KISA ÜRÜN BİLGİSİ - CILAPEM 500 MG/500 MG IV INFÜZYON IÇIN TOZ IÇEREN FLAKON
1. beşeri̇ tibbi̇ ürünün adi
CİLAPEM 500 mg/500 mg I.V. İnfuzyon için Toz içeren Flakon
2. kali̇tati̇f ve kanti̇tati̇f bi̇leşi̇mi̇
Her bir flakon steril olarak 500 mg imipenem anhidr'e eşdeğer 530 mg imipenem monohidrat ve 500 mg silastatine eşdeğer 532 mg silastatin sodyum içerir.
20 mg sodyum bikarbonat içerir.
3. farmasöti̇k formu
İnfuzyon solüsyonu için toz
4. kli̇ni̇k özelli̇kler
4.1. terapötik endikasyonlar
CİLAPEM I.V., aşağıdaki mikroorganizmaların duyarlı suşlarının neden olduğu ciddi enfeksiyonların tedavisinde endikedir:
Alt solunum yolu enfeksiyonları: Staphylococcus aureus (penisilİnaz üreten suşlar), Acinetobacter türleri, Enterobacter türleri, Escherichia coli, Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Klebsiella türleri, Serratia marcescens. Üriner sistem enfeksiyonları (komplikasyonlu ve komplikasyonsuz): Enterococcus faecalis, Staphylococcus aureus (penisilinaz üreten suşlar), Enterobacter türleri, Escherichia coli, Klebsiella türleri, Morganella morganii, Proteus vulgaris, Providencia rettgeri, Pseudomonas aeruginosa. İntra-abdominal enfeksiyonlar: Enterococcus faecalis, Staphylococcus aureus (penisilinaz üreten suşlar), Staphylococcus epidermidis, Citrobacter türleri, Enterobacter türleri, Escherichia coli, Klebsiella türleri, Morganella morganii, Proteus türleri, Pseudomonas aeruginosa, Bifidobacterium türleri, Clostridium türleri, Eubacterium türleri, Peptococcus türleri, Peptostreptococcus türleri, Propionibacterium türleri, B. fragilis dahil Bacteroides türleri, Fusobacterium türleri. Jinekolojik enfeksiyonlar: Enterococcus faecalis, Staphylococcus aureus (penisilinaz üreten suşlar), Staphylococcus epidermidis, Streptococcus agalactiae (Grup B streptococci), Enterobacter türleri, Escherichia coli, Gardnerella vaginalis, Klebsiella türleri, Proteus türleri, Bifidobacterium türleri, Peptococcus türleri, Peptostreptococcus türleri, Propionibacterium türleri, B. fragilis dahil Bacteroides türleri. Bakteriyal septisemi: Enterococcus faecalis, Staphylococcus aureus (penisilinaz üreten suşlar), Enterobacter türleri, Escherichia coli, Klebsiella türleri, Pseudomonas aeruginosa, Serratia türleri, B. fragilis dahil Bacteroides türleri.Proteus vulgarıs, Providencia rettgeri*, Pseudomonas aeruginosa, Serratia türleri, Peptococcus türleri, Peptostreptococcus türleri, B. fragilis dahil Bacteroides türleri, Fusobacterium türleri*.
Endokardit: Staphylococcus aureus (penisilinaz üreten suçlar) Polimikrobik enfeksiyonlar: CİLAPEM I.V.; S. pneumoniae (pnömoni, septisemi), S. pyogenes (deri ve yumuşak doku) veya penisilinaz üretmeyen S. aureus dahil polimikrobik enfeksiyonlarda endikedir. Ancak bu organizmaların neden olduğu monobakteriyel enfeksiyonların tedavisinde genellikle penisilin G gibi daha dar spektrumlu antibiyotikler kullanılmaktadır.* Bu organizmaların bu organ sistemlerindeki etkinliği 10'dan az enfeksiyonda çalışılmıştır.
CİLAPEM I.V. menenjit tedavisinde endike değildir.
Pediyatrik kullanım için bkz. 4.4. Kullanım için özel uyanlar ve özel önlemler ve 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli.
CİLAPEM I.V. gram-pozitif ve gram-negatif aerob ve anaerob bakterilere karşı geniş spektrumlu bakterisit etkisi olduğundan kanşık enfeksiyonlann tedavisinde ve neden olan organizmalann belirlenmesinden önce ampirik tedavide kullanılır.
Pseudomonas aeruginosa' dan kaynaklanan kistik fîbroz, kronik akciğer hastalığı ve alt solunum yolu enfeksiyonları olan hastalarda klinik iyileşme gözlenmiş olmasına karşın, bakteriyel eradikasyon her zaman sağlanamayabilir.
Diğer beta-laktam antibiyotiklerde olduğu gibi, bazı Pseudomonas aeruginosa suçları CİLAPEM I.V. tedavisi sırasmda oldukça hızlı direnç geliştirebilmektedir. Pseudomonas aeruginosa enfeksiyonlarının tedavisi sırasında, klinik yönden uygun olduğunda periyodik duyarlılık testleri yapılmalıdır.
Diğer antibiyotiklere (örn., sefalosporinler, penisilin ve aminoglikozidler) dirençli enfeksiyonların CÎLAPEM I.V. tedavisine yanıt verdiği gösterilmiştir.
İlaca dirençli bakterilerin gelişimini azaltmak ve CİLAPEM I.V. ve diğer antibakteriyel ilaçların etkinliğini korumak amacıyla CİLAPEM I.V. yalnızca duyarlı bakterilerden kaynaklandığı kanıtlanmış veya bu yönde kuvvetli kuşkular olan enfeksiyonları tedavi etmek veya önlemek için kullanılmalıdır. Antibakteriyel tedavi seçilirken veya değiştirilirken kültür ve duyarlılık testi sonuçlan dikkate alınmalıdır. Bu tip verilerin yokluğunda, yerel epidemiyoloji ve duyarlılık modelleri tedavinin ampirik seçimine yardımcı olabilir.
4.2. pozoloji ve uygulama şeklici̇lapem i.v.’nin dozaj önerileri uygulanacak imipenem miktannı temsil eder. solüsyonda eşdeğer miktarda silastatin de bulunmaktadır. her 125 mg, 250 mg veya 500 mg doz 20-30 dakika içinde intravenöz uygulamayla verilmelidir. her 750 mg veya 1000 mg doz 40-60 dakika boyunca infüzyonla verilmelidir. înfuzyon sırasında bulantısı olan hastalarda infüzyon hızı yavaşlatılabilir.
