KISA ÜRÜN BİLGİSİ - FLUDEX SR 1,5 MG SÜREKLİ SALIM SAĞLAYAN TABLET
1. beşeri̇ tibbi̇ ürünün adi:
FLUDEX SR 1.5 mg sürekli salım sağlayan tablet.
2. kali̇tati̇f ve kanti̇tati̇f bi̇leşi̇m
Etkin madde: 1.5 mg indapamid
Yardımcı maddeler: 124.5 mg laktoz monohidrat (buzağı kaynaklı)
Yardımcı maddeler için (bkz. Bölüm 6.1.)
3. farmasöti̇k form
Yuvarlak, beyaz, sürekli salım sağlayan film kaplı tablet.
4. kli̇ni̇k özelli̇kler
4.1 terapötik endikasyonlar
Fludex SR yetişkinlerde esansiyel hipertansiyon tedavisinde endikedir.
4.2 pozoloji ve uygulama şeklitercihen sabah olmak üzere günde bir tablet.
Tablet bir bardak su ile bütün olarak çiğnenmeden yutulmalıdır.
Yüksek dozlar, indapamid’in antihipertansif etkisini artırmaz ancak salüretik etkilerde artış görülür.
Oral yoldan alınır.
Ciddi böbrek yetmezliği olan hastalarda (kretinin klerensi 30ml/dk altında ise) tedavi kontrendikedir.
Tiyazid ve benzeri diüretikler sadece renal fonksiyonların normal olduğu veya minimal düzeyde bozulduğu durumlarda tamamen etkilidir.
Ciddi karaciğer yetmezliği olan hastalarda tedavi kontrendikedir.
FLUDEX SR’ın etkililiği ve güvenliliği çocuklar ve ergenlik çağındaki gençlerde araştırılmamıştır. Veri bulunmamaktadır.
Yaşlı hastalarda plazma kreatinin yaş, kilo ve cinsiyete göre ayarlanmalıdır. Eğer böbrek fonksiyonları normal veya çok az derecede bozuk ise yaşlı hastalar FLUDEX SR ile tedavi edilebilir.
4.3 kontrendikasyonlar
– Ürünün içerdiği etkin maddeye,yardımcı maddelere veya sülfonamid türevi ilaçlara aşırı duyarlılık,
– Ciddi böbrek yetmezliği,
– Ciddi karaciğer yetmezliği veya hepatik ensefalopati,
– Hipokalemi.
4.4 özel kullanım uyarıları ve önlemleri
Özel uyarılar:
Hepatik bozukluklar:
Karaciğer fonksiyonu bozuk olduğu zaman, tiyazid ve bu gruptan diüretikler hepatik ensefalopati’ye (özellikle elektrolit dengesizliği durumlarında) sebebiyet verebilirler. Bu gibi durumlarda, diüretik tatbiki derhal kesilmelidir.
Fotosensitivite:
Tiyazid ve tiyazid benzeri diüretiklerle fotosensitivite reaksiyonları bildirilmiştir (bkz. Bölüm 4.8). Tedavi sırasında fotosensitivite reaksiyonu oluşursa tedavinin durdurulması tavsiye edilir. Eğer diüretik tedavisi tekrar başlatılacaksa güneşe veya suni UVA ışınlarına maruz kalan bölgeler korunmalıdır.
Önlemler:
Su ve elektrolit dengesi:
– Plazma sodyum:
Tedaviye başlamadan önce ve daha sonra belirli aralıklarla ölçülmelidir. Kanda sodyum seviyesindeki düşüş asemptomatik olabilir ve bundan ötürü özellikle yaşlı, sirozlu hastalarda daha sık muntazam kontrol gerektirmektedir. (bkz. Bölüm 4.8 ve 4.9). Herhangi bir diüretik tedavisi bazen çok ciddi sonuçlara sebebiyet veren hiponatremiye neden olabilir. Hipovoleminin eşlik ettiği hiponatremi dehidrasyon veya ortostatik hipotansiyondan sorumlu olabilir. Eş zamanlı klorür iyonu kaybı sekonder kompensatuar metabolik alkaloza neden olabilir: bu etkinin insidansı ve derecesi hafiftir.
– Plazma potasyum:
Hipokalemiye bağlı olan potasyum kaybı tiyazid ve benzeri olan diüretiklerin en büyük riskidir. Hipokaleminin başlama riski (<3.4 mmol/l) belli yüksek risk popülasyonunda önlenmelidir; (yaşlı, kötü beslenmiş veya çok ilaç tedavisi gören ödem ve assiti olan sirozlu hastalar, koroner arter hastalığı ve kalp yetmezliği olan hastalarda). Bu durumda, hipokalemi dijitalis preparatlarının kardiyak toksisitesini ve aritmi riskini arttırır.
Uzun QT aralığı olan hastalar, kaynağı ister konjenital, ister iyatrojenik olsun, risk altındadırlar. Hipokalemi, bradikardide de olduğu gibi, ciddi aritmilerin oluşumunu, özellikle fatal bir durum olabilen “torsades de pointes”i ortaya çıkaran bir faktör olabilir.
Yukarıda belirtilen her durumda da daha sık plazma potasyum ölçümü gerekir. Plazma potasyumun ilk ölçümü tedavinin başlangıcını takip eden ilk hafta içinde olmalıdır. Hipokalemi saptandığında düzeltilmelidir.
– Plazma kalsiyum:
Tiyazid ve benzeri diüretikler, üriner sistemden kalsiyum atılımının azalmasına sebebiyet verebilir ve kandaki kalsiyum değerlerinde az ve geçici artış görülebilir. Daha önceden belirlenememiş hiperparatiroidizme bağlı aşikar hiperkalsemi olabilir.
Tedavi, paratiroid fonksiyonunun araştırılmasından önce sona erdirilmelidir.
Kan glukozu:
Diyabetiklerde ve özellikle de hipokalemi varlığında buna bağlı olarak hipokalemi olduğunda, kanda glukoz seviyesinin ölçümü önemlidir.
Ürik asit:
Hiperürisemik hastalarda gut ataklarına eğilim artabilir.
Böbrek fonksiyonları ve diüretikler:
Tiyazid ve benzeri diüretikler sadece renal fonksiyonların normal olduğu veya minimal düzeyde bozulduğu durumlarda tamamen etkilidir. (Plazma kreatinin seviyesinin erişkinlerde 25 mg/l veya 220pmol/l altında olduğu durumlarda). Yaşlılarda, plazma kreatinin, yaşa, kiloya ve cinsiyete bağlı olarak ayarlanmalıdır.
Tedavinin başlangıcında, su ve sodyum kaybına bağlı sekonder olarak gelişen hipovolemi, glomerüler filtrasyonda azalmaya yol açabilir. Bu da plazma kreatinin ve üre düzeylerinde artışa neden olabilir. Bu geçici fonksiyonel renal yetersizlik, normal renal fonksiyonu olan kişiler için söz konusu olamaz fakat daha önceden renal yetmezliği olan kişilerde durumu bozabilir.
Sporcularda:
Bu ilacın aktif maddesi antidoping testleri sırasında pozitif reaksiyon verebilir. Sporcularda dikkatli olunması gerekir.
Laktoz intoleransı:
Bu ilaç, 124.5 mg laktoz içermektedir. Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp laktaz yetmezliği ya da glukoz-galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastaların bu ilacı kullanmamaları gerekir.
4.5 Diğer tıbbi ürünlerle etkileşim ve diğer etkileşim şekilleri
Önerilmeyen kombinasyonlar:
Lityum:
Tuzsuz diyette olduğu gibi, doz aşımı belirtileri göstererek kanda lityum konsantrasyonu artar (lityumun idrarla atılımı azalır). Buna rağmen, diüretik kullanımı tavsiye ediliyorsa, kanda lityum düzeyi ölçülmeli ve doz buna göre ayarlanmalıdır.
Kullanımında önlem alınması gereken kombinasyonlar:
Torsades de pointes’e neden olan ilaçlar:
Sınıf Ia antiaritmikler (kinidin, hidrokinidin, disopiramid) Sınıf III antiaritmikler (amiodaron, sotalol, dofetilid, ibutilid) Bazı antipsikotikler:– Fenotiazinler (klorpromazin, siyamemazin, levomepromazin, tioridazin, trifluoperazin),
– Benzamidler (amisülpirid, sülpirid, sültoprid, tiaprid),
– Butirofenonlar (droperidol, haloperidol),
– Diğer: bepridil, sisaprid, difemanil, eritromisin IV, halofantrin, mizolastin, pentamidin, sparfloksasin, moksifloksasin, vinkamin IV
-Ventriküler aritmi riskinin artması, özellikle torsades de pointes (hipokalemi bir risk faktörüdür). Kombinasyona başlamadan önce hipokalemi gerekirse izlenip düzeltilmelidir. Klinik bulgular, plazma elektrolitleri ve EKG izlenmelidir.
Hipokalemi durumunda, torsades de pointes’e neden olma dezavantajı olmayan maddeler kullanılmalıdır.
NSAİİ’ler (sistemik), selektif COX-2 inhibitörleri ve yüksek doz salisilik asit (>3g/gün): İndapamidin antihipertansif etkisinin olası azalışı.
Dehidrate olan hastalarda (azalmış glomerüler filtrasyon) akut renal yetmezlik riski görülür.
Hasta hidrate edilir ve tedavinin başında renal fonksiyon kontrol edilir.
Anjiotensin dönüştürücü enzim (ADE) inhibitörleri:
Daha önceden sodyum eksikliği olan (özellikle renal arter stenozlu) hastalarda, anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörleri ile tedavi başlandığında, ani hipotansiyon veya akut renal yetersizlik riski olur.
Esansiyel hipertansiyonda , daha önceki diüretik tedavisi sodyum eksikliğine sebep olmuş ise;
– ya ADE inhibitörü ile tedaviye başlamadan 3 gün önce diüretik kesilir ve gerekirse potasyum tutucu özelliği olmayan diüretik’e tekrar başlanır,
– ya da ADE inhibitörü başlangıçta küçük dozda verilir ve sonra yavaş yavaş arttırılır.
Konjestif kalp yetmezliğinde , mümkünse potasyum tutucu özelliği olmayan diüretiğin dozunda azaltma yapılarak, çok düşük dozda ADE inhibitörü ile başlanmalıdır.
Bütün durumlarda , ADE inhibitörü ile tedavinin ilk haftalarında renal fonksiyon (plazma kreatinin) izlenmelidir.
Hipokalemiye neden olan diğer hipokalemik maddeler: amfoterisin B (IV), gluko ve mineralakortikoidler (sistemik), tetrakosaktid, stimülan laksatifler:
Hipokalemi riski artar (aditif etki).
Dijitalis tedavisi ile birlikte uygulandığında plazma potasyum takibi, gerekli ise düzeltilmesi özellikle akılda tutulmalıdır. Non-stimülan laksatifler kullanılmalıdır.
Baklofen:
Antihipertansif etkiyi arttırır.
Hasta hidrate edilmelidir. Tedavi başlangıcında renal fonksiyon izlenmelidir.
Dijitalis preperatları:
Hipokalemi, dijitallerin toksik etkilerini göstermesine zemin hazırlar.
Kanda potasyum ölçümü ve EKG gerekir. Gerekirse tedavi tekrar gözden geçirilir.
Allopurinol:
Allopurinolün indapamidle birlikte kullanımı hipersensitivite reaksiyonlarının insidansını artırabilir.
Dikkate alınması gereken kombinasyonlar:
Potasyum tutucu diüretikler (amilorid, spironolakton, triamteren)
Bazı hastalarda bu tür rasyonel kombinasyonların kullanılması faydalı olsa da hipokalemi veya hiperkalemi (özellikle böbrek yetmezliği veya diyabeti olan hastalarda) hala oluşabilmektedir.
Plazma potasyumu ve EKG izlenmeli, gerekirse tedavi tekrar gözden geçirilmelidir.
Metformin:
Muhtemelen diüretiklerle özellikle de kıvrım diüretikleri ile ilişkili fonksiyonel böbrek yetmezliğinin neden olduğu metformine bağlı artmış laktik asidoz riski bulunmaktadır.
Plazma kreatinin seviyesi erkeklerde 15 mg/l (135 ^mol/l) ve kadınlarda 12 mg/l (110 ^mol/l) geçtiği zaman metformin kullanılmamalıdır.
İyot içeren kontrast madde:
Diüretiklerden dolayı oluşan dehidratasyonda, özellikle de yüksek dozda iyot içeren kontrast madde kullanıldığı zamanlarda akut renal yetmezlik riski artar.
İyotlu bileşiğin tatbikinden önce rehidratasyon önerilir.
İmipramin benzeri antidepresanlar, nöroleptikler:
Antihipertansif etki ve ortostatik hipotansiyon (ilave etki) riskini arttırırlar.
Kalsiyum (tuzları):
Üriner kalsiyum eliminasyonundaki azalmadan dolayı hiperkalsemi riski.
Siklosporin, takrolimus:
Su/sodyum eksikliği bulunmasa dahi, dolaşımdaki siklosporin düzeylerinde herhangi bir değişiklik olmadan plazma kreatinin düzeylerinde artma riski.
Kortikosteroidler, tetrakosaktid (sistemik yoldan):
Antihipertansif etkide azalma (kortikosteroidere bağlı su/sodyum tutulumu).
4.6 gebelik ve laktasyongebelik kategorisi: c
Veri bulunmamaktadır.
Gebe kadınlarda indapamid kullanımı ile ilgili veri yoktur veya sınırlı sayıda veri (300 gebelik vakasından az) bulunmaktadır. Gebeliğin üçüncü trimesterinde uzun süreli tiazide maruz kalınırsa, maternal plazma hacmi ve uteroplasental kan akışında azalma ve buna bağlı olarak feto-plasental iskemi ve gelişmede gecikmeye neden olabilir.
Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar üretme toksisitesi üzerinde doğrudan ya da zararlı etkiler olduğunu göstermemektedir (bkz. Bölüm 5.3).
Tedbir olarak, hamilelik boyunca indapamid kullanımından kaçınılması tercih edilir.
İndapamid/metabolitlerin anne sütüne salgılandığı konusunda yeterli bilgi mevcut değildir.
Sülfonamid türevli ilaçlara karşı aşırı duyarlılık ve hipokalemi görülebilir. Yenidoğanlarda/bebeklerde risk göz ardı edilemez.
İndapamid, emzirme döneminde süt oluşumunu azaltan hatta baskılayan tiazid diüretikleri ile oldukça benzerdir.
İndapamid emzirme dönemi boyunca kullanılmamalıdır.
Dişi ve erkek sıçanlar üzerinde yapılan üreme toksisite çalışmaları fertilite üzerinde herhangi bir etki göstermemiştir (bkz. Bölüm 5.3). Insan fertilitesi üzerinde herhangi bir etki beklenmemektedir.
4.7 araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
FLUDEX SR’ın uyanıklık üzerine bir etkisi yoktur, fakat bazı hastalarda, özellikle tedavinin başlangıcında veya başka bir antihipertansif ilaç eklendiğinde, kan basıncının düşmesine bağlı olarak bireysel tepkiler görülebilir. Sonuç olarak araç ve makine kullanma yeteneği zayıflayabilir.
4.8 i̇stenmeyen etkiler
Güvenlilik profilinin özeti
En yaygın rapor edilen advers reaksiyonlar alerjiye yatkınlığı olan kişilerde başlıca dermatolojik hipersensitivite reaksiyonları, astmatik reaksiyonlar ve makulopapular döküntülerdir.
Klinik çalışmalar süresince hastaların % 10’unda hipokalemi (plazma potasyumu < 3.4 mmol/l) gözlenmiştir ve 4–6 hafta tedaviden sonra hastaların % 4’ünde plazma potasyumu <3.2 mmol/l düzeyindedir. Tedaviden 12 hafta sonra plazma potasyumundaki ortalama düşüş 0.23 mmol/l olmuştur.
Klinik veya laboratuvar parametreleri ile ilgili istenmeyen etkilerin çoğu doza bağımlıdır.
Advers reaksiyonların tablolaştırılmış özeti
İndapamid tedavisi süresince gözlenmiş olan aşağıdaki advers olaylar belirtilen skala doğrultusunda sıralanmıştır: çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100, <1/10); yaygın olmayan (>1/1000, <1/100); seyrek (>1/10000, <1/1000); çok seyrek (<1/10000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).
MedDRA Sistem Organ Sınıfı |
Sıklık
Kan ve lenf sistemi hastalıkları
Agranülositoz
Çok seyrek
Aplastik anemi
Çok seyrek
Hemolitik anemi
Çok seyrek
Lökopeni
Çok seyrek
Trombositopeni
Çok seyrek
Metabolizma ve beslenme hastalıkları
Hiperkalsemi
Çok seyrek
Hipokalemi ile eş zamanlı potasyum kaybı, bazı yüksek riskli popülasyonlarda özellikle ciddi olabilir (bkz. Bölüm 4.4)
Bilinmiyor
Hiponatremi (bkz. Bölüm 4.4)
Bilinmiyor
Sinir sistemi hastalıkları
Vertigo
Seyrek
Yorgunluk
Seyrek
Baş ağrısı
Seyrek
Parestezi
Seyrek
Senkop
Bilinmiyor
Göz hastalıkları
Miyopi
Bilinmiyor
Bulanık görme
Bilinmiyor
Görme bozuklukları
Bilinmiyor
Aritmi
Çok seyrek
Kardiyak hastalıklar | Torsade de pointes (potansiyel olarak ölümcül) (bkz. Bölüm 4.4 ve 4.5) | Bilinmiyor |
Vasküler hastalıklar | Hipotansiyon | Çok seyrek |
Gastrointestinal hastalıklar | Bulantı | Yaygın olmayan |
Kusma | Seyrek | |
Kabızlık | Seyrek | |
Ağız kuruluğu | Seyrek | |
Pankreatit | Çok seyrek | |
Hepato-bilier hastalıklar | Anormal karaciğer fonksiyonu | Çok seyrek |
Karaciğer yetmezliğine bağlı hepatik ensefalopati başlangıcı olasılığı (bkz. Bölüm 4.3 ve 4.4) | Bilinmiyor | |
Hepatit | Bilinmiyor | |
Deri ve deri altı dokusu hastalıkları | Hipersensitivite reaksiyonları | Yaygın |
Makulopapular döküntüler | Yaygın | |
Purpura | Yaygın olmayan | |
Anjiyoödem | Çok seyrek | |
Ürtiker | Çok seyrek | |
Toksik epidermik nekroliz | Çok seyrek | |
Stevens-Johnson Sendromu | Çok seyrek | |
Önceden var olan akut yaygın lupus eritematözün olası kötüleşmesi | Bilinmiyor | |
Fotosensitivite reaksiyonları (bkz. Bölüm 4.4) | Bilinmiyor | |
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları | Renal yetmezlik | Çok seyrek |
Araştırmalar | Elektrokardiyogramda QT uzaması (bkz. Bölüm 4.4 ve 4.5) | Bilinmiyor |
Kanda glukoz artışı (bkz. Bölüm 4.4) | Bilinmiyor | |
Kanda ürik asit artışı (bkz. Bölüm 4.4) | Bilinmiyor | |
Karaciğer enzim seviyelerinde yükselme | Bilinmiyor |
Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TUFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir (; e-posta: ; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99).
4.9 doz aşımı ve tedavisi
Semptomlar
40 mg’a kadar, yani terapötik dozun 27 katına kadar indapamidin herhangi bir toksisitesi olduğu saptanmamıştır.
Akut zehirlenme belirtileri özellikle su ve elektrolit bozuklukları (hiponatremi ve hipokalemi) şeklindedir. Klinik olarak bulantı, kusma, hipotansiyon, kramplar, baş dönmesi, sersemlik, konfüzyonel durumlar, poliüri ya da anüri düzeyine varabilen oligüri (hipovolemi) görülebilir.
Tedavi
Alınan ilk önlemler gastrik lavaj ve/veya aktif kömür uygulamasıyla alınan madde(ler)in hızla elimine edilmesi ve ardından uzmanlaşmış bir merkezde sıvı ve elektrolit dengesinin normale döndürülmesidir.
5. farmakoloji̇k özelli̇kleri̇
5.1 farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup:
ATC kodu: C03BA11 (Diüretikler/Sülfonamidler (Yalın))
Etki mekanizması
İndapamid farmakolojik olarak tiyazid diüretiklerle ilişkili, indol halkalı bir sülfonamid türevidir. İndapamid korteksteki dilüsyonu sağlayan segmentte sodyum reabsorpsiyonunu inhibe ederek etki gösterir. İdrarda sodyum ve klorür atılımını ve bir ölçüye kadar potasyum ve magnezyum atılımını arttırarak idrar çıkışını arttırır ve bu sayede antihipertansif etki gösterir.
Farmakodinamik etkiler
Monoterapide kullanılan faz II ve III çalışmaları antihipertansif etkisinin 24 saat sürdüğünü göstermektedir. Bu etkiler diüretik özelliklerinin zayıf olduğu dozlarda belirgindir.
İndapamidin antihipertansif etkinliği, arteryel kompliyansta gelişme, arteriyoler ve total periferal rezistansta düşüş ile ilişkilidir.
İndapamid sol ventrikül hipertrofisini azaltır.
Belirli bir dozun ötesinde, istenmeyen reaksiyonlar artmaya devam ederken, tiyazid ve benzeri diüretiklerin terapötik etkisi bir platoya ulaşır. Tedavi etkisiz olduğunda, doz arttırılmaya çalışılmamalıdır.
Ayrıca hipertansif hastalarda kısa, orta ve uzun dönemde indapamidin:
– Lipid metabolizmasını, yani trigliseridleri, LDL kolesterolü ve HDL kolesterolü etkilemediği, – Diyabetik hipertansif hastalarda bile karbonhidrat metabolizmasını etkilemediği gösterilmiştir.
5.2 farmakokinetik özelliklerfludex sr sürekli salınım sağlayan matriks sisteminden oluşup, etken madde indapamidin sürekli salınımını sağlamaktadır.
Emilim : Salınan indapamid fraksiyonu hızla ve tamamen gastrointestinal sindirim sistemi ile absorbe edilir.
Gıda alımı absorbsiyon hızını çok az artırır fakat, ilacın absorbe edilen miktarı üzerinde etkisi yoktur.
Tepe serum konsantrasyonlarına ulaşmak için gerekli olan süre bir dozdan sonra 12 saattir, tekrarlanan uygulamalar, 2 doz arası serum düzeylerindeki değişiklikleri azaltır. Bireysel değişkenlik görülebilir.
Dağılım : Plazma proteinlerine bağlanma %79’dur.
Plazma yarılanma ömrü 14 ile 24 saat arasındadır (ortalama 18 saat).
Sabit duruma 7 gün sonra ulaşır.
Tekrarlanan uygulamalar birikime neden olmaz.
Biyotransformasyon ve eliminasyon :
Eliminasyon başlıca idrar (dozun % 70’i) ve feçes (%22) ile inaktif metabolitler halindedir.
Böbrek yetmezliği:
Böbrek yetmezliği olan hastalarda farmakokinetik parametreler değişmemiştir.
5.3 klinik öncesi güvenlilik verileri
İndapamid ile ilgili mutajenite ve karsinojenite testleri negatiftir.
İndapamidin diüretik etkisi, farklı hayvan türlerinde, oral yoldan, en yüksek dozda (terapötik dozun 40–8000 katı) uygulandığında artmaktadır. İntravanöz ve intraperitoneal uygulanan indapamidin, akut toksisite çalışmalarının ana semptomları, indapamidin farmakolojik aktivitesi ile ilgilidir. (Bradipne ve periferal vazodilatasyon).
Reprodüktif toksisite çalışmaları embriyotoksisite ve teratojenisite göstermemiştir.
Dişi ve erkek sıçanlarda fertilite azalmamıştır.
6. farmasöti̇k özelli̇kler
6.1 yardımcı maddelerin listesi
Titanyum dioksit
Gliserol
Hidroksipropilmetilselüloz (Hipromelloz)
Laktoz monohidrat (buzağı kaynaklı)
Polietilen glikol 6000 (Makrogol 6000)
Povidon
Anhidr kolloidal silis
Magnezyum stearat
6.2 geçimsizlikler
Geçerli değildir.
6.3 raf ömrü
24 ay
6.4 saklamaya yönelik özel tedbirler
30°C’nin altında oda sıcaklığında ve nemden koruyarak saklayınız.
6.5 ambalajın niteliği ve içeriği
Karton kutular içinde aluminyum / PVC blister, 30 tablet.
6.6 beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler
Kullanılmamış olan ürünler veya atık materyaller, “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmelikleri”’ne uygun olarak imha edilmelidir.
7. ruhsat sahi̇bi̇
LES LABORATIORES SERVIER – FRANSA lisansı ile
Servier İlaç ve Araştırma A.Ş.
Meydan Sokak, Beybi Giz Kule K: 22/23 34398 Maslak İstanbul
Tel: (212) 329 14 00
Faks: (212) 290 20 30
8. ruhsat numarasi
2017/240
9. i̇lk ruhsat tari̇hi̇ / ruhsat yeni̇leme tari̇hi̇
İlk ruhsatlandırma tarihi: 07.04.2017
Son yenileme tarihi: