DOCETAXEL HOSPIRA 160 MG / 16 ML İNFÜZYON İÇİN ÇÖZELTİ - kisa ürün bi̇lgi̇si̇

DOCETAXEL HOSPIRA 160 mg/16 mİ İnfiizyon İçin Çözelti

2.KALİTATİF VE KANTÎTATİF BİLEŞİM

Etkin madde:

Dosetaksel 160.0 mg

Her bir flakon % 23 (h/h) 182 mg/ml etanol (susuz) içerir.

Yardımcı maddeler için Bölüm 6.1’e bakınız.

3.farmasöti̇k form

İnfüzyon için çözelti

Berrak renksiz açık san renkli çözelti

4.kli̇ni̇k özelli̇kler

4.1. terapötik reaksiyonlar

Meme kanseri

DOCETAXEL HOSPIRA, antrasiklin ve siklofosfamid ile eş zamanlı kombinasyon halinde veya ardışık olarak öpere edilebilir nod-pozitif meme kanseri olan ve tümör büyüklüğü 2 cm ve üzerinde olan öpere edilebilir nod-negatif meme kanseri olan hastalann adjuvan tedavisinde endikedir. Erken evre meme kanseri konusunda uluslararası düzeyde yerleşik kriterlere göre öpere edilebilir nod-negatif meme kanserli hastalarda adjuvan tedavi kemoterapiye uygun hastalarla sınırlıdır. (Bkz. Bölüm 5.1. Farmakodinamik özellikler).

DOCETAXEL HOSPIRA trastuzumab ile kombinasyon halinde, öpere edilmiş aksiler lenf nodu metastazı olmayan, yüksek riskli grupta değerlendirilen immünohistokimyasal yöntemlerle HER-2(+) veya 3(+) olan veya FISH/CISH yöntemleri ile HER-2(+) bulunan hastalann tedavisinde kullanılır.

DOCETAXEL HOSPIRA doksorubisin ile kombine olarak, daha önce sitotoksik tedavi almamış olan, lokal olarak ilerlemiş veya metastatik meme kanseri hastalarının birinci basamak tedavisinde endikedir.

DOCETAXEL HOSPIRA daha önceki kemoterapisi başarılı olmayan, lokal olarak ilerlemiş veya metastatik meme kanseri hastalarının tedavisinde endikedir. Daha önceki kemoterapi antrasiklin veya alkilleyici ajan içermelidir.

DOCETAXEL HOSPIRA trastuzumab ile kombinasyon halinde, daha önce metastatik hastalık için kemoterapi almamış HER-2 neu aşın pozitif (3 pozitif veya FISH tekniği ile pozitif) metastatik meme kanseri hastalanırın tedavisinde endikedir.

DOCETAXEL HOSPIRA ile kapesitabin kombinasyonu daha önceki kemoterapisi başanlı olmayan, lokal olarak ilerlemiş veya metastatik meme kanseri hastalanırın tedavisinde endikedir. Daha önceki tedavi antrasiklin içermelidir.

Küçük hücreli olmavan akciğer kanseri

Sisplatin ile kombinasyon halinde DOCETAXEL HOSPIRA, rezeke edilemeyen, lokal olarak ilerlemiş veya metastatik küçük hücreli olmayan akciğer kanseri bulunan, bu hastalık için daha önce kemoterapi almamış hastalann tedavisinde endikedir.

DOCETAXEL HOSPIRA, daha önceki kemoterapisi başarılı olmayan, lokal olarak ilerlemiş veya metastatik küçük hücreli olmayan akciğer kanseri olan platin bazlı tedaviye yanıtsız hastaların tedavisinde endikedir.

Över kanseri

DOCETAXEL HOSPIRA, epitelyal över kanserinin birinci basamak tedavisinde platin grubu ile kombine olarak kullanılır.

DOCETAXEL HOSPIRA platine sensitif veya platine refrakter nüks över kanserlerinde endikedir.

Baş-boyun kanseri

DOCETAXEL HOSPIRA, lokal ileri, rekürren ve metastatik baş-boyun kanserlerinin tedavisinde endikedir.

Prostat kanseri

DOCETAXEL HOSPIRA, prednison veya prednisolon ile kombinasyon halinde, hormona refrakter metastatik prostat kanseri olan hastaların tedavisinde endikedir.

Mide Adenokarsinomu

DOCETAXEL HOSPIRA, sisplatin ve 5-florourasil ile kombinasyon halinde, metastatik gastroözofageal bileşke adenokarsinomu dahil olmak üzere metastatik mide adenokarsinomu olan, daha önce metastatik hastalık için kemoterapi almamış hastaların tedavisinde endikedir.

4.2. pozoloji ve uygulama şeklimeme, küçük hücreli olmayan akciğer, över, baş-boyun ve mide kanseri hastalan için önerilen premedikasyon, her dosetaksel uygulamasından bir gün önce başlamak üzere, 3 gün süreyle günde 16 mg (günde iki defa 8 mg) deksametazon gibi, sadece oral kortikosteroidlerden oluşmalıdır (bkz. 4.4 özel kullanım uyanlan ve önlemleri). hematolojik toksisite riskini azaltmak için profılaktik g-csf kullanılabilir.

Prostat kanseri için, prednison veya prednisolonun kullanıldığı durumlarda, premedikasyon olarak dosetaksel infüzyonundan 12 saat, 3 saat ve 1 saat önce 8 mg dozunda deksametazonun oral yoldan kullanılması önerilmektedir (Bkz. 4.4 Özel kullanım uyarılan ve önlemleri).

Dosetaksel üç hafta arayla bir saatlik infuzyon şeklinde uygulanır.

Meme kanseri

Öpere edilebilir nod-pozitif ve nod-negatif meme kanserinin adjuvan tedavisinde, önerilen dosetaksel dozu 75 mg/m2 olup, 6 kür olarak her 3 haftada bir doksorubisin 50 mg/m2 ve siklofosfamid 500 mg/m2'den 1 saat sonra uygulanır (TAC rejimi) (aynca bkz. Tedavi sırasında doz ayarlan ).

Öpere edilebilir meme kanseri olan ve tümörlerinde aşın HER2 ekspresyonu olan hastaların adjuvan tedavisinde önerilen dosetaksel dozu şöyledir:

– Siklus 5(AC’nin son küründen üç hafta sonra başlayarak):

l.Gün: trastuzumab 4 mg/kg (yükleme dozu)

2.Gün; dosetaksel 100 mg/m"

8. ve 15. günler: trastuzumab 2 mg/kg

-Siklus 6–8:

T

l.gün: dosetaksel 100 mg/m ve trastuzumab 2 mg/kg

8. ve 15. günler: trastuzumab 2 mg/kg

S.siklusun 1. gününden üç hafta sonra: üç hafta arayla trastuzumab 6 mg/kg verilir. Trastuzumab toplam olarak 1 yıl süreyle uygulamr.

– Siklus 1:

l.Gün: trastuzumab 4 mg/kg (yükleme dozu)

2.Gün: dosetaksel 75 mg/m2 ve karboplatin Eğri Altındaki Alan (EAA) 6 mg/ml/dak. olacak şekilde

8. ve 15.günler: trastuzumab 2 mg/kg

-Siklus 2–6:

l.Gün: dosetaksel 75 mg/m2 ve karboplatin Eğri Altındaki Alan (EAA) 6 mg/ml/dak. olacak şekilde ve trastuzumab 2 mg/kg

8. ve 15.günler: trastuzumab 2 mg/kg

ö.siklusun 1.gününden üç hafta soma: üç hafta arayla trastuzumab 6 mg/kg verilir. Trastuzumab toplam olarak 1 yıllık süreyle uygulamr.

Lokal olarak ilerlemiş ya da metastatik meme kanseri olan hastalar için tavsiye edilen dosetaksel dozu her üç haftada bir olmak üzere 1 saat süreli infüzvon olarak uygulanan 100 mg/m"'dır. Doksorubisinle (50 mg/m") kombinasyon halinde uygulandığında, önerilen dosetaksel dozu 75 mg/m2;dir.

Trastuzumab ile kombinasyon halinde önerilen dosetaksel dozu, üç haftada bir 100 mg/m" olup, trastuzumab her hafta uygulanmaktadır. Önemli bir çalışmada başlangıç dosetaksel infuzyonuna ilk doz trastuzumabı takip eden günde başlanmıştır. Önce verilmiş olan trastuzumab dozu iyi tolere edilmiş ise, sonraki dosetaksel dozları trastuzumab infuzyonunun tamamlanmasını takiben hemen uygulanmıştır. Trastuzumab dozajı ve uygulaması için, kısa ürün bilgilerine bakınız.

Kapesitabin ile kombinasyon halinde, Önerilen dosetaksel dozu üç haftada bir 75 mg/m2 olup, kapesitabin 1250 mg/m" 2 hafta süreyle günde iki kez (yemekten sonraki 30 dakika içinde) uygulanmakta ve bunu 1 haftalık dinlenme dönemi izlemektedir. Vücut yüzey alanına göre kapesitabin doz hesaplaması için, kapesitabin Kısa Ürün Bilgisine bakınız. Küçük hücreli olmavan akciğer kanseri

Tedavi edilen hastalarda, dosetaksel her üç haftada bir, 1 saatlik infüzyon şeklinde uygulamr. Hiç kemoterapi almamış hastalar için önerilen doz rejimi, 75 mg/m2 ve hemen ardından 30–60 dakika süreyle sisplatin 75 mg/m2 şeklindedir. Önceki platin- bazlı kemoterapinin başarısız kalmasından sonraki tedavi için, önerilen dozaj, tek ajan olarak 75 mg/m2'dir.

Över kanseri

Tavsiye edilen dosetaksel dozu her üç haftada bir olmak üzere i saat süreli infüzyon olarak uygulanan 100 mg/m2’dir. Platin grubu ile kombinasyon halinde uygulandığında, önerilen dosetaksel dozu 75 mg/m2'dir.

Baş ve boyun kanseri

Baş ve boyun kanseri hastalarında dosetaksel, üç haftada bir, 1 saatlik infüzyon şeklinde uygulanır. Önerilen dosetaksel dozu, sisplatin ve 5-florourasil ile kombinasyon halinde, 75 mg/m2"dir. Febril nötropeni ve enfeksiyon insidansını azaltmak amacıyla, her kürün 5. gününden başlayarak 10 gün süreyle, oral florokinolon veya eşdeğeri intravenöz antibiyotiklerin verilmesi önerilir.

Prostat kanseri

Tavsiye edilen dosetaksel dozu her üç haftada bir olmak üzere 1 saat süreli infiizyon olarak uygulanan 75 mg/m2'dir. Oral yoldan günde iki kez 5 mg prednison veya prednisolon devamlı olarak uygulanır.

Mide Adenokarsinomu

Mide adenokarsinomu için önerilen dosetaksel dozu, 1 saatlik infiizyon olarak 75 mg/m", ardından 1 ila 3 saatlik infiizyon olarak 75 mg/m sisplatin (her ikisi yalnızca 1.günde) ve bunu takiben sisplatin infüzyonunun sonunda başlayarak 5 gün süreyle 24 saatlik devamlı infiizyon olarak verilen günde 750 mg/m2 5-florourasil şeklindedir. Tedavi üç haftada bir tekrarlanır. Hastalar sisplatin uygulaması için antiemetiklerle ön tedavi ve uygun hidrasyon almalıdır. Hematolojik toksisite riskini hafifletmek için profılaktik G-CSF kullanılmalıdır (Bkz. Tedavi sırasında doz ayan).

Tedavi sırasında doz ayan:

Genel

Diğer birçok kemoterapötik ajanda olduğu gibi, nötrofıl sayılarının dikkatle izlenmesi dosetaksel tedavisinin en önemli kısmını oluşturur. Dosetaksel nötrofil sayısı en az 1500 hücre/mm" oluncaya kadar verilmemelidir.

Dosetaksel tedavisi sırasında febril nötropeni. ağır nötropeni (bir haftadan fazla bir süreyle nötrofıl < 500 hücre/mm"), ağır veya kümülatif deri reaksiyonları veya ciddi periferik nöropati görülen hastalarda dosetaksel dozu 100 mg/m2'den 75 mg/m2'ye veya 75 mg/m2'den 60 mg/m"7ye düşürülür. Hastada bu reaksiyonlar 60 mg/m2 dozda da meydana gelmeye devam ederse, tedavi kesilmelidir.

Meme kanseri için adjuvan tedavi:

Meme kanseri için adjuvan tedavide, dosetaksel ve siklofosfamid (TAC) alan hastalarda primer G-CSF profilaksisi düşünülmelidir. Febril nötropeni ve/veya nötropenik enfeksiyon yaşayan hastalarda takip eden sikluslarda aldıkları dosetaksel dozu 60 mg/nr’ye düşürülmelidir. (Bakınız Bölüm 4.4. Özel kullanım uyarılan ve önlemleri ve Bölüm 4.8.İstenmeyen etkiler).

Derece 3 ya da 4 stomatİt bulunan hastalarda uygulanan doz 60 mg/m2‘ye düşürülmelidir. Öpere edilebilir meme kanseri olan ve tümörlerinde aşın HER2 ekspresyonu olan adjuvan tedavi olarak AC-TH veya TCH alan hastalarda febril nötropeni episodu veya infeksiyon yaşanması durumunda, bu hastaların sonraki sikluslarda profılaktik olarak G-CSF alması gerekir. İkinci bir febril nötropeni veya enfeksiyon episodu için hastalann profılaktik G-CSF kullanmaya devam etmesi ve dosetaksel dozunun (AC-TH rejiminde) 100 mg/m" den 75 mg/m2?ye; (TCH rejiminde) 75 mg/m2 den 60 mg/m2,ye düşürülmesi gerekir.

Ancak klinik uygulamada l.siklusta nötropeni meydana gelebilir. Bu nedenle hastanın nötropeni açısından riski ve güncel tavsiyeler dikkate alınarak kullanılmalıdır.

Tedavi rejimine bağlı olarak 3 veya 4.Derece stomatit oluşan hastalarda dozun (AC-TH rejiminde) 100 mg/m2 den 75 mg/m2'ye; (TCH rejiminde) 75 mg/m":den 60 mg/nT’ye düşürülmesi gerekir.

Sisplatin ile kombinasyonda:

Başlangıç olarak sisplatin ile kombinasyon halinde dosetaksel 75 mg/m2 doz uygulanan ve önceki tedavi kürü sırasında nadir trombosit sayısı < 25.000 hücre/mmJ (sisplatin ile) olan hastalar için ya da febril nötropeni yaşayan hastalarda veya ciddi non-hematolojik toksisiteleri olan hastalarda, sonraki sikluslardaki dosetaksel dozajı 65 mg/m2,ye düşürülmelidir. Sisplatin dozaj ayarlamaları için, üretici firmanın reçete bilgilerine bakınız.

Kapesitabin ile kombinasyonda:

Trastuzumab doz modifikasyonları için, kısa ürün bilgilerine bakınız.

Sisplatin ve 5-florourasil ile kombinasyonda:

G-CSF uygulamasına karşın bir febril nötropeni, sürekli nötropeni ya da nötropenik enfeksiyon epizodu görülmesi halinde dosetaksel dozu 75 mg/m“'den 60 mg/nT’ye azaltılmalıdır. Daha sonra komplike nötropeni epizodlannm görülmesi halinde, dosetaksel dozu 60 mg/nT'den 45 mg/m2’ye azaltılmalıdır. Derece 4 trombositopeni durumunda, dosetaksel dozu 75 mg/m2,den 60 mg/m2’ye azaltılmalıdır. Nötrofıller > 1.500 hücre/mnT düzeyine ve trombositler > 100.000 hücre/mnT düzeyine ulaşıncaya kadar, hastalar izleyen dosetaksel sikluslanyla tekrar tedavi edilmemelidir. Bu toksisitelerin devam etmesi halinde tedavi kesilmelidir. (Bkz. Tedavi sırasında doz ayan).

Sisplatin ve 5-florourasil (5-FU) ile kombinasyon halinde dosetaksel ile tedavi edilen hastalarda gastrointestinal toksisiteler için önerilen doz değişiklikleri:

Sisplatin ve florourasil doz ayarlamaları için, ürünlere ait Kısa Ürün Bilgilerine bakınız. Komplike nötropeni (uzamış nötropeni, febril nötropeni veya enfeksiyon içeren) görülen önemli SCCHN klinik hastalarında, sonradan gelen bütün sikluslarda (öm:6 –15.gün) profılaktik etkiyi sağlamak için G-CSF kullanımı tavsiye edilmiştir.

DOCETAXEL HOSPIRA yalnızca kemoterapi uygulanması konusunda uzmanlaşmış kliniklerde kullanılmalıdır ve anti-kanser kemoterapisi uygulama konusunda uzman bir doktorun denetiminde uygulanmalıdır. (Bkz.6.6 Tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler).

Tek ajan olarak, 100 mg/m2 dozda dosetaksel ile elde edilen farmakokinetik verilere dayanarak, transaminaz değerleri (ALT ve/veya AST) normal aralığın üst sınırının 1.5 katından daha yüksek olan, beraberinde alkalen fosfataz düzeyi normal aralığının üst sınırının 2.5 katından daha yüksek olan hastalara önerilen dosetaksel dozu 75 mg/nr'dir (Bkz. Bölüm 4.4 Özel kullanım uyanları ve önlemleri).

Serum bilirubin düzeyi normal değerin üstünde olan ve/veya ALT ve AST değerleri normalin üst sınınnın 3.5 katından daha yüksek olup, beraberinde alkalen fosfataz değeri normalin üst sınınnın 6 katından daha yüksek olan hastalara doz azaltılması önerilmez ve kesinlikle endike olmadıkça dosetaksel kullanılmamalıdır.

Mide adenokarsinomu olan hastalann tedavisi için sisplatin ve 5-florourasil ile kombinasyonda, ALT ve/veya AST değerleri normalin üst sınınnın 1.5 katından daha yüksek olup, beraberinde alkalen fosfataz değeri normalin üst sınınnın 2.5 katından daha fazla olan ve bilirubin değeri normalin üst sınınnın 1 katından daha fazla olan hastalann dışmda bırakıldığı bir pivotal çalışmada; bu hastalar için doz azaltılması önerilmez ve kesinlikle endike olmadıkça dosetaksel kullanılmamalıdır.

1 aylık ve 18 yaşın altındaki çocuklarda dosetakselin nazofaringeal karsinomadaki güvenilirlik ve etkinliği saptanmamıştır. Dosetakselin meme kanseri, küçük hücreli olmayan akciğer kanseri, prostat kanseri, gastrik karsinoma ve baş-boyun kanserinde Tip II ve III az diferansiye nazofaringeal karsinoma dışmda pediatrik popülasyonda kullanımı yoktur.

Popülasyon farmakokinetiği esas alınarak yaşlılarda kullanımına ilişkin özel bir talimat bulunmamaktadır. Kapesitabin ile kombinasyonda 60 yaş ve üstü hastalar için, kapesitabinin başlangıç dozunun %75’e düşürülmesi önerilmektedir (Kapesitabin prospektüsüne bakınız)

43. kontrendikasyonlar

Dosetaksel veya polisorbat 80 ile formüle edilen diğer ilaçlara karşı hipersensitivite reaksiyonları göstermiş olan hastalarda dosetaksel kontrendikedir.

Dosetaksel nötrofil sayısı < 1500 hücre/mırT olan hastalarda kullanılmamalıdır.

Veri bulunmadığından, dosetaksel ağır karaciğer bozukluğu olan hastalarda kullanılmamalıdır (Bkz 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli ve 4.4 Özel kullanım uyarılan ve önlemleri)

Dosetaksel diğer ilaçlar ile kombine edildiğinde, bu ilaçların da kontrendikasyonlan göz önüne alınmalıdır.

4.4. özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Meme, küçük hücreli olmayan akciğer, över, baş-boyun kanseri hastalan için tüm hastalara, sıvı retansiyonu ve hipersensitivite reaksiyonlanmn şiddetini azaltmak amacıyla, deksametazon gibi oral kortikosteroidlerle 16 mg günlük dozda (öm günde iki defa 8 mg) dosetaksel tedavisinden önceki gün başlamak suretiyle 3 gün boyunca ön tedavi yapılmalıdır (Bkz. 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli). Prostat kanseri için, premedikasyon, dosetaksel infüzyonundan 12 saat, 3 saat ve 1 saat önce uygulanan oral deksametazon 8 mg’dır (Bkz. 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli).

Hematolojik etkiler:

Nötropeni dosetaksel tedavisinin en sık karşılaşılan advers etkisidir. Nötrofil sayısı en alt düzeyine yaklaşık 7 günde iner. Ancak daha önce ağır bir tedavi görmüş hastalarda bu süre daha kısa olabilir. Tam kan sayımı takibi dosetaksel alan tüm hastalarda yapılmalıdır. Nötrofıller > 1500 hücre/mmJ düzeyine çıkıncaya kadar hastalar dosetaksel ile tedavi edilmemelidir (Bkz. 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli).

Dosetaksel tedavisi sırasında karşılaşılan ağır nötropeni vakalarında (< 500 hücre/mm3, 7 gün veya daha fazla süre içinde) doz azaltılmasına gidilmeli ve uygun semptomatik tedavi uygulanmalıdır (Bkz.4.2 Pozoloji ve uygulama şekli).

Sisplatin ve 5-florourasil ile kombinasyon halinde dosetaksel (TCF) ile tedavi edilen hastalarda, hastalar profilaktik G-CSF aldığında febril nötropeni ve/veya nötropenik enfeksiyon daha düşük oranlarda görülmüştür. Komplike nötropeni (febril nötropeni, sürekli nötropeni veya nötropenik enfeksiyon) riskini hafifletmek için, TCF ile tedavi edilen hastalar profilaktik G-CSF almalıdır. TCF alan hastalar yakından izlenmelidir (Bkz. 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli ve 4.8 İstenmeyen etkiler).

Doksorubisin ve siklofosfamid ile kombinasyon halinde dosetaksel (TAC) ile tedavi edilen hastalara, prirner G-CSF profılaksisi uygulandığında febril nötropeni ve/veya nötropenik enfeksiyon daha düşük oranlarda oluşmuştur. TAC ile adjuvan tedavi alan meme kanseri hastalarında nötropeni komplikasyonları (febril nötropeni, uzamış nötropeni veya nötropenik enfeksiyon) riskini hafifletmek için prirner G-CSF profilaksisi düşünülmelidir. TAC alan hastalar yakından izlenmelidir. (Bakınız Bölüm 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli ve 4.8.İstenmeyen etkiler)

Hipersensitivite reaksiyonları:

Hastalar hipersensitivite reaksiyonları açısından, özellikle birinci ve ikinci kürlerde yakından izlenmelidir. Dosetaksel infüzyonunun başlangıcından sonra birkaç dakika içerisinde hipersensitivite reaksiyonları meydana gelebilir. Bu nedenle bronkospazm ve hipotansiyon tedavisi için gerekli donanım hazır bulundurulmalıdır. Ateş basması veya lokalize deri reaksiyonları gibi küçük çaplı reaksiyonların meydana gelmesi halinde, dosetaksel tedavisinin kesilmesine gerek yoktur. Ancak tedavi gerektiren hipotansiyon, bronkospazm veya genel kızanklık/eritem gibi şiddetli reaksiyonlarda dosetaksel infüzyonuna derhal son verilmeli ve agresif tedavi uygulanmalıdır. Ağır hipersensitivite reaksiyonları görülmüş olan hastalar dosetaksel ile tekrar riske sokulmamalıdır.

Deri reaksiyonları:

Ekstremitelerde (avuçlarda ve ayak tabanlarında) ödemi takiben deskuamasyonun meydana geldiği lokalize eritemler gözlenmiştir. Erüpsiyonlar ve ardından meydan gelen deskuamasyonlar gibi ciddi semptomlar nedeniyle tedavinin kesilmesi veya ara verilmesi gerektiği bildirilmiştir (Bkz. 4.2. Pozoloji ve uygulama şekli).

Sıvı tutulması:

Plevral efüzyon, perikardiyal efüzyon ve asit gibi ciddi sıvı retansiyonu olan hastalar yakından takip edilmelidir.

Karaciğer yetmezliği:

Dosetaksel 100 mg/m2 dozda tek ajan olarak, serum transaminaz düzeyleri (ALT, AST) normal değerlerin üst sınırının 1.5 katından daha yüksek ve beraberinde serum alkalen fosfataz düzeyleri normal değerlerin üst sınırının 2.5 katından daha yüksek olan hastalara uygulandığında, sepsis de dahil sebeplerle toksik ölüm, ölümcül olabilecek gastrointestinal hemoraji, febril nötropeni, enfeksiyonlar, trombositopeni, stomatit ve asteni gibi ciddi advers etkilerin insidansı artmaktadır. Bu nedenle karaciğer fonksiyon test (KFT) sonuçlan yüksek olan hastalarda önerilen dosetaksel dozu 75 mg/m2 olmalı ve KFT'leri başlangıçta ve her kür öncesi ölçülmelidir (Bkz. 4.2. Pozoloji ve uygulama şekli).

Serum bilirubin düzeyi normal değerin üstünde olan, ve/veya ALT ve AST değerleri normalin üst sınırının 3.5 katından daha yüksek olup, beraberinde alkalen fosfataz değeri normalin üst sınırının 6 katından daha yüksek olan hastalara doz azaltılması önerilmez ve kesinlikle endike olmadıkça dosetaksel kullanılmamalıdır.

Mide adenokarsinomu olan hastaların tedavisi için sisplatin ve 5-florourasil kombinasyonunu değerlendiren bir pivotal çalışmada, ALT ve/veya AST değerleri normalin üst sınırının > 1.5 x ULN daha yüksek olup, beraberinde alkalen fosfataz değeri normalin üst sınırının > 2.5 x ULN daha fazla olan ve bilirubin değeri normalin üst sınırının 1 > ULN daha fazla olan hastalar çalışma dışı bırakılmıştır. Bu hastalarda doz ayarlaması önerilmez ve dosetaksel kullanılmamalıdır.

Karaciğer yetmezliği olan hastalarda dosetakselin kombinasyon tedavileriyle ilgili veri yoktur.

Böbrek yetmezliği:

Ciddi böbrek yetmezliği olan hastalarda dosetaksel tedavisi ile ilgili veri yoktur.

Sinir sistemi:

Ciddi periferik nöropati gelişimi doz azaltılmasını gerektirir. (Bkz. 4.2. Pozoloji ve uygulama şekli).

Kardivak toksisite:

Trastuzumab ile kombinasyon halinde dosetaksel almakta olan hastalarda, özellikle antrasiklin (doksorubisin veya epirubisin) içeren kemoterapiyi takiben kalp yetmezliği gözlenmiştir. Kalp yetmezliği orta dereceli ila şiddetli olabilmektedir ve ölümle bağıntılı bulunmuştur (Bkz. 4.8. İstenmeyen etkiler).

Trastuzumab ile kombinasyon halinde dosetaksel tedavisi uygulanacak hastalar yakından takip edilmelidir. Kardiyak bozukluk gelişebilecek hastalan belirlemek için kardiyak fonksiyon tedavi sırasında takip edilmelidir (Örn: Üç ayda bir). Daha detaylı bilgi için trastuzumab kısa ürün bilgilerine bakınız.

Diğer:

Hem kadın hem erkeklerde tedavinin bitiminden en az 6 ay sonrasına kadar kontraseptif önlemler alınmalıdır.

Meme kanserinin adjuvan tedavisinde kullanım için ek uyanlar

Komplike nötropeni

Komplike nötropeni (uzun süreli nötropeni, febril nötropeni ya da enfeksiyon dahil) bulunan hastalar için G-CSF kullanılması ve dozun azaltılması düşünülmelidir (Bkz. 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli).

Gastrointestinal reaksiyonlar

Nötropeni ile birlikte ya da nötropeni olmaksızın erken dönemde ortaya çıkan abdominal ağrı ve hassasiyet, ateş, diyare gibi semptomlar ciddi gastrointestinal toksisitenin erken belirtileri olabilir ve bu semptomlar vakit geçirmeksizin değerlendirilmeli ve tedavi edilmelidir.

Konjestif kalp yetmezliği

Hastalar, tedavi sırasında ve takip dönemi boyunca konjestif kalp yetmezliği semptomları açısından takip edilmelidir.

Lösemi

Adjuvan meme kanseri tedavisinde gecikmiş miyelodisplazi veya miyeloid lösemi hematolojik takip gerektirir.

4– nodul bulunan hastalar

TAC için 4+ nodül bulunan hastalardaki yarar/risk oranı ara analizde tam olarak belirlenmemiştir (Bkz 5.1 Farmakodinamik özellikler).

Yaşlı hastalar

Doksorubisin ve siklofosfamid ile kombinasyon halinde dosetaksel kullanan > 70 yaşındaki hastalara ilişkin veriler sınırlıdır.

AC-TH ve TCH rejimlerindeki yaşlı hastaların oram sırasıyla % 5.5 ve % 6.6 olduğundan istenmeyen etkilerle ilgili olarak yaşa bağlı (65 yaş altı ve 65 yaş üstü yaştakiler için) bir sonuç çıkarabilmek için bu oranlar çok sınırlıdır.

Bir prostat kanseri araştırmasında her üç haftada bir dosetaksel ile tedavi edilen 333 hastadan 209ü 65 yaş veya üzerinde ve 68'inin 75 yaş üzerinde olduğu kaydedilmiştir. Her üç haftada bir dosetaksel ile tedavi edilen hastalarda, tırnaklarda değişiklik insidansı, 65 yaş veya üzerindeki hastalarda daha genç hastalara kıyasla > % 10 daha yüksek oranlarda görülmüştür. Ateş, diyare, anoreksi ve periferik ödem insidansı 75 yaş veya üzerindeki hastalarda 65 yaşın altındaki hastalara kıyasla > % 10 daha yüksek oranda görülmüştür.

Mide kanseri araştırmasında sisplatin ve 5– florourasil ile kombinasyon halinde dosetaksel ile tedavi edilen 300 hastadan (çalışmanın faz III bölümünde 221 hasta ve çalışmanın faz II bölümünde 79 hasta ) 74 hastanın 65 yaş veya üzerinde ve 4 hastanın 75 yaş veya üzerinde olduğu kaydedilmiştir. Yaşlı hastalarda ciddi advers olay insidansı genç hastalara kıyasla daha yüksek bulunmuştur. Aşağıdaki advers olayların (tüm dereceler) insidansı, 65 yaş veya üzerindeki hastalarda genç hastalara kıyasla > %10 daha yüksek oranlarda meydana gelmiştir: letarji, stomatit, nötropenik enfeksiyon TCF ile tedavi edilen yaşlı hastalar yakından izlenmelidir.

Bu tıbbi üründe hacmin % 23’ü kadar etanol (alkol) vardır; her flakonda etanol miktarı 182 mg'a kadar çıkabilir. Bu miktar 4.6 mİ bira veya 1.9 mİ şaraptaki alkole eşdeğerdir.

Alkol bağımlılığı olanlar için zararlı olabilir.

Hamile veya emziren kadınlar, çocuklar ve karaciğer hastalığı ya da epilepsi gibi yüksek risk grubundaki hastalar için dikkate alınmalıdır.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşim ve diğer etkileşim şekilleri

Jn vitro araştırmalarda dosetaksel metabolizmasının sitokrom P450–3A enzimlerini indükleyen, inhibe eden ya da aym enzimlerle metabolize edilen siklosporin, terfenadin, ketokonazol, eritromisin ve troleandomisin gibi ilaçlardan etkilendiği görülmüştür. Dolayısıyla dosetaksel ve bu ilaçlar aynı anda uygulandığında dikkatli olunmalıdır.

Dosetaksel yüksek oranda ( > % 95) proteine bağlanmaktadır. Dosetakselin eşzamanlı olarak uygulanan ilaçlarla m vivo etkileşimi resmi olarak araştırılmamış olmakla birlikte, in vitro araştırmalarda yüksek oranda proteine bağlanan eritromisin, difenhidramin, propanolol, propafenon, fenitoin, salisilat, sülfametoksazol ve sodyum valproat gibi ilaçların dosetakselin proteine bağlanmasını etkilemedikleri görülmüştür. Ek olarak deksametazon da dosetakselin proteine bağlanmasını etkilememiştir. Dosetaksel dijitoksinin bağlanmasını etkilememiştir.

Dosetaksel, doksorubisin ve siklofosfamid birlikte uygulandığında farmakokinetikleri etkilenmemiştir. Kontrolsüz tek bir çalışmadaki veriler dosetaksel ve karboplatin arasındaki etkileşimi göstermektedir. Dosetaksel ile kombine edildiğinde, karboplatin klerensi, karboplatin monoterapisi için daha önce rapor edilmiş olan verilerden yaklaşık % 50 daha yüksektir.

Dosetaksel farmakokinetiği prednison varlığında metastatik prostat kanserli hastalarda çalışılmıştır. Dosetaksel CYP3A4 ile metabolize edilir ve prednisonun CYP3A4’ü indüklediği bilinmektedir. Prednisonun dosetakselin farmakokinetiği üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir etkisi gözlenmemiştir.

CYP3A4 inhibitörleri (ritonavir gibi proteaz inhibitörleri, ketokonazol veya itrakonazol gibi azol antifungalleri gibi) ile dosetakseli birlikte alan hastalara uygulama dikkatli yapılmalıdır. Ketokonazol ile dosetaksel alan hastalarda yapılan ilaç etkileşimi çalışmasında, dosetakselin klerensi, ketokonazolden dolayı yan yarıya azalmıştır; bunun sebebi büyük olasılıkla dosetakselin metabolizmasındaki ana metabolik yolakta CYP3A4?ün Önemli rol oynamasıdır. Daha düşük dozlarda bile dosetakselin toleransında azalma meydana gelebilir.

4.6. gebelik ve laktasyongebelik kategorisi d’dir.

Dosetaksel gebelik sırasında kullanıldığı veya bu ilacın alınması sırasında hasta gebe kaldığı takdirde, hastaya fotusun maruz kalabileceği risk potansiyeli anlatılmalıdır. Üreme çağındaki kadınlar tedavi sırasında gebe kalmaktan kaçınmaları konusunda uyarılmalıdır.

Tedavi sırasındaki etkili bir kontrasepsiyon metodu kullanılmalıdır. Klinik dışı çalışmalarda dosetakselin genotoksik etkilerinin olduğu ve erkek fertilitesini olumsuz yönde değiştirebileceği görülmüştür (Bkz. Bölüm 5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri). Dolayısıyla da dosetaksel ile tedavi edilen erkeklerin tedavi sırasında ve tedaviyi izleyen 6 aylık süre içinde baba olmamaları ve tedavi öncesinde sperm konzervasyonu konusunda tavsiye almaları Önerilmektedir.

Diğer sitotoksik ilaçlarda olduğu gibi, dosetaksel gebe kadınlarda uygulandığında fetusa zarar verebilir. Bu nedenle dosetaksel gebe kadınlarda kullanılmamalıdır.

Dosetakselin anne sütü ile atılıp atılmadığı bilinmemektedir. Birçok ilacın anne sütü ile atılması ve dosetakselin süt çocukları üzerinde ciddi advers reaksiyon potansiyeli bulunması nedeniyle kadınlar, dosetaksel tedavisi boyunca emzirmeyi kesmelidir.

Gebe kadınlarda yapılmış bir araştırma bulunmamaktadır. Tavşan ve farelerde dosetakselin embriyotoksik ve fetotoksik olduğu ve farelerde üremeyi azalttığı bildirilmiştir.

4.7. araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Dosetakselin araç ve makine kullanımı üzerine etkisini gösteren bir çalışma mevcut değildir.

Bu tıbbi ürünün içeriğindeki alkol miktarı araç veya makine kullanma yeteneğini bozabilir.

4.8. i̇stenmeyen etkiler

Dosetaksel uygulamasıyla ilişkili olabileceği düşünülen istenmeyen etkilerin görüldüğü hasta sayılan aşağıdadır:

Adjuvan meme kanseri

Metastatik meme kanseri

Küçük hücreli olmayan akciğer kanseri

Prostat kanseri

Prednison veya prednisolon ile kombinasyon halinde dosetaksel alan 332 hasta (tedaviyle ilişkili, klinik olarak önemli advers olaylar sunulmuştur)

Mide adenokarsinomu

Sisplatin ve 5-florourasil ile kombinasyon halinde dosetaksel alan 300 hasta (221 hasta çalışmanın faz III bölümünde ve 79 hasta çalışmanın faz II bölümünde) hasta (tedaviyle ilişkili, klinik açıdan önemli advers olaylar sunulmuştur).

Baş ve boyun kanseri

Sisplatin ve 5-florourasil ile kombinasyon halinde dosetaksel alan 174 baş ve 251 boyam kanseri hastası (tedaviyle ilişkili, klinik olarak önemli istenmeyen olaylar sunulmuştur).

Bu reaksiyonlar NCI Ortak Toksisite Kriterleri (derece 3= G3; derece 3–4 =G3/4; derece 4= G4) COSTART ve MedDRA terimleri kullanılarak açıklanmıştır. Sıklıklar şu şekilde tanımlanmaktadır: Çok yaygın (> 1/10); yaygın ( > 1/100 ila < 1/10); yaygın olmayan (> 1/1000 ila < 1/100); seyrek (> 1/10.000 ila 1/1000); çok seyrek (< 1/10.000); bilinmiyor (mevcut verilerle tahmin edilemeyen)

Her bir sıklık grubunda istenmeyen etkiler azalan ciddilik sıralamasına göre verilmektedirler.

Tek başına dosetakselin en yaygın olarak bildirilen istenmeyen etkileri nötropeni, (geri dönüşlü, kümülatif olmayan, taban değere dönmesi 7 gün alan ve ciddi nötropeninin (< 500 hücre/mnr, 7 gün sürdüğü), anemi, alopesi, bulantı, kusma, stomatit, diyare ve astenidir. Dosetaksel diğer kemoterapötik ajanlarla kombinasyon halinde verildiğinde istenmeyen etkilerin şiddeti artabilir.

Trastuzumab ile kombinasyon halinde hastaların % 10’undan fazlasında bildirilen istenmeyen olaylar (tüm dereceler) gösterilmektedir. Trastuzumab kombinasyonu kolunda, dosetaksel monoterapisi ile karşılaştırıl­dığında ciddi advers olay insidansmda (% 31 'e karşı % 40) ve Derece 4 advers olay insidansmda (% 23’e karşı % 34 ) artış saptanmıştır.

Kapesitabin ile kombinasyon için, antrasiklin tedavisinin başarısız kaldığı meme kanseri hastalarında yapılan bir faz III çalışmada bildirilen en yaygın görülen (> %5) tedaviyle ilişkili istenmeyen etkiler sunulmaktadır (Bkz. kapesitabin ürün özellikleri özeti).

Hipersensitivite reaksiyonları, genellikle dosetaksel infüzyonunun başlamasından sonra dakikalar içinde ortaya çıkmış ve genellikle hafif ve orta şiddette olmuştur. En sık bildirilen semptomlar sıcak basması, kaşıntılı veya kaşıntısız döküntü, göğüs darlığı, sırt ağrısı, dispne ve ateş veya titremeler olmuştur. Ağır reaksiyonlar, hipotansiyon ve/veya bronkospazm veya jeneralize döküntü/eritem İle karakterize olmuştur. (Bkz. 4.4 Özel kullanım uyanları ve önlemleri).

Periferik nöropati meydana gelirse doz azaltılmalıdır (Bkz. 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli, 4.4 Özel kullanım uyarılan ve önlemleri). Hafif ve orta şiddette nörosensör belirtiler, parestezi, dizestezi veya ağn (yanma hissi de dahil) ile karakterizedir. Nöromotor hadiseler genellikle güçsüzlükle kendini gösterir.

Geri dönüşümlü deri reaksiyonları gözlenmiş ve genellikle hafif ve orta şiddette olmuştur. Reaksiyonlar, esas olarak ayaklar ve ellerde (şiddetli el ve ayak sendromunu içeren), ancak aynı zamanda kollar, yüz veya göğüste lokalize olan ve sıklıkla kaşıntılı olan erüpsiyonlan içeren bir döküntüyle karakterizedir. Erüpsiyonlar genellikle dosetaksel infüzyonundan sonraki bir hafta içinde ortaya çıkmıştır. Daha ender olarak erüpsiyonlar ve ardından meydana gelen deskuamasyonlar gibi ciddi semptomlar nedeniyle tedavinin kesilmesi veya ara verilmesi gerektiği bildirilmiştir. (Bkz. 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli, 4.4 Özel kullanım uyanları ve önlemleri). Ciddi tırnak reaksiyonları hipo- veya hiperpigmentasyon ve bazen ağn ve onikoliz ile birlikte görülmüştür.

İnfüzyon yeri reaksiyonlan genellikle hafif olup, hiperpigmentasyon. enflamasyon, deride kuruluk ve kızarma, fılebit ve ekstravazasyon ve venin şişmesi olarak ortaya çıkmıştır.

Sıvı tutulması periferik ödem ve daha ender olarak plevral efüzyon, asit, perikardiyal efuzyon ve kilo artışı gibi tabloları içerir. Periferik ödem genellikle alt ekstremitelerde başlamaktadır ve 3 kg veya daha fazla kilo artışı ile genelleşebilmek­tedir. Sıvı tutulması insidans ve ciddiyet açısından kümülatiftir. (Bkz. 4.4. Özel kullanım uyanlan ve önlemleri).

Seyrek: G3/4 trombositopeni ile bağıntılı kanama episodlan.

Tek ajan olarak 100 mg/m2 dosetaksel ile tedavi edilen ve nörotoksisite gelişen hastaların % 35.3‘ünde bu olayların reversibl olduğuna dair veriler mevcuttur. Olaylar 3 ay içinde spontan olarak düzelmiştir.

Çok seyrek: araştırma sırasmda geri dönüşlü olmayan bir alopesi olgusu. Kutanöz reaksiyonların % 73’ü 21 gün içinde geri dönüşlü olmuştur.

Dosetaksel ile tedavi edilen hastalarda ortalama kümülatif doz 1000 mg/m2, sıvı retansiyonunun düzelmesi için geçen zaman ortalama 16.4 haftadır (aralık 0–42 hafta). Orta şiddette ve ciddi sıvı retansiyonunun başlangıcı, premedikasyon alan hastalarda, premedikasyon almayan hastalara kıyasla daha geç meydana gelmektedir, (medyan kümülatif doz 818.9 mg/m 2 ve 489.7 mg/m2). Ancak tedavinin daha erken aşamalarında sıvı retansiyonu meydana gelen vakalar da bildirilmiştir.

Dosetaksel+ trastuzumab alan hastaların % 2.2’sinde kalp yetmezliği görülürken, yalnız dosetaksel verilen hastalarda kalp yetmezliği görülmemiştir. Dosetaksel + trastuzumab kolunda hastaların % 64’ü ve tek başına dosetaksel kolunda hastaların % 55’i daha önce adjuvan tedavi olarak antrasiklin almıştır.

Çok yaygın: Tek başma dosetaksel alan hastalar ile karşılaştırıl­dığında (NCI-CTC kriteri kullanılarak derece 3/4 nötropeni %22’ye karşı % 32) trastuzumab ve dosetakseli birlikte alan hastalarda hematolojik toksisite artmıştır. 100 mg/m2 Tik dozda tek başına dosetakselin en düşük kan sayımlarına bağlı olarak, hastaların % 97’sinde, % 76’sı derece 4 olmak üzere, nötropeni ile sonuçlandığı bilinmekte olduğundan bu durumun gerçek değerinin altında bulunabileceğini not ediniz. Herseptin ve dosetakseli birlikte alan hastalarda (tek başına dosetaksel alan hastalar için % 17’ye karşı % 23) febril nötropeni/nötro­penik sepsis insidansı da artmıştır.

Kemoterapinin sonunda periferik duyusal nöropatisi olan 83 hastanın 12’sinde periferik duyusal nöropatinin devam ettiği gözlenmiştir.

Takip döneminde 1276 hastadan 18?inde Konjestif Kalp Yetmezliği bildirilmiştir. Nod pozitif çalışmasında (TAX316) her bir hasta grubundan birer hasta kardiyak yetmezlik nedeniyle ölmüştür.

Kemoterapinin sonunda alopesisi olan 736 hastanın 25;inde alopesinin devam ettiği gözlenmiştir.

Kemoterapinin sonunda amenoresi olan 251 hastanın 140Tnda amenorenin devam ettiği gözlenmiştir.

TAX 316 çalışmasında kemoterapinin sonunda periferik ödemi olan 112 hastadan 18’inde takip döneminde periferik ödemlerinin devam ettiği gözlemlenmiştir; öte yandan GEICAM 9805 çalışmasında kemoterapinin sonunda lenfödemli olan 5 hastadan 4’ünde lenfodemin devam ettiği gözlemlenmiştir.

GEICAM 9805 çalışmasında. 77 aylık bir medyan değeri olan takip süresinde dosetaksel, doksorubisin ve siklofosfamid alan 532 hastadan Kinde (% 0.2) akut lösemi görülmüştür. FlorourasiL doksorubisin ve siklofosfamid alan hastalarda herhangi bir olgu bildirilmemiştir. Tedavi gruplarından hiçbirinde herhangi bir hastaya miyelodisplastik sendrom tanısı konulmamıştır.

Aşağıdaki tablo GEICAM çalışması – TAC grubunda G-CSF profilaksisi zorunlu hale getirildikten sonra primer uygulanan hastalarda Derece 4 nötropeni. febril nötropeni ve nötropenik infeksiyon insidansımn azaldığı gösterilmektedir.

Primer G-CSF profilaksisi alan ve almayan TAC tedavisi hastalarındaki nötropenik komplikasyonlar (GEICAM 9805)

Çalışmanın herhangi bir anında meydana gelen ve araştırmada uygulanan tedaviye bağlı istenmeyen olaylar (AO): Güvenlilik Popülasyonu (non-kardiyak AO lann insidansı > 5; kardiyak olayların insidansı > 1)

AC-TH alan kolda tüm semptomatik kardiyak olayların 3 yıllık kümülatif insidansı % 2.36 idi. (AC-T alan karşılaştırma kolunda ise % 0.52 idi. Bakınız, 5.1 Farmakodinamik özellikler) AC-TH alan koldaki KKY olaylarının (Derece 3 veya 4) 3 yıllık kümülatif insidansı % 1.9 idi. (AC-T alan karşılaştırma kolunda ise % 0.3 idi).

Çalışmanın herhangi bir anında meydana gelen ve araştırmada uygulanan tedaviye bağlı istenmeyen olaylar (AO): Güvenlilik Popülasyonu (non-kardiyak AO lann insidansı > 5; kardiyak olayların insidansı > 1)

Kardiyak hastalıklar

TCH alan kolda tüm semptomatik kardiyak olayların 3 yıllık kümülatif insidansı % 1.16 idi. (AC-T alan karşılaştırma kolunda ise % 0.52 idi. Bakınız. 5.1 Farmakodinamik özellikler) TCH alan koldaki KKY olaylarının (Derece 3 veya 4) 3 yıllık kümülatif insidansı % 0.4 idi. (AC-T alan karşılaştırma kolunda ise % 0.3 idi).

Kan ve lenfatik sistem hastalıkları

Febril nötropeni ve nötropenik enfeksiyon, G-CSF kullanımından bağımsız olarak hastaların sırasıyla % 17.2 ve % 13.5’inde görülmüştür. G-CSF, hastaların % 19.3'ünde (sikluslann % 10.7’si) ikinci profilaksi için kullanılmıştır. Febril nötropeni ve nötropenik enfeksiyon görülme oranlan profılaktik G-CSF kullanıldığında sırasıyla % 12.1 ve % 3.4 ve profılaktik G-CSF olmaksızın % 15.6 ve 12.9 (Bkz. 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli)

Dosetaksel 75 mg/nr ile sisplatin ve 5-florourasil kombinasyonu

Dosetakselin diğer kemoterapi ajanları ve/veya radyoterapi ile birlikte kullanımı ile ilgili çok seyrek olarak akut miyeloid lösemi ve miyelodisplastik sendrom olguları bildirilmiştir.

Kemik iliği supresyonu ve diğer hematolojik istenemeyen etkiler bildirilmiştir. Sıklıkla sepsis veya çoklu organ hasarı ile birlikte yaygm damar içi pıhtılaşma (DIC) bildirilmiştir.

Bazen ölümcül olan anafilaktik şok vakalan rapor edilmiştir.

Dosetaksel uygulamasıyla seyrek olarak konvülsiyon veya geçici bilinç kaybı olguları gözlenmiştir. Bu reaksiyonlar bazen ilacm infüzyonu sırasında görülmektedir.

Tipik olarak ilaç infüzyonu sırasında gözlenen ve hipersensitivite reaksiyonları ile ilgili olarak ortaya çıkan seyrek geçici görme bozukluğu vakalan (parlama, parlayan ışıkl ar skotom) bildirilmiştir. İnfüzyonunun sonlandınlması ile geri dönüşümlüdürler. Konjunktivitli veya konjunktivitsiz lakrimasyon durumlan, aşın gözyaşı ile sonuçlanan gözyaşı kanalı obstrüksiyonu durumlan seyrek olarak bildirilmiştir.

Çok seyrek olarak miyokard infarktüsü vakalan bildirilmiştir.

Seyrek olarak venöz tromboembolik olaylar bildirilmiştir.

Seyrek olarak ototoksisite, duyma bozukluklan ve/veya duyma kaybı olgulan bildirilmiştir.

Akut solunum güçlüğü sendromu ve interstisyel pnömoni ve pulmoner fıbrosis seyrek olarak bildirilmiştir. Birlikte radyoterapi alan hastalarda seyrek olarak radyasyon pnömonisi vakalan bildirilmiştir.

Gastrointestinal oalylann ender bir sonucu olarak dehidratasyon, gastrointestinal perforasyon. iskemik kolit kolit ve nötropenik enterokolit bildirilmiştir. Seyrek olarak ileus ve barsak obstrüksiyonu olguları bildirilmiştir.

Daha önceden karaciğer bozukluğu olan hastalarda bazen öldürücü olan çok seyrek hepatit olguları bildirilmiştir.

Dosetaksel ile çok seyrek olarak erythema multiforme, Stevens-Johnson sendromu. toksik epidermal nekroliz gibi kutanöz lupus eritematozus ve büllü eritem olguları bildirilmiştir. Bazı durumlarda eşlik eden faktörlerin bu etkilerin gelişmesine katkıda bulunmuş olabileceği düşünülmüştür. Dosetaksel ile skloderma benzeri değişiklikler periferik lenfödemden önce meydana geldiği rapor edilmiştir.

Radyasyon hatırlama fenomeni seyrek olarak bildirilmiştir. Sıvı retansiyonuna oligüri veya hipotansiyon atakları eşlik etmemiştir. Dehidratasyon ve pulmoner ödem seyrek olarak bildirilmiştir.

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Aşın doz vakaları çok az sayıda bildirilmiştir. Dosetaksel aşın dozu için bilinen bir antidot yoktur. Aşın doz verilmesi halinde, hasta hayati fonksiyonlannın yakından izlenebileceği ve gerektiğinde destek tedavinin uygulanabileceği özel bir ünitede tutulmalıdır. Beklenen aşın doz komplikasyonlan; kemik iliği supresyonu, periferik nörotoksisite ve mukoza iltihabıdır.

Aşın doz tespit edilirse, hastalara mümkün olduğu kadar çabuk şekilde terapötik dozda G-CSF tedavisi verilmelidir. Diğer semptomatik tedbirler, gerektiği şekilde uygulanmalıdır.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Antineoplastik ajanlar

ATC Kodu: L01CD02

Dosetaksel yaşamsal hücresel fonksiyonlar için gerekli olan mikrotübüler ağı bozmak suretiyle etki gösteren bir antineoplastik ajandır. Dosetaksel tubulinin stabil mikrotübüller olarak toplanmasını teşvik ederken, aynı zamanda bunlann dağılmasını da inhibe eder. Bu sayede serbest tubulinin önemli ölçüde azalmasına neden olur. Dosetakselin mikrotübüllere bağlanması, bağlanmış mikrotübüllerdekİ protofilament sayısını değiştirmez.

Dosetakselin farelerdeki ve insanlardaki çeşitli tümör hücresi dizilerine ve klonojen tayinlerde yeni eksize edilmiş tümör hücrelerine karşı in vitro olarak sitotoksik olduğu tespit edilmiştir.

Dosetaksel yüksek intraselüler konsantrasyonlara ulaşıp, burada uzun süre kalır. Buna ek olarak, dosetakselin birçok ilaca direnç gösteren gen tarafından kodlanan p-glikoproteinini fazla miktarda açığa çıkaran hücre dizilerinin bazıları üzerinde aktivite gösterdiği tespit edilmiştir.

Dosetakselin in vivo olarak fare ve insan greftili ilerlemiş tümörlerde deneysel antitümör aktivitesinin geniş olduğu gösterlmiştir.

Meme kanseri

Adjuvan meme kanseri

Öpere edilebilir, nod-pozitif meme kanseri olan hastalar (TAX 316)

Çok merkezli, açık etiketli, randomize olan bu çalışmadan elde edilen veriler, dosetakselin öpere edilebilir lenf düğümü-pozitif meme kanseri ve KPS > % 80 olan. 18 ve 70 yaş arasındaki hastaların adjuvan tedavisi için kullanılmasını desteklemektedir.

Pozitif lenf düğümü sayısına göre gruplandırmadan sonra (1–3, 4+), 1491 hasta, doksorubisin 50 ma/rn" ve siklofosfamid 500 mg/nT'den 1 saat sonra uyeulanan dosetaksel 75 mg/nT (TAC kolu) ya da doksorubisin 50 mg/nT ve ardından florourasil 500 mg/nr ve siklofosfamid 500 mg/nr (FAC kolu) almak üzere randomize olarak ayrılmıştır. Her iki tedavi rejimi de 6 siklus olarak her 3 haftada bir uygulanmıştır. Dosetaksel 1 saatlik infiizyon olarak uygulanmış, tüm diğer ilaçlar 1.günde IV bolus olarak verilmiştir. G-CSF, komplike nötropeni (febril nötropeni, uzayan nötropeni veya enfeksiyon) gelişen hastalara ikincil profilaksi olarak uygulanmıştır. TAC grubundaki hastalara, her bir siklusun 5.gününde başlamak üzere 10 gün süreyle oral yolla günde iki kez 500 mg siprofloksasin (ya da eş değeri) ile antibiyotik profilaksisi uygulanmıştır.

55 haftalık medyan takip sonrası bir ara analiz gerçekleştiril­miştir. TAC kolu için, FAC koluna kıyasla anlamlı ölçüde daha uzun hastalıksız sağkalım gösterilmiştir. TAC uygulanan hastalarda 5.yıldaki relaps insidansı, FAC uygulanan hastalara kıyasla daha düşük olmuş (sırasıyla % 32’ye karşı % 25), ve mutlak risk % 7 oranında azalmıştır (p=0.001). TAC ile 5.yıldaki genel sağkalım da FAC'ye kıyasla anlamlı ölçüde artmış (sırasıyla % 87’ye karşı % 81), yani mutlak ölüm riski % 6 oranında azalmıştır (p= 0.008).

* Zarar oranının l’den küçük olması, TAC’nin, FAC’ye kıyasla daha uzun bir hastalıksız sağkalım ve genel sağkalım ile bağlantılı olduğunu göstermektedir.

Ara analiz evresinde TAC’nin 4 ya da daha fazla pozitif nodül bulunan hastalardaki (popülasyonun % 37’si) yararlı etkisi kanıtlanmamıştır. Bu etkinin 1–3 pozitif nodül

bulunan hastalardaki kadar belirgin olmadığı görülmektedir. Bu analiz evresinde 4 ya da daha fazla pozitif nodül bulunan hastalardaki yarar/risk oram tam olarak saptanmamıştır.

Kemoterapi almava uvgun. öpere edilebilir nod-negatif meme kanseri olan hastalar (GEICAM 9805)

Çok merkezli, açık etiketli, randomize olan bu çalışmadan elde edilen veriler dosetakselin öpere edilebilir nod- negatif meme kanserli hastalarda adjuvan tedavide kullanılmasını destek] emektedir.

1998 St. Galen kriterlerine göre yüksek riski olan (tümör boyutu > 2 cm ve/veya negatif ER ve PR ve/veya yüksek histolojik/nükleer evre (evre 2 ila 3) ve/veya yaş < 35) öpere edilebilir nod-negatif meme kanserii 1060 hasta, adjuvan tedavi olarak doksorubisin 50 mg/ m" ve siklofosfamid 500 mg/m" uygulamasından I saat sonra dosetaksel 75 mg/m verilen gruba (TAC grubunda 539 hasta) ve doksorubisin 50 mgm2 ardından florourasil 500 mg/m2 ve siklofosfamid 500 mg/m2 verilen gruba (FAC grubunda 521 hasta) randomize edilmiştir. Her iki tedavi rejimi 6 kür süresince her üç haftada bir uygulanmıştır. TAC grubunda 230 hasta randomize edildikten sonra primer profılaktik G-CSF zorunlu hale getirilmiştir. Primer G-CSF profılaksisi uygulanmış olan hastalarda Derece 4 nötropeni, febril nötropeni ve nötropenik infeksiyon insidansı azalmıştır (Bkz. Bölüm 4.8.İstenmeyen Etkiler).

Medyan takip süresi 77 aydır. FAC tedavi koluyla kıyaslandığında, TAC tedavi kolunda anlamlı derecede daha uzun bir hastalıksız sağkalım olduğu gösterilmiştir. FAC tedavisi alanlarla kıyaslandığında, TAC tedavisi alan hastalarda relaps riskinde % 32 oranında bir azalma görülmüştür. (Risk oram (hazard ratio)= 0.68. % 95 Güven aralığı (0.49–0.93), p=0.01). Ayrıca TAC tedavi kolunda genel sağkalım da daha uzundur; ve FAC tedavi koluna kıyasla, TAC tedavisi alan hastalarda ölüm riskinde % 24 azalma bulunmuştur. (Risk oram (hazard ratio)= 0.76, % 95 Güven aralığı (0.46–1.26, p= 0.29). Ancak genel sağkalımın 2 tedavi grubu arasındaki dağılımı arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır.

Nod-negatif meme kanseri olan hastalarda adjuvan tedavi —Alt grubu analizi (Tedavi amaçlı bütün hastalan kapsayan analiz)

* 1 den düşük olan bir risk oranı (TAC/FAC), FAC tedavisine kıyasla TAC tedavisinin daha uzun bir hastalıksız sağkahm ile ilişkili olduğunu göstermektedir.

Dosetakselin trastuzumab ile kombinasyonunun etkililiği ve güvenliliği, öpere edilebilir HER2-pozitif meme kanseri olan ve tümörlerinden HER2 aşın ekspresyonu bulunan hastalann adjuvan tedavisinde kullanımı incelenmiştir. Çalışmaya toplam 3222 hasta randomize edilmiştir ve bunlardan 3174 tanesi AC-T, AC-TH veya TCH rejimlerinden biriyle tedavi edilmiştir.

-AC-T: (kontrol kolu): Doksorubisin 60 mg/m ve siklofosfamid 600 mg/m ile kombine olarak her 3 haftada bir 4 siklus; bunu takiben dosetaksel 100 mg'm’ her 3 haftada bir 4 siklus uygulanmıştır:

-AC-TH: Doksorubisin 60 mg/m ve siklofosfamid 600 mg/m" ile kombine olarak her 3 hafta da bir 4 siklus uygulanmıştır. AC'nin son siklusundan üç hafta sonra trastuzumab 4 mg/kg yükleme dozu ö.siklusun 1.gününde uygulanmıştır; bunu takiben trastuzumab 2 mg/kg 5.siklusun 8.gününden başlamak üzere haftada bir verilmiştir. Dosetaksel ise 100 mg/m2 dozda 5.siklusun 2.gününde ve arkasından gelen bütün sikluslarm (toplam 4 siklus dosetaksel) 1. gününde 3 haftada bir uygulanmıştır. Kemoterapinin son siklusundan 3 hafta sonra başlanmak üzere trastuzumab 6 mg/kg dozda 3 haftada bir uygulanmıştır (İlk uygulama tarihinden itibaren 1 yıl süreyle).

-TCH: Trastuzumab 4 mg/kg yükleme dozu sadece l.siklusun 1.gününde uygulanır. Takiben trastuzumab 2 mg/kg dozda 8.günde başlamak üzere kemoterapinin en son siklusundan üç hafta sonrasına kadar her hafta uygulanır. Dosetaksel 75 mg/m2 dozda, l.siklusun 2.gününde ve daha sonraki bütün sikluslarda 1.günde uygulanır. Bunu takiben karboplatin (EAA 6 mg/ml/dak) toplam altı siklus dosetaksel ve karboplatin uygulamasıyla verilir. Kemoterapinin en son siklusundan üç hafta sonrasında başlamak üzere trastuzumab 6 mg/kg dozda 3 haftada bir uygulanır. (İlk uygulama tarihinden itibaren 1 yıl süreyle).

Medyan takip süresi olarak 36 ayda yapılan ikinci ara analizin sonuçlan, ister antrasiklin temelli (AC-TH), ister antrasiklin temelli olmayan (TCH) HER2– pozitif öpere edilebilir meme kanserli hastalar için adjuvan tedavi rejimlerinin bir parçası olarak dosetaksel ve trastuzumab aynı zamanda uygulanmasının hastalıksız sağkalım ve genel sağkalımı, kontrol koluyla (AC-T) kıyaslandığında istatistiksel olarak anlamlı olarak uzattığım göstermiştir. Relaps riskindeki nispi düşüş AC-T koluna kıyasla. AC-TH kolunda % 39 (p< 0.0001) ve TCH kolunda % 33 (p= 0.0003) oranında bulunmuştur. Ölüm riskindeki nispi azalma. AC-T koluyla kıyaslandığında, AC-TH kolunda % 42 (p= 0.0024) ve TCH kolunda % 34 (p= 0.0182) olarak saptanmıştır.

Hastalıksız sağkalım ve genel sağkalım açısından AC-TH ve TCH gibi trastuzumab içeren iki tedavi kolu arasında istatistiksel anlamlılıkta bir fark bulunmamıştır.

Aşağıdaki tabloda etkililikle ilgili sonuçlar özetlenmiştir:

Doksorubisin ve siklofosfamid ardından dosetaksel ile kombine olarak trastuzumab veya dosetaksel ile kombine olarak trastuzumab ve karboplatin uygulanması (Tam analiz grubu; Intent to treat population)

AC-T= Doksorubisin ve siklofosfamidi takiben dosetaksel; AC-TH= Doksorubisin ve siklofosfamidi takiben dosetaksel ile kombine olarak trastuzumab; TCH= Doksorubisin ve siklofosfamidi takiben dosetaksel ile kombine olarak trastuzumab ve karboplatin. GA=Güven aralığı.

a= AC-T‘ye nispeten. Nodül sayısı ve hormonal reseptör durumuna göre katmanlaştırılmış Cox regresyonu kullanılarak tahmini yapılmıştır.

b— Katmanlandınlmış log rank p-değeri.

c=AC-T ile kıyaslandığında olay görülmeyen yüzdedeki mutlak yarar

Çalışmaya dahil edilen hastaların % 29" unda yüksek riskli nodül pozitif hastalık mevcuttu. Genel popülasyon için gözlenen yarar nodül durumundan bağıms ızdı

Nodül Durumuna göre hastalıksız sağkalım (Tam analiz grubu; Intent to treat population)

AC-T= Doksorubisin ve siklofosfamidi takiben dosetaksel; AC-TH= Doksorubisin ve siklofosfamidi takiben dosetaksel ile kombine olarak trastuzumab; TCH= Doksorubisin ve siklofosfamidi takiben dosetaksel ile kombine olarak trastuzumab ve karboplatin.

GA-Güven aralığı.“= AC-T’ye nispeten. Nodül sayısı ve hormonal reseptör durumuna göre katmanlaştırılmış Cox regresyonu kullanılarak tahmini yapılmıştır.

h= Katmanlandınlmış log rank p-değeri. c=AC-T ile kıyaslandığında olay görülmeyen jiizdedeki mutlak yarar

Bir büyük Faz III çalışmada, daha önce tedavi almamış, metastazlı 429 hastada, dosetaksel ile (75 mg/m") kombinasyon halinde (AT kolu) doksorubisin (50 mg/m2) ile siklofosfamid (600 mg/m2) (AC kolu) kombinasyonu karşılaştınlmıştır. Her iki rejim de 3 haftada bir uygulanmıştır.

Bu çalışmada AT kolunda ciddi nötropeni (% 90'a % 68.6), febril nötropeni (% 33.3‘e % 10), enfeksiyon (% 8'e % 2.4), diyare (% 7.5’e % 1.4), asteni (% 8.5’e % 2.4) ve ağrı (% 2.8’e % 0) insi dansı AC kolundan daha yüksek bulunmuştur. Diğer yandan, AC kolunda ciddi anemi (% 15.8’e % 8.5) insidansı AT koluna göre daha yüksektir. Ek olarak daha yüksek kardiyotoksisite; konjestif kalp yetmezliği (%3.8'e % 2.8), %20‘den fazla mutlak LVEF azalması (% 13.Te & 6.1) ve % 30‘dan fazla mutlak LVEF azalması ( % 6.2’ye % 1.1) insidansı bulunmaktadır. Toksik ölüm AT kolundaki 1 hastada (konjestif kalp yetmezliği), AC kolunda 4 hastada (1 septik şok, 3 konjestif kalp yetmezliği) meydana gelmiştir.

İki randomize Faz III karşılaştırmalı çalışmaya, bir alkilleyici ajanla tedavisi başarısız olmuş 326, antrasiklinle tedavisi başarısız olmuş 392 metastatik meme kanseri hastası alınmış, hastalara Önerilen dozda dosetaksel, 100 mg/m2, üç haftada bir verilmiştir.

Alkilleyici ajan tedavisi başarısız olmuş hastalarda dosetaksel doksombisin ile karşılaştınlmıştır (75 mg/m2, üç haftada bir). Genel sağkalımı (dosetaksel 15 ay, doksorubisin 14 ay, p= 0.38) veya progresyona kadar geçen süreyi (dosetaksel 27 hafta, doksorubisin 23 hafta, p=0.53) etkilemeksizin, dosetaksel yanıt oranım (% 52’ye % 37, p=0.01) arttırmış ve yanıt süresini kısaltmıştır (12 haftaya 23 hafta, p= 0.007). Dosetaksel alan üç hasta (% 2) sıvı retansiyonu nedeniyle tedaviyi bırakırken, doksorubisin alan 15 hastada (% 9) kardiyotoksisite nedeniyle (üç vakada fatal konjestif kalp yetmezliği) tedavi kesilmiştir.

Antrasiklin tedavisi başarısız olan hastalarda dosetaksel Mitomisin C ve Vinblastin kombinasyonuyla karşılaştınlmıştır (12 mg/m", 6 haftada bir ve 6 mg/m2, 3 haftada bir). Dosetaksel yanıt oranım arttırmış (% 33’e % 12 p< 0.0001), progresyona kadar geçen süreyi uzatmış (19 haftaya 11 hafta, p=0.0004) ve genel sağkalımı uzatmıştır (11 aya 9 ay, p=0.01).

Önceki tedavisi antrasiklin içeren 449 ileri evre meme kanseri hastasının dahil edildiği açık etiketli, çok merkezli, randomize faz III çalışmada tek ajan dosetaksel 100 mg/m" ile paklitaksel 75 mg/m2 karşılaştınlmıştır. Her iki uygulamada 3 haftada bir uygulanmıştır.

Primer amacı etkilemeksizin (genel cevap oranlan % 32’ye karşılık % 25, p= 0.10) dosetaksel medyan progresyonsuz sağkalım (24.6 haftaya karşılık 15.6 hafta, p < 0.01) ve genel sağkalımı (15.3'e karşılık 12.7 ay, p=0.03) anlamlı olarak uzamıştır. Derece 3/4 istenmeyen etkiler tek ajan dosetaksel (% 55.4) ile paklitaksele göre daha sıktır (% 23.0).

Trastuzumab ile kombinasyon halinde dosetaksel, HER2-pozitif ve daha Önce metastatik hastalık için kemoterapi almamış metastatik meme kanseri olan hastalann tedavisi için araştınlmıştır. Yüz seksen altı hasta trastuzumab ile birlikte ya da tek başına dosetaksel (100 mg/m2) almak üzere randomize edilmiştir: hastalann % 60a daha önce antrasiklin bazlı adjuvan kemoterapi almıştır. Dosetaksel + trastuzumab, daha önce adjuvan antrasiklin almış olan ya da almamış olan hastalarda etkili bulunmuştur.

Etkinlik bulgulan aşağıdaki tabloda özetlenmektedir.

TTP= progresyona kadar geçen süre; “ne”, tahmin edilemediğini ya da henüz ulaşılmadığım belirtmektedir.

’Tam analiz grubu (intent-to-treat)

2 Tahmini medyan sağkalım

Bir randomize, çok merkezli, kontrollü faz III klinik çalışmadan elde edilen veriler, lokal olarak ilerlemiş veya metastatik meme kanseri olan hastaların bir antrasiklini de içeren sitotoksik kemoterapinin başarısız kalmasından sonraki tedavisi için dosetaksel ve kapesitabin kombinasyonunun kullanımım desteklemektedir.

Bu çalışmada, 255 hasta dosetaksel (3 haftada bir 75 mg/m2) ve kapesitabin (2 hafta süreyle günde iki kez 1250 mg/m* ve ardından 1 haftalık dinlenme dönemi) ile tedaviye randomize edilmiştir. 256 hasta tek başına dosetaksel (3 haftada bir 100 mg/m") ile tedaviye randomize edilmiştir. Sağkalım dosetaksel + kapesitabin kombinasyonu kolunda daha yüksek bulunmuştur (p=0.0126). Medyan sağkalım 442 güne (dosetaksel+ kapesitabin) karşın 352 gün (tek başına dosetaksel) olarak bulunmuştur.

Progresif hastalığa kadar geçen sürenin dosetaksel + kapesitabin kombinasyonu kolunda daha uzun olduğu saptanmıştır (p < 0.0001). Progresyona kadar geçen medyan süre 186 güne (dosetaksel + kapesitabin) karşın 128 gün (tek başına dosetaksel) olarak bulunmuştur.

Küçük hücreli olmavan akciğer kanseri

Bir Faz III çalışmada, rezeke edilemeyen IIIB veya IV NSCLC olan (KPS > % 70) ve bu hastalık için daha önce kemoterapi almamış 1218 hasta her 3 haftada bir 1 saatlik infüzyon olarak dosetaksel (T) 75 mg/m2 ve sisplatin (Cis) 75 mg/m2 veya her 3 haftada bir dosetaksel (T) 75 mg/m2 ve karboplatin (Cb) (AUC 6 mg/ml.dakika) 1 saatlik infüzyon olarak veya 1, 8, 15, 22.günlerde 6–10 dakika süreyle uygulanan vinorelbin (V) 25 mg/m2 ve ardından her 4 haftada bir tekrarlanan sikluslann 1. günü uygulanan sisplatin 100 mg/m2 almak üzere 3 kola randomize edilmiştir.

Araştırmalım her üç kolu için sağkalım verileri, ilerlemeye kadar geçen medyan süre, yanıt oranlan, Yaşam Kalitesi (QoL) ve klinik yarar aşağıdaki tabloda gösterilmiştir:

: Uygun hasta popülasyonuna bağlı olarak, çoklu karşılaştırmalar için düzeltilmiş ve statifikasyon faktörleri (hastalığın basamağı ve tedavinin bölgesi)

Prostat kanseri

Prednison veya prednisolon ile kombinasyon halinde dosetakselin hormona refrakter metastatik prostat kanseri olan hastalardaki güvenilirlik ve etkinliği, randomize, çok merkezli bir Faz III çalışmada değerlendiril­miştir. KPS > 60 olan toplam 1006 hasta aşağıdaki tedavi gruplarına randomize edilmiştir:

Her 3 rejim de, devamlı olarak günde iki kez 5 mg prednizon veya prednizolon ile kombinasyon halinde uygulanmıştır.

Her 3 haftada bir dosetaksel alan hastalar, mitoksantron ile tedavi edilen hastalara kıyasla anlamlı ölçüde daha uzun genel sağkalım göstermiştir. Haftalık dosetaksel kolunda sağkalımda görülen artış mitoksantron kontrol koluna kıyasla istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Dosetaksel kollan ile kontrol kolunun etkinlik sonlanım noktalan karşılaştırması aşağıdaki tabloda özetlenmektedir:

t Katmanlı log rank testi

* İstatistiksel anlamlılık eşiği= 0.0175

PSA: Prostat-Spesifık Antijen

Dosetakselin üç haftada bir uygulanmasına göre her hafta uygulanması ile daha iyi güvenlik profili verildiği gerçeğine dayanarak dosetakseli her hafta alan hastaların yarar sağlaması da mümkündür.

Mide adenokarsinomu

Dosetakselin gastroözofageal bileşke adenokarsinomu dahil olmak üzere metastatik mide adenokarsinomu olan, daha önce metastatik hastalık için kemoterapi almamış hastaların tedavisinde güvenilirlik ve etkinliğini değerlendirmek amacıyla çok merkezli, açık etiketli, randomize bir çalışma yürütülmüştür. KPS > 70 olan toplam 445 hasta, sisplatin © (75 mg/m2, 1. günde) ve 5-florourasil (F) (5 gün süreyle günde 750 rns'm") ya da sisplatin (100 mg/m2, 1.günde) ve 5-florourasil (5 gün süreyle günde 1000 mg/m2) ile kombinasyon halinde dosetaksel (T) (75 mg/m2, 1.günde) ile tedavi edilmiştir. Tedavi siklusunun süresi, TCF kolu için 3 hafta ve CF kolu için 4 hafta olmuştur. Hasta başına uygulanan medyan siklus sayısı, TCF kolu için 6 (1–16 aralıkla) ve CF kolu için 4 (1–12 dağılımla) olmuştur. İlerleme riskinde azalma % 32.1 olmuş ve TCF kolu lehine anlamlı ölçüde daha uzun bir TTP ile ilişkili bulunmuştur (p= 0.0004).

Genel sağkalım da, mortalite riskinde % 22.7 oranında bir azalmayla TCF kolu lehine anlamlı ölçüde daha uzun bulunmuştur (p=0.0201). Etkinlik sonuçlan aşağıdaki tabloda özetlenmektedir:

Dosetaksel mide adenokarsinomu hastalanmn tedavisindeki etkinliği

Katmanlandmlmamış log rank testi

41.6 aylık medyan takip zamanı ile yürütülen güncel bir sağkalım analizinde sürekli TCF rejimi lehinde olmasına rağmen artık istatistiksel olarak anlamlı bir fark gösterilmemiştir ve 18 ve 30 aylık takipte TCF'nin CF’ye göre yaran belirgin şekilde gözlemlenmiştir.

Genel olarak, yaşam kalitesi (QoL) ve klinik yarar sonuçları sürekli olarak TCF kolu lehine düzelmeye işaret etmiştir. CF ile tedavi edilen hastalarla karşılaştınidığmda, TCF ile tedavi edilen hastalarda QLQ-C30 anketiyle değerlendirilen genel sağlık durumunda % 5 oranında kötüleşmenin olmasına kadar geçen süre (p= 0.0121) ve Kamofsky performansı kötüleşmesine kadar geçen süre daha uzun olmuştur. (p= 0.0088).

Baş ve bovun kanseri

Skuamöz hücreli baş boyun kanseri (SCCHN) olan hastaların indüksiyon tedavisinde dosetakselin güvenliliği ve etkililiği, çok merkezli, açık-etiketli, randomize bir faz III çalışmada incelenmiştir (TAX323). Bu çalışmada WHO performans durumu 0 veya 1 olan, öpere edilemeyen lokal ilerlemiş, skuamöz hücreli baş boyun kanseri olan 358 hasta iki tedavi kolundan birine randomize edilmiştir. Dosetaksel koluna alınan hastalar 3 haftada bir, 5 gün süreyle, her gün sürekli inftizyon şeklinde dosetaksel (T) 75 mg/m2, arkasından sisplatin (P) 75 mg/m2 ve arkasından 5-florourasil (F) 750 mg/m2 almıştır. Kemoterapinin sonunda en kısa aralık olarak 4 hafta en uzun aralık 7 hafta olacak şekilde, hastalığı ilerlememiş olan hastalar kurumun kılavuzuna uygun şekilde 7 hafta süreyle radyoterapi (RT) almıştır. (TPF/RT)

Karşılaştırma koluna alınan hastalar 3 haftada bir. 5 gün süreyle her gün sisplatin (P) 100 mg/m2 arkasından 5– florourasil (F) 100 mg/m" almıştır. Kemoterapinin sonunda en kısa aralık olarak 4 hafta en uzun aralık 7 hafta olacak şekilde, hastalığı ilerlememiş olan hastalar kurumun kılavuzuna uygun şekilde 7 hafta süreyle radvoterapi (RT) almıştır. (PF/RT)

Bu çalışmadaki primer sonlanım noktası olan ilerleme görülemeyen sağkalım (PFS), PF koluna kıyasla TPF kolunda anlamlı ölçüde daha uzun bulunmuştur. p= 0.0042 (medyan ilerleme görülmeyen sağkalım sırasıyla 8.3 ay ve 11.4 aydır). Genel medyan takip süresi 33.7 aydır. Medyan genel sağkalım da PF koluyla karşılaştırıl­dığında, TPF kolu lehinde anlamlı ölçüde daha uzun bulunmuştur. (Medyan genel sağkalım (OS) sırasıyla 14.5 ay ve 18.6 aydır). Mortalite riskindeki azalma % 28 dir, p= 0.0128. Etkililikle ilgili sonuçlar aşağıdaki tabloda gösterilmiştir:

Inoperabl, lokal ileri baş-boyun kanserli hastaların indüksiyon tedavisinde dosetakselin etkinliği

1 den düşük tehlike oram dosetaksel+ sisplatîn+ 5 FU lehindedir.

* Cox modeli (Primer tümörün yeri, T ve N klinik evresi WHO Performans Skalası için ayarlama)

* * Log-rank testi

* ** Chi-square testi

TPF ile tedavi edilen hastaların global sağlık skoru PF ile tedavi edilenlere kıyasla anlamlı Ölçüde daha düşük bozulma göstermiştir (p=0.01, EORTC QLQ-C30 skalası kullanılmışıır).

Lokal ileri, skuamöz hücreli baş ve boyun kanseri (SCCHN) olan hastaların indüksiyon tedavisinde dosetakselin güvenliliği ve etkililiği, çok merkezli, açık etiketli, randomize bir faz III çalışmada incelenmiştir (TAX324).

Bu çalışmada lokal ilerlemiş skuamöz hücreli baş boyun kanseri (SCCHN) olan ve WHO performans durumu 0 veya 1 olan 501 hasta iki tedavi kolundan birine randomize edilmiştir. Araştırma popülasyonu teknik olarak rezeke edilemeyen hastalığı olan, cerrahi şifa ihtimali düşük olan ve organ korunması amaçlanan hastalardan oluşmuştur. Dosetaksel kolundaki hastalara 1. günde intravenöz infüzyon yoluyla dosetaksel (T) 75 mg/m2, arkasından sisplatin (P) 100 mg/m" ve ardından 1. günden 4.güne kadar sürekli infüzyon yoluyla 5– florourasil (F) 1000 mg/m" verilmiştir. Sikluslar her 3 haftada bir, 3 siklus şeklinde tekrarlanmıştır. İlerleyici hastalığı olmayan bütün hastaların protokole göre (TPF/ CRT) kemoradyoterapi (CRT) alması gereklidir.

Karşılaştırma kolundaki hastalar 1.günde sisplatin (P) 100 mg/m2, arkasından sürekli infüzyon yoluyla 5-florourasil (F) günde 1000 mg/m- dozda 1.günden 5.güne kadar uygulanmıştır. Sikluslar üç haftada bir olmak üzere 3 siklus olarak tekrarlanmıştır. İlerleyici hastalığı olmayan bütün hastaların protokole göre (PF/ CRT) CRT alması gereklidir.

Her iki tedavi grubundaki hastalar indüksiyon kemoterapisini takiben, en son siklusun başlangıcından itibaren 8 haftadan geç olmamak ve minimum zaman aralığı 3 hafta olacak şekilde, 7 hafta süreyle CRT alması gerekmiştir (en son siklusun 22. gününden 56 gününe kadar). Radyoterapi sırasında karboplatin (EAA 1.5) bir saatlik intravenöz infüzyon yoluyla haftada bir uygulanmıştır, maksimum 7 doz verilmiştir. CRT tamamlandıktan sonra uygun olan her anda hastalığın primer yerleşiminde ve/veya boyunda cerrahi müdahale yapılması düşünülebilmiştir. Bu çalışmada etkililikle ilgili primer sonlanım noktası olan genel sağkalım (OS) PF7ye kıyasla, dosetaksel içeren rejim ile anlamlı ölçüde daha uzun (log-rank testi, p= 0.0058) bulunmuştur. (Medyan genel sağkalım sırasıyla 30.1 ay ve 70.6 ay olarak saptanmıştır) PF'ye kıyasla mortalite riskindeki düşüş oram % 30 dur. Sekonder sonlanım noktası ilerleme görülmeyen sağkalınrdır ve ilerleme veya Ölüm açısından riskte % 29 oranında düşüş gözlenmiştir.

Medyan ilerleme görülmeyen sağkalım açısından 22 aylık bir düzelme saptanmıştır (TPF için 35.5 ay, PF için 13.1 ay) Bu sonuç da istatiksel olarak anlamlıdır (log-rank testi, p= 0.004). Etkinlikle ilgili sonuçlar aşağıdaki tabloda gösterilmektedir:

Lokal ileri skuamöz hücreli bas ve borun kanseri olan hastaların indüksivon tedavisinde dosetakselin etkililiği (Tam analiz grubu)

1 den düşük tehlike oranı dosetaksel + sisplatin + 5FU lehindedir.

* ayarlanmamış log-rank testi

* * ayarlanmamış log-rank testi, çoklu kıyaslamalar için ayarlanmamıştır

* ** Chi square testi, çoklu kıyaslamalar için ayarlanmamıştır

NA- uygun değil _

5.2. farmakokinetik özellikleremil im:

Dosetakselin farmakokinetik özellikleri kanser hastalarında 20–115 mg/m2 dozlarda Faz 1 çalışmalarda değerlendiril­miştir. Dosetakselin kinetik profili doza bağlı değildir ve üç bölmeli farmakokinetik modele uygundur. Yanlanma süreleri a fazı için 4, [J fazı için 36 ve y fazı için 11.1 saattir. Bu son faz kısmen dosetakselin periferik kompartmanlardan yavaş çıkışına bağlıdır.

Dağılım:

100 mg/m2 dozun 1 saatlik infüzyonunu takiben, ortalama en yüksek plazma seviyesi 3.7 pg/ml ve buna uyan AUC 4.6 h. pg/ml’dir. Toplam vücut klerensi ve sabit hal dağılım hacmi ortalama değerleri sırasıyla 21 L/h/m2 ve 113 L’dir. Total vücut klerensinin bireyler arası farklılığı yaklaşık % 50'dir. Dosetaksel % 95'in üzerinde bir oranda proteine bağlanır.

Eliminasyon:

14-C dosetaksel ile bir çalışma üç kanser hastasında gerçekleştiril­miştir. Dosetaksel, tert-butilester grubunun sitokrom P450 aracılı oksidatif metabolizmasının ardından hem idrarda hem feçeste atılmıştır. 7 gün içinde üriner ve fekal atılımı, uygulanan radyoaktivitenin sırasıyla % 6 ve % 75’idir. Feçeste atılan radyoaktivitenin yaklaşık % 80'i ilk 48 saatte, bir majör inaktif metabolit ve üç minör inaktif metabolit halinde ve de çok az bir kısmı değişmeden atılmıştır.

Popülasvon famakokinetiği

Dosetaksel alan 577 hastada bir popülasyon farmakokinetik analizi yapılmıştır. Model tarafından tahmin edilen farmakokinetik parametreler Faz 1.araştırmalarında tahmin edilenlere çok yakındır. Dosetaksel farmakokinetiği hastanın yaşı ve cinsiyeti ile değişmemiştir.

Karaciğer fonksivon bozukluğu

Klinik kimya verilerinin hafif ile orta düzeyde karaciğer fonksiyon bozukluğu olduğunu düşündürdüğü az sayıda hastada (n=23) (ALT; AST normal değerin üst sınırının > 1.5 misli, beraberinde alkalen fosfataz normalin üst sınırının > 2.5 misli), total klerens ortalama % 27 azalmıştır (bkz. 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli).

Sıvı retansiyonu

Dosetakselin klerensi hafif ve orta şiddette sıvı retansiyonu olan hastalarda değişmemiştir. Ciddi sıvı retansiyonu olan hastalarla ilgili veri bulunmamaktadır.

Kombine kullanımı

Kombinasyon olarak kullanıldığında dosetaksel, doksorubisin klerensi ve doksorubisinolün (doksorubisinin bir metaboliti) plazma seviyesini etkilememiştir. Dosetaksel, doksorubisin ve siklofosfamid birlikte uygulandığında farmakokinetikleri etkilenmemiştir.

Kapesitabin ile etkileşimi

Kapesitabinin dosetakselin farmakokinetiği ve dosetakselin kapesitabinin farmakokinetiği üzerindeki etkisini değerlendiren faz I araştırma, kapesitabinin dosetakselin farmakokinetiği üzerinde hiç etkisini olmadığını (Cmax ve EAA) ve dosetakselin ana kapesitabin metaboliti 5’-DFUR’un farmakokinetiği üzerinde hiç etkisi olmadığım göstermiştir.

Sisplatin ile etkileşimi

Sisplatin kombinasyon tedavisinde dosetakselin klirensi monoterapiyi takiben gözlenen ile benzer bulunmuştur. Dosetaksel infüzyonundan kısa süre sonra uygulanan sisplatinin farmakokinetik profili tek başına sisplatin ile gözlenene benzerdir.

Prednizon ile etkileşimi

Prednizonun, standart deksametazon premedikasyonuyla uygulanan dosetakselin farmakokinetiği üzerindeki etkisi 42 hastada araştırılmıştır. Prednizonun dosetakselin farmakokinetiği üzerinde herhangi bir etkisi gözlenmemiştir.

5.3. klinik öncesi güvenlilik verileri

Dosetakselin karsinojenik potansiyeli araştırılmamıştır.

Dosetakselin CH0-K1 hücrelerinde in vitro mikronukleus ve kromozom aberasyon testlerinde ve farelerde in vivo mikronukleus testlerinde mutajenik olduğu görülmüştür. Ancak, Ames testinde veya CHO/ HGPRT gen mutasyon testinde mutajenite göstermemiştir. Bu sonuçlar dosetakselin farmakolojik aktivitesiyle uyumludur.

Kemirgen toksisite çalışmalarında gözlenen testisler üzerindeki advers etkileri dosetakselin erkek fertilitesini etkileyebileceğini göstermektedir.

6. farmasöti̇k özelli̇kler

6.1. yardımcı maddelerin listesi

Etanol (anhidrat)

Sitrik asit

Makrogol 300

Polisorbat 80

6.2. geçimsizlikler

Bu tıbbi ürün, kısım 6.6'da belirtilenler dışında başka tıbbi ürünlerle kanştmlmamalıdır.

6.3. raf ömrü

Açılmamış flakon

24 ay

% 0.9 sodyum klorür veya % 5 glikoz ile seyreltildikten sonra ve fiziksel kullanım sırasında 25 ° C altında 4 saat içinde kullanılmalıdır. Mikrobiyolojik olarak, infüzyon preparatı derhal kullanılmalıdır. Derhal kullanılmadığı takdirde kullanım öncesindeki saklama süresi ve koşullan kullanıcıya aittir ve dilüsyon, kontrollü ve aseptik şartlarda yer almadıkça 2–8 0 C'de 24 saati geçmemelidir.

6.4. Saklamaya yönelik özel uyarılar

25 °C‘nin altındaki oda sıcaklığında saklayınız.

Işıktan korumak için orijinal ambalajında saklayınız.

Seyreltilmiş tıbbi ürünün kullanımı için, Bkz. Bölüm 6.3

6.5. ambalajın niteliği ve içeriği

Klorobütil elastomerik kapak ve plastik kapşonlu alüminyum mühürlü 16 ml'lik flakon (Tip I cam ONCO-TAIN kaplamalı veya ONCO-TAIN kaplamasız)

Ambalaj içeriği: 1 × 16 mİ

6.6. beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

DOCETAXEL HOSPIRA antineoplastik bir ilaçtır ve diğer potansiyel toksik bileşikler gibi, DOCETAXEL HOSPIRA çözeltilerinin elle muamelesi ve hazırlanması sırasında dikkatli olunması gerekir. İşlem sırasında eldiven giyilmesi tavsiye olunur.

DOCETAXEL HOSPIRA konsantre veya infüzyon çözeltisi deri ile temas ettiği takdirde, derhal ve iyice su ve sabunla yıkanmalıdır. DOCETAXEL HOSPIRA konsantre veya infüzyon çözeltisi mukoza ile temas ettiği takdirde, derhal ve iyice su ile yıkanmalıdır.

İntravenöz uygulamanın hazırlanması:

Dosetakselin diğer ilaçlarla karıştırılmaması önerilmemektedir.

DOCETAXEL HOSPIRA. infuzyonluk çözelti hazırlamak için kullanılan yumuşatılmış PVC ekipmanı veya aleti ile temas etmemelidir. Hastanın, PVC infüzyon torba veya setlerden süzülen plastisize DEHP (di-2-etilhekzil ftalat)'ta maruz kalmasını en aza indirmek amacıyla DOCETAXEL HOSPIRA, şişelerde (cam, polipropilen ) veya plastik torbalarda (polipropilen, polyolefm ) saklanmalı ve polietilen- hatlı uygulama setleri ile uygulanmalıdır.

Aşağıdakilerden birini içeren 250 mElik infüzyon torbası veya şişesine gereken hacim kadarım enjekte ediniz:

– Sodyum klorür, 8 mg/ml (% 0.9)

– Glikoz. 50 mg/ml (% 5)

185 mg dosetaksel dozundan daha büyük miktarda doz gerekiyorsa, 0.74 mg/mFlik dosetaksel konsantrasyonunu geçmeyecek daha büyük bir infüzyon aleti kullanınız:

% 0.9 sodyum klorür veya % 5 glikoz ile seyreltildikten sonra ve fiziksel kullanım sırasında 25 ° C altında 4 saat içinde kullanılmalıdır. Mikrobiyolojik olarak, infüzyon preparatı derhal kullanılmalıdır. Derhal kullanılmadığı takdirde kullanım öncesindeki saklama süresi ve koşullan kullanıcıya aittir ve dilüsyon, kontrollü ve aseptik şartlarda yer almadıkça 2–8 ° C’de 24 saati geçmemelidir.

Bütün parenteral ürünlerde olduğu gibi, DOCETAXEL HOSPIRA infüzyon çözeltisi kullanımdan önce incelenmeli, çökelti varsa, bu çözelti atılmalıdır.

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller, yerel düzenlemelere uygun olarak atılmalıdır.

7. ruhsat sahi̇bi̇

Oma İlaç, Tekstil, Kimyevi Maddeler Sanayii ve Dış Ticaret Ltd.Şti.

Fatih Sultan Mehmet Cad. Yayabeyi Sok. Ann İş Merkezi No: 9/4–5–6 Kavacık- İstanbul

8. RUHSAT NUMARASI