium, Listeria monocytogenes, Lactobacillus spp., Nocardia asteroides, Staphylococcus aureus (penicillinase negatif ve pozitif), Staphylococci-koagulase-negatif; Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus saprophyticus, Staphylococcus capitis, Staphylococcus cohnii, Staphylococcus xylosus, Staphylococcus warneri, Staphylococcus hominis, Staphylococcus simulans, Staphylococcus intermedius,

Staphylococcus sciuri, Staphylococcus lugdunensis, Streptococcus pneumoniae (penicillin duyarlı ve rezistan), Streptococcus agalactiae, Streptococcus pyogenes, Streptococcus equi, Streptococcus bovis, Streptococcus mitis, Streptococcus mitior, Streptococcus milleri, Streptococcus sanguis, Streptococcus viridans, Streptococcus salivarius, Streptococcus morbillorum, Streptococcus Group G, Streptococcus Group F, Rhodococcus equi.

Gram-negatif aerobik:

Achromobacter xylosoxidans, Acinetobacter anitratus, Acinetobacter Lwoffii, Acinetobacter baumannii, Aeromonas hydrophila,

Aeromonas sorbria, Aeromonas caviae, Alcaligenes faecalis, Borde te ila bronchiseptica, Brucella melitensis, Campylobacter coli, Campylobacter jejuni, Citrobacter freundii, Citrobacter diversus, Citrobacter koseri, Citrobacter amalonaticus, Enterobacter aerogenes, Enterobacter (Pantoea) agglomerans, Enterobacter cloacae, Enterobacter sakazakii, Escherichia coli, Escherichia hermannii, Gardnerella vaginalis, Haemophilus influenzae (beta-laktamaz pozitif ve ampicillin rezistan türler dahil), Haemophilus parainfluenzae, Haemophilus ducreyi, Helicobacter pylori, Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae (beta-laktamaz pozitif, penicillin rezistan ve spektinomisin rezistan türler dahil) Hafnia alvei, Klebsiella pneumoniae, Klebsiella aerogenes, Klebsiella ozaenae, Klebsiella oxytoca, Moraxella (Branhamella) catarrhalis, Morganella morganii, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Proteus penneri, Providencia rettgeri, Providencia stuartii, Providencia alcalifaciens, Pasteurella multocida,Ple­siomonas shigelloides, Pseudomonas aeruginosa, Pseudomonas putida, Pseudomonas alcaligenes, Burkholderia (Pseudomonas) cepacia, Pseudomonas fluorescens, Pseudomonas stutzeri, Pseudomonas pseudomallei, Pseudomonas acidovorans,

Salmonella spp, Salmonella enteritidis/typhi,

Serratia marcescens, Serratia liquefaciens, Serratia rubidaea, Shigella sonnei, Shigella flexneri, Shigella boydii, Shigella dysenteriae, Vibrio cholerae, Vibrio parahaemolyticus, Vibrio vulnifıcus, Yersinia enterocolitica.

Anaerobik bakteri:

Actinomyces odontolyticus, Actinomyces meyeri, Bacteroides-Prevotella-Porphyromonas spp., Bacteroides fragilis, Bacteroides vulgatus, Bacteroides variabilis, Bacteroides pneumosintes, Bacteroides coagulans, Bacteroides uniformis,Bac­teroides distasonis, Bacteroides ovatus, Bacteroides thetaiotaomicron, Bacteroides eggerthi Bacteroides capsillosis, Prevotella buccalis, Prevotella corporis, Bacteroides gracilis, Prevotella melaninogenica, Prevotella intermedia, Prevotella bivia, Prevotella splanchnicus, Prevotella oralis, Prevotella disiens, Prevotella rumenicola, Bacteroides ureolyticus, Prevotella oris, Prevotella buccae, Prevotella denticola, Bacteroides levii, Porphyromonas saccharolytica, Bifidobacterium spp., Bilophila \vadsxvorthia, Clostridiumper­fringens, Clostridium bifermentans, Clostridium ramosum,

Clostridium sporogenes, Clostridium cadaveris,

Clostridium sordellii, Clostridium butyricum,

Clostridium clostridiiformis, Clostridium innocuum,

Clostridium subterminale, Clostridium tertium, Eubacterium Lentum,

Eubacterium aerofaciens, Fusobacterium mortiferum,

Fusobacterium necrophorum, Fusobacterium nucleatum,

Fusobacterium varium, Mobiluncus curtisii, Mobiluncus mulieris,

Peptostreptococcus anaerobius, Peptostreptococcus micros,

Peptostreptococcus saccharolyticus, Peptococcus saccharolyticus, Peptostreptococcus asaccharolyticus, Peptostreptococcus magnus, Peptostreptococcus prevotii, Propionibacterium acnes, Propionibacterium avidum Propionibacterium granulosum.

Stenotrophomonas maltophilia, Enterococcus faecium ve metisiline dirençli stafilakokların meropeneme dirençli olduğu saptanmıştır..

5.2. farmakokinetik özellikleri

Genel özellikler

MERAPARON’un sağlıklı deneklerde, tek dozunun 30 dakikalık intravenöz infuzyon sonucu doruk plazma seviyeleri; 250 mg doz için 11 pg/ml, 500 mg için 23 pg/ml ve 1 gram için 49 pg/ml civarındadır. Buna rağmen uygulanan doz ile hem Cmaks hem de EAA arasıncla kesin bir farmakokinetik orantı yoktur. Ayrıca 250 mg ile 2 gram doz aralığında plazma klireasinde 287 ml/dakikadan 205 mİ/ dakikaya bir düşüş gözlenmiştir.

MERAPARON’un sağlıklı deneklerde 5 dakikalık intravenöz bolus enjeksiyon ile uygulanması sonucu pik plazma seviyeleri 500 mg doz için yaklaşık 52 pg/ml ve 1 g’lık doz için tise yaklaşık 112 pg/ml’dir

Emİlim :

MERAPARON’un sağlıklı deneklerde, tek dozunun 30 dakikalık intravenöz infuzyon sonucu pik plazma seviyeleri; 250 mg doz için 11 pg/ml, 500 mg için 23 pg/ml ve 1 gram içip 49 pg/ml civarındadır. 1 gram MERAPARON’un 2 dakika, 3 dakika ve 5 dakikalık intravenöz infuzyonları üçlü, çapraz çalışmalarla karşılaştın İm ıştır. Bu sürelerdeki infüzyonlar, sırasıyla 110, 91 ve 94 pg/ml pik plazma seviyeleri ile sonuçlanmıştır. 500 mg’hk IV doz uygulamasından 6 saat sonra meropenem plazma seviyeleri 1 pg/ml veya bunun daha altındaki değerlere düşmüştür.

Dağılım :

Meropenemin plazma proteinine bağlanması % 2 civarındadır.

Meropenem, bakteriyel menenjiti olan hastaların beyin-omurilik sıvısı da dahil olmak üzere, vücut sıvılarının ve dokularının çoğuna iyi penetre olur ve bakterilerin çoğunu inhibe etmek için gerekenden yüksek konsantrasyonlara ulaşır.

Biyotransforma­syon:

Meropenem, mikrobiyolojik açıdan inaktif metabolit oluşturan beta laktam halkasının hidrolizi ile metabolize olur.

Eliminasyon:

MERAPARON öcellikli olarak değişmeden böbreklerden atılır. 12 saatte, uygulanan dozun yaklaşık %70’i idrarla değişmeden atılır. Bu süreden sonra idrarla meropenem atılımı son derece azdır. 500 mg’lık dozun uygulanmasından 5 saat sonra meropenemin üriner, konsantrasyonları 10 jıg/ml üzerinde bulunmuştur. Böbrek fonksiyonları normal olan deneklerde her 8 saatte bir 500 mg veya her 6 saatte bir 1 gram uygulanması sonucu plazma veya idrarda herhangi bir birikme oluşmamıştır.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Çocuklar:

Çocuklarla yapılan çalışmalar, meropenemin çocuklardaki farmakokinetiğinin yetişkinlere benzer olduğunu göstermiştir. 2 yaşın altındaki çocuklarda, meropenemin eliminasyon yarı ömrü yaklaşık 1.5–2.3 saattir ve farmakokinetiği 10–40 mg/kg arasındaki doz sınırında lineerdir.

Yaslılar:

Yaşlılarda yapılan farmakokinetik çalışmalar, meropenemin plazma klirensinde yaşla birlikte azalan kreatinin klirensiyle ilişkili bir azalma olduğunu göstermiştir.

Böbrek yetmezliği:

Böbrek yetmezliği olan hastalarda yapılan farmakokinetik çalışmaları, meropenemin plazma klirensinin, kreatinin klirensiyle ilişkili olduğunu göstermiştir. Böbrek bozukluğu olan hastalarda doz ayarlaması gereklidir.

Karaciğer yetmezliği:

Karaciğer hastalığı bulunan hastalarla yapılan farmakokinetik çalışmalar, karaciğer hastalığının meropenemin farmakokinetiğini etkilemediğini göstermiştir.

5.3. klinik öncesi güvenlilik verileri

Hayvan çalışmaları meropenem’in böbrekler tarafından iyi tolere edildiğini göstermiştir. Hayvanlarla yapılan çalışmalarda meropenem sadece yüksek dozlarda (500 mg/kg) nefrotoksik etkiler göstermiştir.

Merkezi sinir sistemine etkileri sıçanlarda konvülsiyon köpeklerde kusma olarak sadece yüksek dozlarda (>2000 mg/kg) görülmüştür.

IV doz için LD50 rotentlerde 2000 mg/kg’dan daha büyüktür. Tekrarlanan dozlarla yapılan çalışmalarda (6 aya kadar) köpeklere 500 mg/kg doz uygulandığında sadece kirinizi hücre parametrelerinde hafif düşüşler ve karaciğer ağırlığında artış görülmüştür.

Sıçan ve maymunlarda mümkün olan en yüksek doz uygulanması ile yürütüleli beş test sonucunda, mutajenik potansiyel ve üreme ve teratojenik toksisite kanıtı görülmemiştir­.Sıçanlarda, Fı vücut ağırlığında, etkisiz doz seviyesi azalması 120 mg/kg’dır. Maymunlarda yapılan bir ön çalışmada, 500 mg/kg’da düşük yapma sıklığında aitış vardır. Yetişkin hayvanlar, genç hayvanlar karşılaştırıl­dığında,ikisi arasında meropeneme karşı artan bir hassasiyet kanıtı olmadığı bulunmuştur. întravenöz formülasyonu hayvan çalışmalarında iyi tolere edilmiştir.

Meropenem’in tek metabolitide hayvan çalışmalarında benzer toksisite profiline sahiptir.

6. farmasöti̇k özelli̇kler

6.1 yardımcı maddelerin listesi

Sodyum karbonat

6.2 geçimsizlikler

MERAPARON 6.6’da belirtilen infuzyon çözeltileri ile kullanılabilir.

MERAPARON diğer ilaçlarla karıştırılmamalı veya diğer ilaçlara ilave edilmemelidir.

6.3 raf ömrü

24 ay

6.4 saklamaya yönelik özel tedbirler

MERAPARON 25°C’nin altındaki oda sıcaklığında saklanmalıdır.

Dondurulmamalıdır.

IV enjeksiyon ve infuzyon için taze hazırlanmış çözeltilerin kullanılması önerilir. Çözülmüş ürün hemen kullanılmalıdır ve eğer gerekli ise çözünmüş halde oda sıcaklığında (25°C) veya buzdolabında (2–8°C) saklanabilir.

Rekonstitüsyon ve/veya ilk açılıştan sonraki saklama şartları ve süresi

Seyreltici

25°C’dc stabil kaldığı saatler

2–8°C’ı stabil saatler

de

kaldığı

Aşağıdakileri e hazırlanmış solüsyonlar (1–20 mg/ml)

% 0.9 sodyum klorür

8

48

% 5 glukoz ve % 0.9 sodyum klorür

3

14

% 5 glukoz ve % 0.15 potasyum klorür

3

14

% 10 mannitol intravenöz infuzyon

3

14

% 10 glukoz

2

8

% 5 glukoz ve % 0.02 sodyum bikarbonat intravenöz infuzyon

2

8

Normosol M İçinde %5 dekstroz çözeltisi

1

8

6.5 ambalajın niteliği ve içeriği

MERAPARON IV enjeksiyon ve infüzyon için toz, 30 mİ Tik renksiz, şeffaf, Tip I, cam flakonlar içinde ambalajlanır. Flakonlar gri bromobütil lastik tıpalarla kapatılır ve önceden sterilize edilmiş plastik diskli alüminyum geçme kapaklarla mühürlenerek sızdırmazlığı sağlanır.

Tıbbi ürün İflakonluk ambalajlarda piyasaya sunulur.

6.6 beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

MERAPARON IV, yaklaşık 5 dakika süren intravenöz bolus enfeksiyon veya yakiaşık 15–30 dakika süren intravenöz infüzyon ile spesifik uygun takdim şekilleri ile uygulanır.

Bolus intravenöz enfeksiyonla kullanılacak MERAPARON steril enjeksiyonluk su ile hazırlanmahdır (250 mg meropenem için 5 mİ). Bu yaklaşık 50 mg/mlTik bir konsantrasyon sağlar. Çözünmüş solüsyonlar berrak, renksiz veya açık sarı renklidir.

MERAPARON IV intravenöz infüzyon uygun infüzyon sıvıları ile çözülebilir (50–200; mİ).

MERAPARON aşağıdaki infüzyon sıvıları ile kullanılabilir.

% 0.9Tuk Sodyum klorür solüsyonu

% 5 veya % 10’luk glukoz solüsyonu % 5 Glukoz solüsyonu ile % 0.02 sodyum bikarbonat

% 5 glukoz ve % 0.9 sodyum klorür % 5 Glukoz ile % 0.15 potasyum klorür solüsyonu % 10 mannitol solüsyonu

Normosol M içinde %5 dekstroz çözeltisi

MERAPARON diğer ilaçları içeren solüsyonlarla karıştırılmamalıdır.

Hazırlama ve uygulama sırasında standart aseptik teknik izlenmelidir.

Hazırlanmış solüsyonlar kullanılmadan önce çalkalanmalıdır.

Bütün flakonlar tek kullanım içindir.

Kullanılmamış ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi atıkların kontrolü yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü yönetmelikleri”ne uygun olarak imha edilmelidir

7. ruhsat sahi̇bi̇

Sandoz İlaç San. ve Tic. A.Ş.

Küçükbakkalköy Mah.

Şehit Şakir Elkovan Cad.

N:2 34750 Kadıköy – İSTANBUL

8. ruhsat numarasi

137/6

9. i̇lk ruhsat tari̇hi̇ /ruhsat yeni̇leme tari̇hi̇

İlk ruhsat tarihi: 03.12.2013

Ruhsat yenileme tarihi:

10. KÜB’ön YENİLENME TARİHİ

13

Bazı vakalarda Pozitif direkt veya indirekt Coombs testi gelişebilir.Par­siyel tromboplastin zamanında azalma olduğu bildirilmiştir.

Konvülziyon sıklığı, menenjittenden başka enfeksiyonlara maruz kalan hastalara göre hesaplanmıştır.