IMFINZI 120 MG/2.4 ML INFüZYONLUK çöZELTI HAZıRLAMAK IçIN KONSANTRE - kisa ürün bi̇lgi̇si̇

Bu ilaç ek izlemeye tabidir. Bu üçgen yeni güvenlilik bilgisinin hızlı olarak belirlenmesini sağlayacaktır. Sağlık mesleği mensuplarının şüpheli advers reaksiyonları TÜFAM’a bildirmeleri beklenmektedir. Bakınız Bölüm 4.8 Advers reaksiyonlar nasıl raporlanır?

1. beşeri̇ tibbi̇ ürünün adi

IMFINZITM 120 mg/2.4 mL infüzyonluk çözelti hazırlamak için konsantre

Steril

2. kali̇tati̇f ve kanti̇tati̇f bi̇leşi̇m

Her mL’si 50 mg durvalumab içerir.

2,4 mL’lik bir flakon 120 mg durvalumab içerir.

Durvalumab, rekombinant DNA teknolojisi ile memeli (Çin hamster over) hücrelerinde üretilen bir insan immünoglobulin (IgGİK) monoklonal antikordur.

Yardımcı maddeler için Bölüm 6.1’e bakınız.

3. farmasöti̇k form

Konsantre infüzyon çözeltisi (steril konsantre).

Berrak ila opalesan, renksiz ila hafif sarı, gözle görülür partikül içermeyen çözelti. Çözeltinin pH düzeyi yaklaşık 6,0’dır, ozmolalitesi ise yaklaşık 400 mOsm/kg’dir.

4. kli̇ni̇k özelli̇kler

4.1. terapötik endikasyonlar

IMFINZITM PDL-1 düzeyi %1 ve üzeri olan, rezeke edilemeyen lokal ileri küçük hücreli dışı akciğer kanserinde (KHDAK), platin bazlı kemoradyoterapi sonrası progresyon görülmeyen yetişkin hastaların tedavisinde monoterapi olarak endikedir. Tedavi süresi fayda gören hastalarda 1 yıla kadar olup progresyon geliştiğinde kesilmelidir. Durvalumab kullanan hastalarda daha sonraki basamaklarda PD ve PDL-1 antikoru kullanılamaz. EGFR, ALK ve ROS-1 mutasyonu bulunan hastalarda IMFINZI kullanılamaz.

4.2. pozoloji ve uygulama şekli

Tedavi, kanser tedavisinde deneyimli bir hekim tarafından başlatılmalı ve takip edilmelidir.

IMFINZITM için önerilen doz, hastalık progresyonuna veya kabul edilemeyen toksisite görülene kadar her 2 haftada bir 60 dakikalık intravenöz infüzyon şeklinde uygulanan 10 mg/kg’dır.

Dozun yükseltilmesi veya azaltılması önerilmemektedir. Hasta bazında güvenlilik ve tolerabilite esas alınarak dozlara ara verilmesi veya tedavinin kesilmesi gerekebilir.

İmmün aracılı advers reaksiyonların tedavisine ilişkin açıklamalar Tablo 1’de yer almaktadır (ayrıca bkz. Bölüm 4.4).

Tablo 1. IMFINZITM için önerilen tedavi modifikasyonları ve tedavi önerileri

a Advers Olaylar için Ortak Terminoloji Kriterleri, versiyon 4.03.

ALT: alanin aminotransferaz; AST: aspartat aminotransferaz; ULN: normalin üst sınırı.

b Advers reaksiyonların şiddetine bağlı olarak IMFINZITM tedavisine ara verilmeli ve kortikosteroidler uygulanmalıdır. Eğer kötüleşme varsa veya iyileşme yoksa, kortikosteroidlerin dozunu artırmak ve/veya diğer sistemik immunosupresan ilaçları kullanmak düşünülmelidir. < Derece 1’e düzelme olduktan sonra kortikosteroid dozunun azaltılmasına başlanmalı ve en az 1 ay devam edilmelidir. Ara verme sonrasında eğer advers reaksiyonlar < Derece 1’e iyileşme göstermişse ve kortikosteroidlerin dozu günde < 10 mg prednizon veya eşdeğerine düşürülmüşse, IMFINZITM’ye tekrar başlanabilir.

c Eğer yan etki 30 gün içinde < Grade 1'e ulaşacak şekilde çözülmezse veya solunum yetmezliği belirtileri varsa, IMFINZI'yi kalıcı olarak kullanmayı durdurunuz.

Şüphe edilen immün aracılı advers reaksiyonlarda etiyolojiyi doğrulamak ya da alternatif etiyolojileri kapsama almamak için yeterli değerlendirme gerçekleştiril­melidir. Kötüleşme olması veya herhangi bir iyileşme görülmediği takdirde kortikosteroidlerin dozunu arttırmayı ve/veya ilave sistemik immünosupresanlar kullanmayı düşünün. Derece <1’e düzelme olduktan sonra, kortikosteroid dozunun azaltılmasına başlanmalıdır ve azaltım en az 1 ay sürmelidir. Advers reaksiyonlar düzelerek Derece <1’e gerilediği ve kortikosteroid dozu günde <10 mg prednizon veya eşdeğerine düşürüldüğü takdirde, durdurulmasını takip eden 12 hafta içinde IMFINZI tekrar başlatılabilir. Rekürren Derece 3 veya 4 (şiddetli veya yaşamı tehdit edici nitelikte) immün aracılı advers reaksiyon durumunda IMFINZI kalıcı olarak kesilmelidir.

İmmün aracılı olmayan advers reaksiyonlar söz konusu olduğunda, Derece 2 ve 3 advers reaksiyonlar için Derece <1 veya başlangıç durumuna geri dönülene kadar IMFINZI’yi durdurmayı düşünün. Derece 4 advers reaksiyonlar söz konusu olduğunda (durdurma kararının eşlik eden klinik belirtilere/sem­ptomlara ve klinik yargıya dayandırılması gerektiği Derece 4 laboratuvar anormallikleri hariç) IMFINZI kesilmelidir.

IMFINZITM intravenöz uygulama içindir. İntravenöz infüzyon çözeltisi halinde, 60 dakika süreyle uygulanır. İnfüzyon steril, proteine düşük bağlanma özellikli 0,2 veya 0,22 mikron düz eksenli filtre ile uygulanmalıdır.

Uygulama öncesinde bu tıbbi ürünün seyreltilmesi ile ilgili talimatlar için Bölüm 6.6’ya bakınız.

Hafif ya da orta şiddetli böbrek yetersizliği olan hastalarda IMFINZI için önerilen herhangi bir doz ayarlanması mevcut değildir. Şiddetli böbrek yetersizliği olan hastalardan elde edilen veriler bu popülasyonla ilgili sonuçlar çıkarmak açısından için çok sınırlıdır (bkz. bölüm 5.2).

Orta seviyeli ila şiddetli karaciğer yetersizliği bulunan hastalardan elde edilmiş veriler sınırlıdır. Durvalumabın klirensinde hepatik süreçlerin katılımının küçük olması nedeniyle, maruziyet açısından herhangi bir fark beklenmediğinden, karaciğer yetersizliği olan hastalar için önerilen herhangi bir IMFINZI dozu ayarlaması bulunmamaktadır (bkz. bölüm 5.2).

IMFINZITM’nin güvenliliği ve etkililiği 18 yaşın altındaki ergenlerde ve çocuklarda belirlenmemiştir. Veri bulunmamaktadır.

Yaşlı hastalar (>65 yaş) için doz ayarlaması gerekli değildir (bkz. Bölüm 5.1 ve Bölüm 5.2). 75 yaş veya üzeri hastalar hakkındaki veriler sınırlıdır.

4.3. kontrendikasyonlar

IMFINZITM, durvalumaba veya Bölüm 6.1’de listelenen yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılığı olan hastalarda kontrendikedir.

4.4. özel kullanım uyarıları ve önlemleri

İmmün Aracılı Pnömonit

IMFINZITM alan hastalarda, sistemik kortikosteroidlerin kullanımını gerektirmesi ve net bir alternatif etiyolojinin olmaması ile tanımlanan immün aracılı pnömonit veya intersitisyel akciğer hastalığı görülmüştür.

Akciğerine radyasyon tedavisi uygulanan hastalarda radyasyon pnömoniti sık görülür ve pnömonit ile radyasyon pnömonitinin klinik prezentasyonu çok benzerdir. PACIFIC Çalışmasında, çalışmanın başlamasından önceki 1 ila 42 gün içinde en az 2 kür eşzamanlı kemoradyoterapi ile uygulanan tedaviyi tamamlamış olan hastalarda pnömonit veya radyasyon pnömoniti IMFINZI ile tedavi uygulanan grupta 161 (%33,9) hastada, plasebo grubunda ise 58 (%24,8) hastada ortaya çıkmıştır ve bunların arasında Derece 3 (%3,4’e karşılık %3,0) ve Derece 5 (%1,1’e karşılık %1,7) olaylar da mevcuttur (bkz. bölüm 4.8).

Hastalar pnömonit veya radyasyon pnömonitinin belirti ve semptomları açısından izlenmelidir. Pnömonit şüphesi bulunan hastalar radyografik görüntüleme ile değerlendirilmeli ve bölüm 4.2’de önerildiği şekilde tedavi edilmelidir.

İmmün Aracılı Hepatit

IMFINZITM alan hastalarda, sistemik kortikosteroidlerin kullanımını gerektirmesi ve net bir alternatif etiyolojinin olmaması ile tanımlanan immün aracılı hepatit görülmüştür (bkz. Bölüm 4.8). Hastalar, IMFINZITM ile tedavi öncesinde ve tedavi sırasında periyodik olarak anormal karaciğer testlerine karşı takip edilmelidir. İmmün aracılı hepatit Bölüm 4.2’de önerildiği şekilde tedavi edilmelidir.

İmmün Aracılı Kolit

IMFINZITM alan hastalarda, sistemik kortikosteroidlerin kullanımını gerektirmesi ve net bir alternatif etiyolojinin olmaması ile tanımlanan immün aracılı kolit veya diyare görülmüştür (bkz. Bölüm 4.8). Hastalar, kolit veya diyarenin bulgu ve belirtilerine karşı takip edilmeli ve Bölüm 4.2’de önerildiği şekilde tedavi edilmelidir.

İmmün Aracılı Endokrinopatiler

Hipotiroidizm ve hipertiroidizm

IMFINZI alan hastalarda immün aracılı hipotiroidizm ve hipertiroidizm (tiroidit dahil) ortaya çıkmıştır ve hipotiroidizm hipertiroidizmi izleyebilir (bkz. bölüm 4.8). Hastalar tedavi öncesinde ve periyodik olarak tedavi sırasında ve klinik değerlendirme bazında endike olduğu şekilde anormal tiroid fonksiyon testleri açısından izlenmelidir. İmmün aracılı hipotiroidizm ve hipertiroidizm (tiroidit dahil) bölüm 4.2’de önerildiği şekilde tedavi edilmelidir.

Adrenal Yetmezlik

IMFINZITM alan hastalarda immün aracılı adrenal yetmezlik görülmüştür (bkz. Blüm 4.8). Hastalar, adrenal yetmezliğin klinik bulgu ve belirtileri açısından takip edilmelidir. Semptomatik adrenal yetmezlikte hastalar Bölüm 4.2’de önerildiği şekilde tedavi edilmelidir.

Tip 1 Diabetes Mellitus

IMFINZITM alan hastalarda immün aracılı tip 1 diabetes mellitus görülmüştür (bkz. Bölüm 4.8). Hastalar, tip 1 diabetes mellitusun klinik bulgu ve belirtileri açısından takip edilmelidir. Semptomatik tip 1 diabetes mellitus hastaları Bölüm 4.2’de önerildiği şekilde tedavi edilmelidir.

Hipofizit/hipo­pitüitarizm

IMFINZI alan hastalarda immün aracılı hipofizit veya hipopitüitarizm, ortaya çıkmıştır (bkz. bölüm 4.8). Hastalar hipofizit veya hipopitüitarizmin klinik belirti ve semptomları açısından izlenmelidir. Semptomatik hipofizit veya hipopitüitarizm ortaya çıkması durumunda hastalar bölüm 4.2’de önerildiği şekilde tedavi edilmelidir.

İmmün Aracılı Nefrit

IMFINZITM alan hastalarda, sistemik kortikosteroidlerin kullanımını gerektirmesi ve net bir alternatif etiyolojinin olmaması ile tanımlanan immün aracılı nefrit görülmüştür (bkz. Bölüm 4.8). Hastalar, IMFINZITM ile tedavi öncesinde ve tedavi sırasında periyodik olarak anormal böbrek fonksiyon testlerine karşı takip edilmeli ve Bölüm 4.2’de önerildiği şekilde tedavi edilmelidir.

İmmün Aracılı Döküntü

IMFINZI alan hastalarda sistemik kortikosteroid kullanımı gerektiren ve net bir alternatif etiyolojisi olmayan döküntü veya dermatit şeklinde tanımlanan immün aracılı döküntü veya dermatit ortaya çıkmıştır (bkz. bölüm 4.8). PD-1 inhibitörleri ile tedavi uygulanan hastalarda Stevens-Johnson Sendromu veya toksik epidermal nekroliz olayları bildirilmiştir. Hastalar döküntü veya dermatit belirtileri ve semptomları açısından izlenmeli ve bölüm 4.2’de önerildiği şekilde tedavi edilmelidir.

Diğer İmmün Aracılı Advers Reaksiyonlar

IMFINZI’nin etki mekanizması göz önüne alındığında, başka potansiyel immün aracılı advers reaksiyonlar ortaya çıkabilir. Klinik çalışmalarda IMFINZI monoterapisi ile tedavi uygulanan hastaların %1’inden daha azında (n = 1889) aşağıdaki immün aracılı advers reaksiyonlar bildirilmiştir: miyokardit, miyozit, polimiyozit. Hastalar belirtiler ve semptomlar açısından izlenmeli ve bölüm 4.2’de önerildiği şekilde tedavi edilmelidir. Klinik çalışma programında yer alan hastalarda pankreatit olayları bildirilmiştir. Hastalar belirtiler ve semptomlar açısından izlenmeli ve bölüm 4.2’de diğer immün aracılı advers reaksiyonlar için önerildiği şekilde tedavi edilmelidir.

İnfüzyon ile İlişkili Reaksiyonlar

Hastalar infüzyonla ilişkili reaksiyonların belirti ve semptomları açısından izlenmelidir. IMFINZI alan hastalarda infüzyonla ilişkili şiddetli reaksiyonlar bildirilmiştir (bkz. bölüm 4.8). İnfüzyonla ilişkili reaksiyonlar bölüm 4.2’de önerildiği şekilde tedavi edilmelidir.

Klinik çalışmalara dahil edilmeyen hastalar

Şunların görüldüğü hastalar PACIFIC çalışmasına dahil edilmemiştir: başlangıçta ECOG performans skorunun >2 olması; çalışmanın başlamasından sonraki 2 yıl içerisinde aktif veya önceden belgelenmiş otoimmün hastalık; immün yetmezlik öyküsü; şiddetli immün aracılı advers reaksiyon öyküsü; sistemik kortikosteroidlerin fizyolojik dozu hariç (< 10 mg/gün prednizon veya eşdeğeri) sistemik immünosupresyon gerektiren tıbbi durumlar; aktif tüberküloz veya hepatit B veya C veya HIV enfeksiyonu veya IMFINZI’nin başlamasından önceki veya sonraki 30 gün içinde canlı zayıflatılmış aşı uygulanan hastalar. Veri mevcut olmadığından durvalumab bu popülasyonlarda potansiyel yarar/riskin bireysel bazda dikkatle değerlendiril­mesinin ardından, dikkatli bir şekilde kullanılmalıdır.

İzlenebilirlik

Biyoteknolojik ürünlerin takip edilebilirliğinin sağlanması için uygulan ürünün ticari ismi ve seri numarası mutlaka hasta dosyasına kaydedilmelidir.

4.5. diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Durvalumaba başlamadan önce, sistemik kortikosteroidlerin fizyolojik dozu (<10 mg/gün prednizon veya eşdeğeri) hariç, sistemik kortikosteroidlerin veya immünosupresanların kullanılması, durvalumabın farmakodinamik aktivitesi ve etkililiği ile potansiyel etkileşimi nedeniyle önerilmemektedir. Bununla birlikte, immün bağlantılı advers reaksiyonların tedavi edilmesi için durvalumaba başlandıktan sonra sistemik kortikosteroidler veya diğer immünosupresanlar kullanılabilir (bkz. bölüm 4.4).

Durvalumab ile hiçbir formal farmakokinetik (FK) ilaç-ilaç etkileşimi çalışması yapılmamıştır. Durvalumabın primer eliminasyon mekanizmaları hedef aracılı dağılım veya retiküloendotelyal sistem yoluyla protein katabolizması olduğundan, metabolik ilaç-ilaç etkileşimi beklenmemektedir.

Hafif ya da orta şiddetli böbrek yetersizliği olan hastalarda IMFINZI için önerilen herhangi bir doz ayarlanması mevcut değildir. Şiddetli böbrek yetersizliği olan hastalardan elde edilen veriler bu popülasyonla ilgili sonuçlar çıkarmak açısından için çok sınırlıdır (bkz. bölüm 5.2).

Orta seviyeli ila şiddetli karaciğer yetersizliği bulunan hastalardan elde edilmiş veriler sınırlıdır. Durvalumabın klirensinde hepatik süreçlerin katılımının küçük olması nedeniyle, maruziyet açısından herhangi bir fark beklenmediğinden, karaciğer yetersizliği olan hastalar için önerilen herhangi bir IMFINZI dozu ayarlaması bulunmamaktadır (bkz. bölüm 5.2).

IMFINZITM’nin güvenliliği ve etkililiği 18 yaşın altındaki ergenlerde ve çocuklarda belirlenmemiştir. Veri bulunmamaktadır.

Yaşlı hastalar (>65 yaş) için doz ayarlaması gerekli değildir (bkz. Bölüm 5.1 ve Bölüm 5.2). 75 yaş veya üzeri hastalar hakkındaki veriler sınırlıdır.

4.6. gebelik ve laktasyongebelik kategorisi: c

Çocuk doğurma potansiyeline sahip olan kadınlar durvalumab ile tedavi sırasında ve son durvalumab dozunun ardından en az 3 ay etkili bir kontrasepsiyon kullanmalıdır.

Hayvanlar üzerinde yapılan çalısmalar, gebelik /ve-veya/ embriyonal/fetal gelisim /ve-veya/ doğum /ve-veya/ doğum sonrası gelisim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir (bkz. kısım 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir. IMFINZITMgerekli olmadıkça gebelik döneminde kullanılmamalıdır.

Gebe kadınlarda durvalumab kullanımıyla ilgili veri yoktur. Etki mekanizmasına dayanarak durvalumab, gebeliğin sürdürülmesi üzerinde etki potansiyeline sahiptir ve bir fare allojenik gebelik modelinde PD-L1 sinyalinin bozulmasının fetal kayıpta bir artışla sonuçlandığı gösterilmiştir. Durvalumab ile yapılan hayvan çalışmaları üreme toksisitesi için bir gösterge değildir (bkz. Bölüm 5.3). İnsan IgG1’in plasenta bariyerini geçtiği bilinmektedir ve durvalumabın plasentadan geçtiği hayvan çalışmalarında doğrulanmıştır. Durvalumab, bir gebe kadına verildiğinde fetusa zarar verebilir ve gebelik sırasında ve tedavi uygulaması sırasında ve son dozun ardından en az 3 ay süresince etkili bir kontrasepsiyon kullanmayan kadınlarda önerilmez.

Durvalumabın insan sütüyle atılıp atılmadığı bilinmemektedir. Antikorlar da dahil olmak üzere birçok tıbbi ürün insan sütü ile atılabildiğinden, memedeki çocuk açısından bir risk olduğu göz ardı edilemez. İnsan IgG anne sütü ile atılmaktadır. Hayvanlar üzerinde yapılan üreme çalışmalarında durvalumabın hamile cynomolgus maymunlarına uygulanması, durvalumabın anne sütüne dozla ilişkili düşük bir düzeyde geçmesi ile ilişkilendiril­miştir. Emzirilen bebeklerde durvalumaba bağlı advers reaksiyon potansiyeli nedeniyle, emziren kadınlara tedavi süresince ve son dozdan sonra en az 3 ay süreyle bebeklerini emzirmemeleri önerilmelidir.

Sinomolgus maymunlarından elde edilen mevcut toksikolojik veriler, doğumdan sonra 28. Günde anne sütünde düşük durvalumab düzeyleri olduğunu ortaya koymuştur (bkz. Bölüm 5.3). İnsanlarda, antikorlar anne sütüne geçebilir, ancak emilim ve yenidoğana zarar verme potansiyeli bilinmemektedir. Bununla birlikte, emzirilen çocuk açısından potansiyel risk dışlanamaz. Çocuk için emzirmenin yararı ve kadın için tedavinin yararı göz önünde bulundurularak, emzirmenin kesilmesi ya da durvalumab tedavisinden kaçınılması hakkında bir karar verilmelidir.

Durvalumabın insanlarda veya hayvanlarda fertilite üzerindeki muhtemel etkileri hakkında bilgi bulunmamaktadır. Cinsel olgunluk yaşındaki cynomolgus maymunlarında 3 aya varan sürelerde durvalumab ile yürütülen tekrarlı doz toksisite çalışmalarında, erkek ve dişi üreme organları üzerinde belirgin etkiler görülmemiştir.

4.7. araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Farmakodinamik etkilerine dayanılarak, durvalumabın araç ve makine kullanma yetisini etkilemesi olası değildir. Bununla birlikte, eğer hastalar konsantre olma ve tepki gösterme yetilerini etkileyen advers reaksiyonlar yaşarlarsa, hastalara araç veya makine kullanırken dikkatli olmaları tavsiye edilmelidir.

4.8. i̇stenmeyen etkiler

Güvenlilik profilinin özeti

IMFINZI’nin (10 mg/kg) güvenliliği, PACIFIC Çalışmasında (n = 475), lokal olarak ilerlemiş, rezeke edilmeyen KHDAK görülen ve çalışmanın başlangıcından önceki 1 ila 42 gün içinde en az 2 kür eşzamanlı kemoradyoterapi ile uygulanan tedaviyi tamamlayan hastalar üzerinde değerlendiril­miştir. Bu hasta popülasyonunda en sık görülen advers reaksiyonlar öksürük (plasebodaki %30,3’e karşılık %40,2), üst solunum yolu enfeksiyonları (plasebodaki %11,5’e karşılık %26,1) ve döküntü (plasebodaki %12,0’a karşılık %21,7) olmuştur. En sık görülen Derece 3–4 advers reaksiyon pnömoni (plasebodaki %5,6’ya karşılık %6,5) olmuştur. Derece 3 veya 4 advers reaksiyonların genel insidansı IMFINZI kolunda %12,8, plasebo kolunda ise %9,8 olarak belirlenmiştir.

Advers reaksiyonların tablolaştırılmış özeti

Tablo 2’de, PACIFIC Çalışmasındaki lokal olarak ilerlemiş, rezeke edilemeyen KHDAK’lı hastalarda görülen advers reaksiyonların insidansı, araştırmacı tarafından değerlendirilen nedensellikten bağımsız olarak, söz konusu advers reaksiyon tipinin sıklığına göre listelenmektedir. Advers ilaç reaksiyonlar MedDRA sistem organ sınıfına göre listelenmektedir. Her bir sistem organ sınıfı içinde, advers ilaç reaksiyonları azalan sıklık sırasıyla verilmektedir. Her bir ADR için karşılık gelen frekans kategorisi şöyle tanımlanmaktadır: çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (mevcut verilerden hesaplanamıyor). Her bir sıklık grubu içinde, advers ilaç reaksiyonları azalan ciddilik sıralamasıyla verilmektedir.

Tablo 2. IMFINZITM 10 mg/kg ile tedavi edilen lokal olarak ilerlemiş, cerrahi olarak rezeksiyonu yapılamayan KHDAK hastalarında advers ilaç reaksiyonları

a larenjit, nazofarenjit, peritonsiller apse, farenjit, rinit, sinüzit, tonsilit, trakeobronşit ve üst solunum enfeksiyonunu içerir.

b akciğer enfeksiyonu pneumocystis jirovecii pnömonisi, pnömoni, adenoviral pnömoni, bakteriyel pnömoni, sitomegaloviral pnömoni, haemophilus pnömonisi, klebsiella pnömonisi, nekrotizan pnömoni, pnömokokal pnömoni ve streptokokal pnömoniyi içerir.

c PACIFIC Çalışmasında ölümcül pnömonit ve ölümcül pnömoni IMFINZI ile tedavi uygulanan grup ile plasebo grubunda benzer oranda bildirilmiştir; ölümcül hepatit ve ölümcül polimiyozit diğer klinik çalışmalarda bildirilmiştir.

d gingivit, oral enfeksiyon, periodontit, dental pulpit, diş apsesi ve diş enfeksiyonunu içerir.

e otoimmün hipotiroidizm ve hipotiroidizmi içerir.

f hipertiroidizm, otoimmün tiyroidit, tiroidit, subakut tiroidit ve Basedow hastalığını içerir.

g Sıklık PACIFIC Çalışmasında gözlenen değil, diğer klinik çalışmalarda gözlenen olayları baz almaktadır (n=1889).

h öksürük ve balgamlı öksürüğü içerir.

i karın ağrısı, alt karın ağrısı, üst karın ağrısı ve böğür ağrısını içerir.

j kolit, enterit, enterokolit ve proktiti içerir.

k alanin aminotransferaz artışı, aspartat aminotransferaz artışı, karaciğer enzimi artışı ve transaminazlarda artışı içerir.

l hepatit, otoimmün hepatit, toksik hepatit, hepatoselüler hasar, akut hepatit ve hepatotoksisiteyi içerir.

m eritematöz döküntü, yaygın döküntü, maküler döküntü, makülopapüler döküntü, papüler döküntü, prüritik döküntü, püstüler döküntü, eritem, egzama ve döküntüyü içerir.

n yaygın prürit ve prüriti içerir.

o otoimmün nefrit, tübülointerstisyal nefrit, nefrit, glomerulonefrit ve membranöz glomerülonefriti içerir.

p doz uygulaması yapıldığı gün veya doz uygulamasından 1 gün sonra başlayan infüzyonla ilişkili reaksiyon ve ürtikeri içerir.

Seçili advers reaksiyonların tanımı

IMFINZI en yaygın olarak immün aracılı advers reaksiyonlarla ilişkilendiril­mektedir. Ciddi reaksiyonlar da dahil olmak üzere bunların çoğu, uygun tıbbi tedavinin başlamasından veya IMFINZI’nin durdurulmasından sonra çözülmüştür. Aşağıdaki immün aracılı advers reaksiyonlara ilişkin veriler, PACIFIC Çalışmasını ve iki ek çalışmayı (ilerlemiş solid tümörleri bulunan hastalar üzerinde gerçekleştirilmiş çok kohortlu, açık etiketli bir klinik çalışma ve lokal olarak ilerlemiş veya metastatik KHDAK hastaları üzerinde gerçekleştirilmiş bir açık etiketli çalışma) içeren ve 1889 hastayı kapsayan bir birleşik güvenlilik veritabanını yansıtmaktadır. Bütün çalışmalarda IMFINZI, 2 haftada bir 10 mg/kg dozunda uygulanmıştır. Bu advers reaksiyonlara yönelik tedavi kılavuzları bölüm 4.4’te açıklanmıştır.

İmmün aracılı pnömonit

IMFINZI monoterapisine ilişkin birleşik güvenlilik veritabanında (n = 1889 çoklu tümör tipi), immün aracılı pnömonit 79 (%4,2) hastada ortaya çıkmıştır ve bunlara 12 (%0,6) hastadaki Derece 3, 1 (< %0,1) hastadaki Derece 4 ve 5 hastadaki (%0,3) Derece 5 olay dahildir. Başlangıca kadar geçen medyan süre 53 gün (aralık: 1–341 gün) olarak belirlenmiştir. 79 hastanın 40’ı yüksek doz kortikosteroid tedavisi görmüştür (günde en az 40 mg prednizon veya eşdeğeri) ve 2 hasta aynı zamanda infliksimab almıştır. IMFINZI 26 hastada durdurulmuştur. 42 hastada olaylar çözümlenmiştir.

İmmün aracılı pnömonit, PACIFIC Çalışmasında çalışmanın başlangıcından önceki 1 ila 42 gün içinde en az 2 kür eşzamanlı kemoradyoterapi ile uygulanan tedaviyi tamamlayan hastalarda (%10,7), birleşik güvenlilik veritabanındaki diğer hastalara (%2,0) kıyasla daha sık şekilde ortaya çıkmıştır.

PACIFIC Çalışmasında, (IMFINZI kolunda n = 475, plasebo kolunda n = 234) immün aracılı pnömonit IMFINZI uygulanan gruptaki 51 (%10,7) hastada ve plasebo grubunda yer alan 16 (%6,8) hastada ortaya çıkmıştır ve IMFINZI alan 8 (%1,7) hastada ve plasebo alan 6 (%2,6) hastada ortaya çıkan Derece 3 olaylar ile IMFINZI alan 4 (%0,8) hastada ve plasebo alan 3 (%1,3) hastada ortaya çıkan Derece 5 olaylar buna dahildir. Başlangıca kadar geçen medyan süre IMFINZI uygulanan grupta 53 gün (aralık: 1–341 gün), plasebo grubunda ise 55,5 gün (aralık: 0–231 gün) olarak belirlenmiştir. IMFINZI uygulanan grupta 51 hastanın 44’ü sistemik kortikosteroid tedavisi görmüştür ve bunların 28’ine yüksek doz (günde en az 40 mg prednizon veya eşdeğeri) kortikosteroid tedavisi uygulanmış, 2 hasta ise aynı zamanda infliksimab almıştır. Plasebo grubunda 16 hastanın 11’i sistemik kortikosteroid tedavisi görmüştür ve bunların 9’una yüksek doz (günde en az 40 mg prednizon veya eşdeğeri) kortikosteroid tedavisi uygulanmıştır. IMFINZI uygulanan gruptaki 27 hastada, plasebo uygulanan grupta ise 6 hastada olay çözümlenmiştir.

İmmün aracılı hepatit

IMFINZI monoterapisine ilişkin birleşik güvenlilik veritabanında, immün aracılı hepatit 19 (%1,0) hastada ortaya çıkmıştır ve bunlara 11 (%0,6) hastadaki Derece 3 ve 1 (< %0,1) hastadaki Derece 5 (ölümcül) olay dahildir.

Başlangıca kadar geçen medyan süre 70 gün (aralık: 15–312 gün) olarak belirlenmiştir. 19 hastanın 13’ü yüksek doz kortikosteroid tedavisi görmüştür (günde en az 40 mg prednizon veya eşdeğeri). Bir hasta aynı zamanda mikofenolat tedavisi görmüştür. IMFINZI 4 hastada durdurulmuştur. 13 hastada olaylar çözümlenmiştir.

İmmün aracılı koli t

IMFINZI monoterapisine ilişkin birleşik güvenlilik veritabanında, immün aracılı kolit veya diyare 31 (%1,6) hastada ortaya çıkmıştır ve bunlara 6 (%0,3) hastadaki Derece 3 ve 1 (< %0,1) hastadaki Derece 4 olay dahildir. Başlangıca kadar geçen medyan süre 74 gün (aralık: 1–365 gün) olarak belirlenmiştir. 31 hastanın 16’sı yüksek doz kortikosteroid tedavisi görmüştür (günde en az 40 mg prednizon veya eşdeğeri). Bir hasta aynı zamanda infliksimab tedavisi görmüştür. IMFINZI 8 hastada durdurulmuştur. 23 hastada olaylar çözümlenmiştir.

İmmün aracılı endokrinopatiler

Hipotiroidizm

IMFINZI monoterapisine ilişkin birleşik güvenlilik veritabanında, immün aracılı hipotiroidizm 137 (%7,3) hastada ortaya çıkmıştır ve bunlara 1 (< %0,1) hastadaki Derece 3 olay dahildir. Başlangıca kadar geçen medyan süre 85 gün (aralık: 9–378 gün) olarak belirlenmiştir. 137 hastanın 134’üne hormon replasman tedavisi uygulanmıştır ve iki hasta hipotiroidizm için yüksek doz kortikosteroid tedavisi (günde en az 40 mg prednizon veya eşdeğeri) ve takiben hormon replasmanı almıştır. Hastaların hiçbirinde IMFINZI hipotiroidizm nedeniyle durdurulmamıştır.

Hipertiroidizm

IMFINZI monoterapisine ilişkin birleşik güvenlilik veritabanında, immün aracılı hipertiroidizm 34 (%1,8) hastada ortaya çıkmıştır, Derece 3 veya 4 vaka gözlenmemiştir. Başlangıca kadar geçen medyan süre 41 gün (aralık: 14–195 gün) olarak belirlenmiştir. 34 hastanın 26’sı ilaç tedavisi görmüştür (tinamazol, karbimazol, propiltiyourasil veya beta-bloker), 12 hasta hipertiroidizm hipotiroidizme dönüştüğünde tiroksin almıştır, 12 hasta sistemik kortikosteroidler almıştır ve bu 12 hastanın 3’ü yüksek doz (günde en az 40 mg prednizon veya eşdeğeri) kortikosteroid tedavisi görmüştür. Hastaların hiçbirinde IMFINZI hipertiroidizm nedeniyle durdurulmamıştır. Sekiz hasta hipertiroidizmi takiben hipotiroidizm yaşamıştır.

Adrenal yetmezlik

IMFINZI monoterapisine ilişkin birleşik güvenlilik veritabanında, immün aracılı adrenal yetersizlik 7 (%0,4) hastada ortaya çıkmıştır ve bunlara 1 (< %0,1) hastadaki Derece 3 olay dahildir. Başlangıca kadar geçen medyan süre 141 gün (aralık: 70–265 gün) olarak belirlenmiştir. 7 hastanın tümü sistemik kortikosteroid tedavisi görmüştür; 7 hastanın 2’sine yüksek doz (günde en az 40 mg prednizon veya eşdeğeri) kortikosteroid tedavisi uygulanmıştır. Hastaların hiçbirinde IMFINZI adrenal yetersizlik nedeniyle durdurulmamıştır. 1 hastada olay çözümlenmiştir.

Tip 1 diabetes mellitus

IMFINZI monoterapisine ilişkin birleşik güvenlilik veritabanında, immün aracılı tip 1 diabetes mellitus 1 (<%0,1) hastada ortaya çıkmıştır (Derece 3). IMFINZI tip 1 diabetes mellitus nedeniyle durdurulmuştur. Olay ortaya çıkana kadar geçen süre 42 gün olmuştur. Bu 1 hasta insülin almıştır.

Hipofizitis/Hi­popitütiarizm

IMFINZITM monoterapisi ile birleştirilmiş güvenlilik veri tabanında, immün aracılı hipopitüitarizm 1 (<%0,1) hastada (Derece 3) görülmüştür. Bu 1 hasta yüksek doz

kortikosteroid tedavisi (günde en az 40 mg prednizon veya eşdeğeri) almış ve IMFINZITM tedavisini bırakmamıştır.

İmmün aracılı nefrit

IMFINZI monoterapisine ilişkin birleşik güvenlilik veritabanında, immün aracılı nefrit 3 (%0,2) hastada ortaya çıkmıştır ve bunlara 1 (< %0,1) hastadaki Derece 3 olay dahildir. Başlangıca kadar geçen medyan süre 95 gün (aralık: 28–239 gün) olarak belirlenmiştir. 31 hastanın 2’si (%0,1) yüksek doz kortikosteroid tedavisi görmüştür (günde en az 40 mg prednizon veya eşdeğeri). IMFINZI 3 hastanın tümünde durdurulmuştur. 2 hastada olaylar çözümlenmiştir.

İmmün aracılı döküntü

IMFINZI monoterapisine ilişkin birleşik güvenlilik veritabanında, immün aracılı döküntü veya dermatit 30 (%1,6) hastada ortaya çıkmıştır ve bunlara 7 (%0,4) hastadaki Derece 3 olay dahildir. Başlangıca kadar geçen medyan süre 74 gün (aralık: 1–365 gün) olarak belirlenmiştir. 30 hastanın 11’i yüksek doz kortikosteroid tedavisi görmüştür (günde en az 40 mg prednizon veya eşdeğeri). IMFINZI 2 hastada durdurulmuştur. 18 hastada olaylar çözümlenmiştir.

İnfüzyon ile ilişkili reaksiyonlar

IMFINZI monoterapisine ilişkin birleşik güvenlilik veritabanında, infüzyonla ilişkili reaksiyonlar 35 (%1,9) hastada ortaya çıkmıştır ve bunlara 5 (%0,3) hastadaki Derece 3 olay dahildir.

Laboratuar Anomalileri

PACIFIC Çalışmasında durvalumab ile tedavi uygulanan hastalarda, başlangıca göre kötüleşen bir laboratuvar anormalliği yaşayan hastaların oranı aşağıdaki gibidir: > ULN ve başlangıcın üzerine alanin aminotransferaz artışı için %38,5 (tüm Dereceler), %2,3 (Derece 3–4), aspartat aminotransferaz artışı için %36,0 (tüm Dereceler), %2,8 (Derece 3–4), kreatinin artışı için %16,3 (tüm Dereceler), TSH artışı için %26,5 (tüm Dereceler), < LLN ve başlangıcın altına TSH düşüşü için %31,9 (tüm Dereceler).

İmmünojenisite

2 haftada bir 10 mg/kg IMFINZI ile tedavi uygulanan ve anti-ilaç antikor (ADA) varlığı açısından değerlendirilebilir olan 1570 hastanın %2,9’unda (45/1570) tedaviyle birlikte ortaya çıkan ADA’lar açısından pozitif test sonucu elde edilmiştir. Hastaların %0,5’inde (8/1570) durvalumaba karşı nöutralize edici antikorlar (nAb) tespit edilmiştir. ADA’ların varlığı güvenlilik üzerinde klinik açıdan anlamlı etki ortaya çıkarmamıştır. ADA’nın etkililik üzerindeki etkisinin belirlenmesi için hasta sayısı yeterli değildir. Popülasyon farmakokinetiği analizine göre ADA açısından pozitif hastalarda hafifçe daha düşük maruziyet beklenmektedir, fakat FK maruziyetteki azalma tipik bir hastayla karşılaştırıl­dığında %30’un altındadır ve klinik açıdan anlamlı kabul edilmemektedir.

Yaşlılar

Yaşlılar (> 65 yaş) ile daha genç hastalar arasında güvenlilik açısından genel olarak farklılık bildirilmemiştir. 75 yaş veya üzeri KHDAK hastalarından elde edilmiş veriler sınırlıdır.

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar / risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)’ne bildirmeleri gerekmektedir e-posta: tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99).

4.9. doz aşımı ve tedavisi

Durvalumab ile doz aşımı konusunda herhangi bir bilgi yoktur. Doz aşımı durumunda, hastalar advers reaksiyon belirtileri veya semptomları açısından yakından izlenmelidir ve derhal uygun semptomatik tedavi başlatılmalıdır.

5. farmakoloji̇k özelli̇kler

5.1. farmakodinamik özellikler

Olaylar/N (%)

Tüm Hastalar

PD-L1 TC >%1

PD-L1 TC >%25

33/97 (%34,0) 22/47 (%46,8) 0,60 (0,35, 1,03)

41/90 (%45,6) 19/58 (%32,8) 1,36 (0,79, 2,34)

PD-L1 TC < %1

PD-L1 Bilinmiyor

HR (%95 CI)

183/476 (%38,4) 116/237 (%48,9) 0,68 (0,53, 0,87)

70/212 (%33,0) 45/91 (%49,5) 0,53 (0,36, 0,77)

37/115 (%32,2) 23/44 (%52,3) 0,46 (0,27, 0,78)

72/174 (%41,4) 52/88 (%59,1) 0,62 (0,43, 0,89)

Şekil 6: PD-L1 Ekspresyonuna göre Forest PFS grafiği

Genel olarak, PD-L1 TC >%1 alt grubunda durvalumabın güvenlilik profili, PD-L1 TC <%1 alt grubunda olduğu gibi, tedavi niyetli popülasyonla tutarlılık sergilemiştir.

Hasta tarafından bildirilen sonuçlar

Hasta tarafından bildirilen semptomlar, fonksiyon ve sağlıkla ilişkili yaşam kalitesi (HRQoL), EORTC QLQ-C30 ve akciğer kanseri modülü (EORTC QLQ-LC13) kullanılarak toplanmıştır. LC13 ve C30 başlangıçta, ilk 8 hafta boyunca her 4 haftada bir, ardından tedavi periyodunun tamamlanmasına veya toksisite veya hastalık progresyonundan dolayı IMFINZI’nin kesilmesine kadar her 8 haftada bir değerlendiril­miştir. Uyumun IMFINZI ve plasebo tedavisi grupları arasında benzer olduğu görülmüştür (değerlendiri­lebilir tamamlanmış formlar toplamda %83’e karşılık %85,1).

Başlangıçta, IMFINZI ve plasebo grupları arasında hasta tarafından bildirilen semptomlarda, fonksiyonda ve HRQoL’de hiçbir fark gözlenmemiştir. 48. Haftaya kadar çalışma boyunca, IMFINZI ile plasebo grupları arasında semptomlar, işlevsellik ve HRQoL (10 puana eşit veya daha büyük bir fark ile değerlendirildiği üzere) açısından klinik olarak anlamlı bir fark ortaya çıkmamıştır.

Pediatrik , popülasyon

Avrupa İlaç Kurumu malign neoplazmaların (merkezi sinir sistemi tümörleri, hematopoietik ve lenfoid doku neoplazmaları hariç) tedavisinde pediatrik popülasyonun tüm alt gruplarında durvalumab ile yapılan çalışma sonuçlarının sunulması zorunluluğunu kaldırmıştır (pediatrik kullanım bilgileri için bkz. bölüm 4.2).

5.2. farmakokinetik özellikler

Emilim:

IMFINZI' nin intravenöz yolla uygulandığı düşünülürse, IMFINZI' nin absorpsiyonuyla ilgili veri mevcut değildir.

Biyotransforma­syon:

IMFINZI, IgG1 alt sınıfına dahil bir immünoglobülindir ve bu nedenle metabolize edilmez. Bunun yerine Imfinzi, endojen IgG moleküllerine benzer şekilde, retiküloendotelyal sistem tarafından peptit ve amino asit bileşenlerine katabolize edilmektedir ve nihai ürünler endojen aminoasit havuzuna alınmaktadır.

Dağılım:

1878 hastayı içeren bir popülasyon farmakokinetik analizine dayalı olarak iki haftada bir >10 mg/kg doz aralığında geometrik ortalama kararlı durum dağılım hacmi (Vss) 5,64 L’dir.

Eliminasyon:

Durvalumab klerensi (KL) zaman içinde azalarak 365. günde 8,6 mL/saat geometrik ortalama kararlı durum klerensi (KLss) ile sonuçlanmış olup, KLss’deki düşüşün klinik olarak anlamlı olduğu değerlendiril­memiştir. Başlangıç KL değerine dayalı terminal yarılanma ömrü (t1/2) yaklaşık 18 gündür. Durvalumabın primer eliminasyon mekanizmaları hedef aracılı dağılım veya retiküloendotelyal sistem yoluyla protein katabolizmasıdır.

Doğrusallık/Doğru­sal Olmayan Durum:

Durvalumabın farmakokinetiği solid tümörleri olan 1902 hastada iki, üç veya dört haftada bir uygulanan 0,1 ila 20 mg/kg aralığındaki dozlarla çalışılmıştır. Farmakokinetik maruziyeti <3 mg/kg dozlarda doz orantısal değerin üzerinde (doğrusal olmayan farmakokinetik) ve >3 mg/kg dozlarda doz orantısal bir şekilde (doğrusal farmakokinetik) artmıştır. Kararlı duruma yaklaşık 16 haftada ulaşılmıştır.

Diğer özel popülasyonlar:

Yaş (19 – 96 yaş), vücut ağırlığı (34 – 149 kg), cinsiyet, pozitif anti-ilaç antikor (ADA) durumu, albümin düzeyleri, LDH düzeyleri, kreatinin düzeyleri, çözünebilir PD-L1, tümör tipi, ırk veya ECOG durumu durvalumabın farmakokinetiği üzerinde klinik olarak anlamlı bir etkisi ortaya çıkarmamıştır.

Böbrek yetmezliği:

Hafif (kreatinin klirensi (CrCL) 60 ila 89 mL/dak) ve orta dereceli (kreatinin klirensi (CrCL) 30 ila 59 mL/dak) böbrek yetersizliği, durvalumabın farmakokinetiği üzerinde klinik olarak anlamlı bir etki sergilememiştir. Şiddetli böbrek yetersizliğinin (CrCL 15 ila 29 mL/dak) durvalumabın farmakokinetiği üzerindeki etkisi bilinmemektedir.

Karaciğer yetmezliği:

Hafif karaciğer yetersizliği (bilirubin < ULN ve AST > ULN veya bilirubin > 1,0 ila 1,5 x ULN ve herhangi bir AST), durvalumabın farmakokinetiği üzerinde klinik olarak anlamlı bir etki sergilememiştir. Orta dereceli karaciğer yetersizliğinin (bilirubin > 1,5 ila 3 x ULN ve herhangi bir AST) veya şiddetli karaciğer yetersizliğinin (bilirubin > 3,0 x ULN ve herhangi bir AST) durvalumabın farmakokinetiği üzerindeki etkisi bilinmemektedir; bununla birlikte, IgG monoklonal antikorları primer olarak hepatik mekanizmalar yoluyla temizlenmediğinden, karaciğer fonksiyonundaki bir değişikliğin durvalumab maruziyetini etkilemesi beklenmemektedir.

5.3. klinik öncesi güvenlilik verileri

Karsinojenisite ve mutajenisite

Durvalumabın karsinojenik ve genotoksik potansiyeli değerlendiril­memiştir.

Üreme toksikolojisi

Literatürde bildirildiği gibi, PD-1 / PD-L1 mekanizması, annenin fetüse karşı bağışıklık toleransını devam ettirerek gebeliğin korunmasında merkezi bir rol oynar ve fare allojenik gebelik modellerinde PD-L1 sinyalinin bozulmasının fetüs kaybında bir artışa yol açtığı gösterilmiştir. Hayvan üreme çalışmalarında, hamile cynomolgus maymunlarına gebeliğin onaylanmasından başlanarak doğumdan kadar 10 mg / kg durvalumab klinik dozunda gözlemlenenden yaklaşık 18 kat daha yüksek maruziyet düzeylerinde (EAA’ya göre) durvalumab uygulamasının plasenta transferi ile ilişkili olduğu ancak maternal toksisite veya embriyofetal gelişim, gebelik sonucu veya postnatal gelişim üzerine etki göstermediği gözlenmiştir. Doğumdan sonraki 28. günde cynomolgous maymunun sütünde göz ardı edilebilir düzeyde durvalumab tespit edilmiştir.

6. farmasöti̇k özelli̇kler

6.1. yardımcı maddelerin listesi

L-histidin

L-histidin hidroklorür monohidrat

a,a-Trehaloz dihidrat

Polisorbat 80

Enjeksiyonluk su

6.2. geçimsizlikler

Bu tıbbi ürün, Bölüm 6.6’da belirtilenler dışında başka tıbbi ürünler ile karıştırılmamalıdır.

Ürünün seyreltilmesinde %0.9 Sodyum Klorür Enjeksiyon veya %5 Dekstroz Enjeksiyon kullanılmalıdır.

Geçimlilik çalışmaları polyolefin (PO) veya polivinil-klorür (PVC) infüzyon torbaları ile yapıldığından, infüzyonluk çözelti hazırlanırken sadece PO veya PVC infüzyon torbaları kullanılmalıdır.

6.3. raf ömrü

Açılmamış flakon

2°C – 8°C arasında buzdolabında saklandığında 24 ay

Seyreltilmiş çözelti

Hemen kullanılmayacak olduğu takdirde, ZMFINZFm kullanım sırasındaki kimyasal ve fiziksel stabilitesinin, flakonun delinme zamanından uygulamanın başlangıcına kadar 2°C ila 8°C’de 24 saatten fazla olmayan bir süre veya 25°C’ye kadar olan oda sıcaklığında 4 saat boyunca korunduğu gösterilmiştir.

6.4. saklamaya yönelik özel tedbirler

Açılmamış flakon

2°C – 8°C arasında buzdolabında saklayınız.

Dondurmayınız.

Çalkalamayınız.

Işıktan korumak için orijinal ambalajında saklayınız.

Seyreltilen çözelti

İnfüzyonun hazırlanmasından sonraki saklama koşulları için Bölüm 6.3’e bakınız.

6.5. ambalajın niteliği ve içeriği

Elastomerik tıpa ve gri alüminyum flip-off contalı 10 mL’lik Tip 1 cam flakon içindeki 2,4 mL konsantre, 120 mg durvalumab içerir. 1 flakonluk ambalaj büyüklüğü.

6.6. beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmelik”lerine uygun olarak imha edilmelidir.

Çözeltinin hazırlanması

IMFINZITM, tek dozluk bir flakonda sunulmaktadır ve herhangi bir koruyucu içermemektedir. Bu nedenle çözelti hazırlanıyorken aseptik teknik kullanılmalıdır.

Uygulama

7. ruhsat sahi̇bi̇

AstraZeneca İlaç San. ve Tic. Ltd. Şti.

Büyükdere Cad. Yapı Kredi Plaza B Blok

Kat 3–4 34330 Levent-İstanbul

8. ruhsat numarasi

2020/223

9. i̇lk ruhsat tari̇hi̇/ruhsat yeni̇leme tari̇hi̇

İlk ruhsat tarihi: 23.10.2020

Ruhsat yenileme tarihi: