CIPROXIN XR 1000 MG MODIFIYE SALIM TABLETI - KT - kisa ürün bi̇lgi̇si̇

1. beşeri̇ tibbi̇ ürünün adi

CIPROXIN XR 1000 mg modifıye salım tableti

2. kali̇tati̇f ve kanti̇tati̇f bi̇leşi̇m

Etkin madde: Bir tablet, 1000 mg siprofloksasine eşdeğer 669.4 mg siprofloksasin hidroklorür monohidrat ve 506.0 mg siprofloksasin hidrat içerir.

Yardımcı maddeler için bölüm 6.1’e bakınız.

3. FARMASÖTÎK FORM

Modifiye salım tableti

Beyaz kaplı, oval tablet, bir yüzünde “C 1000 QD”, diğer yüzünde “BAYER” işareti bulunur.

4. kli̇ni̇k özelli̇kler

4.1 - terapötik endikasyonlar

CIPROXIN XR,

Antibakteriyel ajanların uygun kullanımlarına ilişkin güncel resmi kılavuzlar dikkate alınmalıdır.

4.2 - pozoloji ve uygulama şeklihekim tarafından başka şekilde önerilmediği taktirde, komplike üriner sistem enfeksiyonlarında ve komplike olmayan akut piyelonefrit tedavisinde, 7-14 gün boyunca, günde 1 tablet 1000 mg c1proxin xr uygulanır.

Tedavi süresi:

Tedavi süresi hastalığın ciddiyeti İle klinik ve bakteriyolojik seyrine bağlıdır. Esasen, tedaviye ateşin düşmesi veya klinik belirtilerin kaybolmasından sonra, 3 gün daha devam edilmelidir.

Komplike üriner sistem enfeksiyonlarında veya komplike olmayan akut piyolenefrit tedavisinde CIPROXIN XR ile ortalama tedavi süresi, 7–14 gündür.

Tabletler, kullanım için ezilmemeli, kırılmamak ya da çiğnenmemelidir. Tabletler, bir miktar sıvı ile bütün olarak yutulmahdır.

Yemek zamanlarından bağımsız olarak alınabilir.

Aç kamına alındığında etkin madde daha hızlı absorbe edilir. Bu durumda, siprofloksasin ile süt ürünleri veya mineral katkılı içeceklerin (örn: süt, yoğurt, kalsiyum destekli portakal suyu) aynı anda kullanılması siprofloksasinin absorpsiyonunu azaltabilir. Bu yüzden, siprofloksasinin bu şekilde kullanımından kaçınılmalıdır. Bununla birlikte, öğün sırasında alman kalsiyum, siprofloksasinin absorpsiyonunu anlamlı derecede etkilemez.

Hastalığa bağlı veya diğer nedenlerle tablet alamayan hastalara intravenöz formda siprofloksasin verilmesi önerilir. İntravenöz uygulamadan sonra tedavi, oral yolla sürdürülebilir.

Kreatinin klerensinin 31–60 ml/dak/1.73 m2 veya serum kreatinin konsantrasyonunun 1.4 –1.9 mg/100 mİ olduğu durumlarda, CIPROXIN XR İçin doz ayarlamasına gerek yoktur.

Kreatinin klerensinin 30 ml/dak/1.73 m2 ye eşit veya daha az veya serum kreatinin konsantrasyonunun 2.0 mg/100 ml’ye eşit veya daha yüksek olduğu hasta popülasyonunda kullanımı önerilmez.

Böbrek yetmezliği + hemodiyaliz:

Kreatinin klerensinin 30 ml/dak/1.73 m2 ye eşit veya daha az veya serum kreatinin konsantrasyonunun 2.0 mg/100 ml’ye eşit veya daha yüksek olduğu hasta popülasyonunda kullanımı önerilmez.

Böbrek yetmezliği + SAPD (Sürekli Ayaktan Periton Diyaliz):

Kullanımı önerilmez.

Doz ayarlamasına gerek yoktur.

Kreatinin klerensinin 31–60 ml/dak/1.73 m2 veya serum kreatinin konsantrasyonunun 1.4–1.9 mg/100 mİ olduğu durumlarda doz ayarlamasına gerek yoktur.

Kreatinin klerensinin 30 ml/dak/1.73 m2,ye eşit veya daha az veya serum kreatinin konsantrasyonunun 2.0 mg/100 ml’ye eşit veya daha yüksek olduğu hasta popülasyonunda kullanımı önerilmez.

CIPROXIN XR’nin çocuklarda ve 18 yaşın altındaki gençlerde kullanımının güvenliliği ve etkililiği gösterilmemiştir (bkz. 4.4 özel kullanım uyarılan ve önlemleri).

Geriyatrik popülasyon (> 65 yaş)-.

Yaşı ilerlemiş hastalar, hastalığın şiddeti ve kreatinin klerensi göz Önüne alınarak mümkün olduğunca düşük dozlar almalıdırlar (ayrıca bkz. “Böbrek ve karaciğer yetmezliği olan hastalar”).

4.3 - kontrendikasyonlar

Siprofloksasin etkin maddesine veya diğer kinolon türevi kemoterapötiklere ya da ürünün herhangi bir bileşenine karşı aşın duyarlılık durumunda kullanılmamalıdır (bkz. 6.1 Yardımcı Maddeler)

Siprofloksasin ve tizanidinin birlikte kullanılması, serum tizanidin konsantrasyon­larındaki istenmeyen bir artış sonucu, klinik olarak tizanidine bağlı yan etkiler (hipotansiyon, uyku hali, sersemlik) görülebileceğinden kontrendikedir (bkz. 4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri).

4.4 -

Böbrek yetmezliği

Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatİnin klerensinin 30 ml/dak/1.73 m2 ye eşit veya daha az veya serum kreatİnin konsantrasyonunun 2.0 mg/100 ml’ye eşit veya daha yüksek olduğu) kullanımı önerilmez (bkz. 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli).

Pediyatrik kullanım

Aynı gruptaki diğer tıbbi ürünler gibi siprofloksasinin gelişmemiş hayvanların ağırlık taşıyan eklemleri üzerinde artropatiye neden olduğu gösterilmiştir. Çoğunluğu kistik fıbrozis olan 18 yaşından küçük hastalarda siprofloksasin kullanımı (modifıye salım tableti dışındaki siprofloksasin formülasyonlan, süspansiyon ve infuzyon çözeltileri) İle ilgili güvenlilik verilerinin analizinde ilaca bağlı kıkırdak hasarı veya artİküler hasar görülmemiştir.

18 yaşın altındaki hastalarda, ciproxin xr ’ın kullanımı önerilmemektedir (bkz. 4.2 pozoloji ve uygulama şekli).

Hepatobilier sistem

Siprofloksasinle hepatik nekroz ve yaşamı tehdit eden karaciğer yetmezliği olguları bildirilmiştir (bakınız “4.8 İstenmeyen etkiler”). Karaciğer hastalığının herhangi bir belirti ve bulgusunun (anoreksi, sanlık, idrarda koyulaşma, kaşıntı veya hassas abdomen) bulunması durumunda, tedavi kesilmelidir.

Direnç

Siprofloksasin tedavisi sırasında veya tedavi sürecinin ardından, klinik olarak aşikar süper enfeksiyonla birlikte veya süper enfeksiyon olmaksızın siprofloksasine direnç gösteren bakteriler izole edilebilir. Uzun süreli tedaviler sırasında ve hastane enfeksiyonları ve/veya Staphylococcus ve Pseudomonas türlerinin neden olduğu enfeksiyonlar tedavi edilirken siprofloksasin seçilmesi siprofloksasine dirençli bakteriler açısından farklı bir risk oluşturabilir.

Glukoz-6-fosfat dehidrojenaz yetmezliği

Glukoz-6-fosfat dehidrojenaz yetmezliği bulunan hastalarda siprofloksasin ile hemolitik reaksiyonlar bildirilmiştir. Potansiyel faydasının olası riske ağır bastığı düşünülmedikçe, bu hastalarda siprofloksasin kullanımından kaçınılmalıdır. Bu durumda, olasılıkla gerçekleşebilecek hemoliz durumu izlenmelidir.

Kardİyak bozukluklar

Siprofloksasin QT uzaması olgularıyla ilişkilendiril­mektedir (bakınız kısım 4.8). Yaşlı hastalar QT intervali üzerindeki ilaçla ilişkili etkilere genellikle daha duyarlı olabilirler. Siprofloksasinin QT intervalinde uzamaya neden olabilen ilaçlarla (ör, sınıf IA ya da III antiaritmikler) eşzamanlı kullanımında ya da torsade de pointes açısından risk taşıyan hastalarda (ör, bilinen QT uzaması, düzeltilememiş hipokalemi) gerekli önlemler alınmalıdır.

Aşın duyarlılık

Bazı durumlarda ilk uygulamadan sonra aşırı duyarlılık ve alerjik reaksiyonlar hemen ortaya çıkabilir. Bu gibi durumlarda derhal hekime bilgi verilmelidir.

Anafılaktik/a­nafilaktoid reaksiyonlar çok ender olarak hayati şok durumuna kadar ilerleyebilir. Bu olay bazı durumlarda ilk uygulamadan sonra görülebilir. Bu gibi durumlarda siprofloksasin kesilmeli ve tıbbi tedaviye (şok tedavisi) geçilmelidir.

Gastrointestînal sistem

Tedavi sırasında veya daha sonra ciddi ve inatçı diyare görüldüğünde, bu belirti ciddi intestinal hastalığı gizleyebileceğinden (ölümle sonuçlanabilen hayati psödomembranöz kolit) ve hemen tedavi edilmesi gerekeceğinden hekime başvurulmalıdır. Bu gibi durumlarda siprofloksasin kesilmeli ve uygun tedaviye geçilmelidir (oral 4 × 250 mg/gün vankomisin). Peristaltik hareketi inhibe eden tıbbi ürünler ise bu durumda kontrendikedir.

Bilhassa önceden karaciğer hasarı olmuş hastalarda transaminaz, alkalen fosfataz ve kolestatik sanlık geçici olarak artabilir.

Kas-iskelet sistemi

Herhangi bir tendinit belirtisi (örneğin ağnh şişlik, inflamasyon) durumunda, bir doktora danışılmalı ve antibiyotik tedavisi kesilmelidir. Etkilenen ekstremiteyi istirahat halinde tutmak ve uygun olmayan herhangi bir fiziksel egzersizden kaçınmak önemlidir (aksi halde tendon kopması riski artabilir).

Çoğunlukla yaşlılarda ya da önceden glukokortikoid ilaçlarla sistemik tedavi görenlerde tendon yırtılması (özellikle aşil tendonu) bildirilmiştir.

Siprofloksasin, kinolon tedavisi ile ilişkili tendon bozukluğu geçmişi olan hastalarda dikkatli bir şekilde kullanılmalıdır.

Florokinolonlar nöromüsküler blokaj aktivitesine sahiptirler ve myasthenia gravisli hastalarda kas güçsüzlüğünü şiddetlendire­bilirler. Florokinolon kullanan myasthenia gravisli hastalarda, ventilatör destek ihtiyacı ve ölümü kapsayan post marketing ciddi advers olaylar florokinolonla ilişkilendiril­miştir. Öyküsünde myasthenia gravis bulunan hastalar, florokinolon kullanımından kaçınmalıdır.

Santral Sinir sistemi (S S S)

Siprofloksasin, epileptik hastalarda daha önce santral sinir sistemi (SSS) bozukluğu olan (örn. düşük konvülsiyon eşiği, anamnezde konvülsiyon, azalmış serebral kan akımı, beyinde yapısal değişim veya inme) hastalarda, olası santral sinir sistemi yan etkileri nedeniyle, ancak tedavinin fayda/risk oranı gözetilerek kullanılmalıdır.

SSS reaksiyonları bazı durumlarda ilk uygulamadan hemen sonra ortaya çıkabilir. Nadir vakalarda depresyon veya psikoz hastanın kendisi için tehlikeli olacak şekilde ilerleyebilir. Bu gibi durumlarda siprofloksasin kesilmeli ve derhal hekim bilgilendiril­melidir.

Cilt

Siprofloksasinin ışığa duyarlılık reaksiyonlarına neden olduğu gösterilmiştir. Bu nedenle siprofloksasin alan hastalar doğrudan gün ışığına veya UV ışığına maruz bırakılmamalı ve ışığa duyarlılık reaksiyonları (güneş yanığına benzer cilt reaksiyonları) ortaya çıktığında tedavi kesilmelidir.

Sitokrom P450

Siprofloksasin, CYP 450 1A2 enzimlerinin orta derecede bir inhibitörü olarak bilinmektedir. Aynı enzİmatik yolu kullanarak metabolize olan diğer tıbbi ürünlerle (Örn. teofilin, metilksantinler, kafein, duloksetin, klozapin) birlikte uygulandığında dikkatli olunmalıdır. Metabolik klerenslerinin siprofloksasin tarafından inhibisyonuna bağlı olarak artan plazma konsantrasyonları ile ilişkili ilaç spesifik yan etkiler gözlenebilir (Ayrıca “4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşim ve diğer etkileşim türleri” bölümüne bakınız).

Testlerle etkileşim

Siprofloksasinin in vitro potensi mikobakteriyel üremeyi baskılayarak Mycobcıcterium spp. kültür testiyle etkileşebilir ve siprofloksasin kullanmakta olan hastalardan alınan örneklerde yanlış negatif sonuçlara neden olabilir.

Uzun QT sendromu / Torsades de Pointes’e neden olabilen ilaçlar ile birlikte kullanıldığında uzun QT sendromu veya Torsades de Pointes oluşma riskini arttırabilirler. Bu nedenle bu tür ilaçlarla birlikte kullanılmamalıdır.

4.5 - Diğer tıbbi ürünler ile etkileşim ve diğer etkileşim şekilleri

Sınıf 1A ya da III antiaritmikler

Siprofloksasin QT İntervali üzerinde ilave etki oluşturabileceğin­den, IA ya da III antiaritmiklerle birlikte kullanıldığında dikkatli olunmalıdır (bakınız 4.4 Özel kullanım uyanları ve önlemleri).

Şelasyon kompleksi formülasyonları

Oral yolla siprofloksasin ile birlikte multivalen katyon içeren tıbbi ürünler ve mineral ilaveleri (örn. kalsiyum, magnezyum, alüminyum, demir), polimerik fosfat bağlayıcılar (örn. sevelamer, lantanyum karbonat), sukralfat veya antasitler ve kuvvetli tamponlarmış ilaçlar (örn. didanozin tablet) alındığında siprofloksasin absorbsiyonu azalır. Birlikte kullanımı gerektiğinde siprofloksasin diğer ilaçlardan 1 –2 saat önce veya en az 4 saat sonra verilmelidir.

Bu sınırlama H2 reseptör blokeri sınıfı antasit ilaçlar için geçerli değildir.

Gıda ve süt ürünleri

Siprofloksasin ile sadece süt ürünleri veya mineral katkılı içeceklerin (öm: süt, yoğurt, kalsiyum destekli portakal suyu) aynı anda kullanılması, siprofloksasinin absorpsiyonunu azaltabilir. Bu yüzden, siprofloksasinin bu şekilde kullanımından kaçınılmalıdır. Bununla birlikte, öğün sırasında alınan kalsiyum, siprofloksasinin absorpsiyonunu anlamlı derecede etkilemez.

Probenesid

Probenesid, siprofloksasinin renal atıhmını engeller. Probenesid içeren tıbbi ürünler ile siproksasinin birlikte kullanımı siprofloksasinin serum konsantrasyonunun yükselmesine yol açar.

Metoklopramid

Metoklopramid, oral siprofloksasinin absorbsiyonunu hızlandırır ve maksimum kan düzeyine daha kısa sürede ulaşmasına neden olur. Ancak siprofloksasinin biyoyararlanımı üzerine etkisi yoktur.

Omeprazol

Siprofloksasin ile omeprazol içeren tıbbi ürünlerin birlikte uygulanması, siprofloksasinin Cmaks ve EAA değerlerinde hafif bir düşüşe yol açabilir.

Tizanidin

Sağlıklı bireylerde yapılan bir klinik çalışmada, tizanidin serum konsantrasyon­larında siprofloksasin ile birlikte verildiğinde bir artış görülmüştür (Cmaks artışı: 7 kat, aralık: 4–21 kat, EAA artışı: 10 kat, aralık:6–24 kat). Artan serum konsantrasyonlarına bağlı hipotansif ve sedatif etkiler artmıştır. Tizanidin içeren tıbbi ürünler, siprofloksasinle birlikte uygulanmamalıdır (Ayrıca "4.3 Kontrendi­kasyonlar” bölümüne bakınız).

Teofilin

Siprofloksasin ve teofilin içeren tıbbi ürünlerin birlikte uygulanmaları serum teofilin düzeyinde arzu edilmeyen artışa yol açabilir. Bu durumda teofıline ait yan etkiler ortaya çıkabilir ve nadiren bu etkiler hayati veya öldürücü olabilir. Eğer iki tıbbi ürünün birlikte kullanımı gerekiyorsa serum teofilin düzeyi izlenmeli ve teofilin dozu uygun şekilde azaltılmalıdır (bkz. 4.4 Özel kullanım uyarılan ve önlemleri).

Diğer ksantin türevleri

Siprofloksasin ve kafein ya da pentoksifilin (okspentifilin) içeren ürünler eşzamanlı kullanıldığında, söz konusu ksantin türevlerinin serum konsantrasyon­larının arttığı bildirilmiştir.

Metotreksat

Siprofloksasin ile metotreksatın aynı anda uygulanması, metotreksatın renal tübülierden transportunu inhibe ederek metotreksatın plazma düzeylerinde artışa yol açabilir. Bu metotreksat ile bağlantılı toksİk reaksiyonların riskini arttırabilir. Bu yüzden, metotreksat ile tedavi gören hastalar, aynı anda siprofloksasin tedavisi endike olduğunda dikkatle izlenmelidir.

NSAİÎ (Non-steroidal antiinflamatuvar ilaçlar)

Hayvan çalışmalarında çok yüksek dozlarda kinolonların (giraz inhibitörleri) ve bazı nonsteroidal antienflamatuvar ilaçların (asetilsalisilik asit hariç) kombine kullanımının konvülsiyonlan tetiklediği görülmüştür.

Siklosporin

Eş zamanlı siprofloksasin ve siklosporin içeren tıbbi ürünler verildiğinde serum kreatinin düzeyinde geçici yükselme gözlenmiştir. Bu nedenle bu hastaların serum kreatinin düzeyleri haftada İki kere kontrol edilmelidir.

Vitamin K antagonistlerİ

Siprofloksasinin bir vitamin K antagonistiyle eşzamanlı uygulaması antikoagülan etkilerini artırabilir. Söz konusu risk, altta yatan enfeksiyona, hastanın yaş ve genel durumuna bağlı olarak değişebilir; dolayısıyla siprofloksasinin INR (uluslararası normalize edilmiş oran) artışına katkısını belirlemek güçtür. Siprofloksasinin bir vitamin K antagonistiyle (ör, varfarin, asenokumarol, fenprokumon ya da fluindion) birlikte uygulandığı sırada ya da bu uygulamadan hemen sonra INR sık sık izlenmelidir.

Glibenklamid

Özel vakalarda birlikte siprofloksasin ile glibenklamid içeren tıbbi ürünlerin kullanımı, glibenklamidin etkisini (hipoglisemi) arttırabilir.

Duloksetin

Klinik çalışmalar duloksetinin fluvoksamin gibi güçlü CYP 450 1A2 izozim inhibitörleri İle eş zamanlı kullanımının, duloksetinin EAA ve Cmaks değerlerinde artışa yol açabileceğini göstermiştir. Siprofloksasin ile olası bir etkileşime ait hiçbir klinik veri olmamasına rağmen, eş zamanlı kullanımda benzer etkiler beklenebilir (bkz. 4.4 Özel kullanım uyarılan ve önlemleri).

Ropinirol

Klinik bir çalışmada, modere bir CYP450 1A2 izozim inhibitörü olan ropinirol ile siprofloksasinin eşzamanlı kullanımı ropinirolün Cmaks ve EAA değerlerinde sırasıyla %60 ve %84’lük artışa neden olmuştur. Siprofloksasinle eşzamanlı uygulandığı durumda ropinirolle ilişkili yan etkilerin izlenmesi ve uygun biçimde doz ayarlaması önerilmektedir (bakınız 4.4 Özel kullanım uyanları ve önlemleri).

Lidokain

Sağlıklı gönüllülerde lidokain içeren tıbbi ürünlerin CYP450 1A2 izozimi inhibitörü olan siprofloksasin ile eşzamanlı kullanımının, intravenöz lidokain klerensini % 22 azalttığı gösterilmiştir. Lidokain tedavisi iyi tolere edilmesine karşın, vaka raporlannda eşzamanlı uygulamada ortaya çıkabilecek siprofloksasin ile ilişkili muhtemel yan etkiler bildirilmektedir.

Kiozapin

250 mg siprofloksasinin 7 gün süreyle klozapinle eşzamanlı uygulamasını takiben, kiozapin ve N-desmetilklozapin serum konsantrasyonları sırasıyla %29 ve %31 oranlarında artmıştır. Siprofloksasinle eşzamanlı kullanım sırasında ya da hemen sonrasında klinik sürveyans ve uygun kiozapin doz ayarlaması tavsiye edilmektedir (4.4 Özel kullanım uyanları ve önlemleri).

Sildenafil

Sİldenafılin Cmaks ve EAA değerleri sağlıklı bireylerde, 500 mg siprofloksasinle eşzamanlı uygulanan 50 mg'lık oral dozu takiben yaklaşık iki kat artmıştır. Dolayısıyla siprofloksasinin sildenafılie birlikte reçete edildiği durumda riskler ve yararlar göz önünde bulundurulmalıdır.

Fenitoin

Siprofloksasin ve fenitoınin aynı anda uygulanması fenîtoinin serum seviyelerinde artış veya azalmayla sonuçlanabilir ve dolayısıyla ilaç seviyelerinin izlenmesi önerilir.

4.6 - gebelik ve laktasyon

Genel tavsiye: Siprofloksasinin gebelik kategorisi C’dir.

Siprofloksasinin çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Önlem olarak, uygun bir kontrasepsiyon yöntemi kullanılması önerilmektedir.

Siprofloksasinin gebe kadınlardaki güvenliliği belirlenmediğinden ve hayvan çalışmaları temelinde ilacın immatür fetal organizmada artiküler kıkırdak üzerinde hasar oluşturabilmesi muhtemel olduğundan (bakınız 5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri) siprofloksasin gebe kadınlara reçete edilmemelidir.

Hayvan çalışmalarında teratojen etki (malformasyonlar) görülmemiştir.

Siprofloksasin anne sütüne geçer. Olası artiküler hasar riskine bağlı olarak, siprofloksasin emzirme sırasında kullanılmamalıdır (bakınız 5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri).

Hayvanlar üzerindeki çalışmalar için bakınız 5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri.

4.7 - araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Siprofloksasin de dahil olmak üzere florokinolonlar, SSS reaksiyonlarına bağlı olarak hastanın araç ya da makine kullanma becerisinde azalmaya neden olabilir (bakınız 4.8 İstenmeyen Etkiler). Bu durum özellikle alkolle birlikte alındığında görülür.

4.8 - i̇stenmeyen etkiler

Siprofloksasinle (oral veya parenteral) yürütülen klinik çalışmalarda görülen advers reaksiyonlar (ADR) CIOMSIII sıklık kategorisine göre sınıflandırılmıştır (n= 51721 hasta, 15.05.2005).

Siprofloksasin kullanımında bildirilen ADR sıklıkları aşağıdaki tabloda özetlenmiştir. Her sıklık grubunda, istenmeyen etkiler azalan ciddiyet sıralamasına göre sunulmuştur. Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1,000 ila <1/100); seyrek (>1/10,000 ila <1/1,000); çok seyrek (<1/10,000), bilinmiyor (mevcut verilerden tahmin edilememiştir).

Yalnızca pazarlama sonrası sürveyans sırasında tanımlanan ve sıklığı kestirilemeyen ADR’ler “bilinmeyen” başlığı altında sıralanmıştır.

Yaygın olmayan: Mikotik süper enfeksiyonlar

Seyrek: Antibiyotik kaynaklı kolit (çok nadiren ölümle sonuçlanabilen)

Yaygın olmayan: Eozinofili

Seyrek: Lökopeni, anemi, nötropeni, lökositoz, trombositopeni, trombositemi

Çok seyrek: Hemolitik anemi, agranülositoz, pansitopeni (hayatı tehdit eden), kemik iliği depresyonu (hayatı tehdit eden)

Seyrek: Alerjik reaksiyon, alerjik ödem / anjiyoödem

Çok seyrek: Anafılaktik reaksiyon, anafılaktik şok (hayatı tehdit eden), serum hastalığı benzeri reaksiyon

Yaygın olmayan: Anoreksi

Seyrek: Hiperglisemi

Yaygın olmayan: Psîkomotor hiperaktivite/a­jitasyon

Seyrek: Konfüzyon ve oryantasyon bozukluğu, anksiyete reaksiyonları, anormal rüyalar, depresyon, halüsinasyon

Çok seyrek: Psikotik reaksiyonlar

Yaygın olmayan: Baş ağrısı, baş dönmesi, uyku bozuklukları, tat bozuklukları Seyrek: Parestezi ve disestezi, hipoestezi, tremor (titreme), nöbetler, vertigo Çok seyrek: Migren, koordinasyon bozukluğu, koku bozuklukları, hiperestezİ, intrakraniyal hipertansiyon

Bilinmiyor: Periferal nöropati ve polinöropatİ

Seyrek: Görsel bozukluk

Çok seyrek: Görsel renk bozuklukları

Seyrek: Kulak çınlaması, işitme kaybı

Çok seyrek: İşitme azalması

Seyrek: Taşikardi

Bilinmiyor: QT uzaması, ventriküler aritmi, torsades de pointes*

Seyrek: Vazodilatasyon, hipotansiyon, senkop

Çok seyrek: Vaskülit

Seyrek: Dİspne (astımla ilgili durumlar dahil)

Yaygın: Bulantı, diyare

Yaygın olmayan: Kusma, gastrointestinal ve abdominal ağrı, dispepsi, gaz şişkinliği Çok seyrek: Pankreatit

Yaygın olmayan: Transaminaz seviyelerinde artış, bilirubin artışı

Seyrek: Hepatik yetmezlik, sanlık, hepatit (infektif olmayan)

Çok seyrek: Karaciğer nekrozu (çok nadiren hayatı tehdit eden karaciğer yetmezliğine ilerleyebilir)

Yaygın olmayan: Döküntü, kaşıntı, ürtiker

Seyrek: Işığa duyarlılık reaksiyonları, spesifik olmayan veziküller

Çok seyrek: Peteşi, eritema multiforme minör, eritema nodosum, Stevens-Johnson sendromu (hayatı tehdit edici), toksik epidermal nekroliz (hayatı tehdit edici)

Yaygın olmayan: Artralji

Seyrek: Miyalji, artrit, kas tonusunda artış ve kramp

Çok seyrek: Kas güçsüzlüğü, tendinit, tendon rüptürü (çoğunlukla aşil tendonu), myasthenia gravis şiddetlenmesi

Yaygın olmayan: Renal yetmezlik

Seyrek: Renal bozukluk, hematüri, kristalüri, tübülointersti­syel nefrit

Yaygın olmayan: Spesifik olmayan ağrı, rahatsızlık hissi, ateş

Seyrek: Ödem, terleme (hiperhidrozis)

Çok seyrek: Yürüyüş bozukluğu

Yaygın olmayan: Alkalen fosfataz düzeyinde artış

Seyrek: Anormal protrombin seviyesi, amilaz artışı

* Bu olaylar pazarlama sonrası dönemde rapor edilmiş ve çoğunlukla QT uzaması diğer risk faktörlerine sahip olan hastalar arasında gözlenmiştir.

Aşağıdaki istenmeyen yan etkiler intravenöz veya ardışık (intravenöz-oral) tedavi uygulanan hasta alt gruplarında daha yüksek bir sıklık kategorisine girmektedir.

4.9 -

Bazı durumlarda akut, aşın doz belirtisi olarak reversibl renal toksisite bildirilmiştir.

Bu nedenle rutin acil önlemlerin dışında renal fonksiyonun izlenmesi ve siprofloksasin absorbsiyonunun azalması için magnezyum veya kalsiyum içeren antasitlerin verilmesi önerilir.

Hemodiyaliz veya peritona! diyaliz ile sadece az miktarda (< % 10) siprofloksasin uzaklaştırılabilir.

5. farmakoloji̇k özelli̇kler

5.1 - farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Florokinolonlar

ATC kodu: J01MA 02

Siprofloksasin sentetik, geniş spektrumlu bir kinolon antibakteriyel ajandır.

Etki mekanizması

Siprofloksasin, çok çeşitli gram negatif ve gram pozitif mikroorganizmalara karşı in vitro etkililiğe sahiptir. Siprofloksasinin bakterisid özelliği, bakteriyel DNA replikasyonu, transkripsiyonu, onanmı ve rekombinasyonu için gerekli enzimler olan tip II topoizomeraz (topoizomeraz IV ve DNA giraz) enzimlerinin inhibisyonunu içermektedir.