CİLAPEM I.V.’nin toplam günlük dozu enfeksiyonun tipine veya şiddetine göre belirlenmeli ve patojen(ler)in duyarlılık derecesi, böbrek fonksiyonu ve vücut ağırlığı dikkate alınarak eşit bölünmüş dozlar halinde verilmelidir. Böbrek fonksiyon bozukluğu olan erişkinlerde (kreatinin klerensi <70 ml/dak/1.73 m2) bu metnin bir sonraki bölümünde tarif edilen dozaj ayarlaması gerekir.
Böbrek Fonksiyonu Normal ve Vücut Ağırlığı >70 kg olan Erişkinlerde İntravenöz Dozaj Şeması
Tablo I’de gösterilen dozlar böbrek fonksiyonları normal ve vücut ağırlığı 70 kg olan bir hastayı esas alır. Bu dozlar kreatinin klerensi >71 ml/dak/1.73 m2 ve vücut ağırlığı >70 kg olan hastalarda kullanılmalıdır. Kreatinin klerensi <70 ml/dak/1.73 m2 ve/veya vücut ağırlığı 70 kg’ın altında olan hastalarda doz azaltılmalıdır (bkz. Tablo II ve III).
Tablo I’in A sütununda yer alan doz rejimleri, patojen türlerin büyük kısmını oluşturan tam duyarlı organizmalardan kaynaklanan enfeksiyonlar için önerilmektedir. Tablo Fin B sütununda yer alan doz rejimleri, imipeneme orta düzeyde duyarlı organizmalardan kaynaklanan enfeksiyonlar için önerilir (esas olarak bazı P, aeruginosa suşları).
TABLO I
BÖBREK FONKSİYONU NORMAL OLAN VE VÜCUT AĞIRLIĞI >70 kg OLAN ERİŞKİNLERDE İNTRAVENÖZ DOZAJ ŞEMASI
| Enfeksiyonun Tipi veya Şiddeti | A Gram-pozitif ve gram-negatif aeroblar ve anaeroblar dahil olmak üzere tam duyarlı organizmalar | B Orta düzeyde duyarlı organizmalar, esas olarak bazı P. Aeruginosa suşları |
| Hafif | 6 saatte bir 250 mg (TOPLAM GÜNLÜK DOZ =1.0g) | 6 saatte bir 500 mg (TOPLAM GÜNLÜK DOZ = 2.0g) |
| Orta | 8 saatte bir 500 mg (TOPLAM GÜNLÜK DOZ =1.5g) veya 6 saatte bir 500 mg (TOPLAM GÜNLÜK DOZ =2.0g) | 6 saatte bir 500 mg (TOPLAM GÜNLÜK DOZ = 2.0g) veya 8 saatte bir 1 g (TOPLAM GÜNLÜK DOZ = 3.0g) |
| Şiddetli, sadece yaşamı tehdit eden | 6 saatte bir 500 mg (TOPLAM GÜNLÜK DOZ =2.0g) | 8 saatte bir 1 g (TOPLAM GÜNLÜK DOZ = 3.0g) veya 6 saatte bir 1 g (TOPLAM GÜNLÜK DOZ = 4.0g) |
| Komplikasyonsuz İdrar yolu enfeksiyonu | 6 saatte bir 250 mg (TOPLAM GÜNLÜK DOZ =1.0g) | 6 saatte bir 250 mg (TOPLAM GÜNLÜK DOZ = 1.0g) |
| Komplikasyonlu idrar yolu enfeksiyonu | 6 saatte bir 500 mg (TOPLAM GÜNLÜK DOZ =2.0g) | 6 saatte bir 500 mg (TOPLAM GÜNLÜK DOZ = 2.0g) |
CİLAPEM I.V.’nin yüksek antimikrobiyal etkinliği nedeniyle, maksimum günlük toplam dozun günde 50 mg/kg veya günde 4.0 g’ı aşmaması (hangisi daha düşükse) önerilir. Daha yüksek dozların daha fazla etkinlik sağladığı yönünde bir kanıt yoktur. Ancak böbrek fonksiyonu normal, 12 yaş üzeri kistik fibrozlu hastalar bölünmüş dozlar halinde günde 90 mg/kg’a kadar CİLAPEM I.V. dozlarıyla tedavi edilmiştir ve günde 4.0 g aşılmamıştır.
Böbrek Fonksiyon Bozukluğu olan ve/veya Vücut Ağırlığı < 70 kg olan Erişkinlerde Azaltılmış İntravenöz Dozaj Şeması
Aşağıdaki tablolarda gösterildiği gibi, kreatinin klerensi <70 ml/dak/1.73 m2 ve/veya vücut ağırlığı 70 kg’m altında olan hastalarda CİLAPEM I.V. dozunun azaltılması gerekir.
Kreatinin klerensi aşağıdaki denklemle serum kreatinin konsantrasyonundan hesaplanabilir:
(kg cinsinden ağırlık) (140 – yaş)
Tkk (Erkekler) ------------------------------------------
(72) (mg/dl cinsinden kreatinin)
Tkk (Kadınlar) = 0.85 x üstteki değer
Böbrek fonksiyonu bozulmuş ve/veya vücut ağırlığı düşük erişkinlerde dozu belirlemek için:
1. Enfeksiyon özelliklerine göre Tablo I’den toplam günlük dozu seçin.
2. a) Toplam günlük doz 1.0 g, 1.5 g veya 2.0 g ise, Tablo Il’nin uygun alt bölümünü kullanın ve 3. basamağa ilerleyin.
b) Toplam günlük doz 3.0 g veya 4.0 g ise, Tablo III’ün uygun alt bölümünü kullanın ve 3. basamağa ilerleyin.
3. Tablo II veya IIFden:
a) Vücut ağırlığı kolonundan hastanın ağırlığına (kg) en yakın değeri seçin.
b) Hastanın kreatinin klerens kategorisini seçin.
c) Satır ve sütunun çakıştığı bölüm, azaltılmış dozaj rejimini gösterir.
TABLO II
BÖBREK FONKSİYON BOZUKLUĞU OLAN VE/VEYA VÜCUT AĞIRLIĞI < 70 kg OLAN ERİŞKİN HASTALARDA CİLAPEM I.V.'NİN AZALTILMIŞ İNTRAVENÖZ DOZAJI
| Vücut Ağırlığı < | :kg) | ||||||
| >70 | 60 | 50 | 40 | 30 | |||
| Tablo I'deki Toplam Günlük Doz: 1.0 g/gün ise | ve kreatinin klerensi (ml/dak/1.73 m2) ise: | >71 | 6 saatte bir 250 mg | 8 saatte bir 250 mg | 6 saatte bir 125 mg | 6 saatte bir 125 mg | 8 saatte bir 125 mg |
| 41–70 | 8 saatte bir 250 mg | 6 saatte bir 125 mg | 6 saatte bir 125 mg | 8 saatte bir 125 mg | 8 saatte bir 125 mg | ||
| 21–40 | 12 saatte bir 250 mg | 12 saatte bir 250 mg | 8 saatte bir 125 mg | 12 saatte bir 125 mg | 12 saatte bir 125 mg | ||
| 6–20 | 12 saatte bir 250 mg | 12 saatte bir 125 mg | 12 saatte bir 125 mg | 12 saatte bir 125 mg | 12 saatte bir 125 mg | ||
| Tablo I'deki Toplam Günlük Doz: 1.5 g/gün ise | ve kreatinin klerensi (ml/dak/L73 m2) ise: | >71 | 8 saatte bir 500 mg | 6 saatte bir 250 mg | 6 saatte bir 250 mg | 8 saatte bir 250 mg | 6 saatte bir 125 mg |
| 41–70 | 6 saatte bir 250 mg | 8 saatte bir 250 mg | 8 saatte bir 250 mg | 6 saatte bir 125 mg | 8 saatte bir 125 mg | ||
| 21–40 | 8 saatte bir 250 mg | 8 saatte bir 250 mg | 12 saatte bir 250 mg | 8 saatte bir 125 mg | 8 saatte bir 125 mg | ||
| 6–20 | 12 saatte bir 250 mg | 12 saatte bir 250 mg | 12 saatte bir 250 mg | 12 saatte bir 125 mg | 12 saatte bir 125 mg | ||
| Tablo I'deki Toplam Günlük Doz: 2.0 g/gün ise | ve kreatinin klerensi (ml/dak/1.73 m2) ise: | >71 | 6 saatte bir 500 mg | 8 saatte bir 500 mg | 6 saatte bir 250 mg | 6 saatte bir 250 mg | 8 saatte bir 250 mg |
| 41–70 | 8 saatte bir 500 mg | 6 saatte bir 250 mg | 6 saatte bir 250 mg | 8 saatte bir 250 mg | 6 saatte bir 125 mg | ||
| 21–40 | 6 saatte bir 250 mg | 8 saatte bir 250 mg | 8 saatte bir 250 mg | 12 saatte bir 250 mg | 8 saatte bir 125 mg | ||
| 6–20 | 12 saatte bir 250 mg | 12 saatte bir 250 mg | 12 saatte bir 250 mg | 12 saatte bir 250 mg | 12 saatte bir 125 mg | ||
TABLO III
BÖBREK FONKSİYON BOZUKLUĞU OLAN VE/VEYA VÜCUT AĞIRLIĞI < 70 kg OLAN ERİŞKİN HASTALARDA CİLAPEM LV.’NİN AZALTILMIŞ İNTRAVENÖZ DOZAJI
| Vücut Ağırlığı | 'kg) | ||||||
| >70 | 60 | 50 | 40 | 30 | |||
| Tablo I'deki Toplam Günlük Doz: 3.0 g/gün ise | ve kreatinin klerensi (ml/dak/1.73 m2) ise: | >71 | 8 saatte bir 1000 mg | 8 saatte bir 750 mg | 6 saatte bir 500 mg | 8 saatte bir 500 mg | 6 saatte bir 250 mg |
| 41–70 | 6 saatte bir 500 mg | 8 saatte bir 500 mg | 8 saatte bir 500 mg | 6 saatte bir 250 mg | 8 saatte bir 250 mg | ||
| 21–40 | 8 saatte bir 500 mg | 8 saatte bir 500 mg | 6 saatte bir 250 mg | 8 saatte bir 250 mg | 8 saatte bir 250 mg | ||
| 6–20 | 12 saatte bir 500 mg | 12 saatte bir 500 mg | 12 saatte bir 250 mg | 12 saatte bir 250 mg | 12 saatte bir 250 mg | ||
| Tablo I'deki Toplam Günlük Doz: 4.0 g/gün ise | ve kreatinin klerensi (ml/dak/1.73 m2) ise: | >71 | 6 saatte bir 1000 mg | 8 saatte bir 1000 mg | 8 saatte bir 750 mg | 6 saatte bir 500 mg | 8 saatte bir 500 mg |
| 41–70 | 8 saatte bir 750 mg | 8 saatte bir 750 mg | 6 saatte bir 500 mg | 8 saatte bir 500 mg | 6 saatte bir 250 mg | ||
| 21–40 | 6 saatte bir 500 mg | 8 saatte bir 500 mg | 8 saatte bir 500 mg | 6 saatte bir 250 mg | 8 saatte bir 250 mg | ||
| 6–20 | 12 saatte bir 500 mg | 12 saatte bir 500 mg | 12 saatte bir 500 mg | 12 saatte bir 250 mg | 12 saatte bir 250 mg | ||
Kreatinin klerensi 6–20 ml/dak/1.73 m2 olan hastaların çoğu patojenler için 12 saatte bir CİLAPEM LV. 125 mg veya 250 mg ile tedavi edilmelidir. Bu hastalara 12 saatte bir 500 mg'lık dozlar uygulanırsa nöbet riski artabilir.
Kreatinin klerensi < 5 ml/dak/L73 m2 olan hastalar 48 saat içinde hemodiyalize başlanamayacaksa CİLAPEM I.V. almamalıdır. Periton diyalizine giren hastalarda CİLAPEM I.V. kullanımının önerilebilmesi için yeterli bilgi yoktur.
Kreatinin klerensleri <5 ml/dak/1.73 m2 olan ve hemodiyalize giren hastalan tedavi ederken kreatinin klerensleri 6–20 ml/dak/1.73 m2 olan hastaların dozaj önerileri kullanılabilir (bkz. TABLO III Böbrek Fonksiyon Bozukluğu olan ve/veya Vücut Ağırlığı <70 kg olan Erişkin Hastalarda CİLAPEM I. V. ’nin Azaltılmış İntravenöz Dozaj}. Hem imipenem hem de silastatin hemodiyaliz sırasında dolaşımdan uzaklaştınlır. Hasta CİLAPEM I.V.’yi hemodiyaliz seansının bitiminden sonra 12 saat aralıklarla almalıdır. Diyaliz hastaları (Özellikle de geçmişinde MSS hastalığı olanlar) dikkatle takip edilmelidir; hemodiyalize giren hastalarda CİLAPEM LV. sadece ilacın yararı nöbet riski potansiyelinden fazla olduğunda önerilmektedir (bkz. 4.4 Kullanım için özel uyanlar ve özel önlemler).
SOLÜSYONUN HAZIRLANMASI
înfüzyon Şişeleri
CİLAPEM LV. tozun infiizyon şişelerinin içeriği 100 mİ seyreltici içerisinde saklanmalı (seyreltici listesi için bkz. 6.2. Geçimsizlikler ve 6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler) ve berrak bir solüsyon elde edilene kadar çalkalanmalıdır.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler
Böbrek/Karaciğer yetmezliği olan hastalarda kullanım:
Böbrek yetmezliği olan hastalar için Tablo II ve Tablo lirde verilen dozaj programı uygulanmalıdır.
Karaciğer yetmezliği olan hastalarda CÎLAPEM I.V. kullanımı ile ilgili bir bilgi mevcut değildir.
CİLAPEM I.V.’nin pediyatrik hastalarda (yenidoğandan 16 yaşa kadar) kullanımı erişkinlerde CİLAPEM LV. ile yapılan iyi kontrol edilmiş, yeterli çalışmalardan elde edilen kanıtlar ve pediyatrik hastalarda yapılan aşağıdaki klinik çalışmalar ve yayımlanmış literatürler ile desteklenmektedir: 3 aylık ve daha büyük yaşta 178 pediyatrik hastada (MSS dışı enfeksiyonları olan) yapılan yayımlanmış çalışmalara dayanarak, CİLAPEM I.V.’nin önerilen dozu altı saatte bir 15–25 mg/kg/dozdur. 3 aylıktan 3 yaşa kadar çocuklarda 25 mg/kg/doz ve 3–12 yaş arası çocuklarda 15 mg/kg/dozu içeren dozlar 60 dakikadaki çoklu infüzyonlardan sonra imipenemin sırasıyla 1.1 ±0.4 gg/ml ve 0.6±0.2 pg/ml ortalama vadi plazma konsantrasyonlarım sağlamıştır; imipenemin vadi idrar konsantrasyonları her iki dozda 10 pg/ml’nin üzerindeydi. Bu dozlar MSS dışı enfeksiyonların tedavisi için yeterli plazma ve idrar konsantrasyonlarını sağlamıştır. Erişkinlerde yapılan çalışmalara dayanarak, tam duyarlı organizmalara bağlı enfeksiyonların tedavisi için günlük maksimum doz günde 2.0 g ve orta derecede duyarlı organizmalardan kaynaklanan enfeksiyonların tedavisi için (esas olarak bazı P. aeruginosa suşlan) günlük doz 4.0 g’dır. (bkz. 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli, Tablo I). Kistik fıbrozlu hastalarda daha yüksek dozlar (daha büyük çocuklarda günde 90 mg/kg’a kadar) kullanılmıştır (bkz. 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli).
3 aylık ve daha küçük 135 pediyatrik hastada (vücut ağırlığı >1,500 g) yapılan çalışmalara dayanarak MSS dışı enfeksiyonlarda aşağıdaki dozaj takvimi önerilir:
Yaşı 1 haftadan küçükler: 12 saatte bir 25 mg/kg
Yaşı 1–4 hafta arası hastalar: 8 saatte bir 25 mg/kg
Yaşı 4 hafta- 3 ay arası hastalar: 6 saatte bir 25 mg/kg.
Daha küçük (yaşamın ilk haftasında) prematüre bebeklerde (ağırlık: 670–1,890 g) yapılan yayımlanmış bir doz saptama çalışmasında, 15–30 dakikalık infüzyonla 12 saatte bir verilen 20 mg/kg dozu çoklu dozlardan sonra sırasıyla 43 pg/ml ve 1.7 pg/ml ortalama pik ve vadi plazma imipenem konsantrasyonları sağlamıştır. Ancak CİLAPEM I.V.’nin çoklu dozlarından sonra yenidoğanlarda silastatin hafif düzeyde birikebilir. Bu birikimin güvenliği bilinmemektedir.
Nöbet riski nedeniyle MSS enfeksiyonları olan pediyatrik hastalarda CİLAPEM LV. önerilmez.
Yeterli veri bulunmadığından CİLAPEM I.V. böbrek fonksiyon bozukluğu olan, 30 kg’ın altındaki pediyatrik hastalarda önerilmez.
imipenem – silastatin sodyum ile yapılan klinik çalışmalarda (pazarlama sonrası çalışmalar dahil) 18 yaş ve üzeri yaklaşık 3600 hastadan yaklaşık 2800’ü imipenem – silastatin sodyum almıştır. İmipenem – silastatin sodyum alan hastalarda, 65 yaş ve üzeri yaklaşık 800 kişiye ait veriler mevcuttur; bunlara 75 yaş ve üzeri yaklaşık 300 hasta dahildir. Bu hastalar ile daha genç hastalar arasında güvenlilik veya etkililik yönünden genel farklar gözlenmemiştir. Bildirilen diğer klinik deneyimler yaşlılar ile genç hastalar arasında yanıt yönünden farkları ortaya koymamıştır. Ancak yine de bazı yaşlı bireylerde daha fazla duyarlılık olasılığı da dikkate alınmalıdır.
Bu ilacın ağırlıklı olarak böbrekler yoluyla atıldığı bilinmektedir ve böbrek fonksiyonları bozulmuş hastalarda bu ilaç ile toksik reaksiyon riski daha fazla olabilir. Yaşlı hastalarda böbrek fonksiyonu azalmış olabileceğinden doz seçiminde dikkatli olunması gerekir ve böbrek fonksiyonunu izlemek yararlı olabilir.
Yaşa göre doz ayarlaması gerekmez.
43. Kontrendikasyonlar
CİLAPEM I.V. bileşimindeki maddelerden herhangi birine karşı aşın duyarlılığı olanlarda kontrendikedir.
4.4. Kullanım için özel uyarılar ve özel önlemler
Beta-laktamlar ile tedavi edilen hastalarda ciddi ve bazen ölümle sonuçlanan aşın duyarlılık (anafilaksi) reaksiyonları bildirilmiştir. Bu reaksiyonlar çoklu alerjenlere karşı duyarlılık öyküsü olan kişilerde daha fazla ortaya çıkma eğilimi gösterir.
Penisiline karşı aşın duyarlılık öyküsü olan ve başka bir beta-laktam ile tedavi edildiklerinde şiddetli aşın duyarlılık reaksiyonlan yaşayan hastalarla ilgili bildirimler alınmıştır. CİLAPEM I.V. ile tedaviye başlanmadan önce penisilinler, sefalosporinler, diğer beta-laktamlar ve diğer aleıjenlere karşı geçmişteki aşırı duyarlılık reaksiyonlan dikkatle araştınlmalıdır. Aleıjik bir reaksiyon geliştiğinde CİLAPEM I.V. kesilmelidir.
Ciddi anaflaktik reaksiyonlar adrenalin ile derhal acil tedavi gerektirir. Oksijen, intravenöz steroidler ve solunum yolu müdahalesi (entübasyon dahil) uygun şekilde uygulanabilir.
CİLAPEM I.V. tedavisi sırasında nöbetler ve MSS ile ilgili diğer istenmeyen olaylar (örn., konfuzyon durumlan ve miyoklonik aktivite) bildirilmiştir.
Clostridium difficile kaynaklı diyare (CDKD), imipenem – silastatin sodyum dahil olmak üzere neredeyse tüm antibakteriyel ajanlann kullanımı sırasında bildirilmiştir ve hafif diyareden ölümcül kolite kadar farklı şiddetlerde ortaya çıkabilir. Antibakteriyel ajanlarla tedavi kolonun normal florasını değiştirerek C. difficile' nin aşın üremesine neden olabilir.
C. difficile CDKD gelişimine katkıda bulunan A ve B toksinlerini üretir.
C. difficile' nin hipertoksin üreten suşlan artmış morbidite ve mortaliteye yol açar çünkü bu enfeksiyonlar antimikrobiyal tedaviye yanıt vermeyebilir ve kolektomi gerektirebilir. Antibiyotik kullanımından sonra diyare ile başvuran tüm hastalarda CDKD düşünülmelidir. CDKD'nin antibakteriyel ajanlar uygulandıktan sonra iki ayı aşkın sürede ortaya çıktığı bildirildiğinden tıbbi öykünün dikkatle alınması gerekir.
CDKD’den kuşkulanılırsa veya doğrulanırsa, C. difficile' yi hedeflemeyen (devam eden) antibiyotik kullanımının bırakılması gerekebilir. Uygun sıvı ve elektrolit müdahalesi, protein desteği, C. difficile' yi hedefleyen antibiyotik tedavisi ve cerrahi değerlendirme klinik yönden uygun şekilde uygulanmalıdır.
İmipenem – silastatin sodyum tedavisi sırasında, özellikle de önerilen dozlar aşıldığında konfuzyon, miyoklonik aktivite ve nöbetler gibi MSS ile ilişkili istenmeyen olaylar bildirilmiştir. Bu olaylar en sık MSS bozuklukları (örn., beyin lezyonlan veya nöbet öyküsü) olan hastalarda ve/veya böbrek fonksiyonu bozulmuş hastalarda görülmüştür. Bununla birlikte, fark edilen veya belgelenmiş bir MSS bozukluğu olmayan veya böbrek fonksiyonu bozulmamış hastalarda da MSS ile ilişkili istenmeyen olaylar bildirilmiştir.
Önerilen dozlar aşıldığında, kreatinin klerensleri <20 ml/dak/1.73 m2 olan erişkin hastalarda (hemodiyalize giren veya girmeyen) nöbet geçirme riski böbrek fonksiyonu bozulmamış hastalara göre daha yüksektir. Bu nedenle, bu hastalarda dozaj önerilerine tam uyulması önerilmektedir (bkz. 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli).
Kreatinin klerensi, 5 ml/dak./1.73 m ya da daha düşük olan hastalara 48 saat içinde hemodiyaliz başlatılamayacaksa CİLAPEM I.V. verilmemelidir. Hemodiyaliz hastalarında, tedavinin yaran potansiyel nöbet riskinden fazla olmadıkça CİLAPEM I.V. kullanılmamalıdır.
Özellikle konvülsif aktiviteye zemin hazırladığı bilinen faktörlerin bulunduğu hastalarda önerilen dozaja ve dozaj takvimlerine tam uyulması önerilir. Nöbet bozukluklan olduğu bilinen hastalarda antikonvülsan tedaviye devam edilmelidir. Fokal tremorlar, miyoklonus veya nöbetler ortaya çıkarsa hastalar nörolojik yönden değerlendirilmeli, henüz başlanmamışsa antikonvülsan tedavi başlatılmalı ve CİLAPEM I.V. dozunda azaltma yapılması veya antibiyotiğin tamamen bırakılması gerekip gerekmediğini belirlemek için ilacın dozajı yeniden gözden geçirilmelidir.
Diğer antibiyotiklerde olduğu gibi, uzun süreli CİLAPEM I.V. kullanımı duyarsız organizmaların aşırı üremesine yol açabilir. Hastanın durumunun tekrarlı olarak değerlendirilmesi zorunludur. Tedavi sırasında süperenfeksiyon gelişirse uygun önlemler alınmalıdır.
Kanıtlanmış veya kuvvetle kuşkulanılan bir bakteri enfeksiyonu veya profilaktik endikasyon olmadıkça CİLAPEM I.V. reçetelenmesi hastaya yarar sağlamayacak ve ilaca dirençli bakterilerin gelişme riskini artıracaktır.
Bu tıbbi ürün her 500 mg’lık dozunda 37.5 mg sodyum ihtiva eder. Bu durum, kontrollü sodyum diyetinde olan hastalar için göz önünde bulundurulmalıdır.
CİLAPEM I.V. beta-laktam grubu antibiyotiklerin karakteristik düşük toksisitesine sahip olsa da, uzun süreli tedavi sırasında böbrek, karaciğer ve hematopoetik sistem dahil olmak üzere organ sistem fonksiyonlarının periyodik olarak değerlendirilmesi önerilir.
4.5. diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri
Gansiklovir ve imipenem – silastatin sodyum birlikte alan hastalarda yaygın (jeneralize) nöbet (seizure) bildirilmiştir. Bu ilaçlar potansiyel yararlan, riskinden fazla olmadıkça birlikte kullanılmamalıdır.
İmipenem – silastatin sodyum ve probenesidin eş zamanlı uygulanması imipenemin plazma düzeylerinde ve plazma yarı-ömründe sadece minimal artışlara yol açtığından, probenesidin CİLAPEM LV. ile birlikte verilmesi önerilmez.
CİLAPEM LV. diğer antibiyotiklerle kanştırılmamalı veya fiziksel olarak diğer antibiyotiklere eklenmemelidir. Bununla birlikte CİLAPEM I.V. aminoglikozidler gibi başka antibiyotiklerle eş zamanlı olarak uygulanabilir.
4.6. gebelik ve laktasyongebelik kategorisi :c
CİLAPEM I.V.’nin gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir.
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)
CİLAPEM LV. için gebeliklerde maruz kalmaya ilişkin yeterli klinik veri mevcut değildir.
CİLAPEM LV.’nin gebe kadınlarda kullanımı ile ilgili olarak yeterli ve iyi kontrollü çalışmalar bulunmamaktadır. Bu nedenle, CİLAPEM LV. gebelik döneminde ancak potansiyel yarar, fetus üzerindeki potansiyel riskten üstünse kullanılabilir. Tavşanlara intravenöz yolla günde 30, 100 ve 300 mg/kg dozlarında ve sıçanlara subkutan yolla günde 40, 200 ve 1000 mg/kg dozlarında (bu iki türde imİpenem-silastatin sodyumun (50 mg/kg/gün) intravenöz formülasyonunun insanlarda önerilen maksimum günlük dozunun sırasıyla yaklaşık 1.9 ve 3.2 katına# karşılık gelir [mg/m2 vücut yüzey alanı temelinde]) uygulanan silastatin sodyum ile yapılan teratoloji çalışmaları fetus üzerinde istenmeyen etkilere ilişkin hiçbir kanıt ortaya koymamıştır. Tavşanlara günde 15, 30 veya 60 mg/kg intravenöz dozlarda ve sıçanlarda günde 225, 450 veya 900 mg/kg intravenöz dozlarda (bu iki türde insanlarda önerilen maksimum günlük dozun sırasıyla yaklaşık 0.4 ve 2.9 katına# karşılık gelir [mg/m2 vücut yüzey alanı temelinde]) verilen imipenem ile teratojenite bulguları gözlenmemiştir.
îmipenem-silastatin sodyum sıçanlara gestasyonun geç dönemlerinde subkutan yolla günde 320 mg/kg’a kadar dozlarda (insanlarda önerilen en yüksek doza yaklaşık olarak eşit [mg/m2 vücut yüzey alanı temelinde] uygulandığında fetus veya emzirme üzerinde istenmeyen etkiler gözlenmemiştir.
İmipenem-silastatin sodyumun anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Pek çok ilaç anne sütüne geçtiğinden, emziren kadınlara CİLAPEM LV. uygulanırken dikkatli olunmalıdır.
Üreme yeteneği /Fertilite
Erkek ve dişi sıçanlarda günde 80 mg/kg’a kadar intravenöz dozlarda ve günde 320 mg/kg subkutan dozda imipenem-silastatin sodyum uygulanarak üreme testleri yapılmıştır; bu dozlar intravenöz formülasyon için insanlarda önerilen en yüksek doza mg/m2 vücut yüzey alanı temelinde yaklaşık olarak eşittir. Fetus vücut ağırlığında hafif artışlar en yüksek doz düzeyiyle sınırlıydı. Doğurganlık, üreme performansı, fetus sağkalımı ve yavruların büyüme veya doğum sonrası gelişimi üzerinde başka istenmeyen etkiler gözlenmemiştir.
4.7. araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
CİLAPEM LV. genellikle araç ve makine kullanımı ile ilgili bir probleme yol açmaz. Ancak bazı kişilerde baş dönmesi veya sersemlik yapabilir (bkz. 4.8 İstenmeyen etkiler). Bu nedenle hastalar uyarılmalıdır.
4.8. i̇stenmeyen etkilerci̇lapem lv. genellikle iyi tolere edilir. yan etkiler nadiren tedavinin durdurulmasını gerektirir, bunlar genellikle hafif ve geçicidir. en sık rastlanan yan etkiler lokal klinik reaksiyonlardır.
^Hastanın vücut yüzey alanına (1,6 m2) göre (ağırlık- 60 kg).
Pansitopeni, kemik iliği depresyonu, trombositopeni, nötropeni, lökopeni, hemolitik anemi, eozinofili, beyaz kan hücreleri ve platelet seviyesinde artış, agranülositoz, monosit, lenfosit ve bazofillerde artış, hemoglobin ve hematokritte düşüş ve protrombin süresinde uzama bildirilmiştir. Bazı kişilerde pozitif direkt Coombs testi gelişebilir.
Elektrolitler; serum sodyum düzeylerinde düşüş, potasyum ve klorür düzeylerinde artış.
Nöbet hali, ensefalopati, tremor, konfüzyon, miyoklonik aktivite, parestezi, vertigo, baş ağrısı, halüsinasyon dahil psişik bozukluklar.
İşitme kaybı, tinnitus
Hipotansiyon, palpitasyon, taşikardi.
Göğüste rahatsızlık, dispne, hiperventilasyon, torasik ağn.
Bulantı, kusma, diyare, midede yanma, gastroenterit, farenkste ağn, abdominal ağrı, hemorajik kolit. Diğer geniş spektrumlu antibiyotiklerle de görülen psödomembranöz kolit bildirilmiştir.
Karaciğer yetmezliği, sanlık, fulminan hepatit dahil hepatit, ALT (SGPT), AST (SGOT), alkalen fosfataz, bilirubin ve LDH yükselmeleri bildirilmiştir.
Pruritus, ürtiker, Stevens-Johnson sendromu, toksik epidermal nekroliz, eritema multiforme, anjiyonörotik ödem, kızarma, siyanoz, hiperhidroz, deri dokusunun yapısında değişme, kandidiyazis, vulvada kaşıntı.
Akut böbrek yetmezliği, oligüri/anüri, poliüri, idrarda renk değişikliği. Pre-renal azotemi ya da böbrek fonksiyonunun bozulmasına yol açabilecek faktörlerin çoğu zaman bulunması nedeniyle, İmipenem – silastatin sodyum’un böbrek fonksiyon değişikliklerindeki rolünün değerlendirilmesi zor olmaktadır.
Serum kreatinin ve kan üre azotu (BUN) yükselmeleri görülmüştür.
İdrarda protein, kırmızı kan hücreleri, beyaz kan hücreleri, kast, bilirubin, ürobilinojen görülmesi.
Flebit/tromboflebit, enjeksiyon bölgesinde ağn, eritem, damar endurasyonu, infuzyon yapılan damarda enfeksiyon, poliartralji, yorgunluk, halsizlik, ateş (ilaca bağlı ateş dahil), dişte, dilde lekelenme, tat alma bozukluğu, tükrük salgısında artış, glossit (dil iltihaplanması), dil papillalannda hipertrofî.
Pediyatrik hastalar
>3 aylık 178 pediyatrik hastada yapılan çalışmalar sonucu aşağıdaki yan etkiler görülmüştür (> %1 sıklıkla görülenler). İlaç ilişkisine bakılmaksızın en sık görülen klinik istenmeyen etkiler
Kardiyak hastalıkları:
Flebit
Gastrointestinal hastalıkları:
Diyare
Gastroenterit
Kusma
Deri ve deri altı doku hastalıkları:
Kızarıklık, döküntü
Enjeksiyon bölgesinde iritasyon
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları:
İdrarda renk değişikliği
Yenidoğan ile 3 aylık yaş arasındaki 135 pediyatrik hastada yapılan çalışmalar sonucu aşağıdaki yan etkiler görülmüştür (>%1 sıklıkla görülenler). İlaç ilişkisine bakılmaksızın en sık görülen klinik istenmeyen etkiler
Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar:
Oral Kandidiyazİs
Sinir sistemi bozuklukları:
Konvülsiyonlar
Kardiyak bozukluklar:
Taşikardi
Gastrointestinal bozukluklar:
Diyare
Deri ve deri altı doku bozuklukları:
Kızarıklık, döküntü
Böbrek ve idrar yolu bozuklukları:
Oliguri/anüri
Tedaviden önce normal ancak tedavi esnasında normal olmayan laboratuar değerlerine sahip >3 aylık hastalar
| Laboratuvar parametreleri | Anormallik |
| Hemoglobin Hematokrit Nötrofil Eosinofıl Platelet sayısı Üre proteini Serum Kreatinin BUN AST (SGOT) ALT (SGPT) | < 5 aylık: < %10 gm 6 aylık-12 yaş: < % 11.5 gm < 5 ayhk: < %30 vol 6 aylık-12 yaş: < %34.5 vol < 1000/mm3 > %7 > 500 000/mm3 >1 >1.2 mg/dl > 22 mg/dl > 36 IU/L > 30 IU/L |
Tedaviden önce normal ancak tedavi esnasında normal olmayan laboratuvar değerlerine sahip < 3 aylık hastalarda eozinofil sayısı, serum kreatinin, AST (SGOT), ALT (SGPT) ve serum alkalen fosfatazın arttığı görülürken, hematokrit, platelet sayısı ve bilirubinin bazı hastalarda yükselip bazı hastalarda düştüğü görülmüştür.
İmipenem – silastatin sodyum ile tedavi edilen granülositopenik hastalarda, ilaca bağlı bulantı ve / veya kusma, non-granülositopenik hastalara oranla daha sık görülmektedir.
4.9. doz aşımı ve tedavisi
CİLAPEM LV. ile doz aşımının tedavisi ile ilgili bilgi bulunmamaktadır.
İmipenem – silastatin sodyum hemodiyalize tabi tutulabilir. Ancak bunun doz aşımı tedavisindeki değeri bilinmemektedir. Tüm doz aşımı olgularında CİLAPEM LV. kesilmeli semptomatik ve destekleyici tedavi uygulanmalıdır.
5. farmakoloji̇k özelli̇kler
5.1. farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grubu: Sistemik kullanım için antibakteriyeller
ATCkodu: J01DH51
İmipenem bakterilerde hücre duvarı sentezinin güçlü bir inhibitörüdür ve penisiline bağlanan proteine karşı yüksek düzeyde reaksiyon gösterir. İmipenem incelenen diğer antibiyotiklere göre bakterisit etki yönünden daha güçlüdür. İmipenem degradasyona yol açan bakteriyel beta-laktamazlara karşı da mükemmel dayanıklılık sağlar. Dolayısıyla imipenem diğer betalaktam antibiyotiklere dirençli olan organizmaların yüksek bir oranına karşı etkilidir.
Silastatin sodyum, imipenemi metabolize ederek inaktif hale getiren dehidropeptidaz-I adlı böbrek enziminin yarışmalı, geri dönüşlü ve spesifik bir inhibitörüdür. Silastatin sodyumun kendi antİbakteriyel aktivitesi yoktur ve imipenemin antibakteriyel aktivitesini etkilemez.
İmipenemin bakterisit aktivitesi hücre duvarı sentezinin inhibisyonundan kaynaklanır. En fazla afiniteyi Escherichia coli'rûn. penisilin bağlayan proteinleri (PBP’ler) 1 A, 1B, 2, 4, 5 ve 6 ve Pseudomonas aeruginosa nm PBP 1 A, 1B, 2, 4 ve 5’ine karşı gösterir. Ölümcül etki PBP 2 ve PBP IB’ye bağlanmayla ilişkilidir.
îmipenem beta-laktamazlann (gram-negatif ve gram-pozitif bakteriler tarafından üretilen penisilinazlar ve sefalosporinazlar) varlığında yüksek düzeyde stabiliteye sahiptir. Betalaktam antibiyotiklerin çoğuna yapıları gereği dirençli olan belirli gram-negatif bakteriler (örn., Pseudomonas aeruginosa, Serratia türleri, ve Enterobacter türleri) tarafından üretilen beta-laktamazlann güçlü bir inhibitörüdür.
îmipenem geniş bir yelpazedeki gram-pozitif ve gram-negatif organizmalara karşı in vitro etkinliğe sahiptir. 4.2. Terapötik endikasyonlar bölümünde belirtildiği gibi, imipenem -silastatin sodyumun intravenöz formülasyonu ile tedavi edilen klinik enfeksiyonlarda ve in vitro koşullarda imipenemin aşağıdaki mikroorganizmaların çoğu suşuna karşı etkin olduğu gösterilmiştir:
Gram-pozitif aeroblar:
Enterococcus faecalis (S. faecalis),
NOT: İmipenem in vitro olarak Enterococcus faecium (S faeciumyc karşı inaktiftir.
Staphylococcus aureus penisilinaz üreten suşlar dahil, Staphylococcus epidermidis penisilinaz üreten suşlar dahil,
NOT: Metisiline dirençli stafılokoklann imipeneme karşı da dirençli olabileceği bildirilmiştir.
Streptococcus agalactiae (Grup B streptococci), Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes.
Gram-negatif aeroblar:
Acinetobacter türleri, Citrobacter türleri, Enterobacter türleri, Escherichia coli, Gardnerella vaginalis, Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Klebsiella türleri, Morganella morganii, Proteus vulgaris, Providencia rettgeri, Pseudomonas aeruginosa, S. marcescens dahil Serratia türleri.
NOT: imipenem in vitro olarak Xanthomonas (Pseudomonas) maltophilia ve P. cepacia fnin bazı suşlanna inaktiftir.
Gram-pozitif anaeroblar:
Bifidobacterium türleri, Clostridium türleri, Eubacterium türleri, Peptococcus türleri, Peptostreptococcus türleri, Propionibacterium türleri.
Gram-negatif anaeroblar:
B.fragilis dahil Bacteroides türleri, Fusobacterium türleri.
Aşağıdaki veriler in vitro ortamda geçerli olup, klinik olarak anlamlı olup olmadığı bilinmemektedir.
İmipenem aşağıdaki organizmaların çoğuna (>%90) karşı 4 pg/ml veya daha düşük in vitro minimum inhibitör konsantrasyonlar (MICTer) gösterir; ancak imipenemin bu mikroorganizmalardan kaynaklanan klinik enfeksiyonların tedavisindeki etkililik ve güvenliliği iyi kontrol edilmiş, uygun klinik çalışmalarla belirlenmemiştir.
Gram-pozitif aeroblar:
Bacillus türleri, Listeria monocytogenes, Nocardia türleri, Staphylococcus saprophyticus, Grup C streptokok, Grup G streptokok, Viridans grubu streptokok.
Gram-negatif aeroblar:
Aeromonas hydrophila, Alcaligenes türleri, Capnocytophaga türleri, Haemophilus ducreyi, Neisseria gonorrhoeae penisilinaz üreten suşlar dahil, Pasteurella türleri, Providencia stuartii.
Gram-negatif anaeroblar:
Prevotella bivia, Prevotella disiens, Prevotella melaninogenica, Veillonella türleri.
In vitro testler imipenemin Pseudomonas aeruginosa'nm bazı suşlarına karşı aminoglikozid antibiyotikler ile sineıjik davrandığını göstermiştir.
Duyarlılık Testleri:
Bazı enfeksiyonlarda tedaviyi yönlendirmek için MIC veya minimum bakterisit konsantrasyonun (MBC) ve ulaşılan antimikrobiyal bileşik konsantrasyonlarının ölçülmesi uygun olabilir.
5.2. farmakokinetik özellikler
Emilim:
Normal gönüllülerde 20 dakikada verilen imipenem – silastatin sodyum intravenöz infüzyonu ile en yüksek imipenem plazma düzeyleri, 250 mg doz ile 14–24 pg/ml ve 500 mg doz ile 21–58 pg/ml, ve 1000 mg doz ile 41–83 |ig/ml olmuştur. Bu dozlarda, imipenemin antibakteriyel aktivite plazma düzeyleri, 4– 6 saat içinde 1 pg/ml 'nin altına düşer.
İmipenem – silastatin sodyum’un 20 dakikalık intravenöz infuzyonundan sonra silastatinin pik plazma düzeyleri 250 mg dozu için 15–25 pg/ml, 500 mg dozu İçin 31–49 pg/ml ve 1000 mg dozu için 56 – 88 pg/ml arasındadır.
Yaşlı sağlıklı gönüllülerde (yaşlarına göre böbrek fonksiyonu normal olan 65– 75 yaş arası kişiler) 20 dakika içinde intravenöz yolla uygulanan imipenem 500 mg ve silastatin 500 mg’nin tekli bir dozunun farmakokinetikleri, dozaj ayarlamasının gerekli olmadığı hafif böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda beklenenler ile uyumludur. İmipenem ve silastatinin plazma yan-ömürleri sırasıyla 91 ±7.0 dakika ve 69 ± 15 dakikadır. Çoklu doz uygulanması imipenem veya silastatinin farmakokinetiklerini etkilemez ve imipenem/silastatin birikimi gözlenmez.
Dağılım:
Her bileşenin plazma yan-ömrü yaklaşık 1 saattir. İmipenemin insan serum proteinlerine bağlanma oram yaklaşık %20 ve silastatinin bağlanma oranı yaklaşık %40’dır.
Biyotransformasyon:
Tek başına uygulandığında imipenem böbreklerde dehidropeptidaz-1 ile metabolize edilir ve bu, idrarda görece düşük düzeylere yol açar. Bu enzimin bir inhibitörü olan silastatin sodyum imipenemin renal metabolizmasını etkin biçimde önler; böylelikle imipenem ve silastatin birlikte verildiğinde idrarda imipenemin tam olarak yeterli antibakteriyel düzeylerine ulaşılır.
Eliminasyon:
Uygulanan imipenemin yaklaşık %70’i 10 saat içinde idrarda saptanır ve 10 saatten sonra idrarla atıhm gerçekleşmez. İmipenemin 10 pg/ml üzerindeki idrar konsantrasyonları imipenem – silastatin sodyum’un 500 mg dozuyla 8 saate kadar korunabilir. Silastatin sodyum dozunun yaklaşık %70’i imipenem – silastatin sodyum uygulandıktan sonraki 10 saat içinde idrarda saptanır.
Böbrek fonksiyonu normal hastalarda sık uygulanan rejimlerle (6 saatte bir gibi) imipenem/silastatinin plazmada veya idrarda biriktiği gözlenmemiştir.
5.3. klinik öncesi güvenlilik verileri
Herhangi bir bilgi bulunmamaktadır.
6. farmasöti̇k özelli̇kler
6.1. yardımcı maddelerin listesi
CİLAPEM I.V.'deki tek yardımcı madde sodyum bikarbonattır.
6.2. geçimsizlikler
CİLAPEM I.V. kimyasal olarak laktatla geçimsizdir, laktatlı çözücülerle hazırlanmamalıdır.
CİLAPEM I.V. laktat solüsyonunun infuze edildiği bir sistemden uygulanabilir.
CİLAPEM I.V. diğer antibiyotiklerle karıştırılmamalı ya da fiziksel olarak eklenmemelidir. Ancak CİLAPEM I.V. aminoglikozidler gibi diğer antibiyotiklerle de eş zamanlı kullanılabilir.
6.3. raf ömrü
36 ay
6.4. saklamaya yönelik özel tedbirler
CİLAPEM I.V. flakonu (kuru toz) 25°C'nin altındaki oda sıcaklığında saklanmalıdır. İnfüzyon solüsyonuyla hazırlandıktan sonra buzdolabında ya da oda sıcaklığında tutulduğunda stabilitesi aşağıdaki tabloda görülmektedir.
Hazırlanan solüsyonu dondurmayınız.
HAZIRLANAN CİLAPEM I.V. SOLÜSYONUNUN STABİLİTESİ
| Seyreltici | Oda sıcaklığı (25°C) | Buzdolabı (4° C) |
| İzotonik sodyum klorür | 4 saat | 24 saat |
| % 5 Dekstroz, suda | 4 saat | 24 saat |
| % 10 Dekstroz, suda | 4 saat | 24 saat |
| % 5 Dekstroz ve %0.9 NaCl | 4 saat | 24 saat |
| % 5 Dekstroz ve %0.45 NaCl | 4 saat | 24 saat |
| % 5 Dekstroz ve % 0.225 NaCl | 4 saat | 24 saat |
| Mannitol % 5 ve %10 | 4 saat | 24 saat |
6.5. ambalajın niteliği ve içeriği
25 cc Tip III Renksiz Cam flakon, bromobutil kauçuk tıpa, flİpofflu alüminyum kapak ve kullanma talimatı içeren karton kutu.
6.6. Beşeri tıbbi ürünlerden arta kalan maddelerin imhası ve diğer Özel önlemler
CİLAPEM I.V. steril toz Tablo IV’de görüldüğü şekilde hazırlanmalıdır. Berrak bir solüsyon elde edilene kadar çalkalanmalıdır. Rengin, sarıya doğru çeşitlilik göstermesi, ilacın potensini etkilemez.
7.
TÜM-EKÎP ÎLAÇ A.Ş.
İstanbul Tuzla Kimya Organize Sanayi Bölgesi
Melek Araş Blv. Aromatik Cd. No. 55
34956 Tuzla – İSTANBUL
Tel. no: 0216 593 24 25 (Pbx)
Faks no: 0216 593 31 41
E-mail:
8. ruhsat numarasi
231/61
9. i̇lk ruhsat tari̇hi̇ / ruhsat yeni̇leme tari̇hi̇
İlk ruhsat tarihi: 06.05.2011
Ruhsat yenileme tarihi: