KISA ÜRÜN BİLGİSİ - İSOPTIN 80MG FILM TABLET
1. beşeri̇ tibbi̇ ürünün adi
İSOPTİN80 mg film kaplı tablet
2. kali̇tati̇f ve kanti̇tati̇f bi̇leşi̇m
Etkin maddeler: Her tablet 80 mg verapamil HCl içerir.
Yardımcı maddeler:
Yardımcı maddeler için bölüm 6.1’e bakınız.
3. farmasöti̇k form
Film kaplı tablet.
4. kli̇ni̇k özelli̇kler
4.1 terapötik endikasyonlar
Semptomatik koroner kalp hastalığı: Kronik stabil (kararlı) anjina pektoris (efor anjinası) Unstabil (kararsız) anjina pektoris (kreşendo anjina, dinlenme anjinası) Vazospastik anjina pektoris (Prinzmetal anjina, varyant anjina) Beta reseptör blokerlerinin endike olmadığı durumlarda, kalp yetmezliği bulunmayan hastalarda miyokard enfarktüsü sonrasında görülen anjina pektoris. Aşağıda belirtilen durumlardaki kalp ritim bozuklukları Paroksismal supraventriküler taşikardi Hızlı AV iletim durumunda (Wolff-Parkinson-White (WPW) sendromu veya Lown-Ganong-Levine sendromu dışında) atriyal fibrilasyon/atriyal flatter (bkz. Bölüm 4.3) Hipertansiyon4.2 Pozoloji ve uygulama şekli
Verapamil hidroklorür dozu, hastalığın şiddetine uygun olarak, hastaya göre ayarlanmalıdır. Uzun yıllara dayalı klinik deneyime göre, hemen hemen tüm endikasyonlarda ortalama günlük doz 240 mg ile 360 mg arasındadır. Günlük doz, uzun dönemde 480 mg’ı aşmamalıdır ama kısa dönem için daha yüksek dozlar kullanılabilir.
Başka türlü reçete edilmemişse, aşağıda belirtilen doz kuralları geçerlidir:
Yeti şkinler ve vücut a ğırlı ğı 50 kg’ın üstünde olan adolesanlarda kullanım:
Koroner kalp hastalığı
Önerilen doz üç ya da dörde bölünmüş dozlar halinde 240–480 mg verapamil hidroklorürdür. Buna göre;
Günde 3 ya da 4 kez 1 İSOPTİN 80 mg film kaplı tablet (günde 240 – 320 mg verapamil hidroklorür).
Daha yüksek doza ihtiyaç duyan hastalarda (örn. günde 360 – 480 mg verapamil hidroklorür) etkin madde içeriği daha uygun olan formülasyonlar kullanılmalıdır.
Hipertansiyon
Önerilen doz üçe bölünmüş dozlar halinde 240–360 mg verapamil hidroklorürdür. Buna göre;
Günde 3 kez 1 İSOPTİN 80 mg film kaplı tablet (günde 240 mg verapamil hidroklorür).
Daha yüksek doza ihtiyaç duyan hastalarda (örn. günde 360 mg verapamil hidroklorür) etkin madde içeriği daha uygun olan formülasyonlar kullanılmalıdır.
Paroksismal supraventriküler taşikardi, atriyal fibrilasyon/atriyal flatter
Önerilen doz üç ya da dörde bölünmüş dozlar halinde 240–480 mg verapamil hidroklorürdür. Buna göre;
Günde 3 ya da 4 kez 1 İSOPTİN 80 mg film kaplı tablet (günde 240–320 mg verapamil hidroklorür).
Daha yüksek doza ihtiyaç duyan hastalarda (örn. günde 360 – 480 mg verapamil hidroklorür) etkin madde içeriği daha uygun olan formülasyonlar kullanılmalıdır.
Kullanım süresinde bir kısıtlama yoktur. Verapamil hidroklorür uzun dönemli kullanımdan sonra aniden kesilmemelidir. Dozajın azaltılarak kesilmesi önerilir.
Tabletler emilmeden veya çiğnenmeden yeterli sıvıyla (örn. bir bardak su; greyfurt suyu kullanılmamalıdır) beraber, tercihen yemekte veya yemekten kısa süre sonra alınmalıdır.
İSOPTİN yatar pozisyonda alınmamalıdır.
Verapamil miyokard enfarktüsü sonrasında anjina pektorisi olan hastalara ilk olarak akut enfarktüs olayından 7 gün sonra verilebilir.
Verapamil hidroklorür böbrek fonksiyonları bozuk olan hastalarda dikkatli kullanılmalı ve hastalar yakından izlenmelidir (Bkz. Bölüm 4.4).
Karaciğer yetmezliği:
Karaciğer fonksiyonları bozuk olan hastalarda ilacın metabolizması karaciğer disfonksiyonu şiddetine bağlı olarak yavaşlayıp verapamil hidroklorürün etkisi artabilir ve uzayabilir. Bu nedenle karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda dikkatli biçimde doz ayarlanması gerekir ve bu hastalara başlangıçta düşük doz verilmelidir (örneğin karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda günde 80–120 mg’a eşdeğer olacak şekilde günde 2–3 kez 40 mg; günde 80 – 120 mg) (Bkz. Bölüm 4.4).
Pediatrik popülasyon (sadece kalp ritim bozukluklarında):
6 yaşa kadar:
Önerilen doz iki ya da üçe bölünmüş dozlar halinde 80–120 mg verapamil hidroklorürdür. Etkin madde içeriği daha uygun olan formülasyonlar da (40 mg verapamil hidroklorür) vardır.
6–14 yaş:
Önerilen doz iki ya da dörde bölünmüş dozlar halinde 80–360 mg verapamil hidroklorürdür. Buna göre;
Günde 2 ya da 4 kez 1 İSOPTİN 80 mg film kaplı tablet (günde 160–320 mg verapamil hidroklorür).
İSOPTİN 80 mg, daha düşük dozlarla (örn. günde 80 mg verapamil hidroklorür) yeterli etkinin elde edilememesi durumunda uygulanır.
Daha yüksek doza ihtiyaç duyan hastalarda (örn. günde 360 mg verapamil hidroklorür) etkin madde içeriği daha uygun olan formülasyonlar kullanılmalıdır.
4.3 kontrendikasyonlar
İsoptin 80 mg film kaplı tablet kullanımı aşağıdaki durumlarda kontrendikedir:
Verapamil veya ürünün bileşiminde yer alan yardımcı maddelere karşı bilinen aşırı duyarlılık, Kardiyojenik şok, Komplikasyon gelişmiş akut miyokard enfarktüsü vakaları (bradikardi, hipotansiyon, sol kalp yetmezliği), Şiddetli iletim bozuklukları (örneğin II. ve III. derece SA ya da AV blok; kalp pili kullanan hastalar hariç); bradikardi (dakikada 50 atımın altında); dekompanse kalp yetersizliği, Hasta sinüs sendromu (kalp pili kullanan hastalar hariç), Ejeksiyon fraksiyonunun %35’in altına düşmesi ve/veya oklüzyon fraksiyonunun 20 mmHg’nin üstünde olması halinde kalp yetmezliği (verapamil ile tedavi edilebilir bir supraventriküler taşikardiye bağlı olmamak koşuluyla) Aynı zamanda aksesuar ileti yollarının varlığında atriyal fibrilasyon/flatter (örneğin Wolff-Parkinson-White (WPW) sendromu ya da Lown-Ganong-Levine sendromu). Bu hastalara verapamil verildiğinde ventriküler taşikardi gelişme riski artar. Eş zamanlı intravenöz beta bloker kullanan hastalar (yoğun bakım servisleri hariç; Bu belge 5070 saBkQZelBöilÜİmz4K5ı)unu uyarınca elektronik olarak imzalanmıştır. Doküman adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : 1YnUyS3k0SHY3S3k0ak1UZW56S3k0 İvabradin ile eş zamanlı kullanılması (Bkz. Bölüm 4.5) Hipotansiyon (sistolik 90 mmHg’nin altında)4.4 özel kullanım uyarıları ve önlemleri
Akut miyokard enfarktüsü
Komplikasyonların (bradikardi, hipotansiyon, sol kalp yetmezliği) bulunduğu akut miyokard enfarktüsünde verapamil çok dikkatli şekilde uygulanmalıdır.
Uyarı iletim bozukluğu/ 1. derece AV blok/ bradikardi / asistoli
Verapamil AV ve sinüs nodlarını etkiler ve AV iletimini geciktirir. II. veya III. derece bir AV blok (kontrendikasyon) veya tek sinir demetinde, iki sinir demetinde veya üç sinir demetinde dal bloğu tedavinin durdurulmasını ve gerekirse uygun başka bir tedaviye başlanılmasını gerektirdiği için verapamil dikkatli şekilde kullanılmalıdır.
Verapamil, AV nodunu ve sinüs nodunu etkiler ve nadir durumlarda II. veya III. derece AV blok ve bradikardiye veya en uç durumda asistoliye neden olabilir. Bu durum büyük olasılıkla hasta sinüs nodu sendromu bulunan hastalarda ve daha çok yaşlı hastalarda meydana gelir.
Hasta sinüs sendromu bulunmayan hastalarda asistoli normalde kısa süreli (birkaç saniye veya daha kısa) olup, spontan şekilde bir AV nodu ritmine veya normal sinüs ritmine döner. Bunun hemen meydana gelmemesi durumunda, gecikmeksizin uygun bir tedaviye başlanması gerekir (bkz. ayrıca Bölüm 4.8).
Verapamil, impuls iletimini etkileyebilir ve 1. derece AV bloklu hastalarda dikkatle uygulanmalıdır. Verapamil ile beta blokerlerin veya diğer ilaçların etkileri hem ileti hem de kasılma açısından aditif olabilir, bu nedenle bu ilaçlar yakın veya eşzamanlı olarak birlikte uygulandığında dikkatli olunmalıdır. Bu durum özellikle ilaçlardan biri intravenöz verildiğinde geçerlidir.
Antiaritmikler, beta blokerler ve inhale anestezikler
Antiaritmikler (örneğin flekainid, dizopiramid), beta-reseptör blokerleri (örneğin metoprolol, propranolol) ve inhale anestezikler verapamil hidroklorür ile birlikte kullanıldığında kardiyovasküler etkilerini karşılıklı olarak artırırlar (daha yüksek dereceli AV blok, kalp frekansında daha yüksek dereceli düşüş, kalp yetmezliğinin ortaya çıkması, şiddetli kalp basınç düşüşü) (bkz. ayrıca Bölüm 4.5).
Verapamil alırken eşzamanlı olarak Timolol (bir beta-bloker) içeren bir göz damlası kullanan bir hastada değişen atriyal aritmi ile birlikte asemptomatik bradikardi (dakikada 36 atım) gözlemlenmiştir.
Digoksin
Eşzamanlı uygulama durumunda digoksinin dozu düşürülmelidir (bkz. ayrıca Bölüm 4.5).
Kalp yetmezliği
Ejeksiyon fraksiyonu %35’in altında olan kalp yetmezliği hastaları, tedaviden önce Bu belge 507|(esagtılEıektaleıigetZ;rKaınfelıi uvaHcueSekadik Uygunzşekmldıe- tedavin edi:l metickigov.'r1 iasvıırııEIııızaKoı"ro1 adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : 1YnUyS3k0sHY3S3kOak1UZW56S3kO
Verapamil, etki şeklinin sonucu olarak sol ventrikül kontraktilitesini etkileyebilir. Bu etki küçük olup normalde önemli değildir. Bununla birlikte, kalp yetmezliği varsa hızlanabilir veya ağırlaşabilir. Ventrikül fonksiyonunun zayıf olduğu durumlarda, verapamil yalnızca digitalis gibi uygun bir kalp yetmezliği tedavisinden sonra uygulanmalıdır.
HMG-CoA redüktaz inhibitörleri (Statinler)
Bkz. Bölüm 4.5
Nöromusküler iletimin engellendiği hastalıklar
Nöromüsküler iletimin engellendiği hastalıkların (Miyastenia gravis , Lambert-Eaton Sendromu, ileri Duchenne kas distropisi) varlığı durumunda verapamil dikkatli şekilde uygulanmalıdır.
Atriyal fibrilasyon/flutter ve aksesuar yolu (örn. Wolff-Parkinson-White sendromu) olan hastalarda nadiren anormal yolak boyunca artmış ileti gelişir ve ventriküler taşikardi hızlanabilir.
Hipotansiyon
Hipotansiyon durumunda (sistolik basınç 90 mmHg’den düşük) çok özenli bir takip gereklidir.
Böbrek yetmezliği
Karşılaştırmalı çalışmalarda böbrek fonksiyon bozukluğunun verapamilin farmakokinetiği üzerinde bir etkisinin olmadığı gösterilmiş olmakla birlikte, bazı son dönem böbrek yetmezliği hastalarında rapor edilen bireysel vaka raporları göz önünde bulundurularak böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda verapamil dikkatle ve yakın takip altında (EKG, kan basıncı) uygulanmalıdır.
Verapamil hemodiyaliz ile uzaklaştırılamamaktadır.
Karaciğer yetmezliği
Verapamil karaciğerde yoğun şekilde metabolize edildiğinden, karaciğer hastalığı olan hastalarda verapamilin dikkatli doz titrasyonu yapılması gerekir.
Şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu durumunda dikkatli şekilde uygulanmalıdır (bkz. ayrıca Bölüm 4.2’de karaciğer fonksiyon bozukluğuna ilişkin bilgiler).
4.5 diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri
In vitro metabolik çalışmalar verapamil hidroklorürün sitokrom P450 CYP3A4, CYP1A2, CYP2C8, CYP2C9 ve CYP2C18 tarafından metabolize edildiğini göstermektedir. Verapamilin CYP3A4 enzimlerinin ve P-glikoproteinin (P-gp) inhibitörü olduğu gösterilmiştir.
CYP3A4 indükleyicileri verapamilin plazma düzeyinde düşmeye sebep olurken, CYP3A4 inhibitörlerinin plazma verapamil düzeyinde yükselmeye sebep olduğu ve bu etkileşimlerin klinik açıdan anlamlı oldukları bildirilmiştir. Bu nedenle hastalar ilaç etkileşmeleri açısından izlenmelidir.
Bu belge 5070 sayılı Elektronik İmza Kanunu uyarınca elektronik olarak imzalanmıştır. Doküman adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : 1YnUyS3k0SHY3S3k0ak1UZW56S3k0
Farmakokinetik nedenlere bağlı potansiyel ilaç etkileşimleri aşağıdaki tabloda verilmektedir:
Verapamil ile bağlantılı olan Potansiyel İlaç Etkileşimleri
| Bu belge 50 | Eş-zamanlı ilaç | Verapamil veya eş-zamanlı ilaç üzerindeki potansiyel etki | Yorum |
| Alfa blokerler | |||
| Prazosin | t Prazosin Cmaks (~%40) yarılanma ömründe etki olmaksızın | Antihipertansif etkide artış | |
| Terazosin | t Terazosin EAA (~%24) ve Cmaks (~%25) | ||
| A ntiaritmikler | |||
| Flekainid | Flekainid plazma klerensi üzerinde minimal etki (<~%10); verapamil plazma klerensi üzerinde hiç etki yoktur | (bkz. Bölüm 4.4-Antiaritmikler, beta-reseptör blokerleri ve inhale anestezikler) | |
| Amiodaron | t Amiodaron plazma düzeyinde | ||
| Kinidin | j Oral kinidin klerensi (~%35) | Hipotansiyon Hipertrofik obstrüktif kardiyomiyopatisi olan hastalarda akciğer ödemi oluşabilir. | |
| A ntiastmatikler | |||
| Teofilin | j Oral ve sistemik Cl (~%20) | Cl azalması sigara içenlerde daha azdır (~ %11) | |
| A ntikonvülsanlar/ A ntiepileptikler | |||
| Karbamazepin | İnatçı parsiyel epilepsi hastalarında t karbamazepin EAA (~%46) | Karbamazepin seviyesinde yükselme Bu, karbamazepinin diplopi, baş ağrısı, ataksi veya baş dönmesi / halsizlik gibi istenmeyen etkilerine neden olabilir. | |
| Fenitoin | Verapamil plazma düzeyinde olası j | ||
| A ntidepresanlar | |||
| İmipramin | t İmipramin EAA (~%15) | Aktif metabolit desipraminin düzeylerini etkilemez | |
| Verapamil hidroklorür plazma seviyesinde artış | |||
| A ntidiyabetikler | |||
| Glibenklamid | t Glibenklamid Cmaks (~%28), EAA (~%26) t Verapamil hidroklorür plazma seviyesi | ||
| Gut ilaçları | |||
| 70Kolş iElentronik İmza | K^rKno UşİSin EAAnfk ol2':k amzavıemîsmaksokı | nKoJtPisebs.dokzundaîaViaUtmmza/Kont.rol | |
adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : 1YnUyS3k0SHY3S3k0ak1UZW56S3k0
| Bu belge 50 | (~1.3 kat) | (Kolşisinin verapamil hidroklorür ile eşzamanlı alınması tavsiye edilmez) | |
| A ntünfektifler | |||
| Klaritromisin | Verapamil düzeylerinde olası $ | ||
| Eritromisin | Verapamil düzeylerinde olası $ | ||
| Rifampisin | j verapamil EAA (~%97), Cmaks (~%94), oral biyoyararlanım (~%92) İntravenöz verapamil uygulamasında değişiklik yok | Antihipertansif etki azalabilir. | |
| Telitromisin | Verapamil düzeylerinde olası $ | ||
| A ntineoplastikler | |||
| Doksorubisin | Oral verapamil uygulaması ile $ doksorubisin EAA (%104) ve Cmaks (%61) | Küçük hücreli akciğer kanseri olan hastalarda | |
| IV verapamil uygulaması ile doksorubisin farmakokinetiğinde anlamlı bir değişiklik olmaz | İleri evre neoplazması olan hastalarda | ||
| Azol grubu antifungaller | |||
| Klotrimazol | $ Verapamil hidroklorür plazma seviyesi | ||
| Ketokonazol | $ Verapamil hidroklorür plazma seviyesi | ||
| İtrakonazol | $ Verapamil hidroklorür plazma seviyesi | ||
| Barbitüratlar | |||
| Fenobarbital | $ Oral verapamil klerensi (~ 5 kat) | ||
| Benzodiyazepinler ve diğer anksiyolitikler | |||
| Buspiron | $ Buspironun EAA değerinde ve Cmaks değerinde (~ 3–4 kat) | ||
| Verapamil hidroklorür plazma seviyesinde artış | |||
| Midazolam | $ Midazolamın EAA değerinde (~3 kat) ve Cmaks değerinde (~2 kat) | ||
| $ Verapamil hidroklorür plazma seviyesi | |||
| Beta blokerler | |||
| Metoprolol | Anjina hastalarında $ metoprolol EAA (~%32.5) ve Cmaks (~%41) $ Verapamil hidroklorür plazma seviyesi | İlave bilgi aşağıdadır man | |
| Propranolol 70 sayılı Elektronik İmza | Anjina hastalarında $ propranolol I\EAAıı(~%65ektY<eıiCm(to imîZ%ı9i4ıŞtır. Doki | ||
adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : 1YnUyS3k0SHY3S3k0ak1UZW56S3k0
| t Verapamil hidroklorür plazma seviyesi | ||
| Kalp glikozitleri | ||
| Digitoksin | j Digitoksin toplam vücut klerensi (~%27) ve ekstrarenal klerens (~%29) | |
| Digoksin | Sağlıklı bireylerde: t digoksin Cmaks (~%44), digoksin C12saat (~%53), digoksin Css (~%44) ve digoksin EAA (~%50) | Digoksin dozunun düşürülmesi (bkz. ayrıca Bölüm 4.4) |
| H 2 Reseptör antagonistleri | ||
| Simetidin | t Verapamil EAA, R: (~%25), S: (~%40); ve R- ve S-verapamil klerensinde buna karşılık gelen j | Simetidin, Verapamilin intravenöz olarak verilmesini takiben verapamil klerensini düşürmektedir. |
| İmmünolojikler/İmmünsüpresifler | ||
| Siklosporin | t Siklosporin EAA, Css, Cmaks (~%45) | |
| Everolimus | Everolimus: tEAA (~3.5 kat) ve Cmaks (~2.3 kat) değerlerinde Verapamil: t Cdip değerinde (~2.3 kat) | Everolimus konsantrasyon tayini ve doz ayarlaması gerekebilir |
| Sirolimus | Sirolimus t EAA değerinde (~2.2 kat) ; S-verapamil )EAA değerinde (~1.5 kat) | Sirolimus konsantrasyon tayini ve doz ayarlaması gerekebilir |
| Takrolimus | Takrolimus düzeylerinde olası t | |
| Lipid düşürücü ajanlar (HMGCoA redüktaz inhibitörleri) | ||
| Atorvastatin | Atorvastatin düzeylerinde olası t t verapamil EAA (~%43) | İlave bilgi aşağıdadır |
| Lovastatin | Lovastatin düzeyinde olası artış Verapamil EAA (~%63) veCmaks (~%32) değerlerinde olası t | |
| Simvastatin | t Simvastatin EAA (~2.6 kat), Cmaks (~4.6 kat) | |
| Serotonin reseptör agonistleri | ||
| Almotriptan | t Almotriptan EAA (~%20) t Cmaks (~%24) t Verapamil hidroklorür plazma seviyesi | |
| Ürikozürikler | ||
| Sulfinpirazon | t Verapamil oral klerensi (~3 kat) j Biyoyararlanım (~%60) İntravenöz verapamil uygulamasının ardından FK değişimi yok | Antihipertansif etki azalabilir |
Bu belge 50 7 An y tİkOagüianl Z a Kanunu uyarınca elektronik olarak imzalanmıştır. Doküman adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : 1YnUyS3k0SHY3S3k0ak1UZW56S3k0
| Dabigatran | Dabigatran EAA (%150’ye kadar) ve Cmaks (%180’e kadar) değerinde T | Kanama riski artabilir. Eş zamanlı olarak oral verapamil alınması durumunda dabigatranın dozunun düşürülmesi gerekir (ayrıca dabigatranın doz talimatına bakınız). |
| Diğer kardiyak ajanlar | ||
| İvabradin | Verapamilin ivabradine ilave olarak kalp hızını düşürücü etkisi nedeniyle, ivabradin ile eş zamanlı kullanılması kontrendikedir. | Bkz. Bölüm 4.3 |
| Diğer | ||
| Greyfurt suyu | t R- (~%49) ve S- (~%37) verapamil EAA t R- (~%75) ve S- (~%51) verapamil Cmaks | Eliminasyon yarı ömrü ve renal klerens etkilenmez. Verapamil uygulaması sırasında greyfurt suyu içeren yiyecek ve içecekler tüketilmemelidir. |
| St. John bitkisi | 1 R- (~%78) ve S- (~%80) Verapamil EAA ile buna karşılık gelen Cmaks azalmaları | |
Diğer İlaç Etkileşimleri ve İlave İlaç Etkileşim Bilgileri
Ritonavir gibi bazı HIV antiviral ajanların potansiyel metabolik inhibisyonuna bağlı olarak, verapamilin plazma konsantrasyonları artabilir. Verapamil dikkatli kullanılmalı veya dozu azaltılmalıdır. Benzer şekilde verapamil yıkımlarını etkileyerek bu ilaçların plazma seviyesinde artışa neden olabilir.
Verapamil hidroklorür ve lityum ile yapılan eşzamanlı tedavide, lityumun etkilerine karşı duyarlılığın arttığı (nörotoksisite) bildirilmiştir; bu sırada lityum seviyesi ya değişmemiş ya da yükselmiştir.
Ancak, verapamil hidroklorür verilmesi, sürekli olarak oral lityum kullanan hastaların serumunda lityum seviyesinin düşmesine neden olmuştur. Bu nedenle, her iki etkin maddeyi de alan hastaların sık aralıklarla izlenmeleri gerekir.
Gerek klinik veriler gerekse hayvan çalışmalarında elde edilen veriler, verapamilin kas gevşeticilerin etkilerini artırılabileceğini göstermektedir (kürar tip ve depolarize edici). Bu nedenle, ikisi birlikte verildiğinde verapamil dozunun ve/veya kas gevşeticinin dozunun düşürülmesi gerekebilmektedir.
Kanama eğiliminde artış görülebilir.
Bu belge 5070 sayılı Elektronik İmza Kanunu uyarınca elektronik olarak imzalanmıştır. Doküman adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : 1YnUyS3k0SHY3S3k0ak1UZW56S3k0
Etanol (Alkol)
Etanol yıkımında gecikme ve etanol plazma seviyesinde artış, bununla birlikte verapamilden dolayı alkolün etkisinde de artış görülebilir.
Verapamil alan bir hastada HMG CoA redüktaz inhibitörleriyle (simvastatin, atorvastatin veya lovastatin) tedaviye mümkün olan en düşük dozda başlanmalı ve yukarı doğru titre edilmelidir. Eğer halen HMG CoA redüktaz inhibitörü alan bir hastaya verapamil tedavisi eklenecekse, statin dozunun azaltılması ve serum kolesterol konsantrasyonlarına göre yeniden titre edilmesi gündeme getirilmelidir.
Verapamil ile simvastatinin yüksek dozlarda ve eşzamanlı kullanılmaları durumunda miyopati/rabdomiyoliz riski artmaktadır. Simvastatin dozunun uygun şekilde ayarlanması gerekir. (Bkz. Üreticinin ürün bilgisi; bkz. ayrıca Bölüm 4.4).
Fluvastatin, pravastatin ve rosuvastatin CYP3A4 tarafından metabolize edilmezler ve verapamil ile etkileşim olasılıkları daha azdır.
Antihipertansifler, diüretikler, vazodilatörler:
Kan basıncında aşırı düşme riski ile birlikte antihipertansif etkide artış görülebilir.
Antiaritmikler (örn. flekainid, disopiramid), beta reseptörü blokerleri (örn. metoprolol, propranolol), inhale anestezikler:
Kardiyovasküler etkilerde karşılıklı artış (daha yüksek dereceli AV blokajı, kalp frekansında daha yüksek dereceli düşüş, kalp yetmezliğinin ortaya çıkması, kan basıncında şiddetli düşüş) görülebilir.
İntravenöz verapamil hidroklorür uygulanan hastalarda intravenöz beta reseptör blokerleri eşzamanlı uygulanmamalıdır (yoğun bakım servisi hariç; bkz. ayrıca Bölüm 4.3). İntravenöz verapamil ile antiadrenerjik etkin maddelerin eşzamanlı uygulanması kan basıncında aşırı düşme meydana gelmesine neden olabilir. Özellikle de geçmişinde örneğin ağır kardiyomiyopati, konjestif kalp yetmezliği veya kısa süre önce geçirilmiş kalp enfarktüsü gibi kardiyovasküler hastalıkları olan hastalarda, intravenöz verapamil hidroklorür ile eşzamanlı olarak intravenöz beta-bloker veya disopiramid verildiğinde, bu istenmeyen etkilere yönelik risk artmaktadır, çünkü her iki madde sınıfı da miyokard kontraktiliteyi ve AV iletimini baskılamaktadır (bkz. ayrıca Bölüm 4.8).
4.6 gebelik ve laktasyon
Genel tavsiye
Gebelik kategorisi C’dir.
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon) Herhangi bir veri bulunmamaktadır.
Bu belge 5070 sayılı Elektronik İmza Kanunu uyarınca elektronik olarak imzalanmıştır. Doküman adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : 1YnUyS3k0SHY3S3k0ak1UZW56S3k0
Gebelik dönemi
İSOPTİN’in gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. İSOPTİN gerekli olmadıkça gebelik döneminde kullanılmamalıdır.
Verapamil hidroklorür plasentaya geçmektedir. Umbilikal vendeki plazma konsantrasyonu anne kanının plazma konsantrasyonunun %20–92’si kadardır. Verapamil hidroklorürün gebelik sırasında kullanılması ile ilgili olarak yeterli deneyim bulunmamaktadır. Oral olarak uygulama yapılmış gebe kadınlarla ilgili sınırlı sayıdaki veriler teratojen etkiler hakkında bir sonuca varmak için yeterli değildir. Hayvan çalışmalarında üreme toksisitesi görülmüştür (bkz. Bölüm 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.
Bu nedenle verapamil hidroklorür gebeliğin birinci ve ikinci trimesterinde kullanılmamalıdır. Gebeliğin üçüncü trimesterinde de sadece zorunlu endikasyon durumunda ve anne ve çocukla ilgili risk dikkate alınarak kullanılmalıdır. Verapamilin uterus kasının gevşemesine neden olabileceği olasılığı göz önüne alınmalıdır.
Laktasyon dönemi
Verapamil, anne sütüne geçer (sütteki konsantrasyonu anne plazma konsantrasyonunun yaklaşık %23’ü oranında). Oral yoldan verapamil uygulanan insanlardan alınan sınırlı verilere göre bebekteki verapamil bağıl dozun düşük olduğu tespit edilmiştir (annenin ağızdan aldığı dozun 0,1–1%) ve bundan dolayı verapamil kullanımı emzirme döneminde uygun olabilir. Süt emen bebeklerdeki potansiyel yan etkiler göz önünde bulundurulduğunda, laktasyon döneminde verapamil ancak anne sağlığı için gerekliyse kullanılmalıdır.
İzole vakalarda verapamilin prolaktin sekresyonunu artırdığına ve galaktoreye neden olabileceğine dair veriler bulunmaktadır.
Üreme yeteneği (fertilite)
Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir. İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.
4.7 araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
Farklı bireysel reaksiyonlara bağlı olarak, bazen araba ve diğer makineleri kullanma ve riskli koşullarda çalışma yetisi azalabilir. Bu durum özellikle tedavinin başlangıcında, doz yükseltildiğinde, başka bir ilaçtan geçiş yapıldığında ve alkol alınması halinde geçerlidir. Muhtemelen verapamil alkolün kandaki seviyesini artırmakta ve eliminasyonunu yavaşlatmakta, bunun sonucunda da alkolün etkilerini artırabilmektedir.
4.8 i̇stenmeyen etkiler
Verapamilin aşağıda belirtilen istenmeyen etkilerine ilişkin bildirimler klinik araştırmalar, pazarlama sonrası deneyimler veya IV. faz klinik çalışmalara dayanmakta olup, sistem organ sınıfına göre sınıflandırılmaktadır:
Bu belge 5070 sayılı Elektronik İmza Kanunu uyarınca elektronik olarak imzalanmıştır. Doküman adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : 1YnUyS3k0SHY3S3k0ak1UZW56S3k0
Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100, <1/10), yaygın olmayan (>1/1,000, <1/100), seyrek (>1/10,000, <1/1.000), çok seyrek (< 1/10,000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor.
En yaygın bildirilen istenmeyen etkiler baş ağrısı, baş dönmesi ve uyuşukluk hissi, gastrointestinal şikayetler (bulantı, konstipasyon, abdominal şikayetler), ayrıca bradikardi, taşikardi, palpitasyonlar, hipotansiyon, sıcak basması, periferik ödem ve yorgunluk olmuştur.
Verapamil ile yapılan klinik çalışmalarda ve pazarlama sonrası deneyimde bildirilen istenmeyen etkiler
| MedDRA sistem organ sınıfı | Yaygın | Yaygın olmayan | Seyrek | Çok seyrek | Bilinmiyor |
| İmmün sistem hastalıkları | Aşırı duyarlılık | ||||
| Sinir sistemi hastalıkları | Baş dönmesi ve uyuşukluk hissi, baş ağrısı, nöropati | Parestezi, tremor | Ekstrapiramidal semptomlar, paraliz (tetraparezi), kramplar | ||
| Metabolizma ve beslenme hastalıkları | Glukoz toleransında azalma | Hiperkalemi | |||
| Psikiyatrik hastalıklar | Sinirlilik | Somnola ns | |||
| Kulak ve iç kulak hastalıkları | Tinnitus | Vertigo | |||
| Kardiyak hastalıklar | Bradikardi, kalp yetmezliği gelişmesi veya var olan kalp yetmezliğin de kötüleşme, kan basıncında aşırı düşüş ve/veya ortostatik regülasyon bozuklukları | Palpitasyonlar , taşikardi | AV blok (I., II., III. derece), kalp yetmezliği, sinüs arresti, sinüs bradikardisi, asistoli | ||
| Vasküler hastalıklar | Sıcak basması, |
| Bu belge 5o7 | hipotansiyo n | |||||
| Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar | Bronkospazm, Dispne | |||||
| Gastrointestinal hastalıklar | Konstipasyo n, bulantı | Karın ağrısı | Kusma | Abdominal şikayetler, gingiva hiperplazisi, ileus | ||
| Hepato-bilier hastalıkları | Muhtemelen alerjiye bağlı hepatit nedeniyle, karaciğer enzimlerinde reversibl artış | |||||
| Deri ve deri altı dokusu hastalıkları | Eritromelalji | Hiperhid roz | Fotodermati t | Anjiyoödem, Stevens-Johnson sendromu, eritema multiforme, alopesi, kaşıntı, pruritus, purpura, makulopapulöz ekzantem, ürtiker | ||
| Kas-iskelet sistemi, bağ dokusu ve kemik hastalıkları | Miyastenia gravis ’te, Lambert-Eaton sendromund a ve ilerlemiş Duchenne kas distrofisinde kötüleşme | Artralji, kas zayıflığı, miyalji | ||||
| Renal ve üriner hastalıklar | Böbrek yetmezliği | |||||
| Üreme sistemi ve meme hastalıkları | Erektil disfonksiyon, galaktore, jinekomasti | |||||
| Genel bozukluklar ve uygulama. 0 sayıîı Elektronik İmza Kan | Periferik ödem unu uyarınca elektron | Yorgunluk ik olarak imzalanmıştır | Doküman http:/ | /uru/EImza/Kontrol |
adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : 1YnUyS3k0SHY3S3k0ak1UZW56S3k0
| bölgesine ilişkin hastalıklar | |||||
| Araştırmalar | Kandaki prolaktin değerinde yükselme. |
1 Verapamil ve kolşisinin birlikte uygulanması ile bağlantılı paraliz (tetraparezi) hakkında tek bir pazarlama sonrası raporu bulunmaktadır. Bunun nedeni, CYP3A4’ün ve P-gp’nin verapamil tarafından inhibe edilmesi sonucunda kolşisinin kan-beyin bariyerini geçmiş olması olabilir (bkz. ayrıca Bölüm 4.5)
Kalp pili olan hastalarda verapamil tedavisi ile hız ile algı eşiklerinin artabileceği göz ardı edilmemelidir.
Ağır kardiyomiyopati, konjestif kalp yetmezliği veya kısa süre önce geçirilmiş miyokard enfarktüsü gibi kardiyovasküler hastalıklar öyküsü olan hastalarda intravenöz verapamil ile eşzamanlı olarak intravenöz beta-bloker veya disopiramid verilmesi durumunda ciddi istenmeyen etkilerin ortaya çıkma riski, her iki etken maddenin de kardiyodepresif etkiye sahip olması nedeniyle artmaktadır (bkz. ayrıca Bölüm 4.5).
Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar / risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi’ne (TÜFAM) bildirmeleri gerekmektedir. (; e- posta: ; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99).
4.9 doz aşımı ve tedavisi
Aşırı dozun semptomları
Verapamil hidroklorid zehirlenmesi sonrasında toksisite semptomları, alınan miktara, doz aşımı zamanına ve miyokard kontraktilitesine (yaşa bağımlı) bağlıdır.
Şiddetli verapamil zehirlenmesi vakalarında şu semptomlar gözlenir:
Kan basıcında şiddetli düşüş, kalp yetmezliği, kardiyovasküler şok veya kardiyak arestle sonuçlanabilen bradikardi veya taşikardi (AV disosiyasyonla birlikte junctional kaçış ritmi ve yüksek derece AV blok).
Komaya kadar giden bilinç bulanıklığı, hiperglisemi, hipokalemi, metabolik asidoz, hipoksi, pulmoner ödemle birlikte kardiyojenik şok, böbrek fonksiyonunda bozukluk ve nöbetler. Nadiren ölüm bildirilmiştir.
Aşırı dozun tedavisi :
Temel terapötik amaç bileşiğin elimine edilmesinin sağlanması ve stabil kardiyovasküler fonksiyonun geri kazandırılmasıdır.
Alınacak terapötik önlemler, uygulama zamanı ve şekline ve semptomların cinsi ve şiddetine bağlı olacaktır.
Uzamış salınımlı formülasyonların büyük miktarları ile zehirlenme durumlarında, ilacın alımından 48 saatten daha uzun bir süre sonra bağırsaklardan salınabileceği ve emilebileceği unutulmamalıdır.
Gastrointestinal motilite (bağırsak sesleri) yoksa, verapamil hidroklorid ile oral intoksikasyondan sonra ilaç alımını takiben 12 saat geçmiş olsa bile midenin yıkanması tavsiye edilir. Uzamış salınımlı ürünlerle zehirlenmeden şüphe ediliyorsa, yoğun eliminasyon önlemleri endikedir (kusmanın uyarılması, endoskopi gözetiminde mide ve ince bağırsakların drenajı, intestinal lavaj, pürgatifler ve yüksek kolonik lavmanlar).
Hemodiyaliz önerilmez, çünkü verapamil hidroklorid diyaliz için uygun değildir. Ancak, hemofiltrasyon ve muhtemelen plazmaferez (kalsiyum kanal blokerlerinin plazma proteinlerine yüksek düzeyde bağlanması) önerilir.
Kapalı kalp masajı, suni solunum, defibrilasyon ve/veya pacemaker tedavisi gibi standart acil resüsitasyon önlemleri önerilir.
Spesifik önlemler :
Kardiyodepresan etkiler, hipotansiyon ve bradikardinin giderilmesi.
Bradikardi semptomatik olarak atropin ve/veya beta sempatomimetikler (isoprenalin, orsiprenalin) uygulayarak tedavi edilir. Yaşamı tehdit eden bradikardi kısa süreli pacemaker tedavisi gerektirir. Asistoli beta adrenerjik stimülasyon (izoprenalin) da dahil olağan metotlarla tedavi edilmelidir.
Kalsiyum spesifik bir antidottur. %10 kalsiyum glukonat solüsyonundan 10–20 ml intravenöz olarak (2,25–4,5 mmol) verilir ve gerektikçe tekrarlanır veya sürekli infüzyon şeklinde (5 mmol/saat) uygulanır.
Kardiyojenik şok ve arteriyel vazodilatasyonun bir sonucu olan hipotansiyon dopamin (25 Lig /kg/dk’a kadar), dobutamin (15 ııg /kg/dk’a kadar), adrenalin veya noradrenalin ile tedavi edilir. Bu ilaçların doz ayarlaması sadece elde edilen yanıta bağlıdır. Serum kalsiyum düzeyleri normalin üst sınırında veya biraz yukarısında tutulmalıdır. Arteriyel dilatasyon nedeni ile detoksifikasyonun erken safhalarında sıvı (Ringer’s solüsyonu veya serum fizyolojik) uygulanmalıdır.
Bu belge 5070 sayılı Elektronik İmza Kanunu uyarınca elektronik olarak imzalanmıştır. Doküman adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : 1YnUyS3k0SHY3S3k0ak1UZW56S3k0
5. farmakoloji̇k özelli̇kler
5.1 farmakodinamik özellikler
ATC kodu: C08DA01
Etki mekanizması ve farmakodinamik etkiler
Verapamil hidroklorür kalsiyum antagonistleri grubundandır. Bu maddeler kalsiyumun kas hücresi membranından içeri girmesini inhibe edici etkiye sahiptirler.
Verapamil hidroklorür özellikle de damarların ve gastrointestinal kanalın bulunduğu bölgede olmak üzere düz kaslar üzerinde kalsiyum antagonisti olarak da etki eder. Vasküler düz kaslar üzerindeki etkisi vazodilatasyon şeklinde ortaya çıkar.
Kalsiyum antagonisti olan verapamil hidroklorür miyokard üzerinde de belirgin etkiye sahiptir. AV nodları üzerindeki etkisi ileti süresinin uzamasıyla görülür. Miyokard üzerinde negatif inotrop etki meydana gelebilir.
İnsanlarda vazodilatasyon nedeniyle total periferik dirençte azalma meydana gelir. Dakikadaki kardiyak çıkış hacminde reflekse dayalı bir artış oluşmaz. Kan basıncı buna bağlı olarak düşer.
5.2 farmakokinetik özellikler
Verapamil hidroklorür aynı miktarda R ve S enantiyomerden oluşan bir rasemik karışımdır. Verapamil önemli ölçüde metabolize olur. Norverapamil idrarda saptanabilen 12 metabolitten biridir; verapamilin farmakolojik aktivitesinin %10–20’sine sahiptir ve atılan etkin maddenin %6’sını oluşturur.
Norverapamilin ve verapamilin kararlı hal plazma konsantrasyonları karşılaştırılabilir niteliktedir. Günde bir kez verilmek suretiyle kararlı hal durumuna üç-dört gün sonra erişilmektedir.
Emilim:
Oral olarak verildikten sonra verapamilin %90’ından fazlası hızla ince bağırsakta emilir. Değişime uğramadan kalan maddenin ortalama sistemik biyoyararlanımı uzatılmış salınımlı olmayan verapamil tek doz uygulamasından sonra %22, uzatılmış salınımlı verapamil uygulamasından sonra ise yaklaşık %32’dir; bunun nedeni belirgin hepatik ilk geçiş etkisidir.
Tekrarlayan uygulamalarda biyoyararlanım yaklaşık olarak iki kat daha yüksektir. Maksimum plazma seviyesine uzatılmış salınmayan verapamil verilmesini takiben bir-iki saat sonra ulaşılmakta, uzatılmış salınımlı verapamil verilmesini takiben ise dört-beş saat sonra ulaşılmaktadır.
Bu belge 5070 sayılı Elektronik İmza Kanunu uyarınca elektronik olarak imzalanmıştır. Doküman adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : 1YnUyS3k0SHY3S3k0ak1UZW56S3k0
Norverapamilin maksimum plazma konsantrasyonlarına bir saat sonra (uzatılmış salınımsız) ve beş saat sonra (uzatılmış salınımlı) ulaşılmaktadır.
Yemekle birlikte alınmasının verapamilin biyoyararlanımı üzerinde bir etkisi yoktur.
Dağılım:
Verapamil vücut dokularında önemli ölçüde dağılır, dağılım hacmi sağlıklı kişilerde 1,86,8 litre/kg’dır. %90 oranında plazma proteinlerine bağlanır.
Metabolizma:
Verapamil büyük ölçüde metabolize olmaktadır. In vitro çalışmalar verapamilin sitokrom-P450 izoenzimleri CYP3A4, CYP1A2, CYP2C8, CYP2C9 ve CYP2C18 tarafından metabolize edildiğini göstermektedir. Sağlıklı erkeklerde oral yoldan alınan verapamilin büyük kısmı karaciğerde metabolize olmaktadır; çoğu sadece eser miktarda olmak üzere 12 metabolit belirlenmiştir. Metabolitlerin büyük bir kısmı verapamilin çeşitli N-dealkillenmiş ve O-dealkillenmiş bozunma ürünlerinden oluşmaktadır. Bunlardan sadece norverapamil belirgin bir farmakolojik etkiye sahiptir (ana maddenin yaklaşık %20’si kadar); bu etki köpekler üzerinde yapılan bir çalışmada gözlemlenmiştir.
Eliminasyon:
İntravenöz infüzyonu takiben verapamil, hızlı ve erken bir dağılım fazı (yarılanma ömrü yaklaşık dört dakika) ve yavaş bir terminal eliminasyon fazı (yarılanma ömrü iki-beş saat) olmak üzere iki değişkenli olarak elimine olmaktadır.
Oral yoldan verildikten sonra verapamilin eliminasyon yarılanma ömrü üç-yedi saattir.
Verilen dozun yaklaşık %50’si 24 saat içinde, %70’i beş günde renal yoldan elimine olmaktadır. %16 kadarı feçes ile atılmaktadır. Renal olarak atılan etkin maddenin yaklaşık %3–4’ü değişikliğe uğramamış şekliyle atılmaktadır. Verapamilin toplam klerens yaklaşık olarak hepatik kan akış hızı kadar olmak üzere yaklaşık 1 litre/saat/kg’dır (aralık: 0,7–1,3 litre/saat/kg).
Klerenste bireyler arası büyük farklar bulunmaktadır.
Özel popülasyonlar
Pediatrik popülasyon
Çocuklarda ve adolesanlarda sadece sınırlı farmakokinetik veriler bulunmaktadır. İntravenöz uygulamayı takiben ortalama yarılanma ömrü 9,17 saat, ortalama klerens ise 30 litre/saat olurken, bu değer 70 kg ağırlığında bir erişkinde 70 litre/saat olmaktadır. Oral uygulama sonrası kararlı hal plazma konsantrasyonları çocuklarda erişkinlerdekine nazaran daha düşük olmaktadır.
Geriatrik popülasyon
Kan basıncı yüksek olan hastalarda yaş farmakokinetik etkiler üzerinde etkili
olabilmektedir. Eliminasyon yarılanma ömrü yaşlı hastalarda uzamış olabilir.
Bu belge.^oToeraP aElektrOnİkamZİ^KipeniuansİnCe eleksrÖıylaşlarakaığzalaneğİır^Droıküman adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : 1YnUyS3k0SHY3S3k0ak1UZW56S3k0
Böbrek yetmezliği
Böbrek fonksiyon bozukluğunun verapamilin farmakokinetiği üzerinde bir etkisi yoktur; bu durum son evre böbrek yetmezliği hastalarıyla böbrekleri sağlıklı hastalar arasında yapılan karşılaştırma çalışmaları ile gösterilmiştir.
Verapamil ve norverapamil hemodiyaliz ile uzaklaştırılamamaktadır.
Karaciğer yetmezliği
Karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda verapamilin yarılanma ömrü uzamaktadır; bunun nedeni oral olarak alınan maddenin düşük klerense sahip olması ve dağılım hacminin yükselmiş olmasıdır.
5.3 klinik öncesi güvenlilik verileri
In vitro ve in vivo araştırmalarda verapamil hidroklorürün mutajenisitesine yönelik veri saptanmamıştır.
Sıçanlar üzerinde yapılan uzun süreli çalışmada verapamil hidroklorürün tümörijenisite potansiyeline yönelik veri elde edilmemiştir.
Tavşan ve sıçanlar üzerinde yapılan embriyo-toksisite çalışmalarında 15 mg/kg ve 60 mg/kg’a kadar olan günlük dozlarda teratojenisite potansiyeline yönelik veri saptanmamıştır. Ancak sıçanlarda, maternal toksik düzeyde embriyoletalite ve büyüme geriliği (yavruda düşük ağırlık) görülmüştür.
6. farmasöti̇k özelli̇kler
6.1. yardımcı maddelerin listesi
Kalsiyum fosfat dibazik dihidrat
Mikrokristalize selüloz
Kolloidal silikon dioksit
Kroskarmeloz sodyum
Magnezyum stearat
Opadry YS-1–2136
6.2 geçimsizlikler
Mevcut değil.
6.3 raf ömrü
60 ay.
İlk açılıştan sonraki saklama şartları ve süresi: Isoptin 80 mg film kaplı tablet, blister ambalajı içinde saklanmalı, uygulamadan hemen önce çıkarılıp alınmalıdır.
Bu belge 5070 sayılı Elektronik İmza Kanunu uyarınca elektronik olarak imzalanmıştır. Doküman adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : 1YnUyS3k0SHY3S3k0ak1UZW56S3k0
6.4 Saklamaya yönelik özel uyarılar
25 °C altında, oda sıcaklığında saklanmalıdır.
6.5 Ambalajın niteliği ve içeriği
PVC/Aluminyum blister ambalajlarda 50 film kaplı tablet.
6.6 beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler
Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıkları Kontrolü Yönetmeliği”ne uygun olarak imha edilmelidir.
7. ruhsat sahi̇bi̇
Abbott Laboratuarları İth. İhr. ve Tic. Ltd. Şti.,
Saray Mah., Dr. Adnan Büyükdeniz Cad., No:2,
Kelif Plaza, Kat: 12–20, 34768 Ümraniye -İstanbul
Tel: 0216 636 06 00
Faks: 0216 425 09 69
8. ruhsat numarasi
198/54
9. i̇lk ruhsat tari̇hi̇/ruhsat yeni̇leme tari̇hi̇
İlk ruhsatlandırma tarihi: 29.11.2001
Son yenileme tarihi: --