Direnç Mekanizması

Siprofloksasİne in vitro direnç, aslen bakteriyel topoizomerazlardaki ve DNA girazdaki hedef bölge mutasyonlan sonucunda olur ve çok adımlı mutasyonlar ile yavaşça gelişir. Tekli mutasyonlar, klinik dirençten ziyade azalan duyarlılığın bir sonucu olabilir, ancak çoklu mutasyonlar genel olarak siprofloksasine karşı gelişen klinik dirençten ve kinolon sınıfı arasındaki çapraz dirençten kaynaklanmaktadır.

Geçirgenlik bariyeri (Pseudomonas aeruginosa’da yaygındır) ve dışa akım mekanizmaları gibi diğer antibiyotikleri inaktive eden direnç mekanizmaları, siprofloksasin duyarlılığını etkileyebilir. Qnr geni tarafından kodlanmış plazmid-aracılı direnç bildirilmiştir. Penisilinler, sefalosporinler, aminoglikozidler, makrolidler ve tetrasiklinleri etkisiz kılan direnç mekanizmaları siprofloksasinin antibakteriyel etkililiğini engellemeyebi­lirler, siprofloksasin ve diğer bir antimikrobiyal sınıf arasında bilinen bir çapraz direnç yoktur. Bu ilaçlara dirençli organizmalar, siprofloksasine duyarlı olabilir.

Minimal bakterisid konsantrasyonu (MBK), minimal inhibitör konsantrasyonunu (MÎK) genellikle 2 faktörden daha fazla geçmez.

Siprofloksasine In vitro Duyarlılık

Kazanılan direncin prevalansı, coğrafi olarak ve zamanla değişebilmektedir, özellikle ciddi enfeksiyonların tedavisinde, belirli türler için dirence ait lokal bilgiler istenir. Gerektiği takdirde, ajanın en azından bazı enfeksiyon türleri için kullanımının sorgulandığı, direncin yerel prevalansının arttığı durumlarda, uzmanlardan görüş istenebilir.

Aşağıda sıralanan bakteri cins ve türlerinin in vitro koşullarda siprofloksasine yaygın biçimde duyarlı olduğu gösterilmiştir:

Aerobik Gram-pozitif Mikroorganizmalar:

Aerobik Gram-negatif Mikroorganizmalar:

Anaerobik Mikroorganizmalar:

Mobiluncus

Diğer Mikroorganizmalar:

Chlamydia trachomatis

Chlamydia pneumoniae

Mycoplasma hominis

Mycoplasma pneumoniae

Aşağıdaki mikroorganizmalar, siprofloksasine karşı değişik seviyelerde duyarlılık gösterirler;

Acinetobacter baumanni, Burkholderia cepacia, Campylobacter spp., Citrobacter freudii, Enterococcus faecalis, Enterobacter aerogenes, Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Klebsiella oxytoca, Morganella morganii, Neisseria gonorrhoeae, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Providencia spp., Pseudomonas aeruginosa, Pseudomonas fluorescens, Serratia marcescens.

Aşağıdaki mikroorganizmalar siprofloksasine karşı doğal dirençli kabul edilmektedirler:

Staphylococcus aureus (metisiline-dirençli) and Stenotrophomonas maltophilia, Actinomyces, Enteroccus faecium, Listeria monocytogenes, Mycoplasma genitalium, Ureaplasma urealitycum, Anaerobik mikroorganizmalar (Beklenenler; Mobiluncus, Peptostreptococus, Propionibacterium acnes).

5.2-

Emilim :

CIPROXIN XR modifiye salım tabletleri, hızlı salım tabletlerine kıyasla daha yavaş bir hızda ilaç salımı için formüle edilmiştir. Dozun yaklaşık %35’i hızlı salım katmam içinde yer alır, dozun kalan %65’i ise yavaş salım katmanı içindedir. CIPROXIN XR modifîye salım tabletleri, tablet incebarsağın distal bölümüne ulaşmadan önce, tüm dozu salıverecek şekilde dizayn edilmiştir.

Yemeklerle birlikte alındığında CIPROXIN XR tabletlerinin farmakokinetik özellikleri değişmez.

CIPROXIN XR 1000 mg modifîye salım tabletlerinin salimim takiben, siprofloksasin hızla ve neredeyse tamamen absorbe olur. Tek dozu takiben plazma konsantrasyonu-zaman eğrisi altında kalan alan (EAA) 15.3 mg.saat/L’dir (geometrik ortalama). 2.70 mg/L değerindeki (geometrik ortalama) maksimum plazma konsantrasyonları, doz uygulamasından sonraki 1–4 saat arasında sağlanır.

Kararlı durumda, relatif biyoyararlanım yaklaşık %97’dir (%90 C.I: %91 –105). Bu da formülasyonun, günde 2 defa 500 mg’hk Standard tedavi şeklinde verilen eşdeğer potensteki doza, sistemik etki açısından eşdeğer olduğunu kanıtlamaktadır. Kararlı durumda, plazma konsantrasyonu-zaman eğrisi atında kalan alan (EAA) bakımından ilaca maruz kalma yaklaşık 16.0 mg*saat/L’dir (geometrik ortalama). Modifîye salım tabletinin bir kez uygulanması şeklindeki günlük tedavi sırasında,100­0 mg’hk dozun alınmasından sonra, 1–4 saat içinde yaklaşık 3.0 mg/L’lik (geometrik ortalama) pik konsantrasyonlarına ulaşılır. Terminal yanlanma ömrü, yaklaşık 5 saattir. Doz intervali sonunda, kararlı durum vadi siprofloksasin plazma konsantrasyonları 0.087 mg/L’dir (geometrik ortalama),

Kararlı durumda ilaç birikmesi gözlenmez.

CIPROXIN XR 1000 mg modifîye salım tabletinin günde 1 defa uygulanmasından sonraki temsili tek doz ve kararlı durum siprofloksasin idrar konsantrasyonlan, aşağıdaki tabloda sunulmuştur (ortalama aralık).

Siprofloksasin Dozu Sonrası Zaman (sa)

(idrar toplama zaman intervalinin orta noktası [toplama intervali)]

Siprofloksasin konsantrasyonu (mg/L)

Dağılım:

Siprofloksasin proteinlere düşük oranda (% 20–30) bağlanır ve plazmada büyük ölçüde non-iyonize formda bulunur. Ekstravasküler boşluğa difuze olur. Kararlı durumda dağılım hacmi büyük olup (2–3 L/kg) serum düzeyini aşan konsantrasyonda dokulara geçer.

Sağlıklı gönüllülerde gerçekleştirilen tek dozlu bir çalışmada, CIPROXIN XR 1000 mg’ın uygulanmasını takiben, siprofloksasinin prostat dokuya penetrasyonu gösterilmiştir. Uygulamadan bir ve üç saat sonra, ortalama siprofloksasin konsantrasyonları 4 pg/g’dan daha yüksektir.

Biyotransforma­syon:

Küçük konsantrasyonla 4 metaboliti olduğu bildirilmiştir. Bu metabolitler desetilensipro­floksasin (Mİ), sulfosiprofloksasin (M2), oksosiprofloksasin (M3) ve formilsiproflok­sasin (M4) olup; Mİ ve M3’ün in vitro antimikrobiyal aktivitesi nalidiksik asitle karşılaştırılabilir niteliktedir. Daha az miktarda bulunan M4’ün in vitro antimikrobiyal aktivitesi ise norfloksasine eşdeğerdir.

Eliminasyon:

Siprofloksasin büyük ölçüde renal yolla değişmemiş halde atılır. Daha küçük oranda ise renal yol dışından itrah edilir.

Siprofloksasin 44.7 25.0

Metabolitler (Mİ -M4) 11.3 7.5

Renal klerens 0.18–0.3 L/saat/kg, total vücut klerensi 0.48–0.60 L/saat/kg’dır. Siprofloksasin glomerüler filtrasyon ve tübüler sekresyona maruz kalır.

Siprofloksasinin non-renal sekresyonu başlıca metabolizasyon kadar aktif transintestinal sekresyona bağlıdır. Dozun % 1 ’i safra yoluyla atılır ve siprofloksasin safrada yüksek konsantrasyonda bulunur.

5.3 - klinik öncesi güvenlilik verileri

Akut toksisite

Oral yolla verildikten sonra siprofloksasinin akut toksisitesi çok düşük olarak sınıflandırılmıştır. întravenöz infüzyon ile verildikten sonra türlere göre bulunan LDso değerleri 125–290 mg/kg arasındadır.

bIV: intravenöz

Kronik toksisite

Subakut tolerans çalışmaları (4 hafta)

Oral. uygulama: Sıçanlara 100 mg/kg dozlara kadar verildiğinde hasar ortaya çıkmadan tolere edildiği görülmüştür. Köpeklerde histamin şahmına bağlı yalancı alerjik reaksiyonlar görülmüştür.

Parenteral uygulama: Yüksek doz grubunda (sıçan 80 mg/kg, maymun 30 mg/kg) idrar sedimentinde siprofloksasin içeren kristaller görülmüştür. Keza renal tübüllerde kristal benzeri çökeltilere bağlı yabancı cisim reaksiyonları değişiklikleri bulunmuştur.

Gözlenmiş tübüler değişiklikler siprofloksasinin primer toksik etkisi olarak değerlendirilmemiş, distal renal tübülüs sisteminde kristal kompleksi çökmesine bağlı sekonder enflamatuvar yabancı cisim reaksiyonları olarak değerlendiril­miştir.

Subkronik tolerans çalışmaları (3 ay)

Oral uygulama: Sıçanlara 500 mg/kg dozlara kadar verildiğinde tahribat ortaya çıkmadan tolere edildiği görülmüştür. Maymunlarda en yüksek doz grubunda (135 mg/kg) kristalüri ve renal tübüllerde değişiklikler gözlenmiştir.

Parenteral uygulama: Sıçanlarda gözlenen renal tübülüs değişiklikleri bazı olgularda çok hafif olmasına rağmen, her doz grubunda görülmüştür. Maymunlarda ise sadece en yüksek doz grubunda (18 mg/kg) eritrosit sayımı ile hemoglobin değerinde hafif azalma ile birlikte gözlenmiştir.

Kronik tolerans çalışmaları (6 ay)

Oral uygulama: Sıçanlara 500 mg/kg, maymunlara 30 mg/kg dozlara kadar verildiğinde tahribat ortaya çıkmadan tolere edildiği görülmüştür. Maymunlarda yüksek doz grubunda (90 mg/kg) distal renal tübülüslerde değişiklikler gözlenmiştir. Parenteral uygulama: Maymunlarda en yüksek doz grubunda (20 mg/kg) hafifçe yükselmiş üre ve kreatinin düzeyleri ile distal renal tübülüslerde değişiklikler gözlenmiştir.

Karsinojenite

Farelere 1000 mg/kg/gün dozuna kadar 21 ay, sıçanlara 125 mg/kg/gün dozuna kadar 24 ay (22 haftadan sonra doz 250 mg/kg/gün düzeyine arttırılmıştır) verildiğinde herhangi bir doz düzeyinde kanserojen potansiyel görülmemiştir.

Üreme toksikolojisi

Sıçanlarda fertilite çalışmaları

Fertilİte, yavrunun uterus içi ve doğum sonrası gelişimi ve Fİ neslinin fertilitesi siprofloksasin ile etkilenmemiştir.

Embriyotoksisite çalışmaları

Siprofloksasinin embriyotoksik ve teratojenik etkisi bulunmamıştır.

Sıçanlarda doğum öncesi ve doğum sonrası gelişim

Hayvanların doğum öncesi ve doğum sonrası gelişimine etkisi olmadığı görülmüştür. Büyüme sürecinin sonunda yapılan histolojik araştırmalar yavrunun artiküler hasara uğradığına dair açık bir emare göstermemiştir.

Mutajenile

Siprofloksasİn ile sekiz in vitro mutajenite testi yapılmış olup, test sonuçlan aşağıda verilmiştir:

Salmonella: Mikrozom testi (Negatif)

E.coli: DNA onarım testi (Negatif)

Fare lenfoma hücresi ileri mutasyon testi (Pozitif)

Çin kobayı V79 hücre HGPRT testi (Negatif)

Suriye kobayı embriyo hücre transformasyon testi (Negatif)

Saccharomyces cerevisme: Nokta mutasyon testi (Negatif), Mitotik çaprazlama ve gen konversiyonu testi (Negatif)

Sıçan hepatosit primer kültür DNA onarım testi – UDS (Pozitif)

Böylece sekiz testin iki tanesi pozitif sonuç vermiş, ancak aşağıdaki dört in vivo test negatif sonuç vermiştir.

Sıçan hepatosit DNA onarım testi

Mikronukleus testi (Fare)

Dominant letal testi (Fare)

Çin kobayı kemik iliği

Sekiz in vitro testten ikisi (fare lenfoma hücreleri mutasyon testi ve fare hepatosit primer kültür DNA onarım testi (UDS)) pozitif sonuç vermesine rağmen, ilgili hedeflerin tümünü kapsayan in vivo test sistemleri negatif sonuçlar vermiştir.

Özet olarak siprofloksasinin anlamlı mutajenik potansiyeli olmadığı görülmüştür.

Fareler ve sıçanlar üzerinde yapılan uzun süreli karsinojenite çalışmalarının negatif sonuçlan bu görüşü desteklemektedir.

Özel tolerans çalışmalan

Hem eski giraz inhibitörleri (Örneğin nalidiksik ve pipedimik asit) hem de daha yeni olanlar (Örneğin norfloksasin, ofloksasin) ile yapılan karşılaştırmalı hayvan çalışmalannda bu gruptaki maddelerin karakteristik hasar profillerinin olduğu bilinmektedir. Böbrek haşan, immatür hayvanların ağırlık binen eklemlerinde kıkırdak hasarı ve göz hasarlan ile karşılaşılabilir.

Renal tolerans

Hayvan çalışmalannda gözlenen kristalizasyon, özellikle insanlarda bulunmayan pH koşullannda meydana gelmiştir.

Hızlı cnlüzon ile karşılaştınld­ığında, yavaş enlüzyon kristal presipitasyon riskini azaltmaktadır.

Renal tübülüslerde kristal çökmesi hemen ve otomatik olarak böbrek hasarına yol açmaz. Hayvan çalışmalarında böbrek hasarlan sadece yüksek dozlarda ve buna göre yüksek kristalüri ile meydana gelmiştir, örneğin, kristalüriye her zaman yol açmalanna rağmen, çok yüksek dozlar bile zarar görülmeden 6 ay boyunca iyi tolere edilmiş ve distal renal tübüllerde yabancı cisim reaksiyonu görülmemiştir.

Kristalüri olmaksızın böbrek hasarının meydana geldiği gözlenmemiştir. Hayvan çalışmalannda gözlenen böbrek hasarı, aminoglikozidlerde olduğu gibi böbrek dokusu üzerinde siprofloksasinin primer toksik etkisi olarak değerlendiril­memeli; siproftoksasin, magnezyum ve proteinler kristal kompleksinin çökmesine bağlı sekonder enflamatuvar yabancı cisim reaksiyonu olarak göz önüne alınmalıdır.

Artiküler tolerans çalışmaları

Diğer giraz inhibitörieri gibi gelişmemiş hayvanların ağırlık taşıyan eklemleri üzerinde hasara neden olur.

Kıkırdak hasarının derecesi yaş, tür ve doza göre değişir. Hasar eklemlere fazla yüklenilmemek suretiyle azaltılabilir. Gelişmiş hayvanlar (sıçan, köpek) ile yapılan çalışmalarda kartilaj lezyonlanna dair delil bulunmamıştır. Genç beagle köpeklerinde yüksek doz siprofloksasinle (terapötik dozun 1.3 ila 3.5 katı) yapılan bir çalışmada, tedaviden iki hafta sonra artiküler değişiklikler görülmüştür, bu değişiklikler 5 ay sonra da aynı kalmıştır. Terapötik dozlarda hiçbir etki görülmemiştir.

Kataraktoi enik etkileri araştırma çalışmaları

Araştırmalara dayanarak, toksikolojİk bakış açısından, özellikle parenteral uygulamada biyoyararlanımın en yüksek düzeyde olduğu ve uygulama süresinin 6 ay olduğu göz önüne alınırsa siprofloksasin tedavisinin katarakt oluşmasını başlatıcı bir riskinin bulunmadığı söylenebilir.

Retina tolerans çalışmaları

Siprofloksasin, retina dahil çeşitli yapılarda bulunan melanine bağlanır. Retina üzerindeki potansiyel etkileri çeşitli pigmentli hayvan türlerinde değerlendiril­miştir. Siprofloksasin tedavisi retinanın morfolojik yapılarında ve elektroretinografik bulgularda değişikliğe neden olmamıştır.

6. farmasöti̇k özelli̇kler

6.1 - yardımcı maddelerin listesi

Krospovidon

Magnezyum stearat

Silİka koloidal anhidröz

Hipromelloz 15 cP

Süksinik asit

Polietilen glikol

Titanyum dioksit

6.2 - geçimsizlikler

Yoktur.

6.3 - raf ömrü

36 ay

6.4 - saklamaya yönelik özel tedbirler

30°C’nin altındaki oda sıcaklığında saklayınız.

6.5 - ambalajın niteliği ve içeriği

PP/AIu folyo, 7 tabletlik blister ambalajlarda.

6.6 - beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

İmhası için özel bir gereklilik yoktur.

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliklerf’ne uygun olarak imha edilmelidir.

7. ruhsat sahi̇bi̇

Bayer Türk Kimya San. Ltd. Şti.

Çakmak Mah. Balkan Cad. No: 53

34770 Ümraniye-İstanbul

Tel: (0216) 528 36 00

Faks: (0216) 528 36 12

8. ruhsat numarasi:

118/77

9. i̇lk ruhsat tari̇hi̇ / ruhsat yeni̇leme tari̇hi̇

İlk ruhsatlandırma tarihi: 24.11.2005

Ruhsat yenileme tarihi: