IPERTEN 20 MG TABLET - kisa ürün bi̇lgi̇si̇

1. beşeri̇ tibbi̇ ürünün adi

IPERTEN 20 mg tablet

2. kali̇tati̇f ve kanti̇tati̇f bi̇leşi̇m

Etkin madde: Her tablet 20 mg manidipin hidroklorür içerir.

Yardımcı madde(ler) : Laktoz monohidrat...­.............­.............­....131.8 mg/ta­blet.

Diğer yardımcı maddeler için 6.1’e bakınız.

3. farmasöti̇k form

Tablet.

San-turuncu, üstünde koyu renk çizgisi bulunan yüzeyi homojen yuvarlak tablet.

4. kli̇ni̇k özelli̇kler

4.1 terapötik endikasyonlar

Hafif ve orta şiddetteki esansiyel hipertansiyonun tedavisinde endikedir.

4.2 pozoloji ve uygulama şeklitavsiye edilen başlangıç dozu günde bir kez 10 mg’dır. 2-4 haftalık tedavi sonrasında antihipertansif tedavi halen yetersiz ise dozun günde bir kez 20 mg’lık genel idame dozuna yükseltilmesi tavsiye edilir.

Tablet, sabah kahvaltıdan sonra çiğnenmeden bir miktar sıvı ile alınmalıdır.

Çocuklarda kullanılmamalıdır.

Yaşlılarda metabolizmanın yavaşlaması göz önünde bulundurulduğunda tavsiye edilen doz günde bir kez 10 mg’dır. Bu dozaj çoğu yaşlı hastada yeterlidir, doz artışının risk/yarar oranı bireysel olarak dikkatle değerlendiril­melidir.

Hafif ve orta şiddette renal fonksiyon bozukluğu olan hastalarda doz 10 mg’dan 20 mg’a artırılırken dikkat gösterilmelidir.

Manidipin’in yaygın hepatik metabolizmasına bağlı olarak hafif karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda günde bir kez 10 mg’ı aşmamahdır (bakınız 4.3 “Kontrendikasy­onlar).

4.3 kontrendikasyonlar

Aktif madde manidipin veya diğer dihidropiridin ajanlara veya yardımcı maddelerden herhangi birine aşın duyarlılık. Pediatrik yaş grubu. Kararsız angina pektoris veya miyokard enfarktüsü (ilk 4 hafta içinde). Tedavi edilmeyen kalp yetersizliği.

Ağır renal yetersizlik (kreatinin klirensi <10ml/dk)

Orta ve ağır hepatik yetersizlik.

4.4 Özel kullanım uyanları ve önlemleri

Hepatik yetersizliği olan hastalarda antihipertansif etkisi artabileceğinden ürün dikkatli uygulanmalıdır, (bkz. 4.2 “Pozoloji ve uygulama şekli”).

Metabolik fonksiyonların yavaşlaması göz önünde bulundurularak yaşlılarda doz ayarlaması gerekir (bkz. pragraf 4.2 “Pozoloji ve uygulama şekli”).

Sol ventrikül disfonksiyonu, sol ventrikül çıkışında obstrüksiyon, İzole sağ kalp yetersizliği ve hasta sinüs sendromu (pacemaker yok ise) olan hastalarda manidipin dikkatli kullanılmalıdır.

Stabil koroner arter hastalığı olan hastalar ile ilgili çalışma sonuçları olmadığından böyle hastalarda olası artmış koroner risk dolayısıyla dikkatli olunmalıdır (bkz. Paragraph 4.8).

Manidipin farmakokinetiği üzerine sitokrom CYP3A4 indükleyicileri ve inhibitörlerinin etkisi hakkında in vivo etkileşim çalışmaları bulunmadığından, Iperten, CYP3A4 inhibitörleri (antiproteaz ilaçlar, simetidin, ketokonazol, itrakonazol, eritromisin ve klaritromisin gibi) ve indükleyicileri (fenitoin, karbamazepin, fenobarbital ve rifampisin gibi) ile birlikte kullanılmamalıdır (bkz. Böl. 4.5).

Manidipin diğer CYP3A4 substratları ile birlikte uygulanırken özel dikkat gösterilmelidir (bkz. Böl. 4.5)

Ürün laktoz içermektedir. Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp laktoz yetmezliği ya da glikoz-galaktoz malabsorbsiyon problemi olan hastaların bu ilacı kullanmamaları gerekir.

4.5 Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Manidipinin antihipertansif etkisi diüretikler, beta-blokerler ve diğer antihipertansif ilaçlar tarafından artırılabilir.

İn vitro çalışmalar manidipin’in sitokrom p450 üzerindeki inhibitör potansiyelinin klinik anlamı olmadığını göstermiştir.

Diğer dihidropiridin kalsiyum kanal blokerleri ile benzer şekilde manidipin metabolizmasının p450 3A4 ile katalizlenmesi olasıdır. Manidipin

farmakokinetiği üzerinde sitokrom CYP3A4 indükleyicileri ve inhibitörlerinin etkisi hakkında in vivo etkileşim çalışması bulunmadığından, Iperten, CYP3A4 inhibitörleri (antiproteaz ilaçlar, simetidin, ketokonazol, itrakonazol, eritromisin ve klaritromisin gibi) ve indükleyicileri (fenitoin, karbamazepin, fenobarbital ve rifampisin gibi) ile birlikte kullanılmamalıdır (bkz. Böl. 4.4). Manidipin terfenadin, astemizol ile kinidin ve amiodaron gibi sınıf III antiaritmik ilaçlarla birlikte reçetelendiğinde dikkat gösterilmelidir.

Bundan başka kalsiyum kanal blokerlerinin digoksİn ile birlikte uygulanması glikozid konsantrasyon­larında artışa yol açabilir.

Alkol: Tüm vazodilatatör antihipertansif ilaçlar gibi alkol ile birlikte kullanım etkiyi kuvvetlendire­bileceğinden dikkat edilmelidir.

Greyfurt suyu: Dihidropiridin türevlerinin metabolizması greyfurt suyu ile inhibe edilebilir, sistemik yararlanmaları takiben artar ve hipotansif etki kuvvetlenir. Bu nedenle manidipin, greyfurt suyu ile birlikte alınmamalıdır.

Oral hipoglisemik ilaçlarla etkileşim görülmemiştir.

4.6 gebelik ve laktasyongebelik kategorisi c.

Gebe olan ya da İPERTEN kullanırken gebe kalmayı planlayan kadınlarda tedaviye son verilmelidir.

Gebelikte manıziyet ile ilgili klinik veri mevcut değildir. Hayvanlarda manidipin ile yapılan çalışmalar embriyo fetal gelişim üzerine yeterli bilgi sağlamamıştır (Bkz. Böl. 5.3).

Diğer dihidropiridin bileşiklerin hayvanlarda teratojenik olduğu saptandığından ve İnsanlar üzerindeki risk bilinmediğinden güvenlilik nedeniyle manidipin gebelik sırasında kullanılmamalıdır.

Manidipin ve metabolitleri emziren sıçanlarda süte yüksek miktarda geçer. Manidipin’in insanda süte geçip geçmediği bilinmediğinden emzirme döneminde manidipin kullanılmamalıdır. Manidipin hidroklorür kullanımı zorunlu ise emzirmeye son verilmelidir.

Veri yoktur.

4.7 araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Kan basıncının düşmesine bağlı sersemlik olabileceğinden hastalar araç ve makine kullanırken dikkatli olmaları için uyarılmalıdır.

4.8 i̇stenmeyen etkiler

Aşağıdaki yaygın istenmeyen etkiler manidipin’in vazodilatatör etkisine atfedilebilir: Palpitasyon, sıcak basması, baş ağrısı, ödem, sersemlik, baş dönmesi. Bunlar doza bağımlıdır ve tedaviye devam edildiğinde genellikle kendiliğinden geçer.

Iperten ve diğer dihidropiridin türevleri ile tedavi sırasında aşağıdaki istenmeyen etkiler gözlemlenmiştir:

Sinir sistemi hastalıkları

Yaygın: baş dönmesi, sersemlik, baş ağrısı

Yaygın olmayan: parestezi

Seyrek: somnolans

Yaygın: palpitasyon

Yaygın olmayan: taşikardi

Seyrek: göğüs ağrısı, angina pektoris

Çok seyrek: miyokard enfarktüsü

Çok seyrek: öncesinde angina pektorisi olan hastalar bu atakların sıklığı, süresi veya şiddetinde artış yaşayabilirler,

Yaygın: sıcak basması

Yaygın olmayan: hipotansiyon

Seyrek: hipertansiyon

Yaygın olmayan: dispne

Yaygın olmayan: bulantı, kusma, konstipasyon, ağız kuruluğu, gastrointestinal bozukluk

Seyrek: gastralji, karın ağrısı

Çok seyrek: gingivit ve gingival hiperplazi vakaları bildirilmiştir, bunlar sıklıkla tedavi kesildikten ve dikkatli diş bakımından sonra gerilemiştir

Yaygın olmayan: Raş, egzema

Seyrek: eritem, pruritus

Yaygın: ödem

Yaygın olmayan: asteni

Seyrek: iritabİlite

Yaygın olmayan: ALT, AST, LDH, GGT, ALP, BUN ve serum kreatininde geri dönüşlü artışlar.

4.9 doz aşımı ve tedavisi

IPERTEN doz aşımı ile ilgili deneyim yoktur. Diğer dihidropiridinler gibi doz aşımının aşırı periferik vazodilatasyon, belirgin hipotansiyon ve refleks taşikardiye yol açması beklenmektedir. Bu durumda kardiyovasküler fonksiyonun semptomatik ve destek tedavisi hemen başlatılmalıdır. Manidipinin uzun farmakolojik etkisine bağlı olarak aşırı doz alan hastaların kardiyovasküler fonksiyonları en az 24 saat izlem altında tutulmalıdır.

5. farmakoloji̇k özelli̇kler

5.1 f armakodinamik özellikleri

Farmakoterapötik grup: Vasküler etkileri baskın olan selektif kalsiyum antagonisti ATCkodu: C08CA11.

Manidipin, antihipertansif aktiviteye sahip bir dihidropiridin kalsiyum kanal blokeridir ve renal fonksiyon üzerinde uygun farmakodinamik aktiviteleri vardır. Manidipin’in temel özelliği olan uzun etki süresi, in vitro ve in vivo olarak belirlendiği gibi ilacın farmakokinetik özellikleri ve reseptör bölgesine yüksek afinitesinden kaynaklanır. Pek çok deneysel hipertansiyon modelinde manidipin, nikardipin ve nifedipinden daha potent ve daha uzun etkili bulunmuştur. Bundan başka, manidipin özellikle de renal bölgede vasküler selektivite göstererek renal kan akımını artırmış, aferent ve eferent glomerüler arteriyollerde vasküler direnci azaltarak intraglomerüler basınçta azalma sağlamıştır.

Bu özellikler diüretik özellikle tamamlanır. Bu tübüler düzeyde su ve sodyum geri emiliminin inhibisyonuna bağlıdır. Deneysel patoloji testlerinde manidipin hipertansiyon nedenli glomerüler hasarda orta düzeydeki antihipertansif dozlarda koruyucu etkiye sahiptir. İn vitro çalışmalar, klinik aralıktaki manidipin konsantrasyon­larının mezanjial mitojenlere (PDGF, endotelin-1) proliferatif hücre yanıtlarını etkin bir biçimde İnhibe ettiğini göstermiştir. Bu yanıtlar hipertansİf kişilerde renal ve vasküler hasarın patofizyolojisinin temeli olabilir.

Hipertansİf hastalarda günde tek doz sonrası uygulamadan sonra 24 saat süreyle arteriyel basınçta klinik olarak anlamlı düşme sağlanır.

Total periferik dirençteki azalmadan kaynaklanan arteriyel basınç düşmesi, kısa ve uzun dönemli tedavide kalp atım hızı ve kalp debisinde klinik olarak anlamlı artışa yol açmaz.

Manidipin’in glukoz metabolizmasını ve lipid profilini etkilemediği hipertansİf diyabetik hastalarda gösterilmiştir.

5.2 farmakokinetik özellikleremilim:

Manidipin emilimi gastrointestinal kanalda yiyecek varlığında artar.

Dağılım:

Manidipin’in oral uygulamasını takiben plazma düzeyleri 2–3,5 saatte doruğa ulaşır; manidipin, ilk geçiş etkisine uğrar. Plazma proteinlerine bağlanma oranı %99’dur.

Biyotransforma­syon:

Ürün yaygın bir şekilde doku dağılımı gösterir ve esas olarak karaciğer düzeyinde yoğun olarak metabolize edilir.

Eliminasyon:

Eliminasyon esas olarak feçesle (%63) ve daha düşük oranda idrarla gerçekleşir. (%31). Tekrarlanan dozlardan sonra birikim oluşmaz. Renal yetmezliği olan hastalarda farmakokinetİkte herhangi bir değişiklik meydana gelmez.

5.3 klinik öncesi güvenlilik verileri

Tekrarlayan doz toksisite çalışmalarının sonuçları sadece farmakolojik etkilerin artışına atfedilen toksik belirtiler göstermiştir. Manidipin’in üreme toksisitesi hakkındaki hayvan çalışmaları yeterli bilgi sağlamamıştır, ancak çalışmalar artmış teratojenik riske dair bulgu ortaya koymamıştır.

Sıçanlardaki perİnatal ve postnatal fertilite çalışmaları yüksek dozlarda advers etkileri göstermiştir (gebelik süresinde uzama, distosi (güç doğum), canlı doğum sayısında azalma, neonatal mortalite). Preklinik çalışmalar mutajenite, karsinojenite, antijenite ve fertilite üzerinde istenmeyen etkiler bakımından insanlar için herhangi bir zarar göstermemiştir.

6. farmasöti̇k özelli̇kler

6.1 yardımcı maddelerin listesi

Laktoz monohidrat,

Mısır nişastası,

Düşük sübstitüe hidroksipropil selüloz (L-HPC-31),

Hidroksipropil selüloz (HPC-L),

Magnezyum stearat, Riboflavin (E 101).

6.2 geçimsizlikler

Bilinen bir geçimsizliği yoktur.

6.3 raf ömrü

Ambalaj açılmazsa ve doğru şekilde muhafaza edilirse 36 ay.

6.4 saklamaya yönelik özel tedbirler

25 °C nin altında oda sıcaklığında ışıktan koruyarak saklayınız.

6.5 ambalajın niteliği ve içeriği

İç ambalaj: Beyaz, opak, PVC/PVDC, Al/PVDC kaplı ve termoforme blister Dış ambalaj: İnce karton kutu, renkli baskılı ve baskı üzeri vernikli.

İPERTEN 20 mg tablet, 28 tabletlik kutu

6.6 beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliklerine” uygun olarak imha edilmelidir.

7. ruhsat sahi̇bi̇

Chiesi İlaç Ticaret A.Ş

Büyükdere cad. No: 122 Özsezen İş Merkezi C Blok Kat:3 Esentepe-Şişli İstanbul

Tel: 0212 370 9100

Fax: 0212 370 9127

8. ruhsat numarasi

119/38

9. i̇lk ruhsat tari̇hi̇/ruhsat yeni̇lenme tari̇hi̇

İlk ruhsat tarihi: 24.02.2006

Ruhsat yenileme tarihi: